Kościół Świętej Trójcy w Paryżu | ||||
![]() | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Rodzaj | Kościół parafialny | |||
przywiązanie | Archidiecezja Paryska | |||
Rozpoczęcie budowy | 1861 | |||
Koniec prac | 1867 | |||
Architekt | Teodor Ballu | |||
Dominujący styl | Eklektyzm | |||
Ochrona |
![]() |
|||
Stronie internetowej | latriniteparis.com | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Ile-de-France | |||
Departament | Paryż | |||
Miasto | Paryż | |||
Informacje kontaktowe | 48°52′37″ północ, 2°19 °53″ wschód′ | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Kościół Świętej Trójcy w Paryżu jest religijnym budynek kultu rzymskokatolickiego położony Place d'Estienne d'Orves w 9 th arrondissement od Paryża , przy skrzyżowaniu Rue Blanche , na rue de Clichy , z ulicy Chaussee d'Antin , rue Saint-Lazare i rue de Chateaudun .
Swoją nazwę zawdzięcza stacji metra Trinité - d'Estienne d'Orves .
Pierwszy kościół Trójcy Świętej z polichromowanego drewna powstał w 1852 r. rue de Clichy , na miejscu drugiego Tivoli (dziś zajmowane m.in. przez Casino de Paris ).
O jego przeniesieniu, kilkaset metrów niżej, zamiast Cabaret de la Grande Pinte , zdecydował baron Haussmann w ramach przekształceń Paryża pod rządami Drugiego Cesarstwa na prośbę cesarza Napoleona III . Kościół znajduje się na końcu perspektywy otwartej przez rue de la Chaussée-d'Antin . Konieczność wybudowania go w elewacji, aby wznowić początek zbocza wzgórza Montmartre, podkreśla monumentalność budynku usytuowanego za niewielkim skwerem. Prace rozpoczęły się w 1861 i zakończyły w 1867. Jej architektem był Théodore Ballu . Zaprojektowany tak, aby można go było zobaczyć z Opery Paryskiej , podobno był bardzo ekonomiczny pomimo luksusu dekoracji: według barona Haussmanna kosztował 3,2 miliona franków . Nie mniej imponująca jest budowla o długości 90 m, szerokości 34 m , wysokości 30 m i dzwonnicy, która wznosi się na wysokość 65 m .
Odbywają się tam pogrzeby Gioachino Rossiniego , Hectora Berlioza i Georgesa Bizeta . Miała jako godnych uwagi parafian rodzinę De Wendel .
Konsekrowany w 1913 roku, parafia Trójcy jest pierwszym we Francji mają być powierzone Wspólnoty Emmanuel przez M gr Lustiger w 1986 roku, aby ożywić całą obsługę duszpasterską.
Kościół jest wpisany jako zabytek historyczny dekretem z29 grudnia 1977, przed sklasyfikowaniem w dniu 8 stycznia 2016.
W Maj 2019podczas inwentaryzacji okazuje się, że zegary kościoła Sainte-Trinité w Paryżu składają się z tego samego mechanizmu, który ożywiał zegar katedry Notre-Dame de Paris , zniszczonej podczas pożaru w Paryżu.15 kwietnia 2019 r.. Oba zegary zostały zbudowane przez te same warsztaty Collin-Wagner w tym samym roku 1867. Różnią się tylko rozmiarami, zegary kościoła Sainte-Trinité są mniejsze niż zegary Notre-Dame. Studium i drobiazgowe odczytanie zegarów Kościoła Świętej Trójcy może być wykorzystane do ewentualnego przywrócenia identycznego zegarowi Notre-Dame.
Na początku XX -tego wieku, na pierwszym planie dwa tramwaje z Enghien Internecie - Trinidad .
Widok z rue de la Chaussée-d'Antin w 1912 roku.
Budynek wznosi się nad małym placem zaprojektowanym przez Adolphe Alphand . Jego bogato zdobiona fasada utrzymana jest w stylu eklektycznym inspirowanym włoskim renesansem , z niszami jak na Lateranie św. Jana , naczółkami i pilastrami . Dekoracje i figury ilustrują tajemnicę Trójcy Świętej i Ojców Kościoła, którzy bronili tego dogmatu. Na szczycie fasady reprezentowane są cztery cnoty kardynalne i wokół dzwonnicy w kształcie dzwonu wieża , pod wpływem francuskiego renesansu , symbole czterech ewangelistów . Poniżej dominuje symbolika liczby trzy: trzy fontanny z potrójną misą, zwieńczone trzema posągami ilustrującymi trzy cnoty teologiczne .
Architektura kościoła Saint-Martin d'Hayange (1884) iw mniejszym stopniu kościoła Saint-Jean-Baptiste de Québec (1883) jest inspirowana architekturą Trójcy.
Szczegół dzwonnicy.
Zegary.
Fasada zachodnia, wzdłuż rue Morlot .
Podwyższony i monumentalny chór, z okazałym ołtarzem głównym, otoczony jest dziesięcioma kolumnami z zielonych stiuków przedstawiających Dziesięć Przykazań Bożych . Każdy z sześciu filarów podtrzymujących nawę wspiera dwóch apostołów .
Ściany są bogato zdobione malowidłami w stylu akademickim , docenianym przez Napoleona III . Obrazy naśladujące mozaikę na arkadach przedstawiają w szczególności Ojców Kościoła . Figury Trójcy Świętej na łuku triumfalnym nad chórem; z tyłu, nad wielkimi organami, widzimy scenę z Apokalipsy .
Zauważ też, że na końcu nawy znajduje się balkon znajdujący się pod wielkimi organami: pierwotnie miał on pomieścić cesarza i jego orszak podczas ważnych ceremonii religijnych. Jednak ten ostatni nigdy nie udał się do zarezerwowanej dla niego przestrzeni. Zauważ, że to właśnie z tego balkonu widok nawy jest najlepszy, ze względu na jej wyrównanie z nawą główną i ołtarzem.
Nawa.
Chór.
Fasada południowa z organami z empory.
Bogato zdobione malowidłami są również kaplice znajdujące się po obu stronach nawy i na końcu chóru.
Louis Français , Chrzest Chrystusa , baptysterium.
Louis Français , Adam i Ewa wygnani z Raju , baptysterium.
Romain Cazes , Najświętsze Serce , Kaplica Najświętszego Serca.
Eugène Thirion , św. Józef, Dzieciątko Jezus i Maryja , kaplica św. Józefa.
Kaplice ozdobione są witrażami.
Istnieją jeszcze dwie inne kaplice, które znajdują się po obu stronach balkonów otaczających chór kościoła. Wstęp jest zabroniony dla publiczności, ale można zobaczyć freski zdobiące ściany tych kaplic.
Organy zbudował w 1869 roku Aristide Cavaillé-Coll . Bardzo poważnie zniszczony w okresie Komuny Paryskiej , został całkowicie przebudowany przez Cavaillé-Coll, a jego właścicielem został Alexandre Guilmant . Ten słynny kompozytor większość swoich dzieł stworzył na wielkich organach Trójcy. W tym czasie skład organów przedstawiał się następująco:
Wielkie Organy | Pozytywny | Ekspresyjna historia | Pedał |
---|---|---|---|
16 'zegarek | Kwintaton 16 ' | Trzmiel 8 ' | Trzmiel 32 ' |
Trzmiel 16 ' | Flet 8 ' | Flet 8 ' | 16 „kontrabas” |
Oglądaj 8 ' | Salicial 8 ' | Gamba 8 ' | Soubasse 16 ' |
Trzmiel 8 ' | Unda Maris 8 ' | Niebiański Głos 8 ' | Flet 8 ' |
Flet 8 ' | Obecny 4 ' | Flet 4 ' | Trzmiel 8 ' |
Gamba 8 ' | Flet 4 ' | Flet 2 ' | 8 'wiolonczela |
Prestiżowy | Podwójne 2 ' | 8 „Trąbka” | Flet 4 ' |
Prosto 2 2/3 ' | Piccolo 1 ' | Trąbka 4 ' | Bombarda 16 ' |
Pełna prześwit V rgs | Róg | 8 'fagot-obój | 8 „Trąbka” |
Róg | 16 'fagot | Ludzki głos 8 ' | Trąbka 4 ' |
Bombarda 16 ' | 8 „Trąbka” | ||
8 „Trąbka” | 8 'klarnet' | ||
Trąbka 4 ' |
Organ był kilkakrotnie modyfikowany. Najpierw przez Merklina w 1901 roku, który kosztował miejsce Alexandre Guilmanta , który odmówił podpisania akceptacji prac. Później kadencja Oliviera Messiaena , przez 61 lat (od 1931 do jego śmierci w 1992 roku), była początkiem wielu zmian, najpierw przez dom Pleyel-Cavaillé-Coll w 1934, a następnie przez dom Beuchet-Debierre w 1965 .
Dziś obejmuje:
|
|
|
|
Mathurin Moreau , św. Grzegorz Wielki .
Mathurin Moreau , Saint Jérôme .
Kościół Świętej Trójcy w 2007 roku.
Rue de la Chaussée-d'Antin widziana ze szczytu wieży kościelnej w 2007 roku.