Alain Barriere

Alain Barriere Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Alaina Barrière w 2006 roku. Ogólne informacje
Imię i nazwisko Alain Bellec
Narodziny 18 listopada 1935
La Trinité-sur-Mer ( Morbihan )
Śmierć 18 grudnia 2019 r.
Carnac ( Morbihan )
Podstawowa działalność Piosenkarz-autor piosenek
Gatunek muzyczny Francuska muzyka , odmiana francuska
aktywne lata 1961 - 2013

Alain Bellec , powiedział Alain Barrière , to piosenkarz francuski ur18 listopada 1935w La Trinité-sur-Mer ( Morbihan ) i zmarł dnia18 grudnia 2019 r.w Carnac (Morbihan).

Odniósł kilka sukcesów w latach 60. i 70., w tym Była taka ładna , Moje życie i Masz zamiar .

Biografia

Początki

Syn handlarzy ryb , Alain Bellec urodził się dnia18 listopada 1935w La Trinité-sur-Mer . Wychowany przez matkę Marie-Louise Bellec (1903-1977), bretońskiego pochodzenia, ale włoskiego pochodzenia przez ojca (stąd jego piosenka „Un peu de sang breton”), dorastał w Bretanii w dość trudnym środowisku, gdzie marzy o ucieczce. Między plażami a wrzosowiskami staje się dzieckiem natury, zbuntowanym i samotnym. Opatrznościowa nauczycielka upodobała sobie dziecko i otwiera przed nim ścieżki wiedzy. Wbrew wszelkim oczekiwaniom przyszły Alain Barrière staje się wzorowym studentem, ciekawym wszystkiego. Pod koniec studiów wyjechał do Angers, gdzie w 1955 roku wstąpił do Państwowej Szkoły Inżynierów Sztuki i Rzemiosła , którą ukończył. Zawód inżyniera praktykował w Kléber-Colombes w latach 1960-1961. Ale od 1958 ma inną pasję: kupuje gitarę i zaczyna pisać swoje pierwsze melodie.

W następnym roku zachwycał się odkryciem współczesnych wierszy Francisa Carco i Roberta Desnosa . Zaczyna wkładać słowa do swoich pierwszych kompozycji, które gra swoim studentom.

Początki

W 1961 przyjął pseudonim Barrière i wziął udział w konkursie Coq d'Or na piosenkę francuską , którego finał odbył się na Olimpiadzie . Udaje mu ostateczny jego piosenki Cathy i zajmuje 11 th Spośród 12. Ale w tym konkursie, Bruno Merrick zawiadomienia oraz Alain Barrière podpisać kontrakt z wytwórnią RCA .

W lutym 1962 przeniósł się do Olympia w programie Colette Renard, gdzie wykonał pięć piosenek. Widział kilka uszczelek w małych paryskich pokoi przed podjęciem nazwę w 1963 roku z sukcesem tytule Była tak ładna , wybrany do reprezentacji Francji na Eurowizji gdzie ukończył 5 th 16 uczestników. Pianista i dyrygent André Livernaux aranżuje swoje pierwsze piosenki.

We wrześniu 1963 pojechał do Olimpii w show Paula Anki, gdzie zaśpiewał dziesięć piosenek.

Poświęcenie

To właśnie w 1964 roku odniósł największy sukces z My Life i pojawił się w centrum uwagi na Olimpii. Moje życie będzie wyjątkowe rura Ameryka Południowa ( 8 th w Chile, 9 th w Peru, 1 st w Argentynie, 1 st w Brazylii, 3 e w Boliwii, 2 e Urugwaj).

Zawsze z tą piosenką we Włoszech Alain Barrière zyskał rozgłos. Utwór został wydany przez RCA Records , z tekstami w języku włoskim z Sergio Bardotti i Gino Paoli i odniosła znaczny sukces, osiągając 7 th  pozycję listy przebojów. Sukces tego utworu skłonił wytwórnię płytową do wybrania artysty na festiwal w Sanremo w 1965 roku , ale spór między wytwórnią płytową RCA a kierownictwem festiwalu doprowadził do usunięcia z programu każdego artysty prezentowanego przez RCA, w tym Paula Anki i dyrekcji festiwalu. Dalida . Piosenka na festiwal, Quattro ragioni per non amarti ( Cztery powody, by cię nie kochać ) i tak została wydana, ale bez znaczących rezultatów komercyjnych.

Po pobycie w kinie w 1966 roku, z Pas de panique przez Sergio Gobbi , wrócił z powodzeniem do piosenki z tytułów takich jak La Marie-Joconde , Rien d” homme un , Emporte-moi i Les Guinguettes . Spektakl Alaina Barrière jest zdecydowanie płodny z kolejnymi albumami, Toi (1966), Jeśli marzę o tobie (1967) czy Patrząc na morze (1969), piosenką z trwałym, zapadającym w pamięć tekstem. Podczas jego wizyt w audytorium Bruno Coquatrixa w latach 1966 i 1967 publiczność może docenić postęp dokonany w zakresie występów scenicznych.

W latach 1966 i 1968 powitała go sala muzyczna Bobino . Potem pojawiły się inne hity, w tym Carry Me , Just a Man i It Was in the First Days of April . Następnie odbył kilka wizyt w Olimpii w latach 1967, 1972, 1974, 1976 i 1978.

Uznanie

Kolejnym wielkim sukcesem jest Tu t'en vas , wykonany w duecie z Noëlle Cordier w 1974 roku.

Rok 1975 był punktem zwrotnym w jego życiu, ponieważ poślubił Agnès Cohen-Solal znaną jako Anièce (1950-2019), jego partnerkę przez kilka miesięcy, a ojcostwo odkrył w tym samym roku, kiedy urodziła się Guénaëlle. Ponadto spełnił stare marzenie, budując w Bretanii zamek w pobliżu słynnych menhirów Carnac , który przerobił na teatr-dyskotekę-restaurację z amfiteatralną salą widowiskową, w której co roku koncertował. Stirwen ( biała gwiazda w Breton), wykonane z oryginalnych starych kamieni, szybko staje się miejscem często odwiedzanym przez biesiadników, którzy pamiętają wieczory tematyczne organizowane on z żoną.

W 1977 roku opuścił Francję w Stanach Zjednoczonych  : firma Stirwen miał trudności i piosenkarz dostał w kłopoty z organami podatkowymi . Wrócił cztery lata później, ale dwa nagrane przez niego albumy nie odniosły oczekiwanego sukcesu. Drugie wygnanie prowadzi go do Kanady, gdzie nagrywa From Quebec to Montreal . Alain Barrière opowiada o swoich niepowodzeniach w swojej autobiografii, w szczególności o interwencji jednostek w jego domu, o aferze, która przyszła z góry, jak mu wtedy powiemy, sugerując, że jego sukces wzbudził ukrytą zazdrość i presję polityczną. Wrócił definitywnie dopiero na początku lat 90., ale bez ponownego połączenia się z piosenką.

W 1998 roku wydał płytę CD z nowymi piosenkami Barrière 97 oraz kompilację swoich najlepszych piosenek Ma vie . W 1998 roku przeniósł się do Salle Pleyel w Paryżu.

Od 2000 do 2010

Jego córka Guenaëlle, prawniczka, wznowiła karierę około 2005 roku. W 2006 roku opublikował swoją autobiografię Ma vie , wydaną przez Rocher, wraz z płytą CD zawierającą trzy nowe piosenki: If [You will be a man] z wiersza Si autorstwa Rudyard Kipling , Kiedy morze się wycofało i Hymn do Bretanii (hołd dla jego ojczyzny). Wypuszcza również nową kompilację, The Authentic Compilation . Zagrał kilka koncertów w Kanadzie, zwłaszcza w Quebecu i został tam dobrze przyjęty ( złota płyta w Kanadzie).

W 2007 roku na scenę powrócił wreszcie Alain Barrière. Od marca rozpoczął duże tournée po Francji, po czym wystąpił w kwietniu w Olimpii, a następnie w grudniu w Palais des Congrès w Paryżu . Jesienią 2007 roku ukazała się nowa płyta CD ( Pieśni francuskie ), na której wykonał La Foule , Le Petit Bonheur , najpierw Les Copains , Ne me pas , La Mer i Le Temps des cerises .

W listopad 2010Ukazuje się jego Best of , album składający się z pięćdziesięciu trzech utworów składających się z kluczowych tytułów, ale także z wielu utworów nigdy wcześniej nie zarejestrowanych na CD.

5 lipca 2011Został zaproszony do emisji France 3 począwszy Wioska do Lorient , przedstawionego przez Laurent Luyat , na początku 4 th  scenie z Tour de France  : Lorient - Mur-de-Bretagne .

5 września 2011artysta zapowiada, że ​​zmuszony jest zrezygnować z pożegnania z zaplanowaną na dzień sceną 10 września 2011w La Trinité-sur-Mer i16 września 2011 w Palais des Congrès w Paryżu ze względów zdrowotnych.

W 2013 roku Guénaëlle Barrière, urodzona w 1975 roku, w roku otwarcia Stirwen, klubu nocnego jej ojca, wzięła pochodnię i ponownie uruchomiła tę „Białą Gwiazdę” po sześciu latach nieobecności. W tym samym roku artysta wydał swój ostatni album studyjny: Mes duos d'amore .

Śmierć

Alain Barrière zmarł dnia 18 grudnia 2019w Carnac w wieku 84 lat, po zatrzymaniu akcji serca , zaledwie dwanaście dni po swojej żonie. Jego pogrzeb odbył się 23 grudnia 2019 r. w kościele La Trinité-sur-Mer , jego rodzinnej wsi, a następnie pochowano go w rodzinnym skarbcu na cmentarzu komunalnym. Z tej okazji wiele osób oddaje mu hołd, w tym Jean-Marie Le Pen , przyjaciel zmarłego z dzieciństwa.

Dyskografia

Albumy studyjne

Sprzedaż
Tytuł Francja
Moje życie + 100 000
Odejdz + 150 000
Złoty rekord + 100 000
I zamykasz oczy + 75 000
Kosmos 77 + 100 000
Amoco + 75 000
Serenada i tragedia + 100 000
Całkowity + 700 000
Te liczby są szacunkami

Syngiel

Sprzedaż
Tytuł Francja
Moje życie + 500 000
Kopyta + 75 000
Tawerny +100,000
ty + 100 000
Wszystko może zacząć się od nowa 75 000
Przynieś mi 75 000
Oglądam morze + 100 000
Jak stary kawałek drewna + 60 000
Podróż + 60 000
Po prostu mężczyzna + 250 000
Wyjeżdżasz (z Noëlle Cordier) + 700 000
Dyskoteka w Paryżu 77 000
Całkowity + 2 172 000
Te liczby są szacunkami

Lista jego głównych piosenek

Lista głównych piosenek Alaina Barrière  

Filmografia

Nagrody

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. „  Alain Barrière  ” , na RFI Musique (dostęp 27 sierpnia 2018 )
  2. „  Piosenkarz Alain Barrière nie żyje  ”, Le Monde ,19 grudnia 2019 r.( przeczytaj online , konsultacja 19 grudnia 2019 r. )
  3. (w) Sílvia Martinez i Héctor Fouce , Made in Spain: Studies in Popular Music , Routledge,18 lipca 2013 r.( ISBN  9781136460067 , przeczytaj online )
  4. „  Alain Barrière  ” , Universal Music France (dostęp 20 grudnia 2018 )
  5. (es) "  Edad, biografia Alain Barrière  " na Last.fm (dostęp 26 sierpnia 2018 )
  6. (It) Daniel Macovei , „  Alain Barrière  ” , w Radio Birikina , 18 listopada 2015 (dostęp 26 sierpnia 2018 )
  7. "  Alain Barrière  " , na chantefrance.com ,5 października 2016
  8. „  Alain Barrière  ” , na babelio.com (dostęp 26 sierpnia 2018 r. )
  9. (it) Hit Parade Italia 1965
  10. Marcello Giannotti, L'enciclopedia di Sanremo: 55 lat historii festiwalu dalla A alla Z , Rzym, 2005, s.  23 .
  11. „Spotykając się z tym morzem, którego kochankowie są odurzeni na swoich przyjęciach, przypominamy sobie słowo w słowo poruszające popularne piosenki Alaina Barrière'a i pozostajemy godzinami patrząc na morze z oszołomionymi sercami, krzywymi myślami. Do tego stopnia, że ​​zaryzykuję niezrozumienie tego dziwnego wszechświata i staniemy się bezużytecznym krzykiem bezużytecznej partii…” w Jean-Pierre Thiollet , Bodream ou rêve de Bodrum , Anagramme éditions, 2010, s.  64 ( ISBN  978-2-35035-279-4 )
  12. „W La Trinité-sur-Mer, koncert plenerowy Alaina Barrière odwołany” , Ouest-France , 29 sierpnia 2011 (zmodyfikowane 26 września 2013).
  13. „Alain Barrière cierpiący odwołuje swoje pożegnanie z Palais des congrès” , Le Point , 5 września 2011 r.
  14. „Piosenkarz Alain Barrière nie żyje” , Le Parisien , 19 grudnia 2019 r.
  15. „  Pogrzeb Alaina Barrière: Jean-Marie Le Pen obecny wśród gości  ” , na Gali ,23 grudnia 2019(dostęp 24 grudnia 2019 )
  16. "  TOP 33 Tours - 1978  " , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  17. „  TOP 33 Tours - 1976  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  18. „  TOP 33 Tours - 1977  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 r. )
  19. „  TOP 33 Tours – 1979  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  20. „  TOP 45 Tours - 1964  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  21. „  TOP 45 Tours - 1965  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  22. „  TOP 45 Tours - 1966  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 r. )
  23. „  InfoDisc: The Best Sales of Songs” Tout Temps „(45 T. / Cd Single / Download)  ” , na www.infodisc.fr (dostęp 10 stycznia 2020 r. )
  24. „  TOP 45 Tours - 1970  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  25. „  TOP 45 Tours - 1971  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  26. „  TOP 45 Tours - 1975  ” , na www.top-france.fr (dostęp 10 stycznia 2020 )
  27. „  Powołanie lub awans w Orderze Sztuki i Literatury styczeń 2011  ”

Zobacz również

Linki zewnętrzne