| Początki stylistyczne | Biguine, Bélé, GwoKa, Cadence-lypso, Kompa |
|---|---|
| Typowe instrumenty | Syntezator , Maszyna perkusyjna |
Gatunki pochodne
Soulzouk , lambazouk , Ragga-zouk , ghettozouk , zouk bas
Powiązane gatunki
Zouk to ruch muzyczny urodzony w 1980 roku w Gwadelupie i rozprzestrzenianie się głównie w Antylach Francuskich . To właśnie grupa Kassav' rozsławiła ten gatunek muzyczny na świecie dzięki takim przebojom jak Zouk la sé sèl médikaman nou ni czy Syé Bwa . Zouk od pierwszego ukazania się charakteryzował się szybkim tempem od 120 do 145 bpm, rytmem podkreślanym przez perkusję i mocną sekcją dętą. W drugiej połowie lat 80. takie grupy jak Zouk Machine (z przebojem Maldòn muzyka w skórze ) czy wokalista sprawiły, że ta muzyka ewoluowała.
Słynny martynikański perkusista Henri Guédon wskazuje jednak, że od lat 60. słowo zouk odnosiło się już do popularnych miejsc tanecznych. Felietonista Michel Thimon uważa również, że termin zouk pierwotnie odnosił się do niekonwencjonalnej „sali balowej”. Na początku XX th wieku , zouk oznacza „gorący” piłkę i nawet dzisiaj nazywa zouk wieczory taneczne organizowane w domach prywatnych.
W kadans , spopularyzowana przez haitańskiego saksofonista Webert Sicot, grany przez Simond Jurad, w Aiglons , Wikingów, Grammacks i Doświadczenie 7 (którego wpływ na wielu muzyków Gwadelupa) jest nadal silny.
W 1980 roku Pierre-Édouard Décimus , muzyk w grupie Guadeloupe Kadan (Les Vikings) od lat 60., postanawia z Freddym Marshallem i innymi muzykami z Indii Zachodnich eksperymentować z nowymi brzmieniami w muzyce, którą zawsze grali. Bardzo przywiązany do popularnej muzyki karnawałowej , Décimus stara się dostosować ją do nowoczesnych technik muzycznych. Obaj mężczyźni zwerbowali także Jacoba Desvarieux , potwierdzonego gitarzystę studyjnego i Georgesa Décimusa (brata pierwszego), basistę, a także innych muzyków kabaretowych . Grupa powstaje na bieżąco. Ta pierwsza wersja grupy powróciła do studia w listopadzie, a na początku 1981 roku ukazał się pierwszy album Kassava zatytułowany Love and Ka Dance . Wraz z kadencją narodził się nowy gatunek muzyczny, który nie będzie trwał długo: betonowy zouk. Kassav wniósł nowe brzmienia, zwłaszcza na poziomie basów , instrumentów klawiszowych i instrumentów dętych blaszanych, nadając tej muzyce atmosferę nowoczesności, a zwłaszcza świętowania, w skrócie muzykę skoczną i taneczną. Kassav wprowadził technologię MIDI do muzyki karaibskiej.
Grupy Zouk maszynowe rekordy w 1989 Maldon (rura sprzedano ponad milion singli i pozostał n o 1 sprzedających się singli we Francji przez dziewięć tygodni). Grupa składająca się z Jane Fostin , Christiane Obydol i Dominique Zorobabel , odniosła wiele sukcesów we Francji i pozostaje jednym z wzorców muzyki zachodnioindyjskiej.
Saksofonista Jean-Serge Essous od czasów kongijskiej grupy rumby ( OK Jazz ) stworzył formułę, w której oprócz saksofonu gitara mogła grać partyturę saksofonu altowego, sposób postępowania, który zrewolucjonizował zouk, gdy „ przywiózł tę koncepcję z powrotem na Martynikę w latach 1966-1967.
Lata 80. były bogate w muzykę w Indiach Zachodnich. Wiele tytułów to pamiętne hity: hit Zouké w wykonaniu gwadelupskiego Patricka Saint-Éloi w 1984 roku i inne hity, takie jak Pa bizwen palé w wykonaniu Jocelyne Béroard , Patrick Saint-Éloi i Jean-Philippe Marthély , Bel kréati śpiewane przez Jeana -Philippe'a Marthély'ego i zwłaszcza Kolé Séré śpiewane w duecie przez Jocelyne Béroard i Philippe'a Lavila ( Złota płyta we Francji). Patrick Saint-Éloi zaśpiewał także inne godne uwagi hity, takie jak Darling , West-Indies , Rèv an mwen , On demand , Lésansyèl , O la ou yé , Choisi , Filé zétwal i Mizik ; w duecie z Jean-Philippe Marthély, Pazapą , Bizness i Mistè la vi a .
