Kompas (gatunek muzyczny)

kompa Wymowa bezpośrednia
Konpa Dirèk Kluczowe dane
Początki stylistyczne Beza haitańska, jazz
Początki kulturowe Haiti
Typowe instrumenty gitary , bas , sekcja dęta , bęben i podłoga dzwon Tom s , cowbell , syntezatory , perkusja , timables, Cowbells ...
Popularność od 1957
Sceny regionalne Haiti , Stany Zjednoczone , Francja,

Gatunki pochodne

kompa miłość, Kompa zîle

Bezpośrednie Compass (zwany w Haitian Creole Konpa ), albo po prostu „Compass” to muzyczny gatunek rodzimy na Haiti . Wynaleziony przez haitański saksofonista i gitarzysta Nemours Jean-Baptiste w 1957 roku, podczas gdy jego Cunjunto International, która stała Ensemble Aux Callebasses urodził się w 1955 roku Compas bezpośrednie pochodzi z Haiti beza rodziny i jest zbliżony do kadryla , sam pochodzi z kraju francuskiego taniec .

Historyczny

W 1955 roku Nemours Jean-Baptiste wraz ze swoim przyjacielem, wirtuozem saksofonu Webertem Sicotem, założyli Conjunto International z pomocą promotora i właściciela dyskoteki Jeana Lumarca. 26 lipca tego samego roku na Place Sainte Anne w Port-au-Prince orkiestra dała swój pierwszy koncert.

Kilka tygodni później Webert Sicot opuścił orkiestrę i bez zwłoki Nemours Jean Baptiste przyjął nazwę klubu nocnego, w którym w każdą sobotę grał „Ensemble Aux Calebasses”. Początkowo z siedzibą w Kenscoff, a wkrótce potem w Carrefourze powstanie klub nocny Aux Callebasses Jeana Lumarca. Na początku główne rytmy grane przez Nemours Jean Baptiste i jego muzyków opierały się na popularnym gatunku Grenn Siwèl / Twoubadou . Nazywali się Bannann Pouyak (przykład: Padon Caporal, 78 Seeco 7736 - Rok 1957) i Grenn Moudong (przykład: Chaise, 7 '' Seeco 7739 - Rok 1957), a także Slow Bezy, takie jak "Mariage Solennel" (LP Cook 1186). - Rok 1958) . Orkiestra wykonała również szereg oryginalnych utworów granych do rytmów kubańskich, takich jak Guaracha i Son Montuno (Kuba).

W 1957 r. Nemours Jean-Baptiste (z pomocą braci Duroseau - Kreudzera i Richarda) stopniowo wynalazł Kompas Bezpośredni oparty na Grennie Siwèlu mającym swoje źródło w haitańskim Vodou. To były narodziny całego gatunku i całej kultury muzycznej.

Muzyka kubańska Urban oparta na koncepcji Big Bandu amerykańskiego jazzu mocno wpłynęła na Compas Direct. Obecność instrumentów dętych takich jak saksofon, trąbka , puzon by wymienić tylko te instrumenty, oraz sam skład pierwszych grup, które mogą liczyć około piętnastu muzyków (perkusja, pianista , basista a później wraz z nadejściem mini-jazzu prowadzone przez grupę Shleu Shleu, gitarzystę prowadzącego i drugorzędnego) ilustrują związek między tymi dwoma stylami muzycznymi. Doskonałymi przykładami są orkiestra Tropicana z Haiti (1963) i orkiestra Septentrional (1949). Ta zależność wyjaśnia obecność terminu „  zespół  ” w nazwach wybranych przez wiele grup: Magnum zespołu , Systemu zespołem i organizowania grup wokół maestro , rodzaj przewodnika, lider grupy.

Wraz z wiejskim tańcem Kwaze ósmego dnia z południa Haiti, kompas uczestniczy w kulturze haitańskiej. W latach 1970-1980 odniosła duży sukces na Karaibach i dała początek zouk we francuskich Indiach Zachodnich .

komputer cyfrowy

W 1986 roku, kiedy wielkie nazwiska w kompasie zaczęły zauważać, że styl wyczerpuje się, maestro grupy Top-Vice, Robert-Charlot Raymonvil, wprowadził nową koncepcję, która stała się fenomenem: „kompas” .cyfrowy ”lub„ kompas nowej generacji ”.

Podążając śladami pionierów Shleu Shleu, Tabou Combo, Bossa Combo, Les Ambassadeurs, Les Difficiles de Pétion Ville, Les Gypsies de Pétion Ville, a w 1974 r. Skah Shah, Karaibski Sekstet, DP Express i braci Widmaier (od Zéklè) , ta grupa trzech muzyków pojawiła się na scenie Miami Compas w społeczności haitańskiej, na początku będąc efektem muzycznego UFO.

Obecność w grupie jednego z filarów haitańskiego kompasu, Henry Celestin, założyciel Difficiles de Pétionville , Les Gypsies de Pétion-Ville by Robert Martino, Scorpio d'Haïti, Les Aces de Pétion Ville, Mini All Stars, Top- Vice ), rekrutowany niedługo po jego stworzeniu, jest decydujący: wprowadza nowy styl rytmiczny, oparty na powtarzalnej i rytmicznej obecności gitary z efektami ( delay, super-refren ), prawdziwy groove, który Haitańczycy szybko ochrzcili „  kité”. 'l maché  ”(„ Skręć ”), do tego stopnia, że ​​zapomnimy o nieobecności prawdziwych perkusistów (perkusja, konga, campana) zastąpionych przez automat perkusyjny . Syntezator zastępuje tradycyjną sekcję dętą. Robert Martino przyznał, że bezskutecznie próbował się rozwijać od czasów Skorpiona Haiti w 1976 roku.

Całe pokolenie młodych muzyków (Digital Exprex Ansyto Mercier, Sweet Micky , Carimi , Konpa Kreyol, Ti-Kabzy, T-Vice itd.) skorzysta z tej okazji, aby odświeżyć Kompas Direct i otworzyć go na wpływy. musicale, takie jak rap , hip-hop , r'n'b , reggae i ragga . Musimy również podkreślić wpływ klawiatury Ansyto Mercier i jej grupy Digital Express na karaibski rynek na początku lat 90-tych.

A jednak styl podbił sporą część miłośników kompasu, a szczególnie miał tę zaletę, że odnowił grono fanów, przyciągając na bale młodą publiczność, która już w ogóle nie była nim zainteresowana.

Odnowienie

W ostatnich latach ten sam proces zadyszki, jakiego doświadczyła starsza generacja Compas Direct, wpłynął na cyfrowy kompas do tego stopnia, że ​​zespoły tworzące ten ostatni próbują na nowo połączyć się z porzuconymi w przeszłości instrumentami organicznymi, takimi jak instrumenty dęte blaszane i perkusja. Tak jest w przypadku T-Vice i innych młodych grup nowego pokolenia. Na kompasie odnotujemy różne wypady Wyclefa Jeana , w szczególności z grupami takimi jak Sweet Micky.

„Nowa fala muzyki haitańskiej”, jak Carimi czy Dega, podkreśla sprytną mieszankę doświadczenia starych i talentu młodych, co coraz bardziej przykuwa uwagę fanów kompasu na Karaibach, a zwłaszcza na Małych Antylach .

Lista wykonawców kompasu

Znak towarowy

„Direct Compass” jest zarejestrowanym znakiem towarowym w Stanach Zjednoczonych . Od 1957 do 1980 roku Nemours Jean-Baptiste za życia starał się zachować pisownię i charakter swojego dzieła tak, jak je sobie wyobrażał.

Uwagi i referencje

  1. (w) Peter Manuel, Muzyka świata niezachodniego , s.  74 , Chicago University Press, 1984.
  2. Le Nouvelliste, Haiti, 27-07-2020
  3. „  Muzyka haitańska  ” , na musiquehaitienne.fr (dostęp 17 grudnia 2019 r. )
  4. „  The kompa: its history  ” , na haitianmuscaward (dostęp 17 grudnia 2019 )