Tagaung

Tagaung
Administracja
Kraj Birma
Region Region Mandalaj
Geografia
Informacje kontaktowe 23 ° 30 północ, 96 ° 02 ′ wschód
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Birma
Zobacz na mapie administracyjnej Birmy Lokalizator miasta 14.svg Tagaung

Tagaung to miasto w Birmie położone na dalekiej północy regionu Mandalay , 200 km na północ od stolicy prowincji Mandalay . Znajduje się na wschodnim brzegu rzeki Irrawaddy , 60 km na południe od ujścia rzeki Shweli .

Irrawaddy pozostaje głównym środkiem dotarcia do Tagaung, który jest również połączony z Mandalaj i stanem Kaczin drogą Mandalay-Tagaung- Shwegu - Bhamo - Myitkyina .

Historia

Pochodzenie i pierwsze tysiąclecie

W pobliżu Tagaung odkryto szczątki pochodzące z neolitu .

Miasto byłoby pierwszą stolicą Birmy, jeśli wierzyć w powiedzenie „  Myanmar asa Tagaung ga  ” (Myanmar pochodzi z Tagaung). Była to starożytna stolica Pyu , prekursorów Birmy . Jego historia jest zakorzeniona w mitach i legendach. Byłoby zostały założone w 850 przed naszą erą przez króla Abhiraja z Szakja klanu , pochodzący z Kapilawastu w Indiach (a zatem przed czasem Buddy Siakjamuniego ). Chociaż brytyjscy historycy GE Harvey i DGE Hall zaprzeczają jakimkolwiek wiarygodności założenia miasta przez Abhiraję, jego starszeństwo nie budzi wątpliwości. Geografii z Ptolemeuszowi napisany około 140 wymienia Metropolią Tugma umieszczone w Górna Birma, i uważa się, że Tagaung.

Tagaung ma również ogromne znaczenie w birmańskiej kultury ze względu na yazawin Tagaung (Kronika Tagaung), który dotyczy legendę Maung Pauk Kyaing, smok Slayer i kowala i jego siostry, która po śmierci stał się NAT Mahagiri i hnamadawgyi i niewidomych książąt bliźniaków porzuconych na tratwie na Irrawaddy.

Nazwa Tagaung oznacza bęben w Shan . W 225 Ogólne Chu Ko-Liang z Shu Uważa się, że używane brązu bębny straszyć dzikusów , umieszczając je w potoki produkować dźwięk bębnów wojskowych w regularnych odstępach czasu.

Według chińskich kronik, Królestwo Nanzhao (w dzisiejszym Yunnan ) najechało i splądrowało stolicę królestwa Pyu w 832 roku, biorąc 3000 jeńców. Kroniki dynastii Tang (606-910) opisują krainę Pyu jako składającą się z 18 państw i 9 ufortyfikowanych miast. W Górnej Birmie do tej pory odkryto co najmniej siedem ufortyfikowanych miast o powierzchni ponad 200 hektarów.

Od roku tysiąc

Tagaung był jedną z 43 placówek założonych wzdłuż Wzgórz Szan przez króla Anawrahtę (1044–1077) w obronie Królestwa Pagan przed wyruszeniem na wyprawy przeciwko Bengalowi i Królestwu Dali . Wschodnie fortyfikacje miasta mogą odzwierciedlać jego położenie na prawym brzegu Irrawaddy, jak Bagan , ale także bliskość Yunnanu przez doliny Shweli i Taping . Tagaung jest również blisko do ważnych zasobów mineralnych, takich jak ołów i srebro z Namtu , z rubinem z Mogok , z jadeitu , z miedzi i żelaza dolinach Meza i UYU .

Po upadku Królestwa Pogańskiego w 1287 roku Tagaung został stolicą chińsko-mongolskiej prowincji Chiang-Mei. Uważa się, że Marco Polo (1254–1324) mógł dotrzeć do miasta podczas jednej ze swoich misji rozpoznawczych dla Kubilaj Chana . Dynastii Yuan zniesione prowincji Chiang-Mei i ostatecznie wycofał się z Górnego Birmie w 1303 r .

Szlaki handlowe

Sieć trzech tras transportu metali szlachetnych została poświadczona między Yunnanem a Bengalem między 1200 a 1500 rokiem. Jedna z tych tras biegła doliną Shweli , przecinała Irrawaddy do Tagaung, a następnie szła w górę doliny Chindwin na północ i łączyła się Imphal w Manipur . W latach pięćdziesiątych tysiące kauri odkryto w Yunnanie w grobach pochodzących z Walczących Królestw (-475/-221) i zachodniego Han (-206/9) razy. Te kauri pochodzą z Oceanu Spokojnego i Oceanu Indyjskiego , zwłaszcza z Malediwów , i najprawdopodobniej przeszły tą samą drogą.

