AGM-28 Pies gończy

AGM-28 Pies gończy
Przykładowe zdjęcie przedmiotu AGM-28 Pies gończy
AGM-28B Hound Dog na statycznej ekspozycji na wózku transportowym z pylonem przymocowanym do B-52.
Prezentacja
Typ pocisku Pocisk samosterujący
Budowniczy Lotnictwo północnoamerykańskie
Cena jednostkowa 690 073  $
Rozlokowanie z 13 września 1960 aż do 30 czerwca 1975
Charakterystyka
Silniki Pratt & Whitney J52-P-3 turboodrzutowy silnik z 33  kN nacisku
Msza przy starcie 4.603  kg
Długość 12,95  m
Zakres 3,7  m
Prędkość Mach 2,1
Zakres 1263  km
Wysokość przelotowa od 61 do 17 130  m
Ładowność W28 ( jądrowa )
Poradnictwo prowadzenie bezwładnościowe
Precyzja (nieznany)
Detonacja przez uderzenie lub zaprogramowaną wysokość
Uruchom platformę B-52 Stratofortress

AGM-28 Hound Dog był pocisk cruise naddźwiękowy do silnika odrzutowego wyciągnął z powietrza. Początkowo otrzymał oznaczenie B-77 , następnie GAM-77 , by ostatecznie otrzymać oznaczenie AGM-28 .

Początkowo planowano uzbroić samoloty B-52 w te pociski w oczekiwaniu na wystrzelenie rakiety balistycznej Skybolt wystrzelonej z powietrza. Jednak program Skybolt został przerwany, a Hound Dog pozostał w służbie, dopóki nie został zastąpiony przez bardziej nowoczesną broń, taką jak SRAM i ALCM . Został wycofany ze służby w dniu30 czerwca 1975 a ostatni pocisk został zniszczony 15 czerwca 1978w Loring Air Force Base , Maine .

Pocisk otrzymał przydomek „  Hound Dog  ” po jednej z piosenek Elvisa Presleya .

Rozwój

Rozwój Hound Dog rozpoczął się15 marca 1956, Gdy siły powietrzne USA wysyła żądanie wyznaczony ogólny wymóg operacyjny 148 , wymaga konstrukcji i produkcji naddźwiękowych powietrze-ziemia przelotową pocisku o łącznej masie (napełniony i w pełni w czuwaniu) nie przekracza 12500 funtów (5670  kg ) , który musiał być transportowany przez bombowiec B-52 Stratofortress . Pocisk został zainstalowany pod każdym skrzydłem samolotu, między kadłubem a najbliższą gondolą silnika. Głównym zadaniem pocisku było przebicie się i zniszczenie istotnych elementów radzieckiego systemu obrony powietrznej na trasie B-52 w celu otwarcia przejścia do jego głównego celu.  

Wagę możliwości penetracji radzieckiego systemu obrony powietrznej potwierdził amerykański senator John F. Kennedy podczas przemówienia w Legionie Amerykańskim w Miami na Florydzie.18 października 1960 :

„Musimy podjąć natychmiastowe działania, aby chronić nasze siły nuklearne przed atakiem z zaskoczenia. Dziś ponad 90% naszych zdolności odwetowych stanowią samoloty i pociski rozmieszczone w słabo chronionych bazach, których lokalizacja jest znana Rosjanom. Możemy to osiągnąć, zapewniając SAC środki do posiadania stałego systemu ostrzegania z powietrza i przyspieszając projekty, takie jak pocisk powietrze-ziemia Hound Dog , który pozwoli uzbrojonym bombowcom przebić się przez sowiecką obronę. "

- John F. Kennedy, 18 października 1960

Chance Vought i North American Aviation zaoferowały GAM-77 siłom powietrznym USA wLipiec 1957. Chance Vought zaproponował wersję pocisku Regulus wystrzelonego z powietrza.

Projekt

Charakterystyka

Plik 21 sierpnia 1957, North American Aviation podpisało kontrakt na dostawę systemu Weapon System 131B , systemu uzbrojenia obejmującego pocisk Hound Dog .

Silnik, skrzydło i głowica pocisku Hound Dog zostały zaadaptowane na podstawie tych znalezionych w SM-64 Navaho . Rozwój rakiety Navaho , międzykontynentalnego pocisku manewrującego, prowadzono od 1946 do 1958 roku . Konstrukcja Hound Dog została oparta na pojeździe lotniczym Navaho . Miał małe skrzydła delta i kacze skrzydła z przodu, które wcześniej testowano na Navaho G-38. Pies pies został wyposażony w Pratt & Whitney J52-P-3 silnika odrzutowego , który znajduje się w tylnej części kadłuba w gondoli poniżej pocisku. J-52-P-3, w przeciwieństwie do J52 znajdującego się w Skyhawk lub Intruder , został zoptymalizowany do działania z pełną mocą przez cały lot pocisku, mając w tym celu wejście - powietrze o zmiennym obszarze. Z tego powodu żywotność silnika wynosiła maksymalnie sześć godzin.

N5G inercyjny system poradnictwa , pochodzi z n-6 dostarczonych przez Autonetics, oddział w Ameryce Północnej, na Navaho był również na pokładzie Hound Dog . Gwiezdny system nawigacyjny firmy Kollsman Instruments, znaleziony w B-52, został użyty do skorygowania błędów orientacji bezwładności, gdy Hound Dog był przenoszony przez bombowiec. Inercyjny system naprowadzania Hound Dog mógł zostać użyty do określenia pozycji bombowca po jego skalibrowaniu i „wypoziomowaniu”, co zajęło 90 minut. Pocisk miał prawdopodobny błąd kołowy 3,7  km , duży, ale wciąż akceptowalny dla pocisku uzbrojonego w głowicę jądrową tej mocy.

Hound Dog został niosąc W28 termojądrowej głowica . Siła wybuchowa tej głowicy wahała się od 70  kiloton do 1,45  megaton . Głowica może zostać zdetonowana przez kontakt lub eksplozję na określonej wysokości. Gdy cel był duży, użyto detonacji wybuchowej. Detonację kontaktową stosowano, gdy cel prezentował twardą powierzchnię, taką jak miejsce wyrzutni pocisków lub centrum dowodzenia.

Pocisk można było wystrzelić z dużej lub małej wysokości, ale nie poniżej 5000  stóp . Na początku programu dostępne były trzy profile misji:

Pierwsze testy i dostawy

Pierwszy nieuzbrojony start Hound Dog miał miejsce w Listopad 1958. 52 pociski GAM-77A zostały wystrzelone w celu sprawdzenia poprawności działania i do celów szkoleniowych między23 kwietnia 1959 i 30 sierpnia 1965. Strzały padły w Cape Canaveral Air Sił stacji , Eglin Air Force Base i White Sands uruchamianie Center . Rozwój GAM-77 został zakończony w zaledwie 30 miesięcy.

North American Aviation otrzymały kontrakt na dostawę w dniu 16 października 1958. Pierwszy wyprodukowany pocisk trafił do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych dnia21 grudnia 1959. Kiedy produkcja pocisku została wstrzymanaMarzec 1963, w sumie 722  Hound Dogs zostało dostarczonych przez North American do Sił Powietrznych .

Ewolucje

W Maj 1961, ulepszona wersja pocisku GAM-77A , była testowana po raz pierwszy. Miał zmniejszoną sygnaturę radaru bocznego. Pies pies już obniżoną przednią sygnaturę radarową powodu jego płata i skrzydła, a nowy podpis osiągnięto zastępując nosa, wlot powietrza oraz obudowę silnika z nowych elementów dyfrakcyjnych lub absorpcji fal radarowych.

GAM-77A zawierał również nowy gwiezdny system nawigacji firmy Kollsman Instruments, KS-140 , który został zintegrowany z systemem naprowadzania bezwładnościowego N-6. Jednostka ta zastąpiła gwiezdny system nawigacyjny, który znajdował się na pokładzie B-52. Zwiększono pojemność zbiornika paliwa. Dodano również wysokościomierz wspomagany radarem, aby pies gończy mógł poruszać się po trudnym terenie. 428 pocisków zostało zmodernizowanych do standardu GAM-77A.

W Czerwiec 1963pociski GAM-77 i GAM-77A zostały przemianowane odpowiednio na AGM-28A i AGM-28B.

Hound Dog był używany do sprawdzania terenu Contour Matching ( TERCOM ) nawigacyjnego systemu w 1971 roku . Wydawałoby się, że oznaczenie AGM-28C było zarezerwowane dla tej wersji, gdyby jej rozwój został przedłużony. Chociaż nie stosowano żadnych psów gończych z TERCOM, technologia ta służyła w AGM-86 ALCM, a później w słynnym Tomahawk .

W 1972 roku firma Bendix Corporation  (en) przyznała kontrakt na opracowanie systemu naprowadzania ukrytego do źródeł emisji radarów. Ten pasywny system umożliwia pociskowi przemieszczanie się w kierunku stacji radarowej bez wykrycia. Hound Dog z tego systemu został przetestowany w 1973 roku , ale nigdy nie został wdrożony.

Uruchomienie

Plik 21 grudnia 1959Generał Thomas S. Power , naczelny dowódca strategicznego dowództwa powietrznego (SAC), oficjalnie odebrał pierwszą partię pocisków Hound Dog . Dwa miesiące później, w lutym, pierwszy pies gończy został wystrzelony w bazie sił powietrznych Eglin .

W Lipiec 1960The Hound Dog był tylko działać w jednym B-52 samolotów. Został użyty po raz pierwszy w systemie ostrzegania o powietrzu w rstyczeń 1962. W tym samym roku SAC utworzyła eskadry utrzymania pocisków rakietowych, których celem było utrzymanie w służbie zarówno pocisków Hound Dogs, jak i wabików ADM-20 Quail  . Jego wdrożenie zakończyło sięSierpień 1963 : 29 skrzydeł bombowców B-52 przewoziło wtedy psy gończe .

W 1960 roku SAC opracował procedury dla B-52, aby wykorzystać ciąg silnika Hound Dog, gdy pocisk był przymocowany do skrzydła samolotu. Zbiornik paliwa pocisku można było napełniać ze zbiorników skrzydłowych B-52.

Kariera operacyjna

Pocisk Hound Dog rozbił się w pobliżu miasta Samson w Alabamie po nieudanej autodestrukcji po pożarze testowym w Eglin AFB. W 1962 roku inny rozbił się na ziemi podczas rutynowych kontroli skrzydeł B-52.

Plik 22 września 1966, Sekretarz Obrony Robert McNamara zalecił usunięcie AGM-28A. AGM-28B pozostałyby w służbie do czasu uzyskania wyników programu TERCOM. Ostatni pocisk został wycofany ze służby15 czerwca 1978. Żaden pocisk nie został wystrzelony w rzeczywistych warunkach bojowych.

Liczba pocisków w służbie w roku kalendarzowym
Rok 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978
Numer 1 54 230 547 593 593 542 548 477 312 349 345 340 338 329 327 308 288 249 0

Uwagi i odniesienia

Uwaga

  1. free Tłumaczenie (en) Musimy podjąć natychmiastowe kroki w celu ochrony naszej obecnej siły atomowej przed atakiem z zaskoczenia. Obecnie ponad 90 procent naszych zdolności odwetowych stanowią samoloty i pociski, które mają umocowane bazy, których nie da się chronić, a ich lokalizacja jest znana Rosjanom. Możemy to zrobić tylko poprzez zapewnienie SAC możliwości utrzymywania ciągłego alarmu powietrznego i poprzez naciskanie projektów, takich jak pocisk powietrzno-naziemny Hound Dog, który umożliwi załogowym bombowcom penetrację sowieckiej obrony za pomocą ich broni. (en) Notatki rakietowe AGM-28, dostęp 8 października 2007.

Bibliografia

  1. (i), Ellis Katz „  Konto Brief początku hounddog (GAM 77)  ” , AMMS alumnów19 lipca 2013(dostęp 21.05.2016 ) .
  2. (w) „  AGM-28 Hound Dog Missile Missile Missile historia i dane  ” , absolwenci AMMS26 kwietnia 2010(dostęp 21.05.2016 ) .
  3. (w) John Pike, „  AGM-28A Hound Dog  ” na www.fas.org , Federation of American Scientists (FAS)2 czerwca 1997(dostęp 21.05.2016 ) .
  4. (cm) "  AGM-28 Pies psów pocisk  " , strategiczne poleceń powietrza (NSA) (dostępnym 21 maja 2016 ) .
  5. (w) Mark Wade, „  Navajo  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • What to do? ) , Encyclopedia Astronautica (dostęp: 20 października 2007 )
  6. (en) „  Sprawy narodowe: kundel czyni dobro  ” , Time Magazine ,25 kwietnia 1960(dostęp 21.05.2016 ) .
  7. (en) Mary Field, „  AGM-28 Missile Memos  ”, na http://www.ammsalumni.org/ , AAMS Alumni,Luty 2000(dostęp 22 lutego 2016 ) .
  8. (w) J. McHaffie, „  Moje doświadczenia z programem GAM-77  ” , absolwenci AMMS26 kwietnia 2010(dostęp 21.05.2016 ) .
  9. (w) Aronstein i Piccirillo 1997
  10. (w) „  North American AGM-28B Hound Dog  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , National Museum of the Air Force (dostęp: 20 października 2007 )
  11. (w :) Andreas Parsch, „  AGM-28  ” , Directory of US Military Rockets and Missiles24 września 2002(dostęp 21.05.2016 ) .
  12. (w) Greg Goebel / In The Public Domain, „  3.0 Cruise Missiles Of The 1950s & 1960s  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • What to do? ) (Dostęp 28 października 2007 )

Źródła

Bibliografia

Zobacz też

Powiązane artykuły

Podobne pociski