Ann radcliffe

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej

Ann radcliffe Kluczowe dane

Imię urodzenia	Ann ward
Narodziny	9 lipca 1764 Londyn , Anglia
Śmierć	7 lutego 1823 Londyn , Anglia
Podstawowa działalność	Pisarz

Autor

Język pisania	Brytyjski Angielski
Gatunki	Powieść gotycka

Podstawowe prace

Las lub opactwo Saint-Clair ( 1791 )
Tajemnice Udolphe ( 1794 )
Włoski czy konfesjonał czarnych penitentów ( 1797 )

Ann Radcliffe / æ n r æ d k l ɪ f / born Ward / w ɔ ː d / the9 lipca 1764w Holborn w Londynie, gdzie zmarła7 lutego 1823, jest brytyjskim pisarzem , pionierem powieści gotyckiej .

Biografia

Urodziła się w skromnej rodzinie. Jej rodzice, William Ward i Ann Oates, prowadzili sklep z pasmanterią i koszulami; jej dziadek ze strony matki był hydraulikiem. O jej studiach nie wiadomo nic poza tym, że wychowała się w religii anglikańskiej , co wyjaśni „ anty-papizm ” przenikający jej powieści.

Ann, jedyna córka Williama i Ann Oates, wyszła za mąż w 1788 roku za Williama Radcliffe , absolwenta Oksfordu i studenta prawa, którego imię przyjmuje. Porzucił zawód, aby poświęcić się literaturze, a następnie został właścicielem i wydawcą gazety The English Chronicle . Para nie ma dzieci. Aby być zajęta, Ann Radcliffe zaczyna pisać powieści, rozrywkę zachęcaną przez jej męża.

Opublikowała The Castles of Athlin and Dunbayne ( The Castles of Athlin and Dunbayne ) w 1789 roku . Ta książka nadaje ton większości jej prac, w których pojawiają się niewinne i bohaterskie młode kobiety, które stają w obliczu tajemniczych baronów o mrocznej przeszłości w złowrogich zamkach.

Książki te są bardzo popularne wśród arystokracji i wschodzącej burżuazji, zwłaszcza wśród młodych kobiet. Możemy zauważyć Julię ou les Souterrains du château de Mazzini ( A Sicilian Romance ) w 1790 r. , La Forêt ou l'Abbaye de Saint-Clair ( The Romance of the Forest ) w 1791 r. , Les Mystères d'Udolphe ( The Mysteries of Udolpho ) w 1794 r. , a włoski, czyli Konfesjonał czarnych penitentów ( włoski lub Konfesjonał czarnych penitentów ) w 1797 .

Zmarła z powodu choroby układu oddechowego, prawdopodobnie zapalenia płuc .

Jego refleksje na temat własnej twórczości i czasu ukazują się w 1826 r. Pod zaskakującym tytułem „ From supernatural in poetry ”, „zmarłej M me Ann Radcliffe”. Książka, poważna i inteligentna, rzuca ciekawe światło na tę gotycką żyłę, którą pani Radcliffe pomogła zilustrować.

Pojawia się także w opowiadaniu The Oval Portrait of Edgar Allan Poe.

Potomkowie

Sukces The Forest uczynił Ann Radcliffe czołową postacią powieści gotyckiej . Jego kolejne powieści są przyjmowane z wielką uwagą i mają wielu naśladowców, zwłaszcza (w formie parodii) Jane Austen z The Abbey of Northanger . Mają także wpływ na twórczość takich autorów jak Sir Walter Scott , Mary Wollstonecraft czy Dostojewski .

Również na kontynencie ma reputację pochodzenia powieści gotyckiej. Balzac zainspirował się swoim stylem do tego stopnia, że stał się niemal parodią w L'Héritière de Birague ( 1822 ), które opublikował pod pseudonimem. Paul Féval wspomina jej imię w jednym ze swoich opowiadań i czyni ją jedną z głównych bohaterów The Vampire City :

„Anne Radcliffe, mroczna matka tak wielu tajemnic i tak wielu strachów, była wówczas w całej okazałości tego stylu, który wzbudzał emocje w Europie. "

- Paul Féval, The Vampire

Iwan Turgieniew odnosi się do tego również w swojej słynnej powieści Ojcowie i synowie :

„Rosyjski chłop jest dokładnie tym tajemniczym nieznajomym, o którym tak wiele mówi się w powieściach Anne Ratcliffe. Kto go zna? on sam siebie nie zna. "

- Iwan Turgieniew, Ojcowie i Synowie

Pracuje

The Castles of Athlin and Dunbayne (The Castles of Athlin and Dunbayne , 1789), przekład François Soulès , Paryż, Testu, 1797;
Julia ou les Souterrains du Château de Mazzini (A sycylijskiego Romans , 1790), tłumaczone przez M me . Moylin-Fleury, Paryżu, A. Cl Zapomnij, 1797;
La Forêt ou l'Abbaye de Saint-Clair (The Romance of the Forest , 1791), przekład François Soulès, Paryż, Lecointe i Pougin, 1800; Wydanie kieszonkowe Les Mystères de la forêt , poprawione przez Pierre Arnaud, Gallimard, coll. "Klasyczny folio" n O 5328, 2011
Les Mystères d'Udolphe (Tajemnice Udolpho , 1794) w przekładzie Victorine de Chastenay , Paryż, 1797; Został również opublikowany pod nazwami Tajemnice zamku Udolpho lub Tajemnice Udolpho .
Voyage en Hollande (Podróż dokonana latem 1794 , 1795), przekład Cantwella, 1799. Pełny tytuł: „Voyage en Hollande, dokonany latem 1794 r. Na zachodniej granicy Niemiec i nad brzegiem Renu; do którego dodano obserwacje podczas wycieczki do jezior hrabstw Lancaster, Westmoreland i Cumberland ”.
The Italian or the Confession of the Black Penitents (The Italian or the Confessional of the Black Penitents , 1797) przetłumaczone przez A.Torletta, Paryż, 1797
Gaston de Blondeville ou la Cour de Henri III (Gaston de Blondeville, czyli Dwór Henryka III , napisany w 1802 r., Wydany po śmierci autora w 1826 r.), Przetłumaczony przez Defauconpret, Paryż, 1826.

Źródła

(en) Encyclopedia Britannica z 1911 r

Uwagi

Wymowa w brytyjskim angielskim transkrybowana zgodnie ze standardem API .
Pierre Barbéris , Le Monde de Balzac , Artaud, 1973, wznowienie Kimé, 1999 , s. 257 ( ISBN 284174163X )
Paul Féval, The Vampire , rozdział I gutenberg.org .
Iwan Turgieniew, Ojcowie i synowie , rozdział XXIII
„ The Castles of Athlin and Dunbayne ” , na gallica.bnf.fr ,1797
„ Julia or the Undergrounds of Mazzini Castle ” , na gallica.bnf.fr ,1797
„ The Forest or the Abbey of Saint-Clair ” , na gallica.bnf.fr ,1830
„ The Mysteries of Udolph ” , na gallica.bnf.fr ,1869
Pierre Augustin Eusèbe Girault de Saint-Fargeau, Revue des Romans, 1839
„ The Italian or the Confessional of the Black Penitents ” , na gallica.bnf.fr ,1857

Powiązane artykuły

Powieść gotycka