Édouard Lelièvre de La Grange

Édouard Lelièvre de La Grange Obraz w Infobox. Funkcje
Senator
26 stycznia 1852 -4 września 1870
Dyrektor
Normandy Antiquarian Society
od 1839
Członek Gironde
4 listopada 1837 -2 grudnia 1851
Biografia
Narodziny 16 grudnia 1796
Paryż
Śmierć 17 stycznia 1876(79 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Czynność Polityk
Redaktor w Przegląd dwóch światów
Tata Adelaide Blaise François Zając z La Grange
Matka Adelaide-Victorine Hall
Inne informacje
Członkiem Society for the History of France
Committee for Historical and Scientific Works
Bordeaux Academy of Sciences, Belles Letters and Arts
Society for the History of Paris oraz Île-de-France
Academy of Inscriptions and Belles Letters (1848)
Nagrody

Adélaïde Édouard Lelièvre de la Grange , Marquis de la Grange et de Fourilles , jest francuskim politykiem urodzonym16 grudnia 1796w Paryżu i zmarł dalej17 stycznia 1876 w Paryżu.

Biografia

Syn Adélaïde Blaise François Lelièvre de la Grange i Adélaïde Victoire Hall , wnuka malarza Pierre'a Adolphe Hall , przez matkę.

Żeni się 5 czerwca 1827w Paryżu Constance Magdeleine Louise Nompar de Caumont, córka François Philiberta Bertranda Nompar de Caumont i Marie Constance de Lamoignon, sama córka Chrétien-François de Lamoignon de Basville .

On umarł na 17 stycznia 187615:30 w swoim domu pod adresem 29 rue Barbet de Jouy, w 7. dzielnicy Paryża. Jego śmierć została ogłoszona następnego dnia przez Mathieu Pierre Étienne, hrabiego Luppé i przez Pierre Jean Paul Émile de Label, Vicomte de Lambel, jego bratankowie.

Kariera wojskowa

Jego ojciec, generał Imperium, bardzo wcześnie przeznaczył go na karierę wojskową.

W ten sposób po błyskotliwych studiach w Lycée Napoléon w 1813 roku wstąpił do pułku gwardii honorowej . W następnym roku, stał się gospodyni w 2 nd towarzystwie muszkieterów , dowodzonej przez jego ojca, zanim zostanie powołany w 1816 roku, kapitan pracowników straży królewskiej.

Został kawalerem Legii Honorowej w 1815 roku.

Kariera dyplomatyczna

W 1821 r. Zdecydował się porzucić karierę wojskową i wraz z hrabią Gwardii, ambasadorem w Madrycie , rozpoczął karierę dyplomatyczną, jako attaché przy ambasadzie francuskiej w Hiszpanii .

W trakcie 1822 roku, podczas gdy to jest we Francji, a wysyłek, jest ona zwrócona, 1 st lipca, w Madrycie, gdzie uczęszcza -Laval. Książę Mathieu de Montmorency-Laval , minister spraw zagranicznych, chcąc wynagrodzić jego zasługi, powołał dla siebie stanowisko sekretarza poselstwa w Karlsruhe .

Nadal podążając za hrabią gwardii, objął w 1824 r. Stanowisko sekretarza ambasady w Wiedniu , a po konferencjach mediolańskich pełnił funkcję charge d'affaires w taki sposób, że został postawiony na czele poselstwa haskiego w 1828 roku.

Po rewolucji 1830 r. Zrezygnował ze swoich funkcji i poświęcił się literaturze i archeologii, którymi pasjonował się od czasu pobytu w Rzymie, a szczególnie interesowały go badane i gromadzone medale.

Interesuje się także rolnictwem , zwłaszcza w posiadanych przez siebie rozległych posiadłościach w Blayais, z racji swojego małżeństwa.

Kariera polityczna

Wspierany przez Partię Liberalną jako kandydat na posła w 1834 r. W kolegium elektorów okręgu Verneuil w departamencie Eure uzyskał dużą liczbę głosów i nie pokłonił się kandydatowi na ministra aż do zrzeczenia się.

Kandydat na delegację w dniu 4 listopada 1837, w VI kolegium Gironde , został wybrany 108 głosami na 193 wyborców, na 228 zarejestrowanych. Był kolejno wybierany ponownie:

Édouard de Barthélémy , członek komisji towarzystw naukowych, w jego nekrologu, wyjaśnia jego wybór jako zastępca dla okręgu Blaye , w 1837 roku, przez bliskość geograficzną, przede wszystkim, ale także jego niezależności politycznej mimo różnych propozycji od rząd Ludwika Filipa .

W Izbie Poselskiej zasiadał nieprzerwanie do 1848 r., Zasiadając na przemian w większości i opozycji.

W 1841 roku wypowiedział się przeciwko ustawie dotyczącej fortyfikacji Paryża. Odnosząc się do kwestii cukrów, skierowanej do posłów w 1843 r., Również wypowiedział się przeciw.

Plik 25 maja 1844, został mianowany członkiem komisji odpowiedzialnej za projekt ustawy o podrabianiu we Francji utworów opublikowanych na Sardynii w wyniku porozumienia zawartego między rządami Francji i Sardynii w celu zagwarantowania prawa własności w obu królestwach.

Został wybrany w pierwszym głosowaniu na sesji w dniu 29 grudnia 1845, ostatni sekretarz izby koleżeńskiej i przyjęty po sprawdzeniu tytułów.

W wyniku śmierci, rezygnacji lub odwołania wyborów został w 1846 r. Wybrany do Rady Generalnej Gironde w kantonie Bourg. Ponownie wybrany w 1852 roku do kantonu Saint-Savin, został mianowany dekretem z dnia7 sierpnianastępnie wiceprezes zarządu. Dekretem z dnia12 sierpnia 1863został mianowany wiceprzewodniczącym tej rady na sesję w 1863 r. Mandat pozostał do 1863 r.

Ponownie był zastępcą w latach 1849-1851, siedząc po prawej stronie.

Dekretem z dnia 26 stycznia 1852Został mianowany senatorem przez Ludwika Napoleona i pozostał nim do 1870 roku.

Plik 10 czerwca 1857, przedstawił Senatowi raport na temat prawa dotyczącego warunków sanitarnych i uprawy Landes of Gaskonii ,1 st czerwiec 1859, w sprawie ustawy o przepisach dotyczących połowów w Bidassoa .

Plik 9 marca 1861opowiada się za projektem adresowym zainicjowanym przez cesarza. Potwierdza swoją pozycję5 marca 1862, co do ankiety pod adresem zorganizowanej w odpowiedzi na przemówienie Korony.

Plik 8 stycznia 1864został mianowany wiceprzewodniczącym IV Kancelarii Senatu oraz w ramach tego urzędu członkiem komisji odpowiedzialnej za badanie ustaw dotyczących ustalania dopłat, rozgraniczenia gmin, pożyczek i opłat nadzwyczajnych.

Plik 9 maja 1868, przeciwstawia się konkluzjom komisji, skłaniając się do nie powoływania się na nowe obrady organu ustawodawczego, ustawy o prasie.

Korzystając ze swojej popularności w Gironde, wspierał w miesiącu Maj 1869, kandydatura jego siostrzeńca, hrabiego Luppé, do organu ustawodawczego. Zwracając się do wyborców z 4. okręgu, wykorzystuje to wezwanie do głosowania, aby przywołać wielkie trudności, jakie napotyka od sześciu lat z rządem, wywołując „upartą wojnę” toczoną przeciwko niemu.

Zaproponował różne poprawki mające na celu modyfikację trybu powoływania senatorów, nakładając na Radę Ministrów (1870 r.) Utrzymywanie tego wyboru cesarza, tryb powoływania prezesa Senatu, wiceprzewodniczących, sekretarzy i grand referendum, przekazując tę ​​kompetencję z cesarza samemu Senatowi (1870).

Kariera literacka

Jest jednym z założycieli i współpracowników gazety L'Europe littéraire: dziennik literatury krajowej i zagranicznej , cotygodniowy przegląd utworzony w 1833 roku.

W 1839 r. Był dyrektorem stowarzyszenia antykwariuszy w Normandii .

W 1843 r. Był członkiem komisji historycznej ministerstwa nauczania publicznego i francuskiego towarzystwa historycznego .

Plik 18 listopada 1843, zostaje przedstawiony Akademii Inskrypcji i Literatury Literackiej, aby zapełnić wolne krzesło po śmierci markiza de Fortia d'Urban . Otrzymując tylko jeden głos w głosowaniu przeciw Prosperowi Mérimée , który uzyskał dwadzieścia pięć głosów, i Henri Ternaux-Compans, któremu udało się przekonać jedenastu naukowców z trzydziestu ośmiu wyborców, ukłonił się Mérimée, wybranemu na wolnego członka.

W sesji 18 lipca 1846Académie des Inscriptions et Belles-Lettres został wybrany w pierwszym głosowaniu na wolnego członka Instytutu w miejsce zmarłego Jean-Baptiste Benoît Eyrièsa , otrzymując trzydzieści osiem głosów z 39 oddanych, a głos idzie do Henri Ternaux-Compans.

Został przyjęty jako członek-rezydent Akademii Nauk, Belles-Lettres et Arts de Bordeaux ,29 sierpnia 1856.

Dekretem z dnia 22 lutego 1858, wiceprzewodniczący komitetu prac historycznych i towarzystw naukowych przy Ministerstwie Oświaty, Kultu i Sztuk Pięknych, został mianowany przewodniczącym sekcji archeologicznej tego komitetu.

Dekretem z dn 8 stycznia 1859został powołany na członka Rady Pieczęci Tytułów , której w 1861 r. powierzono mu wiceprzewodnictwo.

W 1874 roku został przyjęty do towarzystwa historii Paryża i Île-de-France.

Publikuje wiele artykułów literackich w czasopismach, takich jak Le Conservateur , La Revue des deux Mondes , L'Europe littéraire , La Revue de Paris , La Revue germanique , La Revue française et normale .

Po jego śmierci trwa Académie des Inscriptions et Belles-Lettres 10 marca 1876, w wyborach mających na celu jego zastąpienie. W pierwszym głosowaniu Alexandre Germain uzyskał 15 głosów, Charles Nisard również 15 głosów, a Frédéric Baudry - dwanaście głosów. Drugie głosowanie przyznaje Alexandre Germainowi 25 głosów, który zostaje wybrany wolnym członkiem akademii.

Publikacje

Tłumacz

Autor

Redaktor naukowy

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda Markiza de la Grange

Data testamentu 14 sierpnia 1871zapisuje Akademii Bordeaux roczną roczną nagrodę w wysokości 600 franków, która będzie przyznawana naprzemiennie autorowi najlepszej książki lub pamiętnika o języku gaskońskim oraz autorowi najlepszej książki lub pamiętnika o numizmatyce z prowincje południowe. Obecnie ta nagroda jest nadal przyznawana przez National Academy of Sciences, Belles-Lettres et Arts de Bordeaux .

Uwagi i odniesienia

  1. Archiwa Paryża (V4E 3307 - str. 19/344)
  2. Archiwa Paryża (V3E / M 765)
  3. Archiwa Paryża (V4E 3307)
  4. Germain Sarrut i B. Saint-Edme, Biografia ludzi dnia: Artyści, -Chambellans, -Radorowie stanu, -Posłowie, -Dyplomatowie, -Pisarze, -Sławni szpiedzy, -Ludzie of Justice, -Industrials, -Military, -Pairs, -Priests, -Princes, -Kings, -Savants: Tome V , Paris, Krabbe ( czytaj online ) , s.  379, 380 i 381
  5. Przegląd towarzystw naukowych wydziałów wydany pod auspicjami ministerstw nauczania publicznego, kultu i sztuk pięknych - seria szósta - tom IV: rok 1876 - semestr 2 , Paryż, Imprimerie nationale,1877( czytaj online ) , s.  300 do 303
  6. Henri Tronchon, Studies (Francja, Niemcy, Włochy, Węgry, kraj nadbałtycki) , Genewa, Slatkine ,1980, 237  s. ( ISBN  2-05-100140-5 , czytaj online ) , str.  162, 163
  7. Édouard Féret, Ogólne, topograficzne, naukowe, administracyjne, przemysłowe, handlowe, rolnicze, historyczne, archeologiczne i biograficzne statystyki departamentu Gironde - Tom III - Pierwsza część: Biografia , Bordeaux, Féret and son ,1889( czytaj online ) , s.  358/359
  8. "  Adélaïde, Édouard Lelièvre de Lagrange  " , na Zgromadzeniu Narodowym (dostęp 28 grudnia 2017 )
  9. „  Francja  ”, Dziennik debat politycznych i literackich ,15 stycznia 1841, s.  2 ( czytaj online )
  10. „  -  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,28 kwietnia 1843, s.  2 ( czytaj online )
  11. „  -  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,25 maja 1844, s.  2 ( czytaj online )
  12. „  Francja. Paryż. 29 grudnia.  », Dziennik debat literackich i politycznych ,30 grudnia 1845, s.  1 ( czytaj online )
  13. „  Departamentalne Rady Generalne. Wybory po śmierci, rezygnacje i odwołanie wyborów od 1 stycznia.  », The Journal of Political and Literary Debates ,9 września 1846, s.  3 ( czytaj online )
  14. "  Wybory do rad generalnych  ", Dziennik debat politycznych i literackich ,4 sierpnia 1852, s.  1 ( czytaj online )
  15. „  -  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,19 sierpnia 1852, s.  1 ( czytaj online )
  16. „  -  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,14 sierpnia 1863, s.  1 ( czytaj online )
  17. „  Francja. Paryż. 27 stycznia. Powołanie senatorów.  », The Journal of Political and Literary Debates ,28 stycznia 1852, s.  1 ( czytaj online )
  18. Almanach cesarski na rok 1859 przedstawiony ich Królewskim Mościom w Paryżu, A.Guyot i Scribe,1859( czytaj online ) , s.  68
  19. „  Senat  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,12 czerwca 1857, s.  3 ( czytaj online )
  20. „  Senat  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,4 czerwca 1859, s.  3 ( czytaj online )
  21. „  Senat. Głosowanie nad projektem adresowym.  », The Journal of Political and Literary Debates ,9 marca 1861, s.  2 ( czytaj online )
  22. „  Senat. Głosowanie nad adresem w odpowiedzi na przemówienie koronne.  », The Journal of Political and Literary Debates ,5 marca 1862, s.  2 ( czytaj online )
  23. „  Senat. Wyciąg z raportu z sesji w piątek 8 stycznia. Prezydencja Jego Ekscelencji Pierwszego Prezydenta TROPLONG  ”, Suplement do Dziennika debat ,12 stycznia 1864, s.  1 ( czytaj online )
  24. „  Senat. Balotować. Na konkluzjach komisji nie powołując się na nowe obrady organu ustawodawczego ustawy o prasie.  », The Journal of Political and Literary Debates ,9 maja 1968, s.  3 ( czytaj online )
  25. „  Fakty różne  ”, Dziennik debat politycznych i literackich ,25 maja 1869, s.  2 ( czytaj online )
  26. „  Senat. Podsumowanie spotkania z czwartku 14 kwietnia 1870 r. Prezydentura J. Bouchera  ”, Le Journal des debates politiques et littéraires ,15 kwietnia 1870, s.  2 ( czytaj online )
  27. "  Pamiątki markiza de Créquy - fragment szósty  ", Europa Literacka: dziennik literatury krajowej i zagranicznej ,2 sierpnia 1833, s.  265 ( czytaj online )
  28. „  LELIÈVRE Adélaïde Édouard dit Augustin de LAGRANGE  ” , w sprawie Komitetu ds. Pracy historycznej i naukowej - Instytut przy National School of Charters ,3 września 2013(dostęp 18 grudnia 2017 )
  29. Autentyczne wspomnienia Jacquesa Nompar de Caumonta, księcia de la Force, marszałka Francji i jego dwóch synów, markiza de Montpouillan i Castelnaut, a następnie ciekawe dokumenty i niepublikowana korespondencja Jeanne d'Albret, Henri III, Henri IV, Catherine de Bourbon, Louis XIII, Marie de Médicis, Condé, Sully, Villeroy, Fresnes, Pontchartrain, Bouillon, Biron, d'Ornano, Montespan, Matignon, du Plessis-Mornay, Rohan, Schomberg, Châtillon, d 'Effiat, Feuquières, Richelieu, Servien, des Noyers, Bouthillier i inne wybitne postacie od Saint-Barthélémy do Frondy; śledzenie wszystkich zbiorów wspomnień dotyczących historii Francji, zebranych, uporządkowanych i poprzedzonych wstępem markiza de la Grange, zastępcy Gironde, członka komisji historycznej Ministerstwa Edukacji Publicznej i Towarzystwa Historia Francji: Tom IV , Paryż, Charpentier - Libraire-Éditeur,1843( czytaj online )
  30. „  -  ”, The Journal of Political and Literary Debates ,18 listopada 1843, s.  2 ( czytaj online )
  31. "  -  ", Dziennik debat politycznych i literackich ,18 lipca 1846, s.  1 ( czytaj online )
  32. Raport z sesji Imperial Academy of Sciences, Belles-Lettres et Arts de Bordeaux , Bordeaux, rok 1856 ( czytaj online ) , str.  1
  33. Almanach krajowego: Urzędowa Republiki Francuskiej za rok 1873 przedstawione Prezydenta Republiki , Paryżu, Berger-Levrault i firmy,1873( czytaj online ) , s.  172
  34. Almanach cesarski na rok 1859 przedstawiony ich Królewskim Mościom w Paryżu, A.Guyot i Scribe,1859( czytaj online ) , s.  115
  35. Almanach cesarski na rok 1861 przedstawiony ich Królewskim Mościom w Paryżu, A.Guyot i Scribe,1861( czytaj online ) , s.  105
  36. „  Fakty różne  ”, Dziennik debat politycznych i literackich ,11 marca 1876, s.  2 ( czytaj online )
  37. Myśli Jana Pawła II zaczerpnięte ze wszystkich jego dzieł; tłumacza Szwedów w Pradze , Paryżu Firmin Didot,1829( czytaj online )
  38. Henri Heine , Paryż, Biblioteka Narodowa,1957( czytaj online ) , s.  7
  39. Édouard de la Grange, Zwróć uwagę na sto dziewięćdziesiąt sześć złotych medali znalezionych latem 1834 roku w Ambenay, kantonie Rugles, departament Eure , Lecointe (Paryż), Heideloff (Paryż) i Bougrel (Verneuil),Październik 1833( czytaj online )
  40. Marquis de la Grange, Odpowiedź na pismo p. Duverger de Hauranne w sprawie konwencji z 13 lipca i aktualnej sytuacji we Francji , Bordeaux, Imprimerie de Lavigne,1841( czytaj online )
  41. Marquis de la Grange, O sytuacji politycznej kraju przed wyborami , Bordeaux, Imprimerie de Lavigne young,1842( czytaj online )
  42. Markiz de la Grange, O szlachcie jako instytucji cesarskiej , Paryż, E. Dentu, Libraire-Publisher,1857, 33  s. ( czytaj online )
  43. Autentyczne wspomnienia Jacquesa Nompar de Caumont, księcia La Force, marszałka Francji i jego dwóch synów, markiza de Montpouillan i Castelnaut, a następnie ciekawe dokumenty i niepublikowana korespondencja Jeanne d'Albret, Henri III, Henri IV, Catherine de Bourbon, Louis XIII, Marie de Médicis, Condé, Sully, Villeroy, Fresnes, Pontchartrain, Bouillon, Biron, d'Ornano, Montespan, Matignon, du Plessis-Mornay, Rohan, Schomberg, Châtillon, d'Effiat, Feuquières, Richelieu , Servien, des Noyers, Bouthillier i inne wybitne postacie od Saint-Barthélémy po Fronde; śledzenie wszystkich zbiorów wspomnień dotyczących historii Francji, zebranych, uporządkowanych i poprzedzonych wstępem markiza de la Grange, zastępcy Gironde, członka komisji historycznej Ministerstwa Edukacji Publicznej i Towarzystwa Historia Francji: Tom III , Paryż, Charpentier - Libraire-Éditeur,1843( czytaj online )
  44. Autentyczne wspomnienia Jacquesa Nompar de Caumont, księcia La Force, marszałka Francji i jego dwóch synów, markiza de Montpouillan i Castelnaut, a następnie ciekawe dokumenty i niepublikowana korespondencja Jeanne d'Albret, Henri III, Henri IV, Catherine de Bourbon, Louis XIII, Marie de Médicis, Condé, Sully, Villeroy, Fresnes, Pontchartrain, Bouillon, Biron, d'Ornano, Montespan, Matignon, du Plessis-Mornay, Rohan, Schomberg, Châtillon, d'Effiat, Feuquières, Richelieu , Servien, des Noyers, Bouthillier i inne wybitne postacie od Saint-Barthélémy po Fronde; śledzenie wszystkich zbiorów wspomnień dotyczących historii Francji, zebranych, uporządkowanych i poprzedzonych wstępem markiza de la Grange, zastępcy Gironde, członka komisji historycznej Ministerstwa Edukacji Publicznej i Towarzystwa Historia Francji: Tome II , Paryż, Charpentier - Libraire-Éditeur,1843( czytaj online )
  45. Autentyczne wspomnienia Jacquesa Nompar de Caumont, księcia La Force, marszałka Francji i jego dwóch synów, markiza de Montpouillan i Castelnaut, a następnie ciekawe dokumenty i niepublikowana korespondencja Jeanne d'Albret, Henri III, Henri IV, Catherine de Bourbon, Louis XIII, Marie de Médicis, Condé, Sully, Villeroy, Fresnes, Pontchartrain, Bouillon, Biron, d'Ornano, Montespan, Matignon, du Plessis-Mornay, Rohan, Schomberg, Châtillon, d'Effiat, Feuquières, Richelieu , Servien, des Noyers, Bouthillier i inne wybitne postacie od Saint-Barthélémy po Fronde; śledzenie wszystkich zbiorów wspomnień dotyczących historii Francji, zebranych, uporządkowanych i poprzedzonych wstępem markiza de la Grange, zastępcy Gironde, członka komisji historycznej Ministerstwa Edukacji Publicznej i Towarzystwa Historia Francji: Tom I , Paryż, Charpentier - Libraire-Éditeur,1843( czytaj online )
  46. Voyaige of Oultremer Jhérusalem w Lord of Caumont, rok M CCCC XVIII, opublikowany po raz pierwszy na podstawie rękopisu British Museum przez markiza de la Grange, członka Instytutu , Paryż, Auguste Aubry,1858( czytaj online )
  47. Gry umysłowe lub promenada Księżniczki Conti w Eu, Mademoiselle de la Force, opublikowane po raz pierwszy ze wstępem Monsieur le Marquis de la Grange, Członek Instytutu , Paryż, Auguste Aubry,1862( czytaj online )
  48. Hugues Capet, pieśń gestów, opublikowana po raz pierwszy na podstawie unikalnego rękopisu paryskiego M. le Marquis de la Grange , Paryż, A. Franck,1864( czytaj online )
  49. The Prophecy of King Charles VIII autorstwa Master Guilloche Bourdelois, opublikowany po raz pierwszy po The Ms. Unique z Imperial Library przez markiza de la Grange, członka Instytutu i Akademii Bordeaux w Paryżu, Akademii bibliofilów ,1869( czytaj online )
  50. Revue de France - Piąty rok: Tom 14 , Paryż, Bureaux of the Revue de France,1875( czytaj online ) , s.  1081
  51. National Almanac: Official Directory of the French Republic for 1879, and the President of Republic , Paris, Berger-Levrault and company,1879( czytaj online ) , s.  473
  52. National Almanac: Official Directory of the French Republic for 1879, and the President of Republic , Paris, Berger-Levrault and company,1879( czytaj online ) , s.  465
  53. „  National Academy of Sciences, Belles-Lettres et Arts de Bordeaux  ” (dostęp 17 grudnia 2017 )

Zobacz też

Źródła

Linki zewnętrzne