Lista biskupów Metzu

Założona w kierunku III th wiecznym biskup Metz dawna cechą zarówno politycznie potężny i zamożny. W przeciwieństwie do burżuazji metz, poddanej wówczas wpływom królestwa francuskiego, będzie stopniowo tracić wagę ekonomiczną, a następnie wpływy polityczne.

Od XX XX wieku biskup Metz ma rozróżnienie jest jednym z zaledwie dwóch biskupów katolickich na świecie nie być formalnie mianowanym przez Papieża, ale przez władzę doczesną; Konkordat w Alsace-Moselle ( 1905 ) powierzenie prezydentowi Republiki Francuskiej z mianowania biskupem Metzu i arcybiskup Strasburga .

I st - III th stulecia (legenda)

Przed VI XX wieku, chronologia Episkopatu pozostaje bardzo niepewna, a wśród świętych biskupów pierwszych wieków Kościoła Metz, wiele na którym nie ma żadnych informacji historycznych.

Stara tradycja, którą można znaleźć w Gesta episcoporum Mettensium napisanym przez Paula Diacona około 783 r. , wskazuje na założenie diecezji Metz od pierwszych apostołów:

Św. Klemens byłby uczniem św. Piotra , wysłanym z Rzymu wraz z niebiańskim kapłanem i diakonem Feliksem w celu ewangelizacji regionu około 95 roku .
Patient , czwarty biskup, byłby krewnym apostoła Jana .

Legendy otaczające pierwszych biskupów Metz zostały zbudowane między X TH i XIV th stulecia przez opactw St. Arnold i Klemens , a także Opactwo Górze i biskupstwa. Wywodzą się one z rywalizacji różnych instytucji religijnych, które poprzez te historie starały się ugruntować swoją legitymację. Zostały one złożone w jednym ciele przez kronikarzy XVI th century jak Philippe de Vigneulles lub augustianów mnich Jean Chatelain .

Kwestionowanie tych kont datowane XVIII th century. Nowsza chronologia wyznacza datę założycielskim biskupstwa w III th century.

III E - V th stulecia

Według średniowiecznej tradycji prawie wszyscy pierwsi biskupi pochodzili z Grecji.

do 280 - 300 : St Clement Metz , do 1 st biskupa miasta. Św Celeste Metz , 2 e Biskup St. Felix I st , 3 e biskup święty Patient Metz , 4 e biskup do 346 : St. Victor I st , 5 th biskup. Jej ślady odnajdujemy w aktach (prawdopodobnie fałszywych) pseudosoborów w Kolonii w 346 r. Być może uczestniczył on także w soborze sardyńskim w 344. św. Wiktor II , 6 e biskup Jego istnienie jest kwestionowane przez niektórych autorów. Św. Symeon, 7 e biskup Tradycja mówi, że pochodzi z Palestyny. Jego szczątki zostały przeniesione do opactwa Saint-Pierre z Senones do VIII th century przez Angilram . Sambace, 8 th biskup Święty Ruf lub Ruffus, 9 e biskup św. Adelfe , 10 e biskup Firmin, 11 th biskup Urodziłby się w Grecji. św. Legocji, 12 e biskup. Kartuarium Saint-Arnoul wspomina o istnieniu biskupa o imieniu Valerius, który zostałby zabity przez Hunów. 451 : St. Auctor albo autor lub Aultre, 13 th biskup St. Expièce, 14 e biskup St. Urbice (ru) , 15 th biskup Otrzymał tytuł arcybiskupa, sprzedałby ten tytuł w Trewirze, aby rozwiązać głód, który dotknął kraj Metz. Został pochowany w Saint-Maximin . Odnalezione w 1516 roku jego szczątki zostały przeniesione do Saint-Eucaire . Bonole, 16 th „Może święty” św. Terence, 17 e biskup Do X XX wieku jego relikwie zostały przeniesione do Abbey Neufmoutier (miasto Huy ). Consolin lub Gosselin, 18 e biskup "Może święty" według społeczeństwa bollandystów . 485 : św. Romain, 19- ty biskup - 495 , St. Phronine, 20 th biskup Phronimus i jego dwaj następcy Gramace i Agathimbre mogli być szlachetni. Historyczność św Phronine została zakwestionowana w XVIII -tego wieku. 495 - 512 St. Gramace, 21 th biskup

VI th century

512 - 525 : święty Agathimbre 22 nd biskup 525 - 542 : St. Hesperius Metz 23 rd biskupa 548 - 568 : villicus St., 24 th biskup Wspomina o nim Venance Fortunate, który spotkał go podczas podróży do Metzu, w swoich pismach chwali pobożność i gościnność prałata. Zachowały się również listy wysłane do niego przez biskupa Reims. do 580 : św. Piotr II , 25- ty biskup Wiemy tylko o liście, który wysłał do niego australijski lord.

Niektórzy autorzy interkalują Saint Gondulfe lub Gendulfe. Był to prawdopodobnie biskup regionalny lub chorévêque lub biskup wybrany w 590 r. i wkrótce potem zmarł.

590 - 601 : St. Aigulphe , 26 th biskup

VII th century

602 - 610 : St. Arnoald , 27 th biskup. 610 - 611 : St. Pappole , 28 th biskup. 613 - 628 : St. Arnulf lub Arnould, 29 th biskup. 629 - 644 : święty Goëri , 30 th biskup. Nazywany Abbo , jest czasem mylony z 31 th biskupa 646 : St. Godon , 31 th biskup. Dwuletnia pustka biskupia. 656 - 696 : St. Chlodulf lub Clou, syn Arnoul, 32 -go biskupem. Niektóre chronologie wplatają Landry de Soignies między Godon i Chlodulf lub Chlodulf i Abbon. Możliwe też, że był biskupem regionalnym . 696 - 707 : św. Abbon II (w) , 33 e biskup. Statut Hermanna z 1090 wskazuje, że utworzył on parafię Saint-Jean-Baptiste. Wciąż mamy list od niego skierowany do biskupów Cahors Didier . Według źródeł mógł umrzeć w 700 lub 705 roku.

VIII p wieku

Od 717 biskupi uzyskiwali prawa immunitetu nad swoimi domenami. W 775 wielki dyplom Karola Wielkiego odsunął wszystkie posiadłości biskupstwa spod kontroli administracji królewskiej, dając początek biskupstwu doczesnemu.

707 - 715 : St. Aptat , 34 e biskup. 715 - 716 : Saint- Felix II 35 th biskup. 716 - 741 : St. Sigebaud , 36 th biskup. 742 - 766 : St. Chrodegand , 37 th biskup. Dwa lata wakatu na tronie biskupim. 768 - 791 : Angilram (lub Angelramme lub Enguerrant), 38 th bp. Po jego śmierci, która będzie trwała do 816 roku, powstaje pustka biskupia .

Około 783 r. na prośbę Angilrama, archikapelina Karola Wielkiego, Paul Deacon napisał Gesta episcoporum Mettensium, aby opowiedzieć historię biskupów Metz i dynastii Karolingów .

IX th century

816 - 822 : St. Gondoul , 39 th biskup. 823 - 855 : Drogo , nieślubnym synem Karola , 40 th biskup. Ludwik Pobożny wzywa na siedzenie swego przyrodniego brata Drogona , który staje się cennym pomocnikiem rodziny cesarskiej; wspiera brata w trudnych chwilach, jak choćby chwilowe wywłaszczenie cesarskiego tytułu, po bitwie na „polu kłamstwa”. 858 - 875 : Advence , 41 th biskup. 876 - 882 : Wala , 42 th biskup. 883 - 917 : Robert , 43 th biskup.

X th century

917 - 927 : Wigéric , 44 th biskup. 927 - 929 : (?) Święty Benno Metz , 45 th Bishop ( † 940) 929 - 954 : Adalberon I st lub Ardenach 46 th Bishop ( † 962). 965 - 984 : Opcja "błogosławiony" Thierry I st , 47 th biskup. 984 - 1005 : Opcja "błogosławiony" Adalberon II , 48 th biskup, były biskup Verdun .

XI th century

Około roku 1000 biskupstwo stało się księstwem Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a prałat przyjął tytuł księcia-biskupa .

1006 - 1047 : Thierry II Luksemburg , 49 th biskup. 1047 - 1072 : Adalberon III Metz lub Luksemburg, 50 th bp. 1072 - 1090 : Hermann , 51 th biskup. W przeciwieństwie do Henryka IV Świętego Cesarstwa , Hermann został obalony w 1085 podczas soboru w Moguncji. Wypędzony z tronu biskupiego, został zastąpiony przez zwolennika cesarza: Valona, opata Saint-Arnould . Wypędzony przez tłum, rezygnuje i udaje się do opactwa w Gorzu . Hermann powraca na tron przez Messinów Messi W 1087 Henryk IV kazał ponownie wypędzić Hermanna i umieścił na swoim stanowisku Brunona de Calw . Messins atakują katedrę i masakrują orszak prałata, któremu udaje się uciec. Hermann został przywrócony po raz drugi w 1088 roku. Hermann zmarł dnia 6 maja 1090. Henryk IV mianował na biskupa Burcharda, proboszcza Treves, ale nie mógł on objąć swojej siedziby. 1090 - 1104 : Poppon , 52 nd biskup. Brat hrabiego palatyna został wybrany przez kapitułę w Metz , natomiast rok wcześniej, po śmierci biskupa Verdun , Thierri umieścił na biskupim tronie tego miasta Richera de Briey , który został tam wybrany przez kanoników. Dwie wybory, zatwierdzone przez papieża, pokazują, że dwa miasta Lotaryngii zaczęły dystansować się od władzy politycznej Świętego Cesarstwa Rzymskiego . W tym czasie odnotowujemy pierwsze fundacje opactw kanoników regularnych: dwóch duchownych z Metz wycofało się do lasu Briey i założyło za zgodą hrabiny Matyldy luksemburskiej opactwo kanoników regularnych w Standalmont. później nazywać się Saint-Pierremont; w Toul , kościół pod wezwaniem św. Léona IX , wita kanoników z Saint Mont (Richemont) i ustanawia tam opactwo, które sprawuje urząd pod kierunkiem Séhère, autora opowieści o początkach Chaumousey).

XII th century

Kłótnia Inwestytura , która rozpoczęła się w 1075 za panowania Hermann, to początek upadku władzy biskupiej. Bertram oddziela doczesne od duchowego i nadaje miastu kartę szczerości.

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1104 do 1115	Adalberon IV 53 rd biskup Metz	Nie był święty.
1115 do 1117		Wakat biskupi.
1117 do 1120	Théoger 54 th biskup Metz	Nie był święty.
1121 do 1162	Étienne de Bar 55 th biskupem Metzu
1163 do 1171	Thierry III de Bar 56 th biskupem Metzu	Prosty diakon, nie był konsekrowany biskupem.
1171 do 1173	Frédéric de Pluvoise 57 th biskupem Metzu	Nie był święty.
1173 do 1179	Thierry IV Lorraine 58 th biskupem Metzu	Między 1173 a 1179 Thierry IV i Frédéric de Pluvoise walczyli o tron.
1180 do 1212	Bertram 59 th biskupem Metzu	W latach 1186–1189 schronił się w bazylice św. Géréona w Kolonii , wypędzony przez cesarza Frédérica Barberoussa .

XIII th century

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1212 do 1224	Conrad de Scharfenberg 60 th biskupem Metzu
1224 do 1238	Jean I er Apremont 61 th biskup Metz
1239 do 1260	Jacques de Lorraine 62 nd biskup Metz	któremu zawdzięczamy gotycki impet powstania katedry w Metzu .
1260 do 1263	Philippe de Florange 63 rd biskupem Metzu	Thibaut de Porcellets kwestionuje go o tron.
1264 do 1269	Guillaume de Traînel 64 th biskup Metz
1269 do 1279	Laurent de Lichtenberg 65 th biskupem Metzu
1280 do 1282	John II Flandrii 66 th biskupem Metzu	następnie książę-biskup Liège
1282 do 1296	Bouchard d'Avesnes 67 th biskupem Metzu
1297 do 1302	Gérard de Relances 68 th biskupem Metzu

Rozdział został podzielony między Frédéric de Lorraine i Thiébaut de Bar . Obaj zostali odrzuceni przez papieża.

XIV th century

Biskupi sprzeciwiają się burżuazyjnym messinom i muszą wycofać się do swojego zamku Vic-sur-Seille .

Portret	Herb	Episkopat	Uchwyt	Uwagi
		1302 do 1316	Renaud Baru 69 th biskup Metz
1316 do 1319	Dwuletni wakat biskupi. Kapituła jest dzielona między archidiakonem Philippe de Bayon z Sarrebourg i archidiakonem Pierre de Sierk z Marsal. Pierwszym z nich jest obsługiwany przez hrabiego Edwarda I er baru , a drugi przez księcia Ferry IV Lotaryngii . Obaj kandydaci na próżno udali się do Awinionu z prośbą o potwierdzenie wyboru.
		1319 do 1325	Henri de Viennois 70 th biskup Metz	narzucony przez papieża Jana XXII , nigdy nie zostanie wyświęcony.
		1325 do 1327	Louis de Poitiers 71 th biskup Metz
		1327 do 1361	Aymar Adhémar de La Garde 72 nd biskup Metz
		1361 do 1365	Jan III Vienne 73 rd biskupem Metzu	następnie został biskupem Bazylei .
		1365 do 1384	Thierry V Bayer de Boppard 74 th biskupem Metzu
		1384 do 1387	Bx Pierre de Luxembourg 75 th biskupem Metzu	Partyzant Papieży Awinionu , Rzym przeciwstawi się Thiellemanowi de Bousse temu, który nadal będzie nosił tytuł biskupa Metzu w aktach z 1403 roku.
		1387 do 1415	Raoul de Coucy 76 th biskupem Metzu	wnuk Guillaume de Coucy, później był biskupem Noyon .

XV th wieku

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1415 do 1459	Conrad II Bayer de Boppard 77 th biskupem Metzu
1459 do 1484	George I st Baden 78 th biskup Metz	Współadjutor jego poprzednika od 1457 r. Po śmierci tego ostatniego kanonicy katedry wybierają Ulryka de Blamonta , ale wybór ten zostaje odrzucony przez papieża. Nie był święty.
1484 do 1505	Henri II od Lorraine 79 th biskupem Metzu	było przed biskupem od Thérouanne .

XVI th wieku

W latach 1484-1607 biskupstwo należały do rodów Lotaryngii i Lorraine-Guise .

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1505 do 1543	Jan III Lorraine 80 th biskupem Metzu	Konrad de Leyden (? -1530), biskup in partibus z Nikopolis, sufragan w kapitule Metz, zarządza diecezją przez pierwsze trzy lata.
1543 do 1548	Nicolas de Lorraine 81 e biskup Metz	również biskup z Verdun , późniejszy książę Mercœur . Jean de Lorraine zrezygnował z administrowania diecezją swojemu bratankowi bez formalnej rezygnacji.
1548 do 1550	Jan III Lorraine 80 th biskupem Metzu
1550 do 1551	Charles I st Lorraine 82 th biskup Metz	również kardynał i arcybiskup z Reims .
1551 do 1555	Robert de Lenoncourt 83 rd biskupem Metzu
1555 do 1567	François de Beaucaire Péguillon 84 th biskupem Metzu
1567 do 1578	Louis de Guise 85 th biskupem Metzu
1578 do 1607	Karol II od Lorraine 86 th biskupem Metzu	także biskup Strasburga . Jeszcze jako dziecko, gdy został mianowany, diecezją zarządzał do 1589 roku Nicolas Bousmard , biskup Verdun .

XVII th wieku

Traktat westfalski z 1648 potwierdza przywiązanie Metz we Francji, biskupi, którzy następują jeden po drugim są sojusznicy polityczni króla Francji. To potwierdza, że od czasu traktatu z Münster The germański Konkordat upłynął i że biskupstwa Metz, Toul i Verdun teraz objęte konkordatu z Bolonii , który pozwala król Francji mianować swoich biskupów. Nominacje te nie zostaną uznane przez Papieża do czasu podpisania osobistego indultu w dniu2 grudnia 1664przez Aleksandra VII przyznającego Ludwikowi XIV prawo mianowania prałatów tych trzech biskupstw. Klemens IX uczyni ten indult uniwersalnym dalej23 marca 1668 r. W latach 1612-1671 biskupi nie pojadą do Metzu.

Portret	Herb	Episkopat	Uchwyt	Uwagi
		1608 do 1612	Anne de czytać d'Escars de Givry 87 th biskup Metz
		1612 do 1652	Henryk, książę Verneuil 88 th biskup Metz
		1669 do 1697	Georges d'Aubusson de la Feuillade 89 th biskupem Metzu

XVIII th wieku

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1697 do 1732	Henri Charles du Cambout de Coislin 90 th biskup Metz
1733 do 1760	Claude de Saint Simon 91 th biskup Metz
1760 do 1802	Louis-Joseph de Montmorency-Laval 92 -go biskupem Metzu	Wielki kapelan Francji, kardynał, oporny biskup, odmówił dymisji w czasie konkordatu z 1802 r. i uważał się za biskupa tytularnego aż do śmierci w 1808 r .

XIX th century

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1802 do 1806	Pierre-François Bienaymé 93 th biskup Metz
1806 do 1823	Gaspard-André Jauffret 94 th biskupem Metzu	między 1811 a 1815 Claude Ignacego Laurent (1761/19) został mianowany biskupem Metzu przez Napoleona I er , M gr Jauffret ich powołaniem do archidiecezji Aix-en-Provence . Te dwie nominacje nie zostały uznane przez papieża Piusa VII .
1824 do 1842	Jacques-François Besson 95 th biskupem Metzu
1843 do 1886	Paul Dupont des Loges 96 th biskupem Metzu
1886 do 1899	François-Louis Fleck 97 th biskupem Metzu

XX th century

Na mocy konkordatu w Alzacji-Mozeli biskupi Metzu i Strasburga są jedynymi, którzy zostali jeszcze mianowani przez rząd francuski.

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1901 do 1919	Willibrord Benzler 98 th biskupem Metzu	Musi zrezygnować, gdy Mozela wróci do Francji.
1919 do 1937	Jean-Baptiste Pelt 99 th biskupem Metzu
1938 do 1958	Joseph-Jean Heintz 100 th biskup Metz
1958 do 1987	Paul Joseph Schmitt 101 th biskup Metz	W latach 1971-1975 asystował mu biskup Gilbert Duchêne jako biskup pomocniczy.
1987 do 2013	Pierre Raffin 102 th biskup Metz

XXI th century

Portret	Herb	Episkopat	Uchwyt	Uwagi
		od 2013	Jean-Christophe Lagleize 103 th biskup Metz	Biskup Valence od 2001 do 2013 roku był biskupem Metzu od 27 września 2013 r .

Biskupi nieuznani przez Stolicę Apostolską

Episkopat	Zalotnicy	Uwagi
1652 do 1658	Jules Mazarin	Jego nominacja nie została uznana przez papieża, który ogłosił rezygnację Henri de Bourbon w 1659 roku.
1658 do 1663	François Egon de Fürstenberg	Jego nominacja nie została uznana przez papieża.
1663 do 1668	Guillaume de Fürstenberg	Jego nominacja nie została uznana przez papieża.
1792 do 1802	Mikołaj Francin	Biskup konstytucyjny .

Herb kapituły katedralnej

Kapituła katedralna w Metzu nosiła: Gule z dekstrocherą z goździków odzianą w ruchomy lazur z chmurą srebra, trzymającą miecz tegoż ozdobiony złotem i zaczepioną dwoma kamykami również ze złotem . Kamienie przypominają męczeństwo Saint-Etienne, ukamienowane, a rękę trzymającą miecz św. Pawła, któremu odcięto głowę. Ci dwaj święci są patronami diecezji.

Uwagi i referencje

René Bour, Historia Metz , 1979, s. 48 .
Jean Baptiste Nimsgern, Historia miasta i wsi Gorze , s. 24 , 1853.
Tablice duchowieństwa i przyjaciół religii , s. 92 , tom 7 , 1825.
Francuska Misja Historyczna w Niemczech, „ Damien Kempf: Projet de recherche ” (dostęp 3 sierpnia 2008 )
Auguste Prost, Studia nad historią Metz: legend , str. 209 , 1865.
Kolonia i Serdica , Anna Crabbe w The Journal of Theological Studies obj. 30, n o jeden, s. 178-185 , 1979
Pamiętniki s. 204 Jean-François de Gondi Retz 1846
Fasty biskupie starożytnej Galii s. 345 Louis Duchesne 2002, ( ISBN 1-4212-1627-2 ) .
Słownika Moselle dział p. 287 , Claude Philippe de Viville 1817
Najświętszego bibliotece lub Uniwersalnego historyczny, dogmatyczny, Canonical, geograficzne i chronologiczne Słownik Kościelnych Nauk ... , Charles Louis Richard 1827
Pamięć o Karolingach w Metzu w średniowieczu: Petit Cartulaire de Saint-Arnoul s. 1 25 Michele Gaillard, 2006 r.
Obraz religijny Metz w kronice Philip Vigneules Anne Wagner w mieście i Kościoła XIII th wieku do przeddzień Soboru Trydenckiego , str. 247 , listopad 2005 .
Claude Philippe de Viville , Słownik departamentu Moselle , s. 288 , 1817.
Claude Philippe de Viville, Słownik departamentu Moselle , s. 289 , 1817.
Hippolyte Barbier , Biografia współczesnego duchowieństwa , s. 400 , 1847.
Auguste Prost, Studia nad dziejami Metzu: legendy , s. 213 , 1865.
„ http://millesimo.irht.cnrs.fr/mmo/Notice/notice.htm?P=extraDoc%2Fhagio5.htm ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
Jean Lebeuf, Rozprawy dotyczące kościelnego i cywilnego Historia Paryża , s. 59 , 1741.
Christian Settipani , „Wkład onomastyki w badanie genealogii karolińskich”, w Onomastics and Kinship in the Medieval West , Oxford, Linacre College, Unit for Prosopographical Research, coll. „Prozopografia i Genealogia/3”,2000, 310 pkt. ( ISBN 1-900934-01-9 ) , s. 206-7.
hagiographic słowniku s. 18 , opat Pétin 1850
Christian Pfister (1857-1933), Notatka o formie Marculfa, Ch.Pfister, impr. de Daupeley-Gouverneur (Nogent-le-Rotrou), 1892 s. 6 do 15.
Słownik statystyki religijnej s. 419-422 , Jacques Paul Migne 1851.
Słownik patrologię s. 56 , A. Sevestre 1851.
Historia Metzu s. 40 René Bour, edycje Serpenoise 1979
Informator Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego Lotaryngii s. 302 , 1901.
Pamiętniki Narodowej Akademii w Metzu s. 368
Biografia Mozeli s. . 244 , Émile-Auguste-Nicolas-Jules Początek
Biografia Mozeli s. . 159 , Emile-Auguste-Nicolas-Jules Początek
Philippe de Vigneulles , Kronika, wyd. Karol Bruneau, t. II , s. 335 .
Jean Julg, biskupi w historii Francji p. 264 , 2004. ( ISBN 2-7403-1135-4 ) .
Pamiętniki Cesarskiej Akademii w Metzu s. 486 1860
Pierre Amable, Studia z życia Bossueta , s. 533 , 1855.
Stare mapy Kościoła francuskiego s. 278 François de Dainville 1956 ( ISBN 2-7116-8055-X )
Emmanuel Michel Historia parlamentu Metz , str. 171 , 1845.
herb Montigny les Metz

Bibliografia

Martin Meurisse, Historia biskupów Kościoła Metz ], Jean Antoine, 1634, 1448 s. ( przeczytaj online )
Diecezja Metz pod kierownictwem Henri Tribouta de Moremberta, Letouzey & Ané, Paryż, 1970.
Arnaud Hari napisać historię biskupów Metz w średniowieczu: the Gesta Biskupów Metz z końca VIII th wieku do końca XIV th wieku , teza uniwersytet Paul Verlaine w Metz (2009-2010), 1 re część ( przeczytaj online )
Michel Parisse, Arnaud Hari, Katalog historyczny biskupów Metz, średniowiecze , LAMOP, Paryż, 2015; 47 pkt. ( przeczytaj online )