Épineuil-le-Fleuriel
| Épineuil-le-Fleuriel | |||||
 Kościół św. | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Centrum Doliny Loary | ||||
| Departament | Kosztowny | ||||
| Miasto | Saint-Amand-Montrond | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Berry Grand Sud | ||||
|
Mandat burmistrza |
Mylène Pierrard 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 18360 | ||||
| Wspólny kod | 18089 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Épineuillois | ||||
|
Ludność miejska |
436 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 10 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 46°33′35″ północ, 2°35′04″ wschód | ||||
| Wysokość | Min. 163 m Maks. 260 m² |
||||
| Powierzchnia | 41,60 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Châteaumeillant | ||||
| Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||
Epineuil-le-Fleuriel jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Cher w tym regionie Centre-Val de Loire .
Wieś rozsławił francuski pisarz Alain-Fournier , który spędził tam część swojego dzieciństwa i opisuje ją w swoim dziele Le Grand Meaulnes pod nazwą Sainte-Agathe.
Geografia
Lokalizacja
Épineuil-le-Fleuriel znajduje się w Cher pomiędzy Montluçon i Saint-Amand-Montrond . To miasto przecinają Queugne i Cher . Znajduje się w kantonie Saulzais-le-Potier i dzielnicy Saint-Amand-Montrond . Najbliższa wioska to Vallon-en-Sully, która znajduje się w sąsiednim departamencie Allier .
Épineuil-le-Fleuriel znajduje się 27 km od Montluçon , 23 km od Saint-Amand-Montrond , 86 km od prefektury Cher, czyli Bourges i 320 km od francuskiej stolicy Paryża .
Jeśli weźmiemy pod uwagę obszar metropolitalny (z wyspami), Épineuil-le-Fleuriel znajduje się w samym centrum Francji .
Planowanie miasta
Typologia
Épineuil-le-Fleuriel to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (93,8% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (94,3%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (43,7%), grunty orne (34,3%), niejednorodne tereny rolne (15,8%), lasy (4,1%), tereny zurbanizowane (1,2%), wody kontynentalne (0,6%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Gminy przygraniczne
Sąsiednie miasta Épineuil-le-Fleuriel to: Meaulne , Saint-Vitte , Vallon-en-Sully , Saulzais-le-Potier .
Miejsca zwane
La Mariatte, La Surprise, Le Champ Blanc, Le Font A Grille, Le Moulin de Cornençay, Le Portu, Les Bergerats, Les Gerpins, Les Margueuriaux, Les Raies, La Queugne, La Villatte, Le Champ de Vallon, Le Grand Bœuf, Le Moulin Drot, Le Pré Breux, Les Bernardons, Les Greniers, Les Merrosses, Les Riaudes, La Rue, Le Bourg, Le Champs des Barres, Le Mat, Le Petit Bœuf, Les Auberts, Les Contemines, Les Landats, Les Petits Coins , Les Turlons, La Sence, Le Breu, Le Chetif Bois, Le Moulin, Le Pont Chambrette, Les Bardais, Les Durands, Les Marmounets, Les Pinaudats, Champfort, La Bouchatte, Le Château de Cornençay, La Chaume, Lock of Grand Fond , La Croix Lombrée, Grand fond, La Jobinière, Lieu-dit Antoinette, Lieu-dit Fougerolle, Villeneuve, Beaufauche, Estivaux, Neuville, Piaujean, Channay.
Geologia i Relief
Épineuil-le-Fleuriel leży na średniej wysokości 212 m. Wieś położona jest na wysokości minimum 163 m, a maksymalnej 260 m.
Toponimia
Nazwa Épineuil-le-Fleuriel oznacza kwitnący cierń. Dawniej wioska ta nazywała się Épineuil, a sąsiednie miasto Saint-Vitte nazywało się Saint-Vitte-le-Fleuriel. W 1840 roku Épineuil przyjął imię Fleuriel w Saint-Vitte. Épineuil przekształciło się zatem w Épineuil-le-Fleuriel i Saint-Vitte-le-Fleuriel, Saint-Vitte.
Historia
- 1792-1793: Jean-Baptiste Petitjean (ok. 1740 - ok. 1793), ówczesny pastor - nabyty do nowych pomysłów i "dzielenia się" jak Babeuf - prowokuje tak zwane "powstanie ludności" Épineuil, w O nadużyciach zauważył w zastosowaniu Rewolucji Francuskiej . Gwardia Narodowa z Saint-Amand musi interweniować. Proboszcz i jego zwolennicy zostają aresztowani, osądzeni i skazani, ale ostatecznie proboszcz zostaje uwolniony przez przedstawiciela władzy rewolucyjnej w Cher, obywatela Laplanche. Ostatecznie Torné – konstytucyjny biskup Bourges – przenosi tego księdza „agitatora” do Saint-Caprais . „Incydent ten dał później temu filantropijnemu księdzu Berrichon imię„ komunistycznego księdza”.
- 4 maja 1940 r. nocny pociąg ekspresowy Aurillac-Paris, przejeżdżający na linii Montluçon i Vierzon , przecinającej wschodnią część miasta wzdłuż Kanału Berry , wykoleił się o godzinie 1:20 z powodu zawalenia się wałów w jego przejście, ze względu na silne powodzie Cher. Wypadek spowodował śmierć 33 osób.
Polityka i administracja
Lista burmistrzów
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
| 1790 | 1791 | Duża dolna krawędź | ||
| 1791 | 1793 | Jameta Gilberta | ||
| 1793 | 1795 | Debize Gilberta | ||
| 1795 | 1797 | Feaux François | ||
| 1797 | 1799 | Debize Marc | ||
| 1799 | 1803 | Lelonte Jan Chrzciciel | ||
| 1803 | 1814 | Delize Marc | ||
| 1814 | 1816 | Bardonnet z Cornancais | ||
| 1816 | 1830 | Dantigny Pierre-Charles | ||
| 1830 | 1839 | Bidault Didier | ||
| 1839 | 1848 | By Baudonnet Arthur | Radca Prawny | |
| 1848 | 1848 | Simmonet Gilbert | ||
| 1848 | 1849 | Chambon Jules-Mathias | ||
| 1849 | 1851 | Simmonet Jan Chrzciciel | ||
| 1851 | 1853 | Dantigny Pierre-Charles | ||
| 1853 | 1869 | Dantigny Pierre-Jules | ||
| 1869 | maj 1871 | Bidault Frédéric | ||
| maj 1871 | Czerwiec 1876 | Girard de Villesaison Louis | ||
| Czerwiec 1876 | maj 1884 | Bidault Frédéric | ||
| maj 1884 | maj 1892 | Lalliot Jean-Baptiste | ||
| maj 1892 | maj 1896 | Olivier Jean-Baptiste | ||
| maj 1896 | Październik 1902 | Rabot Gaston | ||
| Październik 1902 | Listopad 1905 | By Fadate Emile | ||
| Listopad 1905 | maj 1929 | Dumas Gilbert Alexandre | ||
| maj 1929 | Październik 1942 | Boujardon Vincent | ||
| Październik 1942 | 1944 | Perony Jean | ||
| 1944 | listopad 1944 | Vincent Boujardon | ||
| listopad 1944 | maj 1945 | Wenus August | ||
| maj 1945 | Październik 1947 | Lucien Billon | ||
| Październik 1947 | Marzec 1951 | Benezit Jules | ||
| Marzec 1951 | maj 1953 | Leon Auclair | ||
| maj 1953 | Marzec 1983 | Emil Fayat | ||
| Marzec 1983 | Marzec 1995 | Robert Judeta | ||
| Marzec 1995 | Marzec 2008 | Jean Regrain | ||
| Marzec 2008 | lipiec 2020 | Philippe Amizet | Emerytowany rzemieślników, handlowców i liderów biznesu | |
| lipiec 2020 | W trakcie | Mylene Pierrard | Rolnik na średniej farmie | |
Administracja miejska
W Épineuil-le-Fleuriel jest 11 radnych, ponieważ jest to miasto liczące mniej niż 500 mieszkańców. Liczba mieszkańców w 2015 roku wyniosła 473.
Ludność i społeczeństwo
Edukacja
W mieście były dwie szkoły. Obecna szkoła, zbudowana w 1870 roku, była szkołą dla dziewcząt, a Maison-école du Grand Meaulnes była szkołą dla chłopców. Od 1946 r. szkoły były mieszane. W szkole dla dziewcząt byli nauczyciele, aw szkole dla chłopców byli nauczyciele.
Sport
W mieście Épineuil-le-Fleuriel znajduje się klub jeździecki, boisko do koszykówki i boisko do piłki nożnej. W sąsiedniej miejscowości Meaulne znajdują się dwa korty tenisowe, boisko do piłki nożnej, klub taneczny, klub piłkarski i kompleks sportowy. Miasto Vallon-en-Sully ma klub taekwondo, klub piłkarski, klub taneczny, klub tenisowy, boiska do piłki nożnej, tenisa i biegi.
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto miało 436 mieszkańców, o 4,8% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Cher : -2,64%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 812 | 906 | 942 | 980 | 1,074 | 1,099 | 1001 | 1,061 | 1,094 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1,067 | 1,058 | 1286 | 1360 | 1310 | 1409 | 1376 | 1,432 | 1259 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1287 | 1304 | 1250 | 1,066 | 958 | 935 | 878 | 819 | 819 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 729 | 681 | 578 | 551 | 478 | 414 | 448 | 452 | 456 |
| 2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 458 | 436 | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Dziedzictwo
- Szkoła domowa Grand Meaulnes . Całość jest trzymane w zamknięciu państwa do doświadczonych przez pisarza pod koniec XIX -go wieku . Dom jest wpisany na listę zabytków w 1972 roku.
- Zamek Cornançay zarejestrowany pod Zabytków w 1994 roku XVIII th wieku , inspirując się „tajemniczego królestwa” w Wielkich Meaulnes .
- Canal de Berry , z podwójną śluzą i mostem nad kanałem w wiosce Queugne.
- Kościół Saint-Martin-le-Epineuil Fleuriel ( XII th - XIII th stulecia).
- motte feudalne .
-
Szkoła domowa Grand Meaulnes.
-
Kościół św. Marcina.
-
Ratusz Épineuil-le-Fleuriel
-
Kopiec feudalny Épineuil-le-Fleuriel
-
Pomnik zmarłych Épineuil-le-Fleuriel
-
Ratusz Épineuil-le-Fleuriel
Osobowości związane z gminą
- Alexandre Dumas (1852-1941), burmistrz Montluçon (1888-1892), zastępca Allier (1889-1893); był burmistrzem Épineuil i tam zmarł.
- Alain-Fournier ( 1886 - 1914 ), francuski pisarz, autor Grand Meaulnes w 1913, spędził część dzieciństwa w Épineuil, gdzie jego rodzice byli nauczycielami. W powieści miasto nazywa się Sainte-Agathe.
- Bernard Stiegler (1952-2020), filozof, mieszka w miasteczku, do którego przeprowadził się w 2012 roku w dawnym młynie należącym do rodziny jego żony Caroline. Zorganizował w mieście letnią akademię Ars Industrialis, stowarzyszenie, które założył w 2005 roku. Zmarł w swoim domu, kładąc kres swojemu życiu5 sie 2020.
Uwagi i referencje
Uwagi- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
- “ Plan podróży z Mappy. Oblicz swoje trasy drogowe. " Na Mappy (dostęp na 1 st marca 2016 ) .
- Zgodnie z obliczeniami centroidów GIS na wieloboku Francji w rzucie RGF_1993_Lambert_93.
- „ Zonage rural ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
- " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 5 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 5 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- „ Mairie d'Epineuil-le-Fleuriel gmina Épineuil-le-Fleuriel i jego wsi (18360) ” , na Mairie katalogu (dostępne 4 maja 2016 ) .
- Thierry MAUGUIN, Épineuil-le-Fleuriel Od początków do połowy XX wieku , Ecole du Grand Meaulnes, 53 s..
- „Ksiądz Petitjean, powstanie komunistyczne w Épineuil w 1792 roku” P. Lassœura, op. cyt.
- „ Wyniki wyborów samorządowych 2020 ” , na tej stronie Brest telegramu (konsultacje na 9 sierpnia 2020 roku ) .
- „ Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020 ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostępny na 9 sierpnia 2020 ) .
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Wskazówka n o PA00096795 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- " Zamek Cornançay. » , Wskazówka n o PA00096794, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- " The Church of Saint-Martin-le-Epineuil Fleuriel " , zawiadomienie n o PA00096796, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- " Kopiec zamkowy Épineuil-le-Fleuriel. » , Wskazówka n o PA00096797, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
- Krzyż [1]
- http://www.arsindustrialis.org/acad%C3%A9mie-d%C3%A9t%C3%A9-2013
- „Zmarł Bernard Stiegler, wielki francuski filozof Epineuil-le-Fleuriel” , Le Berry Républicain .
Zobacz również
Powiązane artykuły
Bibliografia
- Edmond Campagnac „komunistą Kapłan: Kapłan Petitjean w Epineuil”, w la Revolution française , 23 e année, n O 5 1903.
- Pierre Lassœur „Kapłan Petitjean: komunistą powstanie w Epineuil w 1792 roku”, w Pamiętniku Towarzystwa Historycznego, literackiej i naukowej Cher , 4 th serii, vol. 31, 1918-1919, s. 241-269 .