| Narodziny |
23 kwietnia 1929 15. dzielnica Paryża |
|---|---|
| Śmierć |
13 grudnia 2012(w wieku 83 lat) Bailleval |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Kulturysta |
André Lecoq jest francuskim konstruktorem nadwozi i restauratorem zabytkowych samochodów , założycielem Carrosserie Lecoq. Jest szczególnie znany ze swoich prac konserwatorskich na samochodach zabytkowych .
Urodził się André Lecoq 23 kwietnia 1929w Paryżu w 15 th dzielnicy , Breton od rodziców Carentoir i zmarł13 grudnia 2012w Bailleval w Oise . Jest znany i uznawany za jednego z największych francuskich konstruktorów nadwozi, zwłaszcza dzięki renowacji starych samochodów .
André Lecoq był znany ze swojej pasji do motoryzacji, ale także do gry na akordeonie, na którym zaczął grać w wieku 18 lat. Zabrał swój instrument, dokądkolwiek się udał we Francji lub do Stanów Zjednoczonych na Pebble Beach Concours d'Elegance . Zdobył złoty medal w Bogue d'or de Redon.
W 1943 roku, w wieku 14 lat, André Lecoq dołączył do fabryki Simca w Nanterre, a następnie jako praktykant w obróbce blach w Poissy, gdzie kształtował i dostosowywał pokrycia dachowe dla Aronde . Wraz z pojawieniem się nadwozi poliestrowych André Lecoq specjalizuje się w naprawach tych nadwozi.
W 1963 roku założył „Carrosserie Lecoq” i przeniósł się do rue Blanqui w Saint-Ouen w Seine-Saint-Denis, w małym warsztacie swojego ojca. Był pierwszym restauratorem karoserii we Francji. Specjalista od nadwozi poliestrowych, najpierw pracował w Alpine, potem w Deutsch-Bonnet, a pod koniec lat 60. przeniósł się do większego warsztatu przy rue Charles-Schmidt, nadal w Saint-Ouen.
We wczesnych latach siedemdziesiątych firma Matra Automobiles powierzyła jej wszystkie naprawy poliestrów, a następnie wysłała do niej swoich klientów w celu wykonania renowacji. W tym czasie Matra Automobiles zaoferowała mu swój znak z wizerunkiem „galijskiego koguta”, który stał się symbolem nadwozia Lecoq.
Jeszcze we wczesnych latach siedemdziesiątych Adrien Maeght , kolekcjoner samochodów i właściciel galerii sztuki w Paryżu, kupił mu Volkswagena Schwimmwagena w złym stanie i poprosił go, aby go odrestaurował. Będąc pod wrażeniem wyniku renowacji, Adrien Maeght powierzył warsztatowi Lecoq Hispano-Suizę , a następnie inne samochody ze swojej osobistej kolekcji. To początek uznania dla nadwozia Lecoq, które ukształtuje swoje przeznaczenie w renowacji samochodów zabytkowych. Następnie został uprzywilejowanym konstruktorem nadwozi Franco-Britannic, importera ówczesnych Bentleys , Rolls-Royce'a i Jaguarów oraz Ferrari-France, które powierzyło mu swoje luksusowe modele.
André Lecoq zwrócił się następnie do restauracji luksusowych pojazdów przedwojennych: Bugatti , Delage , Delahaye , Packard czy Hispano-Suiza . W świecie samochodów zabytkowych zyskuje reputację jako zgromadzenie i concours d'elegance, w którym bierze udział.
W 1975 roku kupił od francuskiego żandarma zrujnowanego kabrioletu Horch 853 A z 1939 roku w 950 egzemplarzach. Odrestaurował go w swoim warsztacie, aby zaprezentować go na różnych rajdach samochodów zabytkowych, takich jak Chantilly, gdzie zdobył prestiżowe trofea. Poziom renowacji jego Horch jest taki, że przyciąga nowych klientów do odnowienia ich pojazdu, a tym samym potwierdza reputację nadwozia Lecoq. W ten sposób Horch André Lecoq staje się wizytówką know-how firmy.
Rozpoznawane jako „ten” punkt odniesienia dla nadwozia i wyposażony w solidną reputację w renowacji zabytkowych samochodów, jest ona przydomek „ Chanel od renowacji samochodów ”.
W 2002 roku André Lecoq powierzył zarządzanie swoim nadwoziem Maxowi Alunni, następnie in Listopad 2006 sprzedał swoją słynną firmę zajmującą się karoserią samochodową grupie Albax zarządzanej przez Maxa Alunniego i jego synowi Thomasowi, który jest zastępcą dyrektora warsztatu Lecoq.
W 2011 r. Zakład karoserii Lecoq zamieszkał w swoich nowych warsztatach w Bezons (Val d'Oise) na powierzchni 7 000 m 2, w tym warsztatu 3 500 m 2 , pod kierownictwem Jeana-Luca Boisa.
W 2015 roku Tesla udzieliła zabudowie Lecoq jedynej homologacji „nadwozia Tesli” we Francji.
Od miesiącasierpień 2015otwiera swoje podwoje w Mandelieu-la-Napoule w Prowansji-Alpach-Lazurowym Wybrzeżu niedaleko Cannes, o nazwie „Carrosserie Lecoq Riviera”, zarządzanym przez Thomasa Alunniego. Obejmuje warsztat do renowacji o powierzchni 750 m 2 , a także nowoczesną blacharnię o powierzchni 1600 m 2 , przeznaczoną do samochodów z wyższej półki. Wmarzec 2018W wieku 34 lat Max Alunni został dyrektorem spółek Lecoq w Bezons i Mandelieu-la-Napoule.
