Wysoki Komisarz Republiki Komorów | |
---|---|
1962-1963 | |
Louis Saget | |
Sekretarz Generalny Francuskiego Wybrzeża Somalijczyków | |
1959-1962 |
Narodziny |
31 marca 1921 Konstantynopol |
---|---|
Śmierć |
28 maja 2018 r(w wieku 97 lat) Clamart |
Imię urodzenia | Yves Djemschid Imre de Daruvar |
Narodowość | Francuski (odListopad 1944) |
Trening |
Lycée Janson-de-Sailly Lycée Louis-le-Grand |
Zajęcia | Wojskowy, wyższy rangą urzędnik , polityk |
Członkiem | Stowarzyszenie Pisarzy Walczących |
---|---|
Stopień wojskowy | Porucznik |
Konflikt | Druga wojna światowa |
Nagrody |
Krzyż Wielki Legii Honorowej Towarzysz Krzyża Wyzwolenia Krzyż Wojenny 39-45 Krzyż Wojenny Teatrów Operacji Zagranicznych Medal Kolonialny Medal Rannego Krzyża Kombatanta 1939-1945 Krzyż ochotnika Krzyż ochotnika kombatanta Medal Ruchu Oporu dla Służb Wolontariackich w Wolnej Francji Medal pamiątkowy 1939-1945 Komandor Orderu Gwiazdy Anjouan |
Yves de Daruvarze (w języku węgierskim , Daruvári Kacskovics Imre ), ur31 marca 1921w Konstantynopolu ( Turcja ) i zmarł dnia28 maja 2018 rw Clamart ( Francja ) jest wojskowym i urzędowym Francuzem .
Jest towarzyszem Wyzwolenia , ostatniego przedstawiciela dziennym pod koniec jego życia od 2 -go Dywizji Pancernej z General Leclerc .
Yves Djemschid Imre de Daruvar jest synem byłego oficera armii austro-węgierskiej ze starej rodziny Madziarów i matki Austro-Francuzki, sekretarza ambasady Iranu we Francji.
Mówi, że był w wieku 16 lat, „zafascynowany Niemiec z Hitlerem ” . On „vire sa cuti” po przeczytaniu Dieu est-il Français? przez Friedricha Sieburga .
Został stażystą w Lycée Janson-de-Sailly , a następnie w Lycée Louis-le-Grand , a gdy wybuchła wojna , zamierzał spróbować zawodów w szkole kolonialnej . Ostatecznie jest tylko otrzymanePaździernik 1940kiedy jest już daleko. WCzerwiec 1940Ponieważ nie jest obywatelem francuskim , nie może zaciągnąć się do wojska i radzimy mu zamiast tego dołączyć do Bordeaux . Następnie jedzie tam rowerem, podróż trwa od 12 do15 czerwca 1940.
Po przybyciu stara się dotrzeć do Maroka, aby tam się zaangażować.
Przemycił 21 czerwca 1940w Saint-Jean-de-Luz nad Batorego , eskortując polskich żołnierzy do Anglii . To w Londynie dołączył do Wolnych Sił Francuskich1 st lipca 1940.
Najpierw przydzielony do Batalionu Camberley Hunter , wylądował w Pointe-Noire wCzerwiec 1941. Wstąpił do senegalskiego regimentu tyralierów du Tchad (RTST) w Largeau i brał udział w okresie od lutego doMarzec 1942w pierwszej kampanii Fezzanu pod rozkazami generała Leclerca . Stoi przy kampanii 2 e Fezzan autorstwa Gatrouna. W 1943 roku to kampanie Trypolitanii i Tunezji, gdzie kieruje nocnymi patrolami w celu zbierania informacji o ruchach wroga. Plik21 kwietniaw Jebel Garci został ranny w głowę, a cztery dni później poważniej w nogi. Hospitalizowany w Héliopolis (Egipt), Yves de Daruvar przerywa leczenie, aby dołączyć do Régiment de Marche du Tchad (RMT) jako aspirant, aby nie być nieobecnym w kolejnej kampanii we Francji, która zapowiada się blisko. Wylądował w Normandii wSierpień 1944Gdzie, na jego wniosek, objął dowodzenie 1 st sekcji bojowej na 10 th firmy RMT. Jego sekcja jest szczególnie widoczna w walkach w Ancelocie. Plik24 sierpnia 1944, Porucznik Yves de Daruvar był obok General Leclerc, gdy 2 nd AD wpadł do Paryża . Plik17 września, został ciężko ranny w nogi, co uniemożliwiło mu kontynuowanie walki.
On jest naturalizowany francuskiego wListopad 1944.
Od 1945 był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Kombatantów .
Po uzyskaniu naturalizacji brał udział w kursach w Colonial School , gdzie wyłonił się jako major w swojej promocji. Korzysta ze stypendium, aby studiować przez sześć miesięcy w Stanach Zjednoczonych. Następnie rozpoczął karierę w administracji kolonialnej (Madagaskar, Mauretania, Wybrzeże Kości Słoniowej i Kamerun). W 1947 roku brał udział w „krwawych represjach” powstania malgaskiego z 1947 roku . Został mianowany po dyrektora biura turystycznego z Afryki French West (z siedzibą w Dakarze ) od 1958 do 1959, a następnie sekretarz generalny francuskiego Somalii od 1959 do 1962. Od22 maja 1962 w 15 lutego 1963, pełni funkcję Wysokiego Komisarza Republiki Komorów .
Następnie w 1963 r. Dołączył do Komisji Energii Atomowej jako zastępca szefa ds. Stosunków zewnętrznych. Tam zakończył karierę zawodową. Odszedł na emeryturę w 1981 roku.
Należał do komitetu centralnego Międzynarodowej Ligi Przeciwko Antysemityzmowi (LICA).
Został powołany na członka Rady Orderu Wyzwolenia dekretem z dnia7 stycznia 2007.
On umarł na 28 maja 2018 rw Clamart , w wieku 97 lat, w podeszłym wieku.