Caenagnathidae

Caenagnathidae Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Czaszka najbardziej znanego caenagnathida:
Anzu wyliei . Klasyfikacja
Królować Animalia
Klasa Sauropsida
Super zamówienie Dinozaury
Zamówienie Saurischia
Zamówienie podrzędne Theropoda
Infra-order †  Owiraptorozaura
Świetna rodzina †  Caenagnathoidea

Rodzina

†  Caenagnathidae
Sternberg , 1940

Synonimy

Gatunki niższej rangi

Cenagnaty ( cenagnaty w języku francuskim) stanowią wymarły rodzina z teropoda ptak-jak dinozaury , należący do owiraptorozaury kladu , nazwa pierwotnie nadana zamówieniu ptaków nielotnych przez Charles Hazelius Sternberg w 1940 roku żyli w okresie górnej kredy w Ameryce Północnej i Azji .

Etymologia

Od starożytnych greckich słów „  kainos  ” i „  gnathos  ”, „niedawny” i „szczęka”, dając nazwę rodziny jako „ostatnie szczęki”.

Opis

Chociaż są bardziej rozwinięte niż pierwsze owiraptorozaury, takie jak Caudipteryx , Caenagnathidae były dość prymitywnymi zwierzętami w porównaniu do ich bliskich krewnych, Oviraptoridae , chociaż różnice między tymi dwiema rodzinami nie sprowadzają się do tego. Podczas gdy owiraptoroidy miały bardzo krótki pysk, żuchwy Caenagnathida były długie i płytkie, z wydłużonym zębem i spojeniem. Rzeczywiście, morfologia żuchwy caenagnatidae jest jej najbardziej charakterystyczną cechą z powierzchnią i strukturą wewnętrzną inną niż u innych dinozaurów, w tym owiraptoroidów. Caenagnathidae są najbardziej znane ze swojej anatomii czaszki, ale najwcześniejsze gatunki są znane bez czaszek i miały nowe cechy, takie jak zrośnięta kostka (jak u Avimimus porterosus ), bardzo krótki ogon i wyjątkowo cienkie, długie nogi przy nadawaniu smukły wygląd, te długie nogi sprawiają, że wyglądają jak niektóre obecne małe ptaki bezgrzebieniowe, takie jak emu .

W 2014 roku zespół amerykańskich paleontologów pod kierownictwem Matthew C. Lamanna ogłosił, że odkrył w formacji Hell Creek trzy stosunkowo kompletne szkielety Caenagnathidae, dzięki którym byli w stanie odtworzyć prawie cały okaz dużego caenagnathida, który ' nazywają Anzu wyliei . To odkrycie zwierzęcia, którego prawie wszystkie kości mogliśmy zbadać, znacznie wzbogaciło wiedzę o tej rodzinie, która do tej pory była słabo znana, ponieważ opierała się na opisie bardzo częściowych i / lub słabo zachowanych skamieniałości. Uważają, że zwierzęta te musiały mieć pióra, osiągać wysokość 1,50 metra w biodrach przy długości 3,50 metra i ważyć od 200 do 300  kg .

Szkielet Caenagnathida jest smukły i lżejszy, ma dłuższe i cieńsze kończyny niż owiraptoridów. Te raczej długie i płytkie żuchwy , z kośćmi oświetlone (silnie pneumatized, to znaczy z wnękami) sugerują, że siła szczęk powinna być umiarkowana. W żuchwy ponieść szeregu skomplikowanych wypukłości kostnych, ale nie zęby (patrz rysunek).

Najstarszym znanym caenagnathidem był Caenagnathasia martinsoni , który wywodzi się z turońskiej formacji Bissektly w Uzbekistanie . Odkąd Microvenator seler został umieszczony u podstawy rodziny, ta skamielina odkryta w Montanie i Wyoming i datowana na Aptian lub Albian stała się najstarszą Caenagnathida. Najnowszym zostały odkryte w Formacja Hell Creek , żyli tuż przed kredy i trzeciorzędu wyginięciem, które nastąpiło 66  Ma (w mln lat temu).

Gotówka

Zidentyfikowano kilkanaście gatunków caenagnathidae, ale nie jest jasne, ile z nich jest ważnych. Niektóre gatunki są znane tylko z bardzo fragmentarycznych szczątków, takich jak szczęki, nogi lub stopy, co utrudnia porównania. Na przykład Caenagnathus sternbergi został opisany na podstawie kości szczęki, która została również zinterpretowana jako prawdopodobnie zarówno kość szczęki Chirostenotes pergracilis (opisana z pary rąk), jak u Chirostenotes elegans (opisana z jednej stopy), ale ponieważ znany jest kompletny szkielet tych zwierząt, trudno stwierdzić, jaki to gatunek. Pokrewieństwa innych gatunków pozostają wątpliwe. Gigantoraptor był początkowo uważany za część owiraptoroidów, ale raczej wydaje się, że jest prymitywnym caenagnathidem. Wręcz przeciwnie, Nomingia , początkowo uważana za caenagnathida, została przeklasyfikowana do owiraptoridów .

