Relikwiarz Świętej Korony z 1862 roku
Relikwiarz Świętej Korony z 1862 roku
Relikwiarz Świętej Korony wykonany w 1862 roku przez Placide Poussielgue-Rusand
| Materiał | srebrny: złoty; drobny kamień |
|---|---|
| Szerokość | 50 cm |
| Wysokość | 90 cm |
| Konserwatywny | Skarbiec katedry Notre-Dame de Paris |
|---|---|
| Numer inwentarzowy | 54 |
| Status dziedzictwa |
 Sklasyfikowane MH ( 1962 )
|
Relikwiarz Korony Świętego z 1862 roku znajduje się relikwiarz przeznaczony do przechowywania i obecni czczenia z wiernym Korony Świętego , jednego z reliktami kaplicy Świętego . Jest częścią skarbca katedry Notre-Dame de Paris .
Historyczny
Dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych XIX w. Prace konserwatorskie przy zakrystiach i skarbcu Notre-Dame stały się koniecznością stworzenia nowego relikwiarza dla Świętej Korony Cierniowej.
Ten zachował się do tej pory w relikwiarzu i relikwiarzu z 1806 r . Wykonanym przez złotnika Charlesa Cahiera .
Wykonany jest na podstawie rysunków Eugène Viollet-le-Duc autorstwa złotnika Placide Poussielgue-Rusand . Współpracował z Adolphe-Victor Geoffroy-Dechaume przy rzeźbie postaci, Villemot przy rzeźbieniu, Bastié, kierownik warsztatu Poussielgue, przy pracach złotniczych. Został sklasyfikowany jako obiekt zabytków w 1962 roku.
Została uratowana z pożaru w Notre-Dame de Paris w15 kwietnia 2019 r.
Opis
Relikwiarz jest z pozłacanego brązu, z pozłacanego srebra z diamentami i kamieniami szlachetnymi. Jest bogato zdobiony. Jego wysokość wynosi 88 cm, a średnica 49 cm.
Jest w stylu neogotyckim, ponieważ Viollet-le-Duc został zainspirowany stylem średniowiecznego relikwiarza, co mogliśmy zobaczyć na miniaturach przedstawiających wnętrze Sainte Chapelle. Natomiast relikwiarz z 1806 roku był w stylu klasycystycznym.
U dołu relikwiarza dziewięć chimer podtrzymuje pierwszą tacę ozdobioną filigranowymi liśćmi i drogocennymi kamieniami. Na tej płycie trzy postacie skierowane na zewnątrz podtrzymują górną część:
- Święta Helena, która otrzymała Koronę Cierniową w 326 roku. Trzyma krzyż.
- Łaciński cesarz Konstantynopola Baudouin II, który w 1238 r. Sprzedał koronę. Trzyma w dłoniach berło i globus.
- Król Saint Louis, który w 1239 r. Nabył koronę i przywiózł ją z powrotem do Francji. Trzyma ją w rękach.
Postacie te siedzą na tronie na fotelach z podłokietnikami w kształcie lwa, w postawie hieratycznej, z głowami lekko wyciągniętymi do przodu. Wspierają centralną piastę, która sama podtrzymuje górną część.
Ta górna część stanowi monstrancję relikwiarza, czyli przeźroczystą część, w której przechowywana jest relikwia. Ta okrągła monstrancja ma naprzemiennie otwory pod trójkątnymi łukami i niszami, w których znajduje się schronienie Dwunastu Apostołów pod małym baldachimem z wieżyczkami.
Wysokie kwiaty lilii, wzbogacone liśćmi i drogocennymi kamieniami, zwieńczają to wszystko i tworzą koronę pozbawioną lilii.
Na podstawie kolumny centralnej odczytujemy podpis artystów: E. VIOLLET LEDUC / INVENIT / P. POUSSIELGUE-RUSAND / FABRICAVIT / 1862.
Na krawędziach płyty po obu stronach tronów wygrawerowany: AN.M.DCCCLXII FABRE FACTUM. CONDENDIS + PASSIONIS X. SACRIS. LIPSANIS. A. REGE. S. LUDOVICO + SANCTAE. PALATI. CAPELLAE INLATIS. ROK. MCCXXXIX.
Znaki producenta na krawędzi podstawy: PPR (Placide Poussielgue-Rusand), krzyż, kotwica solna i serce.
Uwagi i odniesienia
- http://www.notredamedeparis.fr/spip.php?article49 : Artykuł na stronie Notre-Dame de Paris, z artykułu Anne Dion-Tenenbaum w katalogu wystawy „The treasure of la Sainte-Chapelle”, Paryż, Luwr, 2001, s.279
- „ relikwiarz Świętej Korony cierniowej ” , zawiadomienie n o PM75000801, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury