Victorine de Chastenay

Victorine de Chastenay Biografia

Narodziny	1770 lub 11 kwietnia 1771 Paryż
Śmierć	9 maja 1855 Chatillon-sur-Seine
Skrót w botanice	Chastenay
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Pisarz , tłumacz

Podstawowe prace

Wspomnienia ( 1896 )

podpis

Louise-Marie-Victoire de Chastenay , ur11 kwietnia 1771 w Paryżu i zmarł dnia 9 maja 1855w Châtillon-sur-Seine ( Côte-d'Or ), jest francuskim pomnikiem . Została pochowana w chórze kościoła Essarois.

Biografia

Jest córką hrabiego Erard-Louis-Guy de Chastenay-Lanty i Katarzyny d'Herbouville, córki markiza d'Herbouville. Ma brata Henri-Louisa , urodzonego w 1772 roku.

Dzieciństwo spędziła w Paryżu . W wieku 17 lat odkryła Château d'Essarois (w pobliżu Châtillon-sur-Seine, Côte-d'Or), długoletnią posiadłość jej rodziny. Victorine otrzymuje bardzo szerokie i nietypowe jak na tamte czasy wykształcenie: nauki ścisłe, literaturę, geografię, wiele języków (niemiecki, hiszpański, angielski, włoski, łacina) i sztukę (muzyka - gra na fortepianie i skrzypcach oraz komponuje , rysunek , taniec). W wieku 15 lat, Victorine stał kanoniczka w rozdziale o Épinal (ona wówczas nazywano Madame) i przejął od ksieni, ale nie podejmować żadnych ślubów. W 1789 r. jego ojciec został zastępcą Stanów Generalnych szlachty bailiwicka Châtillon-sur-Seine. W tym rewolucyjnym okresie rodzina opuściła Paryż i schroniła się najpierw w Rouen , u siostry matki, potem w opactwie Saint-Ouen i wreszcie wróciła do Essarois. Jego ojciec jest niesłusznie oskarżony o bycie emigrantem  ; Victorine zostaje aresztowana. Dziewiętnaście dni później jego ojciec został z kolei aresztowany; zostaje zwolniona. Jego ojciec został postawiony przed sądem po 9 termidorze, roku II. Został uniewinniony. Jego prawnikiem jest Pierre-François Réal . Victorine zakochuje się w nim i pozostanie jego przyjaciółką przez całe życie. Victorine, na kilka dni wCzerwiec 1795poznaje Bonapartego i prowadzi z nim długie rozmowy. Zobaczy go ponownie później, ale nie będzie jedną z jego krewnych.

Pod zarządem Victorine prowadzi życie towarzyskie i ściera się z politykami ( w szczególności Fouché , którego jest przyjaciółką), naukowcami ( Arago , Cuvier itp.) i pisarzami. W 1797 r. przetłumaczyła Petrarki i angielskich poetów. Następnie, od 1802 r. , publikuje własne pisma. Jego wspomnienia ukazały się jednak dopiero w 1896 roku .

O swoim życiu miłosnym Edmond Biré pisze we Wszechświecie: „Madame de Chastenay miała piękność, fortunę, dowcip i talenty. Nie brakowało zalotników do jego ręki i nie wszystkimi należało pogardzać. Dała nam listę w swoich pamiętnikach”. Jednak nie zareagowała przychylnie na żadne i przez całe życie pozostawała w celibacie.

Od 1816 mieszkała głównie w Essarois. Od 1830 do 1834 roku , straciła ojca, matkę i brata. W tym samym roku widziała również śmierć Pierre-François Real, jej drogiego przyjaciela, którego kochała. Jeszcze bardziej odizolowała się w Essarois. W 1839 prawie straciła wzrok. Zmarła w 1855 w wieku 84 lat. Została pochowana wraz z rodzicami i bratem w kościele.

Pracuje

Tłumacz

• Opuszczona wioska, przekład z angielskiego wiersza Oliviera Goldsmitha , Paris, impr. przez Real, An V (1797)
• Les Mystères d'Udolphe , Paryż, An V (1797), 4 tom.
• Tajne wspomnienia do wykorzystania w historii końca panowania Ludwika XVI Bertranda de Molleville (książka ta została początkowo wydana tylko w języku angielskim)

Autor

• Kalendarz flory czyli studia o kwiatach z natury , Paryż, Maradan, An X (1802) - XI (1803), 3 tom.
• Od geniuszu ludów starożytnych, czyli historycznej i literackiej tabeli rozwoju ducha ludzkiego w ludach starożytnych, od pierwszych znanych czasów do początku ery chrześcijańskiej , Paryż, Maradan, 1808, 4 tomy.
• Rycerze normańscy we Włoszech i na Sycylii oraz ogólne rozważania na temat historii rycerstwa, a szczególnie we Francji na temat rycerstwa francuskiego , Paryż, Maradan, 1816
• O Azji, czyli religijne, filozoficzne i literackie rozważania o Azji, dzieło skomponowane i dedykowane baronowi Sylvestre de Sacy , Paryż, Renouard-Dondey-Dupré, 1832, 4 tom.
• Mémoires de Madame de Chastenay, 1771-1815 , Paryż, wyd. Alphonse Roserot, Plon, 1896, 2 tomy.
• Mémoires, 1771-1815: Dwie rewolucje za jedno życie , Paryż, Tallandier, 2009.

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Australii
  • Biblioteka Narodowa Argentyny
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot

• Victorine de Chastenay na Evene

Uwagi i referencje

1. To są jej imiona na chrzcie, ale jej zwykłe imię to Victorine. Niektóre z jego dzieł sygnowane są przez panią V. de C. (1771-1855) cf. BNF
2. Victorine de Chastenay i Alphonse Roserot (redaktor), Mémoires de Mme de Chastenay, 1771-1815 , Paryż, Plon , 1896-1897 ( czytaj online ) , i (t. 1)
3. Marion Konrad, "  Louise-Marie-Victoire Chastenay  " , na SIEFAR - Słownik Kobiet Starożytnej Francji ,2008(dostęp 11 kwietnia 2020 r. )
4. Olivier Grandjean, Niektóre znane kobiety z Burgundii. Victorine de Chastenay, uczona i uczona w czasach Rewolucji i Imperium. , Vievy, Editions de l'escargot Savant,2010, 248  s. ( ISBN  978-2-918299-30-1 ) , s.  126-132
5. Jego brat Henri był rówieśnikiem Francji, ożenił się z Henriette de Laguiche , zmarł w 1834 r.
6. Edmond Pilon, „  Madame de Chastenay, kwiatowa dziewczyna romantyzmu  ”, Revue des deux mondes: zbiór polityki, administracji i obyczajów ,maj 1929, s.  74-103 ( czytaj online )
7. Edmond Biré, „  Rozmowa literacka; wspomnienia pani de Chastenay  ”, Wszechświat ,5 maja 1896 r( przeczytaj online )