Kościół Świętej Trójcy w Paryżu

Kościół Świętej Trójcy w Paryżu
Obraz ilustracyjny sekcji Kościół Świętej Trójcy w Paryżu
Prezentacja
Kult rzymskokatolicki
Rodzaj Kościół parafialny
przywiązanie Archidiecezja Paryska
Rozpoczęcie budowy 1861
Koniec prac 1867
Architekt Teodor Ballu
Dominujący styl Eklektyzm
Ochrona Logo pomnika historycznego Niejawne MH ( 2016 )
Stronie internetowej latriniteparis.com
Geografia
Kraj Francja
Region Ile-de-France
Departament Paryż
Miasto Paryż
Informacje kontaktowe 48°52′37″ północ, 2°19 °53″ wschód′
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Kościół Świętej Trójcy w Paryżu
Geolokalizacja na mapie: 9. dzielnica Paryża
(Zobacz lokalizację na mapie: 9. dzielnica Paryża) Kościół Świętej Trójcy w Paryżu
Geolokalizacja na mapie: Paryż
(Zobacz sytuację na mapie: Paryż) Kościół Świętej Trójcy w Paryżu

Kościół Świętej Trójcy w Paryżu jest religijnym budynek kultu rzymskokatolickiego położony Place d'Estienne d'Orves w 9 th  arrondissement od Paryża , przy skrzyżowaniu Rue Blanche , na rue de Clichy , z ulicy Chaussee d'Antin , rue Saint-Lazare i rue de Chateaudun .

Swoją nazwę zawdzięcza stacji metra Trinité - d'Estienne d'Orves (12).

Historia

Pierwszy kościół Trójcy Świętej z polichromowanego drewna powstał w 1852 r. rue de Clichy , na miejscu drugiego Tivoli (dziś zajmowane m.in. przez Casino de Paris ).

O jego przeniesieniu, kilkaset metrów niżej, zamiast Cabaret de la Grande Pinte , zdecydował baron Haussmann w ramach przekształceń Paryża pod rządami Drugiego Cesarstwa na prośbę cesarza Napoleona III . Kościół znajduje się na końcu perspektywy otwartej przez rue de la Chaussée-d'Antin . Konieczność wybudowania go w elewacji, aby wznowić początek zbocza wzgórza Montmartre, podkreśla monumentalność budynku usytuowanego za niewielkim skwerem. Prace rozpoczęły się w 1861 i zakończyły w 1867. Jej architektem był Théodore Ballu . Zaprojektowany tak, aby można go było zobaczyć z Opery Paryskiej , podobno był bardzo ekonomiczny pomimo luksusu dekoracji: według barona Haussmanna kosztował 3,2 miliona franków . Nie mniej imponująca jest budowla o długości 90  m, szerokości 34  m , wysokości 30  m i dzwonnicy, która wznosi się na wysokość 65  m .

Odbywają się tam pogrzeby Gioachino Rossiniego , Hectora Berlioza i Georgesa Bizeta . Miała jako godnych uwagi parafian rodzinę De Wendel .

Konsekrowany w 1913 roku, parafia Trójcy jest pierwszym we Francji mają być powierzone Wspólnoty Emmanuel przez M gr  Lustiger w 1986 roku, aby ożywić całą obsługę duszpasterską.

Kościół jest wpisany jako zabytek historyczny dekretem z29 grudnia 1977, przed sklasyfikowaniem w dniu 8 stycznia 2016.

W Maj 2019podczas inwentaryzacji okazuje się, że zegary kościoła Sainte-Trinité w Paryżu składają się z tego samego mechanizmu, który ożywiał zegar katedry Notre-Dame de Paris , zniszczonej podczas pożaru w Paryżu.15 kwietnia 2019 r.. Oba zegary zostały zbudowane przez te same warsztaty Collin-Wagner w tym samym roku 1867. Różnią się tylko rozmiarami, zegary kościoła Sainte-Trinité są mniejsze niż zegary Notre-Dame. Studium i drobiazgowe odczytanie zegarów Kościoła Świętej Trójcy może być wykorzystane do ewentualnego przywrócenia identycznego zegarowi Notre-Dame.

Opis

Na zewnątrz

Budynek wznosi się nad małym placem zaprojektowanym przez Adolphe Alphand . Jego bogato zdobiona fasada utrzymana jest w stylu eklektycznym inspirowanym włoskim renesansem , z niszami jak na Lateranie św. Jana , naczółkami i pilastrami . Dekoracje i figury ilustrują tajemnicę Trójcy Świętej i Ojców Kościoła, którzy bronili tego dogmatu. Na szczycie fasady reprezentowane są cztery cnoty kardynalne i wokół dzwonnicy w kształcie dzwonu wieża , pod wpływem francuskiego renesansu , symbole czterech ewangelistów . Poniżej dominuje symbolika liczby trzy: trzy fontanny z potrójną misą, zwieńczone trzema posągami ilustrującymi trzy cnoty teologiczne .

Architektura kościoła Saint-Martin d'Hayange (1884) iw mniejszym stopniu kościoła Saint-Jean-Baptiste de Québec (1883) jest inspirowana architekturą Trójcy.

Wnętrze

Podwyższony i monumentalny chór, z okazałym ołtarzem głównym, otoczony jest dziesięcioma kolumnami z zielonych stiuków przedstawiających Dziesięć Przykazań Bożych . Każdy z sześciu filarów podtrzymujących nawę wspiera dwóch apostołów .

Ściany są bogato zdobione malowidłami w stylu akademickim , docenianym przez Napoleona III . Obrazy naśladujące mozaikę na arkadach przedstawiają w szczególności Ojców Kościoła . Figury Trójcy Świętej na łuku triumfalnym nad chórem; z tyłu, nad wielkimi organami, widzimy scenę z Apokalipsy .

Zauważ też, że na końcu nawy znajduje się balkon znajdujący się pod wielkimi organami: pierwotnie miał on pomieścić cesarza i jego orszak podczas ważnych ceremonii religijnych. Jednak ten ostatni nigdy nie udał się do zarezerwowanej dla niego przestrzeni. Zauważ, że to właśnie z tego balkonu widok nawy jest najlepszy, ze względu na jej wyrównanie z nawą główną i ołtarzem.

Kaplice

Bogato zdobione malowidłami są również kaplice znajdujące się po obu stronach nawy i na końcu chóru.

Kaplice ozdobione są witrażami.

Istnieją jeszcze dwie inne kaplice, które znajdują się po obu stronach balkonów otaczających chór kościoła. Wstęp jest zabroniony dla publiczności, ale można zobaczyć freski zdobiące ściany tych kaplic.

Artyści, którzy brali udział w dekoracji kościoła

Organy

Duże organy (narządy trybun)

Organy zbudował w 1869 roku Aristide Cavaillé-Coll . Bardzo poważnie zniszczony w okresie Komuny Paryskiej , został całkowicie przebudowany przez Cavaillé-Coll, a jego właścicielem został Alexandre Guilmant . Ten słynny kompozytor większość swoich dzieł stworzył na wielkich organach Trójcy. W tym czasie skład organów przedstawiał się następująco:

Wielkie Organy Pozytywny Ekspresyjna historia Pedał
16 'zegarek Kwintaton 16 ' Trzmiel 8 ' Trzmiel 32 '
Trzmiel 16 ' Flet 8 ' Flet 8 ' 16 „kontrabas”
Oglądaj 8 ' Salicial 8 ' Gamba 8 ' Soubasse 16 '
Trzmiel 8 ' Unda Maris 8 ' Niebiański Głos 8 ' Flet 8 '
Flet 8 ' Obecny 4 ' Flet 4 ' Trzmiel 8 '
Gamba 8 ' Flet 4 ' Flet 2 ' 8 'wiolonczela
Prestiżowy Podwójne 2 ' 8 „Trąbka” Flet 4 '
Prosto 2 2/3 ' Piccolo 1 ' Trąbka 4 ' Bombarda 16 '
Pełna prześwit V rgs Róg 8 'fagot-obój 8 „Trąbka”
Róg 16 'fagot Ludzki głos 8 ' Trąbka 4 '
Bombarda 16 ' 8 „Trąbka”
8 „Trąbka” 8 'klarnet'
Trąbka 4 '

Organ był kilkakrotnie modyfikowany. Najpierw przez Merklina w 1901 roku, który kosztował miejsce Alexandre Guilmanta , który odmówił podpisania akceptacji prac. Później kadencja Oliviera Messiaena , przez 61 lat (od 1931 do jego śmierci w 1992 roku), była początkiem wielu zmian, najpierw przez dom Pleyel-Cavaillé-Coll w 1934, a następnie przez dom Beuchet-Debierre w 1965 .

Dziś obejmuje:

  • 3 manualne klawiatury i pedalboard;
  • 60 gier;
  • trakcji elektrycznej klawiatur i gier.
I Wielki Organ C – g 3
Zegarek 16 dni
Trzmiel 16 dni
Zegarek 8
flet harmoniczny 8
Trzmiel 8
Gambe 8
Prestiżowy 4
flet oktawian 4
Nazard 2 2 / 3 '
Dublet 2
Kornet V
Pełna gra IV
Talerze II – IV
Bombardować 16 dni
Trąbka 8
Dąbrówka 4
II Pozytywny C – g 3
Gry pod ekspresją:
Nocny róg 8
Słodki flet 4
Nazard 2 2 / 3 '
Flażolet 2
Trzeci 1 3 / 5 '
Pikolo 1
Klarnet 8
Gry bez ekspresji:
Quintaton 16 dni
Główny 8
flet harmoniczny 8
Salicional 8
Mężowie Undy 8
Prestiżowy 4
Dublet 2
Kornet II – V
Dostawa IV
Fagot 16 dni
Trąbka 8
Dąbrówka 4
III Narracja
(wyrazowa) C – g 3
Trzmiel 16 dni
flet prosty 8
Trzmiel 8
Gambe 8
Niebiański głos 8
flet oktawian 4
Nazard 2 2 / 3 '
Oktawina 2
Trzeci 1 3 / 5 '
Talerz III
Bombardować 16 dni
Trąbka 8
Fagot-Obój 8
Ludzki głos 8
Dąbrówka 4
Drżenie
Pedał C – g 1
flet prosty 32 dni
Soubasse 16 dni
Gitara basowa 16 dni
flet prosty 8
Trzmiel 8
Wiolonczela 8
flet prosty 4
Pełna gra IV
Bombardować 16 dni
Trąbka 8
Dąbrówka 4
Honorowy Organista
  • Madeleine Zakia (od 2011).
Organiści tytularni

Księża parafialni

Dostęp

  • Do kościoła Świętej Trójcy można dojść z dworca kolejowego Saint-Lazare .
  • Kościół jest obsługiwany przez transport publiczny:
    • od stacji Saint-Lazare, gdzie przechodzą linie J i L oraz metro sub (M)(3)(12)(13)(14) ;
    • (RER)(W) na stacji Auber, (RER)(MI) na stacji Haussman Saint Lazare;
    • (M)(12) na stacji Trinité d'Estienne D'orves, (M)(7)(9) na stacji Chaussée d'Antin - La Fayette i wreszcie na stacji Havre - Caumartin, gdzie mijamy (M)(3)(9) ;
    • Trinidad to przystanek autobusowy obsługiwany przez linie21 26 32 43 68.

Uwagi i referencje

  1. Émile de La Bédollière , Le Nouveau Paris , wyd. Gustave Barba, Paryż, 1860, s.  140 (trzcina. Sacelp, 1986).
  2. Baron Haussmann , Pamiętniki barona Haussmanna , t.3, 1890-1893, s.  517 ( na Gallicy ).
  3. Strona internetowa parafii Trójcy Przenajświętszej .
  4. „  Kościół Trójcy  ” , wypowiedzenia n °  PA00088906, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  5. Pierre Morel, „  Notre-Dame: nieoczekiwane odkrycie ożywia nadzieję na uratowanie zegara  ” , na Le Figaro .fr ,26 czerwca 2019.
  6. Florence Vierron , „  Wyścig z czasem, aby odbudować zegar Notre-Dame  ” , na Le Figaro .fr ,30 września 2020 r..
  7. Stowarzyszenie Zegar Notre-Dame, „  Zegar historyczny  ” , na stronie horlogenotredame.com .
  8. „Dzieła sztuki na zamówienie Miasta Paryża”, Kronika sztuki i ciekawości ,10 września 1873 r., N O  29 s.  271 (czytaj online) .
  9. Śmierć św. Dionizego Areopagita .
  10. Biografia na stronie Oliviera Glandaza .
  11. „  The tytułowi organiści  ” , na stronie latriniteparis.com (dostęp 2 czerwca 2019 ) .

Zobacz również

Bibliografia

  • Prefektura departamentu Sekwany. Kierunek prac „Kościół Trójcy Świętej” , w Ogólnym spisie dzieł sztuki należących do Miasta Paryża sporządzonym przez Służbę Sztuk Pięknych , t.  3 Budynki sakralne , Paryż, Centralna drukarnia kolejowa Imprimerie Chaix,1884( czytaj online ) , s.  81-108
  • Aline Dumoulin, Alexandra Ardisson, Jérôme Maingard i Murielle Antonello, Rozpoznając Paryż, od kościoła do kościoła , Paryż, Massin,2008( ISBN  978-2-7072-0583-4 ) , s.  206-209.
  • Anonimowa ulotka parafialna

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne