Impreza Tunguska

Impreza Tunguska

Lokalizacja i hipocentrum imprezy Tunguska.
Czerwony: las zniszczony (w promieniu r = 20  km ); pomarańczowy: ciężkie uszkodzenia ( r = 100  km ); niebieski gradient: wytwarzany hałas ( r = 1500  km ).
Kraj Imperium Rosyjskie
Lokalizacja Syberia
Informacje kontaktowe 60 ° 54 ′ 50 ″ północ, 101 ° 53 ′ 53 ″ wschód
Przestarzały 30 czerwca 1908 r.
Geolokalizacja na mapie: Rosja
(Zobacz sytuację na mapie: Rosja) Impreza Tunguska
Geolokalizacja na mapie: Kraj Krasnojarski
(Zobacz sytuację na mapie: Kraj Krasnojarski) Impreza Tunguska

Zdarzenie Tunguska jest wytwarzanie dużej fali dźwiękowej, które miało30 czerwca 1908 r.do 7  h  13 w elektrowni Syberii w Imperium Rosyjskim . Energia, równoważna około tysiąckrotnie energii bomby atomowej z Hiroszimy 37 lat później, zniszczyła las w promieniu 20 kilometrów i spowodowała szkody do stu kilometrów.

Postawiono kilka hipotez naukowych na temat pochodzenia tego zjawiska: meteoryt , błyskawica , metan uciekający z kanałów wulkanicznych  itp. Najbardziej prawdopodobna hipoteza, i odbyło się na początku XXI th  century jest to, że od rozpadu w meteoroid na wysokości od 5 do 10 kilometrów. To sprawia, że ​​wydarzenie Tunguski jest najważniejszym wydarzeniem znanym w historii ludzkości ze względu na spotkanie takiego ciała z Ziemią.

Opis

Obserwacje

Rano 30 czerwca 1908 r.(co odpowiada 17 czerwca z kalendarza juliańskiego , a następnie w użyciu w Imperium Rosyjskim ), kilku świadków, w tym rdzennych mieszkańców z regionu, zobaczył kulę ognia w przejściu bezchmurnym niebie w centralnej Syberii . Wybucha na wysokości od 5 do 10 km, powyżej Toungouska Pierreuse rzeki , 63  kilometr północ-zachód wsi Vanavara ( 60 ° 20 ', 24 "N, 102 ° 16' 48" E ) do 7  H  14 lokalnego ( 0  godz.  14  TU lub 7  godz.  2 czasu lokalnego słonecznego). Zdarzenie to zostało zarejestrowane w postaci trzęsienia ziemi o sile od 4,5 do 5 o sile 7  h  17  min  11  s w obserwatorium magnetycznym w Irkucku , oddalonym o 1000  km .

Szacuje się, że moc ta wynosi około 10-15 megaton w TNT , czyli około 1000 razy więcej niż w bombie, która zniszczyła Hiroszimę . Podczas imprezy usunięto 2000 kilometrów kwadratowych lasu, ścięto 60 milionów drzew. Zarejestrowano tylko jedną ofiarę. Wybuch powoduje uszkodzenia na ponad 100  km, a wybuch jest słyszalny w promieniu 1500  km . Wybuchło wiele pożarów, które przez kilka tygodni płonęły tereny leśne.

Tworzy się wir pyłu i popiołu, który jest przenoszony aż do Hiszpanii przez cyrkulację atmosferyczną , tworząc aureole w wyższych warstwach atmosfery , które rozprzestrzeniają się po całym kontynencie. Zachody słońca można obserwować kolorowe słońce i wyjątkową jasność w nocy występuje od kilku dni w Europie , tak bardzo, że na Kaukazie można było czytać w nocy gazetę. Naukowcy myślą następnie o erupcji wulkanu, takiego jak Krakatoa w 1883 roku , który wyrzucił do atmosfery ogromne ilości pyłu i w rezultacie wytworzył podobne zjawiska świetlne.

Fala uderzeniowa została odnotowana w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych .

Lokalizacja

Region, w którym wystąpiło to zdarzenie jest częścią dzielnicy z Evenkia w Krai Krasnojarsku na Syberii elektrowni ( Rosja ). Znajduje się na centralnym płaskowyżu syberyjskim i przecinają go dopływy wielkiej syberyjskiej rzeki Jenisej  : Kamienista Tunguska o długości 1865 km i Dolna Tunguska o długości 2989 km. Znajduje się prawie tysiąc kilometrów od miasta Irkuck i jeziora Bajkał . Jest to region wzgórz pokrytych syberyjską tajgą . Jest słabo zaludniony, głównie przez pasterzy reniferów z ludu Tungu .

Ćwiczenie

Pierwsze wyprawy

Oddalenie regionu i zamieszki w Rosji nie pozwoliły na przeprowadzenie badań na miejscu aż do 1927 roku przez rosyjski zespół kierowany przez Leonida Kulika . Na miejscu naukowcy ze zdumieniem odkryli, że nie ma ani krateru , ani śladu uderzenia, ani gruzu. Wraz z nadejściem II wojny światowej, a następnie zimnej wojny , tylko dwie ekspedycje były w stanie powrócić do zbadania w 1958 i 1961 roku . Odkryliśmy wiele małych kulek metalu i krzemianów rozproszonych w glebie regionu, co pozwoliło na postawienie kilku hipotez. Amerykańskie badanie z 1993 roku sugerowało, że było to małe jądro kometarne, składające się zasadniczo z zamrożonych gazów, które wyparowały i eksplodowały na wysokości od 6 do 9  km , a reszta materiału została rozproszona w sferule deszczu.

Jezioro Tcheko

Tcheko Jezioro jest słodkowodne jezioro, w pobliżu rzeki Tunguska Pierreuse . Ma kształt prostokąta z zaokrąglonymi narożnikami o długości 708 metrów, szerokości 364 metrów i głębokości około 50 metrów. Znajduje się około siedmiu kilometrów na północny zachód od hipocentrum, a jego główna oś jest zorientowana w tym punkcie. Wydaje się nieznana przed 1908 rokiem, a pierwsza wzmianka kartograficzna pochodzi z 1928 roku .

Luca Gasperini, włoski geolog , podejmuje badania osadów tego jeziora wlipiec 1999 a jego pierwsza publikacja z 2001 roku twierdzi, że jezioro poprzedza wydarzenie z 1908 roku.

Jednak w 2007 r. ten sam Gasperini, cytowany przez National Geographic , wysunął przeciwną hipotezę: „Kształt lejka w basenie i próbki osadów sugerują, że jezioro utworzyło się w kraterze uderzeniowym” . Uderzenie byłoby spowodowane fragmentem obiektu i nietypowym kształtem dla uderzenia w potężną emisję dwutlenku węgla, pary wodnej i metanu zawartego w wiecznej zmarzlinie .

Asteroida lub kometa

Zawsze pojawia się pytanie o naturę tego obiektu: mała asteroida , kometa czy inna? Cel ten jest często nazywany TCB (dla English Tunguska ciało kosmiczne ), a czasami nazywane Ogdy , od nazwy tej pożaru Boga z tym Ewenków .

Jego charakterystykę po raz pierwszy oszacowano na około 50 metrów średnicy i 10 milionów ton, zanim nowa symulacja przedstawiona w 2007 r. przez laboratoria Sandia zmniejszyła oszacowanie do 62 000 ton.

Badania przeprowadzono w 2007 roku, aby znaleźć rodzica tego obiektu: znaleziono podobieństwa z kometą 97P / Metcalf-Brewington i asteroidą (106538) 2000 WK 63 (odkrytą na26 listopada 2000przez LINEAR ).

W 2010 roku wyprawa prowadzona była przez Władimira Aleksiejewa dla instytutu TRINITY  (en) . Wyniki ekspedycji wskazują, że kometa z rdzeniem lodowym rozdrobniła się i rozproszyła na przestrzeni kilku kilometrów, tworząc kilka kraterów uderzeniowych. Odkrycie w żywicy drzew pozostałości kosmicznego pyłu tworzących warkocz komety może potwierdzić tę hipotezę.

Dla niektórych komentatorów Brak krateru uderzeniowego wydaje się nie do pogodzenia z upadkiem asteroidy lub komety . Istnieją kratery uderzeniowe, które odpowiadają spadającym obiektom na powierzchnię Ziemi. Lista kraterów na Ziemi identyfikuje szereg dobrych z nich, ale zdarzenie Tunguska nie odpowiadają tym modelu.

Badanie przeprowadzone i opublikowane w 2013 roku przez badacza Victora Kvasnytsya stawia hipotezę meteorytu . Posuwa ją dzięki uwięzionym w torfie fragmentom mikroskopijnych skał.

Według NASA , jeśli rzeczywiście jest to meteoryt, obiekt o podobnych wymiarach uderza w Ziemię dopiero po kilku tysiącach lat.

W luty 2020Astronomowie z Federalnego Uniwersytetu Syberii  (w) sformułowali nową teorię. Do zdarzenia doszłoby z powodu meteorytu, jednak ten nie uderzyłby w ziemię, ani nie eksplodował w locie, ale odbiłby się od atmosfery . Ciało to przeleciałoby nad Ziemią 3000  km na wysokości 11  km z prędkością co najmniej 11  km/s i ponownie skierowałoby się w stronę słońca . Ta hipoteza ma tę zaletę, że wyjaśnia brak krateru uderzeniowego i szczątków.

W czerwiec 2020, badania przeprowadzone w Instytucie Fizyko-Technicznym im. Ioffe w Sankt Petersburgu , uzupełnione obliczeniami dotyczącymi losu impaktora w funkcji jego parametrów wejścia do atmosfery i jego składu, potwierdzają, że obiekt musiał być kometą . Niewielkie nachylenie jego trajektorii (obserwowane przez naocznych świadków) kontrastuje z dużą prędkością (~ 10  km/s ) w pobliżu epicentrum. Niska prędkość nad epicentrum ( 1 - 3  km/s ) sugeruje wybuch chemiczny jako główną przyczynę uwolnienia energii. Z obliczeń wynika, że ​​kometa wchodząc w atmosferę z prędkością nie większą niż 30  km/s może wejść w niższą atmosferę i rozpaść się na wysokości około 10  km . Ślady materii kosmicznej w złożach torfu prowadzą do wniosku, że rzeczywiście była to kometa. Fragmenty były wystarczająco mocne lub lepkie, aby przylgnąć do porowatej powierzchni torfowiska. Hipoteza asteroidy (masa większa niż 108  kg ) nie jest zgodna z brakiem fragmentów meteorytu w epicentrum wybuchu (w przeciwieństwie do tego, masa meteoroidu czelabińskiego była znacznie mniejsza od masy Toungouski, ale fragmenty ważące do 500  kg dotarł do ziemi, podobnie chondryt z Carancas o masie około 104  kg przetrwał przedostanie się do atmosfery i uderzył w powierzchnię ziemi).

Inny obiekt kosmiczny

Czasami przytaczane są inne hipotezy o spadających obiektach kosmicznych:

Inne hipotezy

Na temat tego tajemniczego zjawiska postawiono wiele wszelkiego rodzaju hipotez, czasem dotyczących science fiction :

Kultura popularna

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Czasami pisze Vanovara.
  2. Powyższe współrzędne epicentrum zdarzenia tunguskiego, zmierzone w 2002 roku, skorygowały błąd 60  m datowany na rok 1929 .

Bibliografia

  1. Nathalie Mayer , „  Zdarzenie Tunguska została wywołana przez asteroidy, że odbił się w przestrzeni  ” na Futura (dostęp na 1 st września 2020 )
  2. Joël Ignasse i Lise Loumé, „  Pytanie tygodnia: co tak naprawdę wydarzyło się w Toungouska w 1908 roku?  » , Na sciencesetvenir.fr ,18 października 2019 r.(dostęp 30 listopada 2019 r . ) .
  3. Jean-Luc Goudet, „  Meteoryt Toungouska: to było sto lat temu  ” , o Futura Sciences ,30 czerwca 2008 r.(dostęp 5 stycznia 2020 r . ) .
  4. Encyclopaedia Britannica , "  Katastrofa Tunguska  " na Encyclopaedia Britannica (dostęp na 1 st września 2020 )
  5. Matthieu Gounelle , Meteoryty , Paryż / 58-Clamecy, Que-sais-je? / Drukuj laballeria,2017, 126  s. ( ISBN  978-2-13-079235-2 i 2-13-079235-9 , OCLC  987178390 ) , s .  44-45.
  6. "  Tunguska Enigma wreszcie rozwiązana?"  " W Europie 1 (dostęp na 1 st września 2020 )
  7. (w) CF Chyba, PJ Thomas KJ Zahnle "  1908 Tunguską wybuchu: zakłócenia atmosferycznego kamienną asteroidą  " w Naturę n o  361 1993 s.  40-44 .
  8. (w) „  Geophysical / sedymentologicznych badania jeziora, w pobliżu epicentre wielkiego syberyjskiego (1908) Tunguską eksplozji  ” , NGF Abstracts i postępowanie , N O  1,2001( przeczytaj online [PDF] ) :

    „  Chociaż morfologia jeziora jest zgodna z pochodzeniem uderzenia, kilka wskaźników sedymentologicznych i biologicznych wskazuje, że jego powstanie poprzedza wydarzenie z 1908 roku.  "
  9. (en) Maria Cristina Valsecchi, „  Crater From 1908 Russian Space Impact Found, zespół mówi  ” , na temat National Geographic ,7 listopada 2007 r..
  10. (en) „  Tunguska's Asteroids mniejsza niż wcześniej sądzono , francuskie tłumaczenie ogłoszenia Sandia Laboratories  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
  11. (w) „W  poszukiwaniu rodzica tunguskiego ciała kosmicznego  ” [PDF] .
  12. (en) „  Tajemnica meteorytu tunguskiego rozwiązana  ” , Prawda,25 października 2010(dostęp 17 lutego 2013 ) .
  13. (w) Victor Kvasnytsya Richard Wirth , Larissa Dobrzhinetskaya i Jennifer Matzel , „  Nowe dowody na meteorytowe pochodzenie tunguskiego ciała kosmicznego  ” , Planetary and Space Science , tom.  84,1 st sierpień 2013, s.  131-140 ( DOI  10.1016 / j.pss.2013.05.003 , czytanie online , dostęp 23 czerwca 2016 ).
  14. (w) "  O możliwości przejścia ciał asteroid przez ziemską atmosferę  " , Monthly Notices of the Royal Astronomical Society , tom.  493 n o  1,4 lutego 2020 r.( DOI  10.1093 / mnras / staa329 ).
  15. „Tajemnicze wydarzenie Toungouska: nowa hipoteza może to wyjaśnić” Science et Avenir , 7 maja 2020 r.
  16. (w) Olga Gladysheva, „  Wydarzenie tunguskie  ” , Ikar , tom.  348,15 września 2020 r.Poz n O  113837 ( DOI  10,1016 / j.icarus.2020.113837 ).
  17. (w) Clyde Cowan , CR Atluri i Willard F. Libby , „  Możliwa zawartość antymaterii w Meteorze Tunguskim z 1908 r.  ” , Nature (dziennik) , t.  206 n O  4987,29 maja 1965, s.  861-865 ( DOI  10.1038 / 206861a0 , kod bib  1965Natur.206..861C ).
  18. Jean-Pierre Ader, honorowy dyrektor ds. badań, CNRS , Conference Antimatter, ukryta twarz materii od1 st grudzień 2014 w Arcachon.
  19. (w) Tajemnicza eksplozja tunguska z 1908 roku na Syberii Może być powiązana z eksperymentami Tesli dotyczącymi transmisji bezprzewodowej , Tesla Memorial Society of New York .
  20. (w) Charles Q. Choi, „  Masywny Tunguska Blast wciąż nierozwiązany 100 lat później  ” , Fox News ,1 st lipca 2008.
  21. (w) „  100 lat później tajemnica owiana jest ogromnym „kosmicznym wpływem” w Rosji  ” , Agence France-Presse ,28 czerwca 2008.
  22. „Tajemnica Tunguski: wielokrotne podobieństwa z wybuchem jądrowym (badacze” , RIA Novosti , 14:2426 czerwca 2008, link .
  23. Strona Futura-sciences.com, artykuł „Dlaczego Międzynarodowy Dzień Asteroid?” , udostępniono 4 lipca 2021 r.
  24. (w) Ocaleni z Tunguski , ea.com.
  25. (w) „  Tunguska eksplozja  ” na Assassin's Creed Wiki (dostęp 14 kwietnia 2018 ) .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne