Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Placide Poussielgue-RusandNarodziny |
9 września 1824 r Paryż |
---|---|
Śmierć |
29 grudnia 1889 r. Paryż |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Złotnik Bronzier |
Student | Emile-Dominique Evelin |
Dziecko | Maurice Poussielgue-Rusand ( d ) |
Nagrody | Oficer Legii Honorowej |
Placide Poussielgue-Rusand ( 1824 - 1889 ) jest paryskim złotnikiem i bronzierem znanym przede wszystkim ze swoich przedmiotów liturgicznych ( kielichy , cyboria , pateny , monstrancje ...) i kościelnych brązów (świeczniki ołtarzowe, świeczniki, żyrandole, lampy, krzyż ołtarzowy i krzyż procesyjny, ołtarz...).
Rodzina Poussielgue przeniesiony do Valletta ( Malta ), od połowy XVII do XX wieku . Dziadek złotnika Mathieu Poussielgue osiadł we Francji w 1800 roku. Antoine-Jean-Baptiste-Joseph-Vincent, ojciec złotnika ożenił się,2 czerwca 1823, Marguerite Rusand, jedna z córek drukarza lyońskiego Mathieu-Placide Rusand. Dwa lata później teść powierzył mu kierowanie filią w Paryżu przy 3 rue de l'Abbaye.
Kiedy jego żona zmarła w 1833 roku, Jean-Baptiste Poussielgue-Rusand sprzedał rodzinny biznes swojemu bratu Ange Poussielgue. Po uzyskaniu patentu księgarza,7 października 1833założył „księgarnię kościelną i klasyczną”, 9 rue Hautefeuille. oprócz książek w księgarni sprzedawano srebra religijne.
Placide Poussielgue-Rusand został złotnikiem . W 1849 przejął dom Choiselat-Gallien. Jego zmysł komercyjny pozwolił mu zorganizować w sposób przemysłowy produkcję przedmiotów modułowych, sprzedawanych katalogowo. W 1862 roku jego firma zatrudniała 250 pracowników.
Uznawany przez rówieśników zdobywał nagrody na wystawach W latach 1851-1878. W 1889 przewodniczył jury jurorów złotniczych.
Po jego śmierci jego firma przyjęła nazwę Maison Poussielgue-Rusand Fils, prowadzona przez jego syna Maurice'a Poussielgue-Rusanda (1861-1933), a następnie wnuka Jean-Marie Poussielgue-Rusanda (1895-1967), który zamknął firmę w 1963 roku.
Jest także autorem kilku mebli liturgicznych i relikwiarzowych:
Pracował również dla katedry Notre-Dame d'Amiens, gdzie w szczególności zdał sobie sprawę:
Dla kościoła Saint-Rémi d'Amiens wykonał relikwiarz Świętej Łzy z Selincourt , a jego warsztat wyprodukował relikwiarz Świętego Nakrycia Głowy dla katedry Saint-Étienne w Cahors .
Jest także mistrzem budowlanym wielu obiektów zachowanych w skarbcu katedry Notre-Dame de Laon .
Około 1870 roku wyszkolił bretońskiego złotnika Émile-Dominique Evelin .
Relikwiarz Korony Cierniowej, Katedra Notre-Dame w Paryżu .
Relikwiarz z gwoździa i drewna krzyża Jezusa z Nazaretu, Katedra Notre-Dame w Paryżu .
Kierownik Katedry Jana Chrzciciela Notre-Dame d'Amiens .
Zamek Chape, katedra Notre-Dame de Laon .
Monstrancja słońca, katedra Notre-Dame de Laon .
Ołtarz główny katedry Saint-Samson w Dol-de-Bretagne .
Krzyż duszpasterski, muzeum Saint-Mihiel .
Przejmuje prace domu Choiselat-Gallien, który przejął Placide Poussielgue-Rusand.
Składa się z dzieł ks. Artura Martina w stylu neogotyckim.
Bardzo kompletny, zawiera dużą liczbę obiektów w różnych stylach, z których niektóre pochodzą z funduszy domu Choiselat-Gallien i Domu Bachelet. Niektóre prace sygnowane są Eugène Viollet-Le-Duc , Arthur Martin, Abadie , Duthoit, Daumet… Na początku istnieje „nomenklatura niektórych elementów złotniczych i brązowych”, która zawiera listę prestiżowych budynków zawierających dzieła wykonane przez dom Poussielgue-Rusand.