Abu Madyane

Abu Madyane Obraz w Infoboksie. Wejście do meczetu Sidi Boumediene w Tlemcen w Algierii Biografia
Narodziny 1126
Cantillana , Imperium Almoravidów (obecnie Hiszpania )
Śmierć 1198
Tlemcen , Imperium Almohadów (obecna Algieria )
Imię w języku ojczystym أبو مدين
Trening Uniwersytet Al Quaraouiyine
Zajęcia teolog , Qutb
Inne informacje
Obszary Sufizm , poeta
Religie islam , malikizm
Mistrzowie Ali ibn Harzihim ( en ) , Abu Yaaza ( en ) , Abd al Qadir al-Jilani
Wpływem Abul Abbas al-Mursi ( en ) , Abdeslam Ben Mchich Alami , Sidi Bou Saïd , Abou Hassan al-Chadhili

Abou Madyane , pod swoim pełnym imieniem Choaïb Abou Madyane El Ansari El Andaloussi (po arabsku  : شعيب أبو مدين الأندلسيي ), Sidi Boumediène dla Algierczyków, jest profesorem i poetą sufizmu . Jest uważany za biegun sufizmu w Algierii i ogólnie w Maghrebie . Jesteśmy mu winni za wprowadzenie sufizmu w Afryce Północnej .

Założyciel głównego źródła inicjacji sufizmu w Maghrebie i Andaluzji , urodził się w 1126 w Cantillana koło Sewilli, zmarł w Tlemcen w 1197. W latach 1166-1197 mieszkał w Béjaïa . Jest patronem miasta Tlemcen w Algierii.

Biografia

Pochodzenie i formacja

Pochodzący z arabsko-andaluzyjskiej rodziny Abou Madyane studiował w Sewilli, a po przedwczesnej śmierci ojca przybył do Maghrebu, aby studiować w Tangerze, a następnie w Fezie, ale wcześniej udał się do Marrakeszu, gdzie wstąpił do korpusu wojskowego Andaluzji. armii Almorawidów, zanim odnalazł swojego mistrza w Fezie w osobie Abu l-Hassan Ali b.Hirzihima, u którego studiował na Uniwersytecie Al Quaraouiyine . Abu Madyane studiował następnie u wielkiego uczonego, pochodzącego z Sijilmassa w Tafilalet , u mistyka Abu Abdallah Al Daggag.

Mistrz suficki

Abu Madyane następnie udaje się do Maszreku na hadżdż , przechodzi przez Tlemcen . Głęboka wiedza, którą zdobył, sprawiła, że ​​przyjął go z honorami ludności. Spotyka Abd al Qadira al-Jilaniego w Mekce , spotkanie po raz pierwszy odbyło się na górze Arafat . Obaj święci odbyli razem pielgrzymkę, Abu Madyan studiował pod jego kierunkiem dużą liczbę hadisów.

W drodze powrotnej zrobił objazd do Palestyny, gdzie brał udział z Saladynem w ważnej bitwie z krzyżowcami, przegrał rękę. Po pielgrzymce i studiach na Bliskim Wschodzie osiedlił się i nauczał w Béjaïa , dawnej kwitnącej i umiejącej czytać stolicę Hammadidów . To właśnie w Béjaïa święty wziął za żonę czarną kobietę, która dała mu syna o imieniu Mohammad. To właśnie w tym mieście, pod wpływem mistrza, powstała szkoła duchowości ortodoksyjnej, która swoim popularnym aspektem miała zrekompensować doktryny Almohadów .

Jego nauczanie spotkało się z szybkim sukcesem. Dotarł do znacznie większej populacji niż ta nabyta przez sufizm. Nazywany jest „al qutb” (słup, szczyt), został zainspirowany przez Al-Jilani i Al-Ghazâlî . Abou Madyane przekazywane ich nauczanie Ibn Machich i Chadili do większości tariqas w Maghrebie . Uczony, mistyk, nauczyciel, poeta powiedział: „Kiedy pojawia się Prawda, sprawia, że ​​wszystko znika” . Jego reputacja nauki i świętości przyniosła mu, pochodząc z Béjaia w towarzystwie swoich uczniów, osiadł w wiosce Takbalet (gmina Bensekrane ) położonej około 30  km od Tlemcen, gdzie wykładał teologię i nauki mistyczne.

Śmierć

Uważany za patrona miasta Tlemcen , Sidi Boumédiène nigdy tam nie mieszkał. Wezwany przez sułtana Almohada Yacouba El Mansura, który poczuł się urażony jego nauką i martwił się o jego reputację, wezwał go do Marrakeszu, swojej stolicy, by go przesłuchać. Boumediene przychylił się do tych nakazów i wyruszył z Bedżai do Marrakeszu , zmarł na chorobę w drodze do miejsca zwanego El Eubbad. 13 listopada 1197. Jego uczniowie pochowali go w El Eubbad, miejscu medytacji i pobożności położonym na wzgórzach Tlemcen. To tam zbudowano swoje mauzoleum, które stało się miejscem pielgrzymek Tlemceńczyków i jednym z najczęściej odwiedzanych w Maghrebie.

