Kościół Santa Maria foris portas

Kościół Santa Maria Foris Portas jest najstarszym budynkiem w gminie Castelseprio w prowincji Varese ( Lombardia ).

Znajduje się na wzgórzu dwieście metrów od murów starożytnego rzymskiego castrum , stąd jego nazwa w średniowiecznej łacinie . Ze starej ufortyfikowanej wioski ten dodatkowy kościół moenia jest jedynym budynkiem, który przetrwał zniszczenie i został ocalony od opuszczenia dzięki oddaniu związanemu z miejscem kultu.

Jego głównym przedmiotem zainteresowania jest jakość konserwacji cyklu fresków w absydzie, będącego jednym z najbardziej wyszukanych świadectw europejskiej sztuki malarskiej wczesnego średniowiecza . Kilka eksponatów znajduje się niedaleko Antiquarium , małego XIV-wiecznego klasztoru przekształconego w muzeum.

Cała strona jest częścią serii „  Longobardowie we Włoszech. Places of Power (568-774 ne)  ”, na którą składa się siedem miejsc obfitujących w świadectwa architektury, malarstwa i rzeźby sztuki lombardzkiej . W 2011 roku ta grupa obiektów została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa ustanowioną przez UNESCO .

Wnętrze

Freski

Freski we wschodniej absydy w rzeczywistości są kanoniczne przykładów malarstwa ściennego od wczesnego włoskiego średniowiecza , dziedzictwo lub hodowli grunt dla karolińskiej i macedoński sztuki a tym bardziej z nakazów Witruwiusz (dzięki zastosowaniu tzw technice mieszanej ). Podobnie jak w innych zabytkach sakralnych z freskami, w kościele Moutiers-en-Puisaye ( XII wiek ), cytując Burgundię, poruszane tematy, co nie dziwi, odnoszą się do Starego i Nowego Testamentu . Historyk Paula D. Leveto oceniała jednak w latach 90. XX wieku, że freski te były raczej odniesieniem do kultu maryjnego niż do narodzin, tezę, której nie podzielają wszyscy naukowcy: konfrontacja zwolenników cyklu chrystologicznego lub maryjnego nie jest zamknięty.

Ich przypadkowe odkrycie datuje się na maj 1944 r. (Kościół został wówczas opuszczony) i natychmiast wywołało ogromne kontrowersje dotyczące datowania: hipotezy sięgają od okresu Justyniana do połowy X wieku , za czasów biskupstwa mediolańskiego Aderico Cotta ( 936-958 ). Obecnie asortyment obejmuje lata 30-te i 50-te XX wieku, przy czym zdaniem Kurta Weitzmanna preferuje się datowanie na niskim poziomie.

„Wczesnośredniowieczne malowidła odkryte w 1944 roku w opuszczonym kościele Santa Maria di Castelseprio na północ od Mediolanu są zarówno wysokiej jakości, jak i wykonane w bardzo czystym, klasycznym stylu. Pełna publikacja pomnika w 1948 r. Obejmowała rozdziały poświęcone architekturze i tle historycznemu oraz obrazom [...] Stwierdzono, że kościół i obrazy, które są ewidentnie współczesne, pochodziły z VII wieku i że obrazy należały do ​​wschodnich chrześcijan, wygnanych przez najazdy arabskie i służących papiestwu jako misjonarze schizmatyckich Longobardów. Niniejsza praca dowodzi, że obrazy pochodzą z X wieku.
Datowanie zaproponowane przez dr Weitzmanna jest w dużej mierze oparte na dokładnej analizie stylistycznej obrazów, które wprawdzie są pochodzenia wschodniego, i ich porównaniu z niektórymi rękopisami bizantyjskimi, zwłaszcza z Joshua Roll of the Vatican Library (Cod. Pal. Gr. 431 ) i Psałterz paryski (Bibliotheque Nat. gr. 139). "

- CAR Radford, The Antiquaries Journal (Cambridge, 1951)

Jeśli nazwisko malarza (-ów) (waha się między jedną lub dwiema rękami) nie jest do tej pory nieznane, to powszechnie i ze względów praktycznych nazywa się artystę Maestro di Castelseprio ( mistrz Castelseprio). ).

• Wyjście Maryi i Józefa do Betlejem , czasami mylone z ucieczką do Egiptu .

• To męka z gorzką wodą .

• Archanioł na Narodzenia.

• Maiestas Domini otoczony scenami biblijnymi.

]

Architektura i brukowanie

Na zewnątrz

Uwagi i odniesienia

• (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „  Chiesa di Santa Maria foris portas  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. (It) Gian Piero Bognetti, „  S. Maria foris portas di Castelseprio e la storia religiosa dei Longobardi  ” , L'età longobarda, II ,1948, s.  11-683
2. Juliette Rollier-Hanselmann, „  Od Auxerre do Cluny: technika malowania ścian między VIII a XII wiekiem w Burgundii.  », Zeszyty cywilizacji średniowiecznej, rok 40 (nr 157) ,Styczeń-marzec 1997, s.  57-90 ( czytaj online )
3. ean Hubert, „  Murale w Castelseprio.  », Biuletyn Narodowego Towarzystwa Antykwariuszy Francji , 1948-1949, s.  191-192 ( czytaj online )
4. (en) Gian Piero Bognetti, Alberto de Capitani z Arzago i Gino Chierici , Santa Maria di Castelseprio , Mediolan, Milano Fondazione Treccani,1948
5. (w) Paula Leveto, „  Motyw maryjny fresków w Santa Maria at Castelseprio  ” , The Art Bulletin, t. 72, nr 3 ,1990, s.  393-413
6. (w) John Mitchell i Beatrice, „  Malowidła ścienne w S. Maria Foris Portas (Castelseprio) i wieża w Torba. Refleksje i przewartościowanie.  " , Castelseprio e Torba: sintesi delle ricerche e aggiornamenti ,2013, s.  311-244
7. (w) Kurt Weitzmann, „  The Fresco Cycle of S. Maria di Castelseprio  ” , Princeton Monographs in Art and Archeology, 26 ,1951
8. G. De Spiribo, „  O malowidłach ściennych w kościele Santa Maria foris portas de Castelseprio  ”, Cahiers Archéologiques, 46-47 , 1998-1999, s.  23-64