Broadleaf Epipactis

Epipactis helleborine

Epipactis helleborine Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Broadleaf Epipactis Klasyfikacja
Królować Plantae
Pod-panowanie Tracheobionta
Podział Magnoliophyta
Klasa Liliopsida
Podklasa Liliidae
Zamówienie Orchidals
Rodzina Orchidaceae
Uprzejmy Epipactis

Gatunki

Epipactis helleborine
( L. ) Crantz , 1769

Status CITES

W załączniku II do CITESZałącznik II , Rev. z dnia 23.06.2010r

Liściastych epipactis ( kruszczyk szerokolistny subsp. Buławnik ) to wieloletnia roślina zielna z storczykowatych rodziny , która znajduje się w lesie lub spontanicznie w parkach i ogrodach miast i wsi.

Opis

Geofit z grubym, ale krótkim kłączem, z 1 do 3 (do 6) mocnymi łodygami od 40 do 100 cm, z fioletowym odcieniem, podtrzymującym 4 do 10, czasem 15 liści, ciemnozielonych, o prostych krawędziach i cienkich ząbkach.

Biologia

Potwierdzonymi zapylaczami są mrówki, muchy, chrząszcze ( Cantharis rustica ...), trzmiele i osy ( Vespula vulgaris , Dolichovespula sylvestris ...).

Roślina produkuje nektar łatwo dostępny dla wszystkich gości, a jej miododajny hypochilus ma kształt kielicha. W 2005 roku naukowcy wykazali, że nektar zawiera oksykodon w niewielkich ilościach. Ta cząsteczka jest opioidem stworzonym w laboratorium, zanim zostanie naturalnie zidentyfikowana. Jest stosowany jako środek przeciwbólowy w przypadku silnego bólu i we Francji jest uważany za narkotyk.

Hybrydyzacja zachodzi z Cephalanthera damasonium i innymi gatunkami epipactis.

Podział

Siedlisko

Typowe siedlisko: środkowoeuropejskie runo zielne, od równin do mieszkańców gór, od 0 do 2000  m npm .

Słaby punkt

Gatunek jest sklasyfikowany jako „LC”: najmniejszy problem .

Bibliografia

  1. (w) A. JAKUBSKA, D.PRZĄDO, M.STEININGER, J.ANIOŁ-Kwiatkowska i M.KADEJ (10 stron), „  DLACZEGO Zapylacze są„ ospałe ”? : Składniki NEKTAR chemicznych z kruszczyk szerokolistny (L.) Crantz (Orchidaceae)  ” (artykuł naukowy - biologia), Ekologii Stosowanej I BADANIA ŚRODOWISKA , Penkala Bt, Budapeszt, Węgry, Ekologii Stosowanej I ŚRODOWISKA BADANIA,. Obj.  3, N O  225 sierpnia 2005, s.  28-29 ( ISSN  1589-1623 i 1785-0037 , czytaj online [ archiwum ] , dostęp: 3 października 2018 )
  2. Czerwona lista gatunków zagrożonych we Francji. Storczyki z kontynentalnej Francji. MNHN , materiały prasowe - 6 października 2009 r.

Galeria

Linki zewnętrzne

Bibliografia