W architekturze , o sklepienie pogrzebowy jest pokój murowana wybudowana w podziemiach kościołów, kaplic, cmentarzy i przeznaczone do odbioru, na ziemi, narażeni na kozłach lub we wnękach w ścianach, trumien i sarkofagów. , Nawet pogrzebowych urny (mała skarbiec nazywany jest w tym przypadku „kawurem”).
Ten rodzaj pochówku jest przeciwieństwem pochówku w ziemi, w której trumna jest w bezpośrednim kontakcie z ziemią, „caveautin” (zwany także „chatą z fałszywym dnem”, jest to mały sklepienie. Bez dna) stanowiący kompromis między nimi dwa rodzaje pochówków.
Ten pomnik nagrobny, zarezerwowany na groby głównych postaci w starożytności, był używany na Zachodzie w średniowieczu, kiedy znikały pojedyncze groby. W Europie Zachodniej, XVIII th century, cmentarze, a następnie zainstalowane przy łóżku kościołów stopniowo wycofany ze służby i przeniesiony do bram miast lub wsi.
Przez cały XVIII -tego wieku, widzimy wielokrotnie, głównie ze względów zdrowotnych, zakazy grzebania wewnątrz kościołów, w pogrzebie bocznych kaplic zbudowanych przez arystokratycznych rodzin. Prowadzi to do rozwoju grobów rodzinnych (rodzinnej krypcie, mauzoleum ) i innowacja, która kontynuuje XIX th century: grób-kaplica, rodzina mini-kościół na cmentarzu do normalnych wymiarów wieczystego koncesji lub zbudowanych na kilka ustępstw. Te kaplice pogrzebowe (zwane także „kaplicami grobowymi”) są używane przez zamożne rody mieszczańskie lub określone osobistości. Styl neoklasyczny i neogotycki , neorenesansowy , eklektyczny , na ogół mieści się w nich cella z ołtarzem i klęcznikiem .
Od XIX th century, zgodnie z ruchem przedsiębiorstwa pogrzeb oferta w swoich katalogach standaryzowane sklepienia pogrzebowych nie są już tylko zarezerwowane dla arystokraty. Jednak szczęśliwsi wyróżniali się budując sklepienia o bogatym i oryginalnym wystroju, które wnieśli istotny wkład w sztukę grobową .
Dziś nazywamy "sklepieniem" prostym kamieniarskim wykopem w posadzce cmentarza, zamkniętym na powierzchni kamienną płytą pokrytą płytą nagrobną , stelą , prie-Dieu lub cokołem i przeznaczonym na trumny członków rodziny. We Francji, w zależności od wielkości i szczególnych przepisów cmentarza, w krypcie pogrzebowym może znajdować się od jednej do dziesięciu trumien. Umieszczone są jedna nad drugą w skrzynkach, oddzielonych betonowymi płytami, przy czym ostatnia górna skrzynia tworzy pustkę . Istnieje kilka typów w zależności od zastosowanego materiału konstrukcyjnego (beton lany, prefabrykaty z wibrowanego cementu zbrojonego, korony układane z wibrowanego żelbetu, uszczelniony monoblok z pojedynczego wibrowanego bloku betonowego) oraz konfiguracje: piwnica nadziemna ( enfeu ), pół- zakopane lub zakopane - zakopane piwnice mogą być pojedynczymi lub podwójnymi skrzynkami, pojedynczymi lub podwójnymi szufladami, z lub bez ściany poprzecznej.
Kaplica pogrzebowa z wnękami w ścianach piwnic.
W kaplicy pogrzebowej znajdują się rodzinne sklepienia.
Piwnica Bourbon w bazylice Saint-Denis .
Piwnica Karola X i Ludwika XIX w klasztorze Kostanjevica ( Nova Gorica ).
Kaplica grobowa z kamienia ciosanego z ognia.