Następnie inne hity zaznaczyły lata 80., takie jak:
Dzięki Kassav i Zouk Machine nowe brzmienie instrumentów elektronicznych przyczynia się do rozwoju zouk w Indiach Zachodnich i we Francji kontynentalnej, po odrodzeniu kompa zîle kompa zîle będzie konkurować z zouk
W tym okresie wyróżniają się dwie grupy kadanów: Kwak i Taxi Kréol z Martyniki. Występują regularnie na żywo i szybko osiągają sukces. Tworzą się inne grupy, które również ewoluują na żywo ( odtwarzanie jest stopniowo zaniechane).
Ciosy 1990 są: Kobay przez Jean-Philippe Marthély , Bay Chabona , Beso , Fabiola , Ki jan Ke FE przez Patrick Saint-Éloi , Sère mwen , Komparéson , MENNEN mwen , Manjo de Kwak , Avan loraj i Foli Kanel z Taxi Kreol, zapalniczki , Hero , człowiek przez Jean-Michel rotin , Na ti zgasić , Romantik , Mister Radio , Nuit de Miel Tatiany Miath, Karamel przez Gillesa Floro , Marie , Somnifè przez Edith Lefel , Natirel przez Sonia Dersion , Avoué , Sanu vou przez Leila Chicot , Pran plézi przez Pascala Lanclume , List od Fabrice Servier , Atirans z Jerome, Cheri mwen przez Chris Lovard , Torment d'amour , Love story przez Eddy Marc , to dlaczego przez Orlane , etc. Harry Diboula (ze swoimi hitami Focus i You miss you) również zaznaczy ten okres. Po Kassav i Zouk Machine wyprodukował największą sprzedaż albumów w Indiach Zachodnich (płyta Class Business sprzedała się w 70 000 egzemplarzach). To godne uwagi przedstawienie dla artysty, który nie jest produkowany przez majora we francuskiej produkcji muzycznej.
Brzmienie się zmienia, blaszka znika z zachodnioindyjskich utworów mniej rytmicznych, bezczelnych i bardziej ospałych. Pojawiają się nowe talenty z Indii Zachodnich, takie jak Patrick Benoit , Leïla Chicot , Richard Birman , Sonia Dersion , Jocelyne Labylle , Thierry Cham , Claudy Siar , Orlane . W 1995 i 1996 roku grupa Fuzion i jej dwaj wspólnicy Richard Birman i Alex Catherine wydali dwa albumy, które odniosłyby ogromny sukces: Blue Night i Hidden Truth (płyty te sprzedały się w tysiącach egzemplarzy). Grupa Fuzion ze swoimi hitami Absence , Kupidon , The Lesson , Hidden Truth i Blue Night będzie narzucać się ze swoim "lekkim kompem", który będzie naśladowany na Gwadelupie i Martynice do końca lat 90.' Płyta Réal Limit1 (wydana w 1998 roku) ), pojawią się inne hity , takie jak Femmes , Nou Bizwen , Konté mwen , Bay i Léon .
Zouk Love, którego rytm jest coraz wolniejszy, traci na popularności we Francji iw Europie. Jedynie grupy i artyści tacy jak Kassav, Zouk Machine, Francky Vincent i Tanya Saint-Val potrafią przebić się na rynek krajowy. Na przykład w 1991 roku tytuł Tropical na albumie Tanyi Saint-Val Soul Zouk znajdował się w Top 50 (francuska parada hitów) przez czternaście tygodni. W 1995 roku album Fruit de la passion Francky Vincent sprzedał się we Francji 400 000 egzemplarzy (płyta platynowa).
Po euforii lat 80. i potwierdzeniu lat 90. artyści tacy jak Thierry Cham , Slaï , Médhy Custos , Jane Fostin , Les Déesses i Perle Lama ponownie zajęli miejsca w krajowych przebojach. Slaï zdobył we Francji w 2005 roku złotą płytę ze swoim albumem Florilège sprzedanym w nakładzie 300 000 egzemplarzy, a tytuły Flamme , Ostatni taniec i Apres la tempête zajmą dobrą pozycję w krajowych przebojach.
