Zoar (Nowa Fundlandia i Labrador)
Zoar
Zoar przed zamknięciem misji w 1894 roku
| Kraj | Kanada |
|---|---|
| Województwo | Nowa Fundlandia i Labrador |
| Informacje kontaktowe | 56 ° 07 ′ 53 ″ N, 61 ° 22 ′ 55 ″ W. |
| Status | Misja |
|---|
| Fundacja | 1865 |
|---|---|
| Ważne wydarżenie | Ostateczne porzucenie w 1894 roku |
Zoar to starożytna morawska społeczność położona w północnym Labradorze , około 40 kilometrów na południe od Nain .
Geografia
Zoar znajdował się na półwyspie u wybrzeży Labradoru, na północnym brzegu Zatoki Zoar, otwartej na Ocean Atlantycki od wschodu.
Misja rozciągała się z zachodu na wschód, między plażą na południu a zalesionym terenem na północy.
Roślinność składa się z tajgi poniżej linii drzew i tundry na reliefach, na granicy klimatu subarktycznego i polarnego .
Historia
W 1771 r. Król Wielkiej Brytanii Jerzy III przyznał Kościołowi morawskiemu nadanie ziemi w celu ustanowienia misji dla Eskimosów z północnego Labradoru. W XVIII -tego wieku, misjonarz Jens Haven i jego zwolennicy zbudowany misje w Naim (1771), Okak (1776) i Hopedale (1782). Misje te służyły również jako punkty handlowe . Później powstały kolejne morawskie osady w Hebronie (1830), Zoar (1865), Ramah (1871), Makkovik (1896) i Killinek (1904).
Nazwa misji Zoar pochodzi od wymienionego w Torze i Biblii miasta Zoar , położonego na równinie Jordanu w pobliżu Morza Martwego .
Założony pod koniec 1865 roku Zoar miał kościół otoczony dwoma dużymi mieszkaniami, z kilkunastoma chatami wzdłuż wybrzeża. Ludność składała się głównie z Eskimosów oraz kilku morawskich misjonarzy. Misja żyła z rybołówstwa i handlu futrami .
Zoar był jedną z pierwszych misji, które zostały porzucone w 1894 r. Z powodu niesprzyjającego zakładu, z trudnymi warunkami życia i wysoką śmiertelnością. Co więcej, zamknięcie punktu handlowego przez misjonarzy skłoniło wielu Eskimosów do opuszczenia tego obszaru i udania się do Nain, gdzie znajdował się punkt handlowy Kompanii Zatoki Hudsona .
Dziś wszystko, co pozostało po Zoar, to chrześcijański cmentarz i niektóre fundamenty budynków z dawnej misji.
Ceremonia repatriacji
Pod koniec miesiąca r. Odbyła się ceremonia repatriacji szczątków mieszkańców Zoaru czerwiec 2011. W obecności 80 osób z Nain i innych części Labradoru zakopano 22 pudła. Szczątki zostały ekshumowane z cmentarza w 1927 roku przez archeologa Amerykanin William Duncan Strong (in) , a lewy do pokutować w skarbcu z Chicago . Miejsce pochówku otoczono białym płotem, a na jego terenie postawiono tablicę pamiątkową.
Gminne gminy
Bibliografia
- (en) Ronald Rompkey, Labrador Odyssey: The Journal and Photographs of Eliot Curwen on the Second Voyage of Wilfred Grenfell 1893 , McGill-Queen's University Press,1999, 272 pkt. ( czytaj online ) , strona 125.
Uwagi i odniesienia
- Government of Canada , „ Zoar, ” at Natural Resources Canada (dostęp 10 czerwca 2018 ) .
- (w) Douglas H. Shantz, Wprowadzenie do niemieckiego Pietism Protestant Renewal at the Dawn of Modern Europe , Johns Hopkins University Press , wyd. „Książki Young Center w badaniach anabaptystów i pietystów”,2013, 520 s. ( czytaj online ).
- (w) Ronald Rompkey, Labrador Odyssey: The Journal and Photographs of Eliot Curwen on the Second Voyage of Wilfred Grenfell in 1893 , McGill-Queen's University Press,1999, 272 pkt. ( czytaj online ) , strona 125.
- (w) CBC, „ Return to Zoar ” w CBC Newfoundland and Labrador ,2011(dostęp 10 czerwca 2018 ) .