Stare Miasto

Stary Tagaung został niewątpliwie zbudowany jak inne miasta Pyu pierwszego tysiąclecia i podzielony na 9 dzielnic. Ma trzy ogrodzenia: ściana 1 obejmuje 19 hektarów wokół niewielkiego wzniesienia na północy, ściana 2, znana jako Anya Bagan (Górny Bagan), obejmuje 62 hektary, a ściana 3 obejmuje pozostałe dwa i obszar 204 hektarów. Brakuje zachodniej części tych trzech murów, prawdopodobnie zmytych przez Irrawaddy podczas jednej ze zmian przebiegu, które naznaczyły jej historię. Z prowadzonych w tym miejscu wykopalisk pomogło odkryć bębny z epoki brązu i tabliczki wotywne z szacunkiem Anawrahta. Niedawno odkryto urny, zdobione grzbiet płytki i Pyu cegły oznaczone odciski palców i sprzed roku 800.

Flora i fauna

Z bażantów , kuropatwy , tukany , pelikany i żurawie Sarus żyją wokół sezonowych jezior ( in-gyi ) i dużych podmokłych łąk u zbiegu rzeki Shweli . Te tygrysy , gdy słonie , tym banteng ( Saing ) i gaur niegdyś obficie wokół Tagaung i kilka gatunków jeleni .

Gospodarka

Pnie, słonie i minerały z Mogok i Doliny Shweli wypływały niegdyś na Irrawaddy w Tagaung, Hsin Hnyat i Kyan Hnyat (dwa inne porty rzeczne na południe od Tagaung). W Tonnge, na północ od miasta, zbiera się złoto . Sezonowe jeziora i bagna umożliwiają uprawę zimowego ryżu zwanego majem , a także nasion oleistych i kolendry .

Dziś Tagaung jest głównym rynkiem zbytu soli produkowanej w Halin, używanej do konserwowania ryb.

W lipcu 2004 roku Chiny i Birma podpisały umowę joint venture o wartości 800 milionów dolarów na wydobycie niklu w Tagaung taung (Tagaung Hill), przy czym Chińczycy posiadają 75% udziałów w projekcie. Zakład przetwórczy ma zostać otwarty w 2011 roku. Będzie mógł produkować 85 000 ton żelazoniklu i 22 000 ton niklu rocznie.

Uwagi i referencje

  1. „  Tagaung - Lost cities of Myanmar  ” , MyanmarTravelInformation.com (dostęp 8 marca 2009 )
  2. „  Otwarcie mostu nad rzeką Shweli  ” , Ministerstwo Spraw Zagranicznych,14 marca 2003 r.(dostęp 8 marca 2009 )
  3. (w) Ian Glover i Peter Bellwood, From Prehistoria to History , New York, Routledge ,2004, 1 st  ed. , 354  s. ( ISBN  978-0-415-29777-6 , LCCN  2003016628 , czytaj online )
  4. Elizabeth Moore , „  Archeologia buddyjska na płaskowyżu Shan: pierwsze tysiąclecie naszej ery  ” , SOAS , 8-9 grudnia 2007 r. (dostęp 7 marca 2009 r. ) , s.  3–4, 2, 14
  5. (en) GE Harvey , History of Birma: From the Early Times do 10 marca 1824 , New Delhi, Asian Educational Services, 2000,2000, 415  pkt. ( ISBN  978-81-206-1365-2 , OCLC  71489387 , czytaj online ) , s.  307, 15-16, 29-30, 9-10 9
  6. Sala DGE , Birma , Biblioteka Uniwersytetu Hutchinson,1960( czytaj online ) , s.  7
  7. (w) James Oliver Thomson , Historia geografii starożytnej , Biblo & Tannen Publishers, 19651948, 427  s. ( ISBN  978-0-8196-0143-8 , czytaj online ) , s.  315
  8. (w) Melford E Spiro , Birmański Spirytyzm , New Brunswick, Transaction Publisher,1996, 300  pkt. , kieszeń ( ISBN  978-1-56000-882-8 , LCCN  95050654 , czytaj online ) , s.  93
  9. Bob Hudson , "  Początek Bagan  " (dostęp 8 marca 2009 ) , str.  34, 150, 146, 174, 177
  10. Sao Sukham, “  Buddhism and Tai people  ” , Ceylon Journey (dostęp 8 marca 2009 )
  11. Elizabeth Moore & U Win Maung (Tampawaddy), „  Change in the Landscape of First Millennium AD Myanmar  ” , SOAS ,jesień 2006(dostęp 7 marca 2009 ) ,s.  14, 16, 12, 17
  12. "  Marco Polo: Sojourn in China  " , Encyclopædia Britannica online (dostęp 7 marca 2009 )
  13. Bin Yang, „  Southwest Silk Road: Yunnan w globalnym kontekście  ” , Gutenberg-e, Columbia University Press , 2008 (dostęp 8 marca 2009 )
  14. „  Chiny ruszają na Birmę i ratują założycielski projekt w Kenii  ” , MAC: Mines and Communities,4 sierpnia 2008(dostęp 8 marca 2009 ) .

Linki zewnętrzne