Imię i nazwisko | Alain Bellec |
---|---|
Narodziny |
18 listopada 1935 La Trinité-sur-Mer ( Morbihan ) |
Śmierć |
18 grudnia 2019 r. Carnac ( Morbihan ) |
Podstawowa działalność | Piosenkarz-autor piosenek |
Gatunek muzyczny | Francuska muzyka , odmiana francuska |
aktywne lata | 1961 - 2013 |
Alain Bellec , powiedział Alain Barrière , to piosenkarz francuski ur18 listopada 1935w La Trinité-sur-Mer ( Morbihan ) i zmarł dnia18 grudnia 2019 r.w Carnac (Morbihan).
Odniósł kilka sukcesów w latach 60. i 70., w tym Była taka ładna , Moje życie i Masz zamiar .
Syn handlarzy ryb , Alain Bellec urodził się dnia18 listopada 1935w La Trinité-sur-Mer . Wychowany przez matkę Marie-Louise Bellec (1903-1977), bretońskiego pochodzenia, ale włoskiego pochodzenia przez ojca (stąd jego piosenka „Un peu de sang breton”), dorastał w Bretanii w dość trudnym środowisku, gdzie marzy o ucieczce. Między plażami a wrzosowiskami staje się dzieckiem natury, zbuntowanym i samotnym. Opatrznościowa nauczycielka upodobała sobie dziecko i otwiera przed nim ścieżki wiedzy. Wbrew wszelkim oczekiwaniom przyszły Alain Barrière staje się wzorowym studentem, ciekawym wszystkiego. Pod koniec studiów wyjechał do Angers, gdzie w 1955 roku wstąpił do Państwowej Szkoły Inżynierów Sztuki i Rzemiosła , którą ukończył. Zawód inżyniera praktykował w Kléber-Colombes w latach 1960-1961. Ale od 1958 ma inną pasję: kupuje gitarę i zaczyna pisać swoje pierwsze melodie.
W następnym roku zachwycał się odkryciem współczesnych wierszy Francisa Carco i Roberta Desnosa . Zaczyna wkładać słowa do swoich pierwszych kompozycji, które gra swoim studentom.
W 1961 przyjął pseudonim Barrière i wziął udział w konkursie Coq d'Or na piosenkę francuską , którego finał odbył się na Olimpiadzie . Udaje mu ostateczny jego piosenki Cathy i zajmuje 11 th Spośród 12. Ale w tym konkursie, Bruno Merrick zawiadomienia oraz Alain Barrière podpisać kontrakt z wytwórnią RCA .
W lutym 1962 przeniósł się do Olympia w programie Colette Renard, gdzie wykonał pięć piosenek. Widział kilka uszczelek w małych paryskich pokoi przed podjęciem nazwę w 1963 roku z sukcesem tytule Była tak ładna , wybrany do reprezentacji Francji na Eurowizji gdzie ukończył 5 th 16 uczestników. Pianista i dyrygent André Livernaux aranżuje swoje pierwsze piosenki.
We wrześniu 1963 pojechał do Olimpii w show Paula Anki, gdzie zaśpiewał dziesięć piosenek.
To właśnie w 1964 roku odniósł największy sukces z My Life i pojawił się w centrum uwagi na Olimpii. Moje życie będzie wyjątkowe rura Ameryka Południowa ( 8 th w Chile, 9 th w Peru, 1 st w Argentynie, 1 st w Brazylii, 3 e w Boliwii, 2 e Urugwaj).
Zawsze z tą piosenką we Włoszech Alain Barrière zyskał rozgłos. Utwór został wydany przez RCA Records , z tekstami w języku włoskim z Sergio Bardotti i Gino Paoli i odniosła znaczny sukces, osiągając 7 th pozycję listy przebojów. Sukces tego utworu skłonił wytwórnię płytową do wybrania artysty na festiwal w Sanremo w 1965 roku , ale spór między wytwórnią płytową RCA a kierownictwem festiwalu doprowadził do usunięcia z programu każdego artysty prezentowanego przez RCA, w tym Paula Anki i dyrekcji festiwalu. Dalida . Piosenka na festiwal, Quattro ragioni per non amarti ( Cztery powody, by cię nie kochać ) i tak została wydana, ale bez znaczących rezultatów komercyjnych.
Po pobycie w kinie w 1966 roku, z Pas de panique przez Sergio Gobbi , wrócił z powodzeniem do piosenki z tytułów takich jak La Marie-Joconde , Rien d” homme un , Emporte-moi i Les Guinguettes . Spektakl Alaina Barrière jest zdecydowanie płodny z kolejnymi albumami, Toi (1966), Jeśli marzę o tobie (1967) czy Patrząc na morze (1969), piosenką z trwałym, zapadającym w pamięć tekstem. Podczas jego wizyt w audytorium Bruno Coquatrixa w latach 1966 i 1967 publiczność może docenić postęp dokonany w zakresie występów scenicznych.
W latach 1966 i 1968 powitała go sala muzyczna Bobino . Potem pojawiły się inne hity, w tym Carry Me , Just a Man i It Was in the First Days of April . Następnie odbył kilka wizyt w Olimpii w latach 1967, 1972, 1974, 1976 i 1978.
Kolejnym wielkim sukcesem jest Tu t'en vas , wykonany w duecie z Noëlle Cordier w 1974 roku.
Rok 1975 był punktem zwrotnym w jego życiu, ponieważ poślubił Agnès Cohen-Solal znaną jako Anièce (1950-2019), jego partnerkę przez kilka miesięcy, a ojcostwo odkrył w tym samym roku, kiedy urodziła się Guénaëlle. Ponadto spełnił stare marzenie, budując w Bretanii zamek w pobliżu słynnych menhirów Carnac , który przerobił na teatr-dyskotekę-restaurację z amfiteatralną salą widowiskową, w której co roku koncertował. Stirwen ( biała gwiazda w Breton), wykonane z oryginalnych starych kamieni, szybko staje się miejscem często odwiedzanym przez biesiadników, którzy pamiętają wieczory tematyczne organizowane on z żoną.
W 1977 roku opuścił Francję w Stanach Zjednoczonych : firma Stirwen miał trudności i piosenkarz dostał w kłopoty z organami podatkowymi . Wrócił cztery lata później, ale dwa nagrane przez niego albumy nie odniosły oczekiwanego sukcesu. Drugie wygnanie prowadzi go do Kanady, gdzie nagrywa From Quebec to Montreal . Alain Barrière opowiada o swoich niepowodzeniach w swojej autobiografii, w szczególności o interwencji jednostek w jego domu, o aferze, która przyszła z góry, jak mu wtedy powiemy, sugerując, że jego sukces wzbudził ukrytą zazdrość i presję polityczną. Wrócił definitywnie dopiero na początku lat 90., ale bez ponownego połączenia się z piosenką.
W 1998 roku wydał płytę CD z nowymi piosenkami Barrière 97 oraz kompilację swoich najlepszych piosenek Ma vie . W 1998 roku przeniósł się do Salle Pleyel w Paryżu.
Jego córka Guenaëlle, prawniczka, wznowiła karierę około 2005 roku. W 2006 roku opublikował swoją autobiografię Ma vie , wydaną przez Rocher, wraz z płytą CD zawierającą trzy nowe piosenki: If [You will be a man] z wiersza Si autorstwa Rudyard Kipling , Kiedy morze się wycofało i Hymn do Bretanii (hołd dla jego ojczyzny). Wypuszcza również nową kompilację, The Authentic Compilation . Zagrał kilka koncertów w Kanadzie, zwłaszcza w Quebecu i został tam dobrze przyjęty ( złota płyta w Kanadzie).
W 2007 roku na scenę powrócił wreszcie Alain Barrière. Od marca rozpoczął duże tournée po Francji, po czym wystąpił w kwietniu w Olimpii, a następnie w grudniu w Palais des Congrès w Paryżu . Jesienią 2007 roku ukazała się nowa płyta CD ( Pieśni francuskie ), na której wykonał La Foule , Le Petit Bonheur , najpierw Les Copains , Ne me pas , La Mer i Le Temps des cerises .
W listopad 2010Ukazuje się jego Best of , album składający się z pięćdziesięciu trzech utworów składających się z kluczowych tytułów, ale także z wielu utworów nigdy wcześniej nie zarejestrowanych na CD.
5 lipca 2011Został zaproszony do emisji France 3 począwszy Wioska do Lorient , przedstawionego przez Laurent Luyat , na początku 4 th scenie z Tour de France : Lorient - Mur-de-Bretagne .
5 września 2011artysta zapowiada, że zmuszony jest zrezygnować z pożegnania z zaplanowaną na dzień sceną 10 września 2011w La Trinité-sur-Mer i16 września 2011 w Palais des Congrès w Paryżu ze względów zdrowotnych.
W 2013 roku Guénaëlle Barrière, urodzona w 1975 roku, w roku otwarcia Stirwen, klubu nocnego jej ojca, wzięła pochodnię i ponownie uruchomiła tę „Białą Gwiazdę” po sześciu latach nieobecności. W tym samym roku artysta wydał swój ostatni album studyjny: Mes duos d'amore .
Alain Barrière zmarł dnia 18 grudnia 2019w Carnac w wieku 84 lat, po zatrzymaniu akcji serca , zaledwie dwanaście dni po swojej żonie. Jego pogrzeb odbył się 23 grudnia 2019 r. w kościele La Trinité-sur-Mer , jego rodzinnej wsi, a następnie pochowano go w rodzinnym skarbcu na cmentarzu komunalnym. Z tej okazji wiele osób oddaje mu hołd, w tym Jean-Marie Le Pen , przyjaciel zmarłego z dzieciństwa.
Tytuł | Francja | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Moje życie | + 100 000 | |||||||
Odejdz | + 150 000 | |||||||
Złoty rekord | + 100 000 | |||||||
I zamykasz oczy | + 75 000 | |||||||
Kosmos 77 | + 100 000 | |||||||
Amoco | + 75 000 | |||||||
Serenada i tragedia | + 100 000 | |||||||
Całkowity | + 700 000 | |||||||
Te liczby są szacunkami |
Tytuł | Francja | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Moje życie | + 500 000 | |||||||
Kopyta | + 75 000 | |||||||
Tawerny | +100,000 | |||||||
ty | + 100 000 | |||||||
Wszystko może zacząć się od nowa | 75 000 | |||||||
Przynieś mi | 75 000 | |||||||
Oglądam morze | + 100 000 | |||||||
Jak stary kawałek drewna | + 60 000 | |||||||
Podróż | + 60 000 | |||||||
Po prostu mężczyzna | + 250 000 | |||||||
Wyjeżdżasz (z Noëlle Cordier) | + 700 000 | |||||||
Dyskoteka w Paryżu | 77 000 | |||||||
Całkowity | + 2 172 000 | |||||||
Te liczby są szacunkami |