Medal kolonialny

Medal kolonialny
Rysunek.
Awers 		Druga ilustracja.
Odwrócić
Medal kolonialny
(tutaj ten ze zszywką „Maroko”)
Zasady i Warunki
Nagrodzony przez Francja
Rodzaj Medal
Nagroda za Służba wojskowa w koloniach , wynikająca z udziału w działaniach wojennych, w kolonii lub państwie protektoratu
Kwalifikowalność Wojskowe lub asymilowane
Detale
Status Poza
Statystyka
kreacja 26 lipca 1893
Ostatnia atrybucja 6 czerwca 1962
Kolejność pierwszeństwa
Poprzedni Gorszy
 Ekwiwalent
medalu zagranicznego 		Lepszy
 następujący
Rysunek.
Wstążka z medalem kolonialnym

Kolonialne medal jest francuski wnętrz stworzony przez artykuł 75 ustawy o finansach z26 lipca 1893wynagradzać „usługi wojskowe w koloniach , wynikające z udziału w działaniach wojennych, w kolonii lub państwie protektoratu” . Nie jest już przyznawany. Dekret o6 czerwca 1962zmienił nazwę „kolonialna” na „  zamorskie  ”.

Historia

Powołany na mocy art. 75 ustawy o finansach z dnia 26 lipca 1893, dekret wykonawczy z dn 6 marca 1894, wymienia operacje wojskowe prowadzone przez Francję w jej koloniach lub protektoratach ( Algieria - Maroko - Cochinchina - Côte d'Or - Wyspy Markizy - Nossi-Bé - Nowa Kaledonia - Senegal i Sudan - Wyspy Towarzystwa - Tunezja ) kwalifikujące się do tego odznaczenia. Zakres dekretu ma szerokie działanie wsteczne , gdyż pierwsze operacje brane pod uwagę przy przyznawaniu Medalu Kolonialnego sięgają 1827 r., Czyli na samym początku podboju Algierii . Jest systematycznie nagradzany klipem przypominającym terytorium operacji wojskowej.

Prawo 27 marca 1914dodaje możliwość otrzymania medalu kolonialnego bez zszywek dla podoficerów i podoficerów z dziesięcioletnią skuteczną służbą oraz dla oficerów, którzy mają piętnaście lat czynnej służby i służyli w służbie czynnej z wyróżnieniem przez sześć lat w mniejszym stopniu na terytoriach południowej Algierii i Tunezji, w koloniach lub państwach protektoratu innych niż Reunion, Indie Francuskie, Saint-Pierre-et-Miquelon oraz posiadłości francuskie na Pacyfiku i Antylach. Dekret wykonawczy z5 października 1920 r określa, że ​​posiadacz medalu kolonialnego ze zszywkami nie może ubiegać się o medal kolonialny bez zszywek oraz że posiadacz medalu kolonialnego bez zszywek, któremu zostanie wręczona zszywka, będzie nosił go na wstążce medalu kolonialnego, który już posiada.

Od czasu jego powstania wiele innych tekstów regulacyjnych zmieniło lub uzupełniło terytoria, na których przyznano ten medal. Dekret z6 czerwca 1962zastępuje tę dekorację, zmieniając jej nazwę na Medal zagraniczny .

Medal

Artykuł 4 dekretu z dnia 6 marca 1894ustala cechy medalu. Znacznik 30  mm średnicy jest srebro. Na jego awersie znajduje się wizerunek Republiki w hełmie z naciskiem na „Republika Francuska”. Na odwrocie mapa świata zajmuje centralne pole, spoczywając na kotwicy zaczepionej o trofeum broni . Wstążki , w którym klamry może być umieszczona , mają pionowe białe i niebieskie paski. Jego szerokość waha się od 35 do 37  mm .

Projekt medalu przypisuje się komandorowi Marie-Nicolas Saulnier de La Pinelais . Jego produkcja była szczególnie wykonywana przez administrację Monnaie de Paris i przez prywatną firmę, która była odpowiedzialna za produkcję leja , listwy i zszywek z karbowanymi szczypcami składanymi. Zestawy miały być dostarczone w całości do Ministerstw Marynarki i Wojny . Taśma, szpikulec montażowy i zespół również były częścią dostawy.

