Albert Guerisse

Albert Guerisse Obraz w Infobox. Albert Guérisse w 1969 roku. Tytuł szlachecki
Hrabstwo
Biografia
Narodziny 5 kwietnia 1911
Region Stołeczny Brukseli
Śmierć 26 marca 1989(w wieku 77 lat)
Waterloo
Imię urodzenia Albert-Marie Edmond Guérisse
Pseudonim Patrick Albert („Pat”) O'Leary
Narodowość belgijski
Trening Wolny Uniwersytet Brukselski
Zajęcia Lekarz , oficer , bojownik ruchu oporu
Inne informacje
Bronie Royal Navy , armia belgijska
Stopnie wojskowe Generał-
porucznik dowódca
Konflikty II wojna światowa wojna
koreańska
Miejsca zatrzymania Mauthausen (1943-1944) , Obóz koncentracyjny Natzweiler-Struthof (1944) , Obóz koncentracyjny Dachau (1944-1945)
Nagrody

Albert Guérisse (1911-1989) to belgijski lekarz wojskowy i bojownik ruchu oporu . Podczas II wojny światowej , pod nazwiskiem Pat O'Leary, poprowadził drogę ucieczki znaną jako Pat O'Leary Network lub Pat Line, przez którą ponad 600 brytyjskich i amerykańskich lotników mogło wrócić bez szwanku do Anglii po ich samolot został zestrzelony nad okupowaną Francją.

Biografia

Przed wojną

Albert-Marie Edmond Guérisse urodził się w Brukseli dnia5 kwietnia 1911. Studiował medycynę na Katolickim Uniwersytecie w Louvain, a następnie na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli jako doktorant wojskowy. Porucznik lekarz w 1936 roku został przydzielony do 1 st Pułku Ułanów , który stacjonował w Spa , w pobliżu granicy niemieckiej.

Podczas wojny

Plik 10 maja 1940kiedy Niemcy najechali Belgię, wziął udział w Kampanii 18 Dni . Podczas bitew pod Juprelle i Geluwe na Kanale Alberta wyróżnił się, pomagając rannym pod ostrzałem wroga, co przyniosło mu Croix de Guerre. Plik28 maja 1940kilka godzin po kapitulacji armii belgijskiej zdecydował się dołączyć do angielskich linii, aby kontynuować walkę. Kieruje 1 st czerwiec wybrać między Panne i Dunkierki na brytyjski trawler Westward 760 do Anglii z wojsk brytyjskich, które krotnie. Plik4 czerwcazostał odesłany do Francji statkiem Batavia II przez Brest w celu hipotetycznego przegrupowania sił belgijskich w Poitiers (siedzibie rządu belgijskiego). Plik12. czerwcazostał wyznaczony do ośrodka szkoleniowego służby zdrowia w regionie Sables-d'Olonne . Plik15 czerwca, bliski wzięcia do niewoli przez Niemców, uciekł i dołączył do transportera opancerzonego na południu Francji, pod Lunel-Viel . Po kapitulacji Francji odmówił wzięcia do niewoli rozkazu i dołączył do wybrzeża z niektórymi belgijskimi oficerami (porucznikami Georges Danloy , Freddy Gréban de Saint-Germain, Jacques de Brabant, Nicod i Jean de Selys Longchamps ). Pod koniec czerwca zaokrętowali się w Sète na statku węglowym z żołnierzami czeskiego legionu. Przybył do Gibraltaru portu na27 czerwcaGuérisse korzysta z okazji, aby skompletować załogę francuskiego statku handlowego ( Le Rhin ), który jego kapitan (Péri) zamierza oddać do dyspozycji angielskiej marynarki wojennej.

W sierpniu Le Rhin dokuje w Barry Docks  ( fr ) . Péri staje komandora Langlais i uzyskuje od brytyjskiej Admiralicji, że łódź, a jego załoga teraz pływają pod banderą Niebieski Ensign , przypisany do okrętów dowodzonych przez rezerwistów oficer Royal Navy, tych z Navy będąc pod Białym chorążego i handlowych budynki pod Czerwoną Chorąży . W ten sposób porucznik Guérisse został mianowany na stopień dowódcy porucznika (kapitana korwety) Rezerwy Wolontariuszy Królewskiej Marynarki Wojennej (RNVR) i oddelegowany do Departamentu Wywiadu Marynarki Wojennej. Wraz z innymi członkami załogi przeszedł sześć tygodni szkolenia agentów do wykonywania misji infiltracyjnych na terytorium wroga. Przyjmując angielskie nazwisko, aby nie zostać rozpoznanym jako Belg w przypadku schwytania, wybrał O'Leary, imię francuskiego Kanadyjczyka, którego znał podczas studiów: z tak irlandzko brzmiącym imieniem, Anglik natychmiast nadaj mu imię Patrick.

Ren otrzymuje uzbrojenie i przyjmuje nazwę HMS Fidelity , przeznaczony do tajnych operacji. Będzie operował na Morzu Śródziemnym i Atlantyku jako tajemniczy statek , regularnie przechodzący transformacje i zmiany wyglądu, specjalizujący się w pomocy sabotażowej na francuskich wybrzeżach, usuwaniu i odzyskiwaniu agentów SOE .

Plik 26 kwietnia 1941jego misją jest wysadzenie agentów SOE w pobliżu Collioure na wybrzeżu Roussillon i zabranie około piętnastu ludzi, którzy mieli opuścić Francję. Łódź, w której go znaleziono, została zauważona przez straż przybrzeżną, która ją ścigała i ostrzelała. Silnik został uszkodzony, a załoga została aresztowana przez władze reżimu Vichy. Przedstawia się pod swoją przybraną tożsamością Patrick O'Leary. Był kolejno więziony w Port-Vendres , Marsylii, Tulonie i wreszcie w Saint-Hippolyte-du-Fort niedaleko Nîmes, gdzie było więźniami wielu brytyjskich żołnierzy. On ucieka dalej3 lipca umożliwiając ucieczkę około trzydziestu żołnierzom angielskim.

Dołączył w Marsylii do linii ucieczki utworzonej w 41 stycznia przez kapitana Iana Garrowa, który był już w stanie repatriować setkę brytyjskich żołnierzy, którzy pozostali na terytorium Francji po kapitulacji. Wszyscy członkowie sieci są francuskimi bojownikami ruchu oporu. Garrow założył w Lille jednostkę badawczą i przetransportował ją do niezamieszkałej strefy, założył ośrodki noclegowe w Marsylii i Perpignan oraz zorganizował sieć przez Pireneje, do Barcelony, a następnie na Gibraltar lub Lizbonę. Admiralicja brytyjska jest przesłuchiwana przez radio w sprawie losu O'Leary'ego: ponieważ biegle włada językiem francuskim i skorzystał ze szkolenia przeprowadzonego przez SOE, Garrow chce zatrzymać go na swoim zastępcy. Otrzymuje wiadomość do BBC: „Adolphe musi zostać”. Garrow, poszukiwany przez policję, powierza kierowanie organizacją O'Leary'emu. Organizowane są nowe kanały ewakuacji „paczek” do Hiszpanii lub regionu Morza Śródziemnego. Lotnik zestrzelony na północy może zatem zostać ewakuowany przez Hiszpanię w ciągu dwunastu dni. W październiku Garrow został schwytany przez milicję Vichy . Londyn potwierdza, że ​​O'Leary zostaje szefem sieci.

Od tego momentu organizacja będzie się rozwijać: zestrzelonych lotników jest coraz więcej, a ponieważ wielu brytyjskich żołnierzy przebywa w więzieniach lub obozach internowania, opracowywane są plany grupowej ucieczki. Sieć rozszerzy swoją działalność na południe Belgii i Wielkie Księstwo Luksemburga. Jej lider musi delegować rekrutację nowych agentów do lokalnych urzędników, co ułatwia wprowadzanie zdrajców.

W Luty 1942na rozkaz Londynu przekroczył Pireneje i dołączył do Gibraltaru, aby otrzymać rozkazy z MI9 (wywiad wojskowy). Na początku kwietnia wrócił do Francji, nielegalnie zdeponowany u radiooperatora przez trawler na wybrzeżu, wznowił działalność jako szef sieci. W maju proces Garrowa skazanego na dziesięć lat więzienia. W lipcu O'Leary dowiedział się przez radio, że został odznaczony przez Brytyjczyków Orderem Wybitnej Służby (DSO). Do okupacji wListopad 1942ze strefy wolnej przez Niemców na wybrzeżu Morza Śródziemnego zorganizowano kilka wejść na pokład lotników, za każdym razem od 35 do 50 ludzi (Canet-Plage, potoki Cassis ...). Wtedy do Gibraltaru nie będzie już możliwe bez pomocy antyfrancuskich hiszpańskich przemytników (w szczególności grupy Francisco Ponzana Vidala) przez Pireneje, a potem przez Hiszpanię. Gestapo, obecnie bardzo aktywne w dawnej „niezamieszkanej strefie”, zacieśnia swój uścisk wokół sieci. W grudniu Brytyjczycy zażądali powrotu Garrowa do Londynu. Dzięki podrobionemu mundurowi naczelnika, który O'Leary i Nancy Wake wysłali do jego celi w obozie jenieckim Mauzac ( Dordogne ), Garrow ucieka z8 grudniai zostanie repatriowany do Anglii. O'Leary kontynuuje rozbudowę sieci, odzyskując lotników do północnej Francji i Belgii.

W Styczeń 1943dowiaduje się, że jest nominowany do Polskiego Medalu Odwagi. W lutym przemysł został zinfiltrowany i zdradzony przez Francuza Rogera Le Neveu, znanego jako „Legionnaire”. Plik2 marcaO'Leary zostaje aresztowany w barze w Tuluzie . Aby ostrzec członków sieci i brytyjskiego MI9, organizuje, aby jeden z najmłodszych członków sieci, Fabien de Cortes, z którym został aresztowany, zdołał uciec z pociągu, który wiózł ich do więzienia. Poddany torturom O'Leary milczy. Gestapo znało go jedynie jako francuskiego Kanadyjczyka, oficera Królewskiej Marynarki Wojennej, i do końca wojny nikt wokół niego nie znał jego prawdziwej tożsamości jako belgijskiego lekarza wojskowego. Drogę ucieczki przejmie Marie-Louise Dissard pod nazwą sieci Françoise . Od 41 października do 43 marca sektor odwiezie do Anglii ponad 400 zestrzelonych brytyjskich, amerykańskich i polskich lotników oraz około 50 agentów angielskich służb specjalnych, a także ocalałych z Saint-Nazaire i Dieppe.

Plik 16 października 1943, sklasyfikowany jako Nacht und Nebel , czyli przeznaczony na zniknięcie „w nocy i we mgle”, został deportowany do obozu koncentracyjnego Mauthausen . Plik20 czerwca 1944, został przeniesiony do obozu Natzwzeiler Struthof (Alzacja), skąd udało mu się, za pośrednictwem jeńca wojennego napotkanego podczas załadunku na stacji Schirmeck, przekazać wiadomość, która dotrze do Anglii, informując, że „Pat żyje w Niemczech” . Jest świadkiem przybycia do obozu czterech agentów SOE: Andrée Borrel , Vera Leigh , Diana Rowden i Sonia Olschanezky , z których wszystkie zostają stracone i spalone w krematorium. Po wojnie O'Leary i Brian Stonehouse złożą zeznania o losie tych kobiet w procesach o zbrodnie wojenne nazistów. Plik4 września 1944, został przeniesiony do obozu koncentracyjnego w Dachau . Plik4 października, został przydzielony do Außenkommando w Bad Tölz . Plik12 stycznia 1945 r, zostaje przewieziony z powrotem do obozu w Dachau. Następnie brał udział w tworzeniu Clandestine International Committee, w skład którego wchodzili przedstawiciele 16 narodowości, którzy wybrali go na prezydenta. Plik29 kwietniaObozie Dachau wyzwoliła 157 th piechoty  (in) w 45 th Dywizji armii Stanów Zjednoczonych. Na prośbę Amerykanów i przy ich pomocy, O'Leary przejął dowodzenie obozem przez dziesięć dni, po czym został wezwany na9 maja w Londynie, przez Paryż.

Po wojnie

W 1946 roku został powołany na członka Komisji Zbrodni wojny w procesie Nuremberg.Fin października został zwolniony z Royal Navy, wziął jego prawdziwe imię i dołączył do armii belgijskiej, w swojej pierwotnej jednostki, określonej 1 st  pułk ułanów na Spa. W 1947 roku ożenił się z Sylvią Cooper-Smith. Zgłosił się na ochotnika do belgijskiego batalionu zatrudnionego przez ONZ w Korei. Wyróżnił się tam, szukając rannego żołnierza pod ostrzałem wroga. W 1953 roku został mianowany zastępcą dyrektora medycznego 1 st Corps , stacjonującej w Kolonii (Niemcy). W 1961 roku został mianowany Dyrektorem Inter-Force w służbie zdrowia belgijskich sił zbrojnych w Niemczech . Przeszedł na emeryturę, w randze generała dywizji w 1970 r. Od 1956 do 1985 przewodniczył Międzynarodowemu Komitetowi Dachau (CID), uzyskując od landu Bawaria w 1958 r. Dotację na przekształcenie obozu w pomnik i 1966 r. umowę na chronioną klasyfikację obiektu i Muzeum oraz ich utrzymywanie pod nadzorem CID.

Albert Guérisse zmarł w Waterloo (Belgia) dnia26 marca 1989, w wieku 78 lat .