Według kronikarza Zerkechi, sułtan Konstantyna, który przybył z pobożną wizytą w XIV wieku i zatrzymał się przed katafalkiem świętego, położył na nim rękę, składając uroczystą przysięgę, że nic więcej nie będzie robił dla świętego inne, od tego dnia tylko po to, by dobro za zło oddawać. Ibn Arabî nazwał Abu Madyane „nauczycielem nauczycieli”.

Mauzoleum Sidi Boumediène

Mauzoleum Abu Madyane, zwane al-Ghawth (Zbawienie cierpiących ), znajduje się na przedmieściach El Eubbad w Tlemcen . Został zbudowany przez kalifa Almohadów Muhammad an-Nasir , uczcić pamięć świętego na początku XIII -go  wieku . Odrestaurowany i upiększony przez sułtana zianide Yaghmurasena, a następnie przez sułtana Marinida Abu al-Hasana Ali (czarnego sułtana), który z nim związany, oprócz małego pałacu, meczetu, w którym Sarmachik, architekt beja Oran Mohamed el Kebir , podjął się pracy , któremu Emir Abdelkader podarował minbar .

Ten istniejący do dziś pomnik stał się miejscem pielgrzymek. W latach 90. doznał wandalizmu, ale niedawno został przywrócony.

Wakf z Sidi Boumedienne w Jerozolimie

Symbol wyzwolenia Jerozolimy z rąk krzyżowców, waqf Sidi Boumediène, pochodzi z bitwy pod Hattin w 1187, ofiarowanej przez Saladyna Sidi Boumediène na własność. Wakf składa się z kilku budynków, meczetu i zaouïa przeznaczonego do zakwaterowania pielgrzymów z Afryki Północnej, domeny Ein Kerem , zawierającej nieużytki i orki, kwatery mieszkalne dla rolników, ogrody ze źródłami i studnie do nawadniania.

Od XIV wieku dochód z tego tytułu był przeznaczony dla mieszkańców Afryki Północnej mieszkających w świętym mieście lub przejeżdżających przez nie, udających się do Hedjaz oraz, w stosownych przypadkach, dla potrzebujących Maghrebisów mieszkających w Mekce i Medynie oraz, w stosownych przypadkach, na korzyść tych dwóch święte miasta. Ponadto jest zastrzeżone, że „żaden rządzony, żaden organ sprawujący władzę absolutną nie może modyfikować tego waqf, anulować go, lekceważyć, (...)”.

Załączniki

Filmografia

Film dokumentalny poświęcony tej słynnej postaci historycznej został wyprodukowany przez algierskiego reżysera Yahię Mouzahem w ramach wydarzenia „Tlemcen Islamic Capital 2011”.

Przysłowia i wiersze Abu Madyane

Publikacje na temat Abu Madyane

Uwagi i referencje

  1. Sidi Boumediene Chouaib, biegun Sufizmu w Maghrebem: Nazwa związana rodowego miasta , El Moudjahid z 04/16/2011.
  2. [1]
  3. Antologia algierskiej poezji popularnej ekspresji arabskiej, Souhel Dib, 1987
  4. Cahiers d'études africaines, nr 173-174: tom. XLIV (1-2), zbiorowe, 2004
  5. Almoravid i Almohad Empires, Amira K. Bennison, s.  269 [2]
  6. Dib 2006 , s.  122.
  7. Dib 2006 , s.  123.
  8. Dib 2006 , s.  124.
  9. Dib 2006 , s.  125.
  10. Gilbert Meynier , Algieria, serce klasycznego Maghrebu: Od otwarcia islamsko-arabskiego do wycofania się (698-1518) , Paryż, La Découverte,2010, 358  s. ( ISBN  9782707152312 ) , s.  69
  11. Doświadczenia boskości we współczesnej Algierii, Sossie Andezian, 1987
  12. Sid-Ahmed Sekkal, Święty pierwszej wielkości: Sidi Abou Midian الوالي الصالح سيدي أبي مدين , Editions Sekkal, Tlemcen, 1993, s 78
  13. Gilbert Meynier, Algieria, serce klasycznego Maghrebu…, dz. cyt., s. 297.
  14. Gilbert Meynier , Algieria, serce klasycznego Maghrebu: Od otwarcia islamsko-arabskiego do wycofania się (698-1518) , Paryż, La Découverte,2010, 358  s. ( ISBN  9782707152312 ) , s.  123
  15. Sid-Ahmed Sekkal, Święty pierwszej wielkości: Sidi Abou Midian الوالي الصالح سيدي أبي مدين , Editions Sekkal, Tlemcen, 1993, s. 79
  16. https://www.elwatan.com/archives/idees-debats/sidi-boumediene-jerusalem-et-lalgerie-26-11-2007
  17. Kino: Koniec kręcenia filmu o sufickim uczonym Sidi Boumediene Chouaïb , El Moudjahid od 01.09.2011.

Bibliografia