Jaskinie Ajanta *
![]() | |
| |
Informacje kontaktowe | 20 ° 32 ′ 01 ″ północ, 75 ° 44 ′ 59 ″ wschód |
---|---|
Kraj | Indie |
Poddział | Maharashtra , okręg Aurangābād |
Rodzaj | Kulturalny |
Kryteria | (i) (ii) (iii) (vi) |
Numer identyfikacyjny |
242 |
Obszar geograficzny | Azja i Pacyfik ** |
Rok rejestracji | 1983 ( 7 th sesji ) |
Ajanta wieś w indyjskim stanie z Maharashtra , niedaleko Aurangabad , słynie z grupy 29 sztucznych buddyjskie jaskinie , wykute z twardego bazaltu , z których trzy są niedokończone; zdobią je niezwykłe obrazy i rzeźby. W 1983 roku Ajanta została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO .
Jaskinie położone w zalesionym wąwozie w centrum gór Indhyagiri, około 5 km od wioski, zostały odkryte w 1819 roku przez brytyjskich żołnierzy podczas polowania. Na dnie wąwozu płynie rzeka Vaghorâ , górski potok, który tworzy szereg wodospadów, których hałas musiał być nieustannie słyszalny przez mieszkańców jaskiń. Zostały one wykopane na stromej południowej ścianie wąwozu i sięgają od dziesięciu do czterdziestu metrów nad dnem potoku. Zostały wykopane od sufitu do podłogi, technika powszechnie stosowana w Indiach.
Dzielą się one na dwie kategorie, z których pierwsza służyła jako schronienie dla mnichów w porze deszczowej , a kolejne były częściej wykorzystywane jako sale spotkań i modlitewne. Te pierwsze mają zwykle dużą werandę, przykrytą dachem wspartym na filarach, który teraz zniknął, i otwierają się w kierunku wnętrza w holu na ogół około 10 do 11 m na 7. W lewo, w prawo i w lewo. na dole komórki są odkopane, a wizerunek Buddy zwykle stoi w niszy z tyłu, naprzeciw wejścia. Liczba cel zmienia się w zależności od wielkości hali, aw większych filary podtrzymują dach z każdej z trzech stron, tworząc rodzaj krużganka otaczającego halę. Sale konferencyjne wnikają znacznie głębiej w skałę, największa z nich mierzy do 30 m 14, łącznie z krużgankiem.
W odniesieniu do ich wieku, do jaskiń są podzielone na trzy grupy, budowa najstarszych ( N O 8, 12, 13, 15a, 9 i 10) Data II p wieku i I st wieku BC. AD , w czasie, gdy dynastia Shâtavâhana panowała nad środkowymi Indiami; Druga grupa III e na końcu V th wieku (Dynastia Vakataka ), a trzecia na końcu VI e na końcu VIII p wieku (Dynastia Chalukya z Vatapi ). Większość ścian wewnętrznych jaskiń pokryta jest freskami o bardzo różnej jakości. Żaden z tych obrazów nie jest datowany, ale analiza motywów pozwala na dość precyzyjne wyobrażenie o okresie ich poczęcia i klasyfikację chronologiczną.
W momencie ich odkrycia, w 1819 r. , Były w dobrym stanie zachowania, ale od tego czasu znacznie się pogorszyły, szczególnie pod wpływem masowej turystyki. Jednak jaskinie 1, 2, 16 i 17 wciąż dają wgląd w to, co mogli zaoferować w sile wieku, a dzieło Obraz w świątyniach buddyjskich jaskiń w Ajanta ( 1896 ) autorstwa Johna Griffithsa , ówczesnego dyrektora Bombay School of Arts , pozwala zorientować się w ich stanie, zanim zaczną się pogarszać. Te kopie mają nieocenioną wartość, ponieważ pozwalają poznać indyjską sztukę malarską przed hinduską kontrreformą, która spowodowała zniknięcie buddyzmu z ziemi indyjskiej.
Ajantâ było ośrodkiem klasztornym i uniwersyteckim. Chiński mnich i podróżnik Xuanzang mówi nam, że mieszkał tam Dignâga , słynny filozof buddyjski, autor słynnych książek o logice. W szczytowym momencie zakład miał zapewnić zakwaterowanie dla kilkuset osób, w tym nauczycieli i uczniów.
Na ścianie jaskini przedstawiona jest kolorowa scena z jednego z poprzednich wcieleń Buddy. W tej scenie król Mahajanaka , po oddaniu dóbr doczesnych, bierze rytualną kąpiel przed założeniem szaty mnicha.
Bogactwo kolorów, elastyczność form i duchowe ciepło malowideł ściennych w Ajanta są częścią tradycji, która wpłynęła na sztukę świątynną w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej w ciągu następnego tysiąclecia.
Zamknij widok witryny.
Wejście chaitya miejsce Piere, jaskinia 9. najstarszy z datowanego II th wieku. Fasada ozdobiona kudu z balkonem. Budda (później) w pozie abhaya mudry , nadającej brak strachu.
Wprowadzić chaitya n O 19. Koniec V XX wieku.
Wnętrze chaitya (sanktuarium) n o 19. Budda umieszczony w przedniej części stupy , charakterystyczne dla fazy 2. Bibl: Louis Frédéric Sztuka Indii i Azji Południowo-Wschodniej , Flammarion, cała sztuka, 1994, s. 70-71 .
Leżąc Budda Parinirwana , jego uczniowie opłakują utratę swojego Mistrza. Grota n o 26 co 450-525. Ajanta.
Bodhisattwa Padmapani. Farba na bazie wody na tynk. Przedsionku vihara , grota 1. koniec Ajanta V th century.
Bodhisattwa Vajrapani. Caverne 1, wschodnia ściana. Ajanta koniec V -tego wieku. (data: Amina Okada w The Golden Age of Classical India: The Gupta Empire , RMN 2007: uwagi)
Księżniczka, której pokojówka ofiarowuje kwiaty lotosu. 1. Jaskinia Ajanta koniec V -tego wieku. (Skopiować z oryginału?)
Książęca para. Ajanta koniec V e s. Ściana jaskini 1.
Jataka (dawne życie Buddy): Król Mahajanaka postanawia wyrzec się doczesnego życia ... Vihara (klasztor) 1, północna ściana. Około 475-500.
Hamsa jâtaka, jaskinia 17. Ten obraz prawdopodobnie ilustruje jedno z poprzednich żywotów Buddy.