W swojej karierze André Lecoq zgromadził kolekcję prestiżowych samochodów, które wystawiał w prywatnym salonie swojego zamku Béthencourt, a także kolekcję pojazdów i obiektów wojskowych wystawionych w oficynie, z nagrodami i trofeami zdobytymi na konkursach i wystawach. . Po jego śmierci sprzedano na aukcji czternaście jego wyjątkowych pojazdów10 czerwca 2013w Paryżu, kiedy sprzedawał n o 2366 „Automobile na Champs 5” przez Artcurial i jego trofea i puchary, medale i plakiety szkliwa, które zdobiły jego prywatne muzeum. Zgodnie z jego życzeniem część dochodu ze sprzedaży jest przekazywana Towarzystwu Ochrony Zwierząt .
Lista samochodów zebranych przez André Lecoq i sprzedanych na aukcji:
| Rok | znak | Model | Nr podwozia. | Nr silnika | Sprzedane na aukcji | Los |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1908 | Renault | AX Phaeton | 2779 | 60.166 € | 224 | |
| 1929 | Austin | Siedem torped | 102256 | MI04633 | 19 253 € | 215 |
| 1934 | Packard | 1108 Dwanaście Limuzyn | 734230 | 114.315 € | 220 | |
| 1934 | Bród | V8-40 Torpedo Le Baron | 85473555 | 18GF2530 | 52 946 € | 213 |
| 1935 | SS | One Tourer | 248687 | 248687 | 186 515 € | 217 |
| 1935 | Renault Nervastella | Grand Sport Cabrio | 709953 | 255 060 € | 222 | |
| 1935 | Placet | 508 S Balilla Spider Sport Linia „Coppa D'Oro” | 13283 | 863885 | 96.266 € | 223 |
| 1936 | Packard | Super Eight Cabrio | 14TH959-268 | 959268 | 219 004 EUR | 219 |
| 1938 | Bugatti | Typ 57 Coach Ventoux | 57704 | 503 | 523 444 € | 212 |
| 1938 | BMW | 327/328 kabriolet | 73713 | 85427 | 227.427 € | 214 |
| 1939 | Horch | 853 Kabriolet | 854320A | 852078 | 685.892 € | 216 |
| 1939 | Mercedes Benz | Fabryka Typu 320/340 Cabriolet B. | 434963 | 10142029319 | 283 984 € | 218 |
| 1947 | Delahaye | 135 MS Coach Chapron | 800581 | 800581 | 174.481 € | 221 |
| 1954 | MG | TF 1250 Roadster | HDC 46/1428 | XPAG / TF / 31543 | 35 498 € | 211 |
W 1989 roku konstruktor nadwozi połączył siły z kierowcą wyścigowym Jean-Pierrem Beltoise i miliarderem Hervé Ogliastro, jednym z wielkich francuskich kolekcjonerów i byłym właścicielem Rétromobile , aby założyć „Centre International l'Automobile de Pantin” (CIA), rue Estienne - d'Orves. Otwarcie muzeum nastąpiło w dniu3 grudnia 1989na dawnym terenie „ Ateliers de la Motobécane ”. André Lecoq odrestauruje stary Motobécane MB1 z 1925 roku, kupiony przez Hervé Ogliastro, a następnie wystawi go w CIA w hołdzie dla zaginionej marki. Muzeum zamyka się po dwóch latach działalności.
W 1989 roku był współzałożycielem Stowarzyszenia na Rzecz Tworzenia Parku Historii Technicznej (ACPHT) , którego jest wiceprezesem, które organizuje ogólnopolskie spotkania kolekcjonerów starych pojazdów.
W latach 1995-1996 Lecoq Bodywork wyprodukowało limitowaną serię, Renault Twingo Lecoq, wyprodukowane w mniej niż pięćdziesięciu egzemplarzach, których felgi BBS otrzymały logo Lecoq pośrodku, a monogram Lecoq znalazł się na dole błotniki przednie.
W 2009 roku André Lecoq został zaproszony na Pebble Beach Concours d'Elegance w Kalifornii jako sędzia klasowy, w tym samym roku, w którym Grand Winner „Best of show” Concours d'Elegance został ... Horch 853 Voll & Ruhrbeck Sport Cabriolet z 1937 roku.
49 ° 20 ′ 53 ″ na północ, 2 ° 28 ′ 39 ″ na wschód
W 1980 roku André Lecoq i jego żona kupiła „Domaine de Bethencourt”, o powierzchni 3,3 ha, położonej w Bailleval , w Oise . Mieszkając w Neuilly-sur-Seine (Hauts-de-Seine), udał się do swojego zamku w Bailleval, aby poprowadzić swoje zabytkowe pojazdy. To tam zbudował dwie oficyny, w tym jedną o powierzchni 350 m 2 zadaszoną, zwaną „ Salą Luster ”, w której wystawił swoją kolekcję zabytkowych samochodów, swoje medale i trofea zdobyte podczas Concours d'Elegance. Wokół głównego budynku obwód umożliwia prezentację samochodów, jak podczas zawodów, które uwielbiał, a alejka biegnie wokół parku, przechodząc obok stawów.
W 2009 roku para Lecoq przekazała swój zamek gminie Bailleval, gdzie burmistrz Olivier Ferreira postanowił, zgodnie z życzeniem André Lecoq, uczynić go miejscem kulturalnym. Plik18 grudnia 2012André Lecoq został pochowany na miejskim cmentarzu obok swojej żony, która zmarła dwa lata wcześniej.
W 2017 roku gmina Bailleval zmieniła nazwę całej domeny „Domaine André Lecoq”.