Klasyfikacja

Rodzina cenagnaty kształcie ze swoją grupą siostrzaną , w owiraptory , super-rodziny cenagnatoidy . W taksonomii filogenetycznej klad Caenagnathidae definiuje się jako grupę obejmującą wszystkie gatunki bliższe Chirostenotes pergracilis niż Oviraptor philoceratops . W ciągu ostatnich dwudziestu lat tylko od dwóch do sześciu gatunków zidentyfikowano jako część Caenagnathidae, ale może być ich znacznie więcej, jeśli odkryto najnowsze gatunki i nowe hipotezy dotyczące już znanych gatunków, które mogą zwiększyć ich liczebność do ponad dziesięciu. Ze względu na zły stan zachowania większości skamieniałości caenagnathida i wynikającą z tego błędną identyfikację, niektóre kości i okazy Chirostenotes zostały przypisane innym gatunkom. Na przykład stopy gatunku zwanego Macrophalangia canadensis były znane tylko ze skamieniałości z regionu, w którym znaleziono te z Chirostenotes pergracilis , ale odkrycie nowego okazu obejmującego obie ręce i stopy, a następnie odkrycie częściowego szkieletu z rękami a stopy wydają się wskazywać, że jest to to samo zwierzę.

Longrich i in. w 2013 roku potwierdzają bliskie związki istniejące między wszystkimi caenagnathids. Definiują podgrupę caenagnathidae, Caenagnathinae , która obejmuje wszystkie caenagnathidae bliższe Caenagnathus collinsi niż Caenagnathasia martinsoni lub Elmisaurus rarus . Nie wszyscy specjaliści potwierdzają istnienie tej podrodziny.

Odkrycia nowych, pełniejszych skamieniałości caenagnathidae, takich jak Anzu i Apatoraptor w latach 2014-2016, zmieniły interpretację filogenezy rodziny. Caenagnathidae i Oviraptoridae tworzą grupę siostrzaną i stanowią jedyne dwie rodziny w obrębie owiraptorozaurów . Podrodziny od Elmisaurinae wzniesiony w 2000 roku przez Philip J. Currie został zatwierdzony przez te odkrycia, podczas gdy Caenagnathinae zniknął. Elmisaurinae obejmują wszystkie gatunki bliższe Elmisaurus rarus niż Caenagnathus collinsi .

Ten podział jest powtórzony w kladogramie opublikowanym przez G. Funstona i P. Currie w 2016 roku:

Caenagnathidae

Mikrowenator celer


anonimowy

Gigantoraptor erlianensis


anonimowy

Hagryphus giganteus





Epichirostenotes curriei



Anzu wyliei





Caenagnathus collinsi


Elmisaurinae

Caenagnathasia martinsoni




Chirostenotes pergracilis




Leptorhynchos elegans




Apatoraptor pennatus



Elmisaurus rarus











Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. (in) MC Lamanna , HD pozywa ER Schachnera i TR Lysona , „  Nowy szerokokłosowy owiraptorozaur-teropod z najnowszej kredy zachodniej Ameryki Północnej  ” , PLoS ONE , vol.  9 N O  3,2014, e92022 ( PMID  24647078 , PMCID  3960162 , DOI  10.1371 / journal.pone.0092022 )
  2. Odkrycie nowego dinozaura przypominającego „piekielnego kurczaka” , Le Monde , 20 marca 2014
  3. (en) Gregory F. Funston i Philip J. Currie, „  A new caenagnathid (Dinosauria: Oviraptorosauria) from the Horseshoe Canyon Formation of Alberta, Canada, and a reevaluation of the relations of Caenagnathidae  ” , Journal of Vertebrate Paleontologia , tom.  Wydanie online,2016, e1160910 ( DOI  10.1080 / 02724634.2016.1160910 )
  4. (w) Junchang Lü , Hanyong Pu , Yoshitsugu Kobayashi , Li Xu , Huali Chang , Yuhua Shang Di Liu , Yuong-Nam Lee , Martin Kundrát i Caizhi Shen , „  Nowy dinozaur owiraptoridalny (dinozaur: owiraptorozaur) z późnej kredy Południowe Chiny i ich implikacje paleobiogeograficzne  ” , Scientific Reports , vol.  5,2015, s.  11490 ( DOI  10.1038 / srep11490 ) [1] .
  5. (w) NR Longrich , K. Barnes , S. Clark i L. Millar , „  caenagnathidae z formacji Upper Campanian Aguja w Zachodnim Teksasie oraz Revision of the Caenagnathinae  ” , Bulletin of the Peabody Museum of Natural History , vol.  54,2013, s.  23–49 ( DOI  10.3374 / 014.054.0102 )
  6. (w) PJ Currie, 2000, „Teropody z kredy Mongolii. The Age of Dinosaurs in Russia and Mongolia ”, Cambridge University Press , Cambridge, str.  434-455
  7. (w) Hendrickx, Hartman and Mateus, 2015. „Przegląd odkryć i klasyfikacji nieptasich teropodów”. PalArch's Journal of Vertebrate Paleontology . 12 ust. 1, s.  1-73 .
  8. (w) PJ Currie GF Funston i H. † Osmólska , „  Nowe okazy czubatego teropoda elmisaurus rarus z Mongolii  ” , Acta Palaeontologica Polonica , Vol.  XX, n O  XX2015, s.  XXX - XXX ( DOI  10.4202 / ap.00130.2014 , czytaj online )

Odniesienia taksonomiczne