Zouk nowego pokolenia ponownie zainteresował francuską publiczność. Jednak w obliczu konkurencji rapu , R'n'B , salsy, zouk wciąż walczy o miejsce na rynku płytowym we Francji i Europie. Zauroczenie lat 80. Kassavem i Zouk Machine nie zostało już odnalezione. Kolejną ważną zmianą jest pojawienie się francuskiego w piosenkach, a dziś większość artystów śpiewa po francusku i trochę porzuca kreolski. Zouk z lat 2000, w przeciwieństwie do lat 80., jest mniej rytmiczny wraz ze zniknięciem instrumentów dętych blaszanych. Jakiś nostalgiczny Narzeka na ewolucję miłości zouk, która staje się mniej taneczna i monotonna. Podczas 2000s, niektóre tytuły uda w pozycjonowaniu się w hitów krajowych (Francja), są to: Ocean przez Thierry Cham , Płomień , The Last Dance , Après la Tempête de SLAI , Pas de glace przez Jane Fostin & Médhy Kustosza, Let ludzie mówią , mój rywal na kompilacji Afro-Zouk Powiedz Godzinę Zouk , Zabierz mnie , kochaj mnie mocniej przez Perle Lama , pytają , nie mów nikomu , divy z Médhy Kustosza i zmieniliśmy te Boginie , przymocowane do portu w Fanny J . Dekada ujawnia nowych artystów takich jak Orlane® Princess' Lover, Perle Lama , Celia Guitteaud, Kustosza, SLAI , Patrick Andrey , Christiane Vallejo , Soumia , Laury , Jean-Marie Ragald , 2 Wayz i Fanny J .
Od 2010 roku zouk jest lżejszy. Pojawiają się nowe talenty, takie jak Fanny J , Jean-Marie Ragald .
Miłość zouk charakteryzuje się wolniejszym rytmem. Większość piosenek to piosenki miłosne: teksty często dotyczą kwestii miłosnych i sentymentalnych. Bliskość obu partnerów tanecznych jest całkowita, mówimy o kolé séré , ruchy są lubieżne. Patrick Saint-Éloi wyprodukował wiele hitów, takich jak Darling , Plézi , H2O , West-Indies , Rev an mwen i Zouké . Występował w duecie z Jocelyne Béroard , Pa bizwen palé . Jean-Philippe Marthély odniósł sukces ze swoimi hitami Bel Kréati , Pazapa i Lanmou sé pa djendjen . Ale to Jocelyne Béroard ze swoim hitem Kolé Séré w duecie z Philippem Lavilem (Złota płyta) pozwoliła całej Francji odkryć tę muzykę. Singiel Kolé séré sprzedał się we Francji w ponad 500 000 egzemplarzy.
Niektóre hity zouk love z 2000 roku:
Betonowy zouk to oryginalny zouk (mieszanka gwo ka, calypso, biguine, rytmów afrykańskich i kompa lub kadans), bardzo rytmiczny, w języku kreolskim i zwany Voyé Monté (który bardzo się porusza). Ten rytm odnajdujemy zwłaszcza w pieśniach karnawałowych . Betonowy zouk jest na ogół tańczony bez partnera. Betonowy zouk stracił swoją popularność w latach 80. XX wieku.
W Kassav „grupa spopularyzował beton zouk w 1980 roku z hitów takich jak Zouk la se sel médikaman nou ni , Aye , Hawa , Chiré , Djoni , Banzawa , Mwen Malad AW , Ki nom manmanw , SYE BWA , Ba nou zouk la i Zioum karnawału przebój śpiewany przez Jean-Philippe Marthély. Sadi Lancréot odniósł również duży sukces ze swoim hitem Simao , bardzo popularnym tytułem i pierwszym w paradzie przebojów wszystkich lokalnych stacji radiowych. Frédéric Caracas i jego grupa Zouk All Stars również popularyzują betonowe zouk swoimi hitami Vini i Chiraj . Inne piosenki, takie jak Mi chalè , Zouk à gogo Tanyi Saint-Val i Son la ri , Kay manman Jocelyne Béroard były hitami.
Wpływ muzyki afrykańskiej był fundamentalny. Wybitną orkiestrą pod koniec lat 60. w Indiach Zachodnich była grupa złożona z Afrykanów Ryco Jazz , której wzorce muzyczne ( zairska rumba i inne rytmy miejskie) miały stanowić podstawę wielu mniej lub bardziej szczęśliwe kopie z Indii Zachodnich, które następowały po sobie. Powolna ewolucja musiała nastąpić najpierw w uproszczeniu rytmicznym i melodycznym, potem znów w rytmicznym, melodycznym, a także instrumentalnym wzbogaceniu, aż do orkiestrowego wyrafinowania ostatnich produkcji Kassava” . Ryco Jazz, jak sama nazwa wskazuje, był bardziej jak jazzowego kwartetu niż duża różnorodność orkiestry.