Następnie oba ministerstwa zajęły się nieodpłatnym rozdaniem medali beneficjentom, z pewnym opóźnieniem, ponieważ nie były one natychmiast dostępne. Jedynie dyplomy, które zawsze towarzyszą wręczeniu Medalu, zostały wydane w terminie. Monopol Monnaie de Paris i ciężka administracja sprawiły w ten sposób rozkwit rynku prywatnego, zmuszając administrację do zezwolenia na „równoległą” produkcję, o ile ta przestrzegała narzuconych reguł. Mimo wszystko pojawiły się tzw. Modele „marginalne”.

W 1913 roku Monnaie de Paris zdecydowała się wziąć pełną odpowiedzialność za produkcję Medalu Kolonialnego. Ten drugi oficjalny typ ma przeprojektowany i wygrawerowany symbol G. Lindauera. Podpis Georgesa Lemaire'a widnieje w pustym miejscu, podczas gdy na pierwszym oficjalnym typie ten był reliefowy. Krawędź liścia staje się jednolita, a gniazdo składa się z dwóch pni stożków. Przez bardzo krótki czas składane szczypce będą zaokrąglane zamiast nacinanych. Światło dzienne ujrzy również wiele prywatnych manufaktur.

Zszywki

Pomimo różnych rodzajów produkcji, medal kolonialny ma identyczny wzór niezależnie od kampanii, za którą został przyznany. Tylko klips zamocowany na wstążce pozwala zidentyfikować kampanię, która rozpoczęła się aż do noszenia medalu. Z wyłączeniem atrybucji bez zszywek.

Jeśli produkcja żetonów była pierwotnie monopolem Monnaie de Paris , monopol na zszywki nie był wyłączny. Prywatni producenci oferowali oficjalne podstawowe tytuły, ale tworzyli też nowe na żądanie. Tylko cechy umieszczone na klipsach pozwalają na datowanie ich i identyfikację ich producentów.

Oprócz 54 oficjalnych modeli zidentyfikowano 119 różnych tytułów. Ta liczba, pomnożona sukcesywnie przez liczbę producentów (wszystkie okresy łącznie) i przez ilość wyprodukowaną przez każdego z nich, daje nam kilkaset odmian i prawie dwa miliony egzemplarzy zszywek wyprodukowanych przez państwo lub prywatnie.

Na uwagę zasługują cztery specjalne zszywki, które powstały przy okazji dużych misji. Są to podstawowe elementy „Od Atlantyku do Morza Czerwonego” dla długiej i niebezpiecznej misji dowódcy Marchanda, „Misji na Saharze” dowódcy Lamy'ego , „Afrykańskiego Centrum” misji Gentil i „Gabon-Kongo” dla misji eksploracyjnych w Afryka Zachodnia, na czele której stoi Savorgnan de Brazza . Ale poza przedmiotem, to w micie tych wielkich eksploracji, prowadzonych prowizorycznie i na ogromnych, nieznanych i niebezpiecznych terytoriach, znajduje się (oprócz ich rzadkości) zainteresowanie tymi bardzo pięknymi zszywkami, zwykle ze złota lub srebro.

Oficjalne zszywki:

Kampanie Przed przystąpieniem do III -go Rzeczypospolitej  :

Kampanie III e Rzeczpospolitej  :

Państwo francuskie  :

Francja za darmo i IV th Rzeczypospolitej  :

Znani odbiorcy

Uwagi i odniesienia

  1. Artykuł 75 ustawy z 26 lipca 1893 r. Ustalającej budżet ogólny wydatków i dochodów na rok 1894
  2. dekretu z dnia 6 marca 1894 roku określającego działania lub kampanie wojenne dających prawo do otrzymania medalu kolonialne powołany na podstawie art 75 ustawy o finansach z dnia 26 lipca 1893 roku
  3. Ustawa z 27 marca 1914 r. Odnosząca się do medalu kolonialnego bez zszywek dla żołnierzy, z wyjątkiem tubylców, którzy mają co najmniej dziesięć lat efektywnej służby dla żołnierzy szeregowych i piętnaście lat dla oficerów
  4. Dekret z 5 października 1920 r. Ustalający listę terytoriów, na których pozostaje otwarte prawo do nadania medalu zamorskiego.
  5. Dekret nr 62-660 z 6 czerwca 1962 r. Dotyczący zamorskiego medalu
  6. Medal kolonialny stał się medalem zagranicznym

Zobacz też

Powiązane artykuły