W 1991 roku w Saint-Hubert wzniesiono pomnik ku czci Alberta Guérisse .

Honorowe wyróżnienia

Albert Guérisse otrzymał 37 odznaczeń z różnych krajów, w tym:

cytaty

Cytat z rozkazu 1 Pułku Ułanów i Croix de Guerre (B)

„The 11 maja 1940w Juprelle 1 Pułk Ułanów został poddany w drodze w kolumnie i na postoju, bez skutecznych środków odpowiedzi, intensywnemu bombardowaniu z powietrza, które trwało w krótkich odstępach czasu od 16:00 do 20:00. Pułk poniósł dotkliwe straty. Nie wahając się zapłacić osobiście, porucznik dr Guérisse przychodzi z pomocą rannym i umierającym pod ostrzałem, zobowiązanym do opuszczenia schronu utworzonego przez sklepienie piwnicy, w której schroniła się część personelu. Guérisse, który później wyróżnił się jeszcze bardziej błyskotliwie, nie wahał się od pierwszego dnia kampanii, aby podać wszystkie przykłady odwagi i poczucia obowiązku. "

Croix de Guerre (B)

„The 11 maja 1940w Juprelle, podczas gdy jego pułk był poddawany gwałtownym i morderczym bombardowaniom z powietrza, nie wahał się trafić pod ostrzał, by pomóc rannym i umierającym. Okazywać taką samą pogardę dla niebezpieczeństwa 25 i26 majaw walce z Geluwe, przechodząc wiele razy na linię ognia, aby obdarzyć go troską i zachętą. "

Oficer Legii Honorowej (F)

„Prestiżowy wojownik, wspaniały oficer, nie przestawał przez pięć lat świadczyć największych przysług dla sprawy aliantów. Rajdy Anglii w 1940 roku po trudnej ucieczce na pokładzie francuskiego statku. Komandor porucznik Patrick O'Leary, który wszedł do brytyjskiej marynarki wojennej, brał udział jako lider francusko-belgijskiego zespołu na pokładzie statku pułapkowego HMS-Fidelity - ex RHIN - w wielu misjach specjalnych na wybrzeżach Francji okupowanych przez wroga. Daje podczas swoich misji wiele dowodów swojej odwagi. Pozostał we Francji w lipcu 41 lipca podczas jednej ze swoich misji, założył i przez półtora roku kierował siecią PAT, ratując z niewoli kilkuset lotników alianckich, którzy zeszli do Francji, pomagając im dołączyć do sił bojowych. Aresztowany 43 marca, torturowany przez gestapo, skazany na śmierć, deportowany do Mauthausen, a następnie do Dachau, został w tym obozie przewodniczącym międzynarodowego komitetu oporu obozu. Nigdy nie odbiega od swojego wysokiego morale, wiary w ostateczne zwycięstwo i ideału wolnego człowieka. Zasłużył na uznanie ze strony swojej ojczyzny, Francji i krajów sprzymierzonych. "

Croix de Guerre (F)

„Oporny od początku, został aresztowany 26 kwietnia 1941podczas próby lądowania na wybrzeżach Francji i internowany w obozie St-Hippolyte-du-Fort (Gard). Uciekł4 lipca 1941po umożliwieniu ucieczki 30 angielskim żołnierzom. PrzyjętoPaździernik 1941dowództwo dużej sieci ucieczki, której kanały wkrótce obejdą całe terytorium Francji. Do swoich niezliczonych wyczynów zalicza ewakuację 125 żołnierzy alianckich, przeprowadzoną w pięciu naokrętach. W latach 1941–1943 jego siatka repatriowała ponad 600 żołnierzy alianckich. Zatrzymaj go2 marca 1943 rpo donosie, torturowany przez gestapo, w trakcie przesłuchania udaje mu się usunąć kompromitujące dokumenty dla swoich aresztowanych agentów. Deportowany we wrześniu 43 do Natzwzeiler, a następnie do Dachau, zachowywał się przede wszystkim pochwałą. Żarliwy patriota, wybitny przywódca Albert Guérisse, którego pseudonim Patrick O'Leary stał się legendą w grupach ucieczkowych, pozostanie jedną z najpiękniejszych postaci francuskiego ruchu oporu. "

Medal of Honor za epidemie (F)

„Za opiekę nad więźniami Dachau, podczas gdy on sam był tam przetrzymywany. "

Medal Wolności ze Złotą Palmą (USA)

„Albert EM Guérisse, alias Patrick O'Leary, belgijski cywil, za wyjątkowo zasłużone osiągnięcie, które pomogło Stanom Zjednoczonym w prowadzeniu wojny z wrogiem w Europie kontynentalnej, pełniąc służbę w brytyjskiej Royal Navy od grudnia 1940 do marca 1943 roku Z całkowitym lekceważeniem ekstremalnych niebezpieczeństw, w jakie stawiał go jego działalność, przeprowadził długą serię błyskotliwych operacji na okupowanej przez wroga Francji, w wyniku której bezpiecznie ewakuowano ponad trzysta członków personelu wojskowego aliantów. Jego śmiałe koncepcje, wzorowa odwaga i niezwykłe zdolności organizacyjne i przywódcze uczyniły go jednym z najwybitniejszych liderów w bezcennej pracy ucieczki i unikania, i przyczyniły się niezmiernie do powodzenia wysiłków wojennych. Tym samym zasługujący na najwyższe pochwały i uznanie Stanów Zjednoczonych. "

Medal wojenny Republiki Korei

„Dobrowolnie zaproponował, że zabierze rannego mężczyznę, który znajdował się pod bezpośrednim działaniem karabinów maszynowych wroga 100 metrów dalej” Z pomocą czołgu udało mu się uratować życie szeregowego Herlina, ewakuować go do stacji medycznej, a następnie helikopterem dołączył do batalionu. "

Oficer Orderu Leopolda z Palmą (B)

„Lekarz o niezłomnej energii” wielokrotnie okazywał nieustraszoność, wytrwałość i pogardę dla śmierci. Podczas kapitulacji Francji, wstąpił do Gibraltaru lub za jego namową, został włączony do brytyjskiej marynarki wojennej pod nazwą Patrick Albert O'Leary. Jako dowódca porucznika brał udział w szeregu operacji na Morzu Śródziemnym, gdzie niestety został schwytanyKwiecień 1941. Uciekł i założył we Francji grupę akcji promującą ucieczkę żołnierzy alianckich. W 1942 r. W nagrodę za zasługi otrzymał DSO. WMarzec 1943został aresztowany przez gestapo i przesłuchany. Kierowany do obozów koncentracyjnych, przejeżdżał przez Neuebrenne i Dachau, gdzie wyróżniał się odwagą i odpornością na działania wroga. W maju 1945 r., Podczas wyzwolenia obozu w Dachau, przebywał w nieszczęściu ze swoimi towarzyszami, którymi obdarzał swoją opiekę, aż do momentu, gdy nakazano mu powrót do kraju. "

Oficer Orderu Leopolda II z palmą (B)

„Oficer medyczny w służbie Narodów Zjednoczonych w Korei zawsze okazywał niezłomną energię i absolutną pogardę dla niebezpieczeństwa. Podczas akcji23 kwietnia 1951, zgłosił się na ochotnika i znalazł ciężko ranną osobę w promieniu 150 metrów od linii wroga; udało mu się z pomocą amerykańskiego czołgu i pod gradem kul doprowadzić go z powrotem do punktu pierwszej pomocy. Misja ta zakończona, nalegała na natychmiastowe dołączenie do batalionu, który był otoczony, operację, którą przeprowadził helikopterem. "

Bibliografia

Filmografia

Źródła

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Odniesienia i uwagi


  1. (w) „  Ogólne AME Guérisse  ”
  2. (w) „  HMS Fidelity: tajemniczy statek  ”
  3. (w) Michael RD Foot, Resistance , str.244
  4. (w) '  Statki powiązane z linią ewakuacyjną Pata O'Leary'ego  "
  5. (w) Airey Neave, sobota w MI9 , str.94
  6. André Balent, „  Francisco PONZAN VIDAL  ” w Le Maitron
  7. „  René COZANET, deportowany bojownik ruchu oporu  ”
  8. (nl) DBNL , „  Paul Louyet, België in de Tweede Wereldoorlog. Deel 4 · dbnl  ” , DBNL (dostęp 18 sierpnia 2019 )
  9. (w) "  Szkice o Holokauście przekazane Imperialnemu Muzeum Wojny - portret Pata O'Leary'ego  " ,15 maja 2007
  10. https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/16161262.2006.10555131?needAccess=true
  11. http://www.oleary.be/page/about/
  12. François Robert, „Albert Guérisse, szpieg, który wrócił z domu, zmarł w niedzielę”, Le Soir , 29 marca 1989 [ czytaj online ]
  13. Eric Burgraff, „A Memorial for Albert Guérisse. Od Dachau do Saint-Hubert ”, Le Soir , 12 czerwca 1991 [ czytaj online ]
  14. (w) „  The London Gazette  ”
  15. (w) "  To twoje życie  " ,5 grudnia 1963