Yohann Diniz

Yohann Diniz
Obraz poglądowy artykułu Yohann Diniz
Yohann Diniz podczas swojego zwycięstwa na Mistrzostwach Europy 2014 w Zurychu, gdzie ustanowił nowy rekord świata w marszu na 50 km .
Informacja
Dyscypliny Spacery sportowe
Narodowość Francuski
Narodziny 1 st styczeń 1978
Miejsce Epernay
Ciąć 1,85  m (6  1 )
Waga 71  kg (156  funtów )
Klub EFSRA w Reims
Trener Gilles Rocca
Dokumentacja
Rekordzista świata w marszu na 50  km (droga) i 50 000  m (trasa).
Były rekordzista świata w marszu na 20 km (szosą).
Nagrody
Zdobyte medale
Mistrzostwa Świata 1 1 -
Mistrzostwa Europy 3 - -
Chodzenie po Pucharze Europy 3 - 1

Yohann Diniz , urodzony dnia1 st styczeń 1978w Épernay jest francuskim sportowcem specjalizującym się w chodzeniu sportowym .

Trzykrotny mistrz Europy w marszu na 50 km , w 2006 w Göteborgu , w 2010 w Barcelonie iw 2014 w Zurychu , zdobył również srebrny medal na mistrzostwach świata 2007 w Osace w Japonii. W 2017 roku zdobył tytuł Mistrzostw Świata w Londynie .

Jest rekordzistą świata w marszu na 50  km z czasem 3  h  32  min  33  s , ustanowionym dnia15 sierpnia 2014 r.podczas Mistrzostw Europy w Zurychu , a także rekord świata na 50 000  m marszu (na torze), w 3  h  35  min  27  s ustanowiony na12 marca 2011w Reims . Trzymał rekord świata na 20  km spacer na tydzień ( 1  godz  17  min  2  s na8 marca 2015podczas mistrzostw Francji w chodzeniu w Arles ).

Biografia

Urodzony jako ojciec przełożonego i matka sprzedawczyni w supermarkecie , jego rodzice poznali się w wieku 16 lat przed rozstaniem. Żyjąc w „trudnej atmosferze” , Yohann Diniz znajduje schronienie u swoich dziadków, Portugalczyków i komunistów . Jako nastolatek, będąc w szkole z internatem , popełnił kilka kradzieży, takich jak zażywanie narkotyków, za co otrzymał policyjną opiekę .

Nie został wybrany do udziału w Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 r. i został zdyskwalifikowany podczas Mistrzostw Świata 2005 w Helsinkach po 20 kilometrach z powodu nieprawidłowego kroku. W tym samym roku zdobył tytuł mistrza kraju w biegu na 50  km .

Od 2006 roku jest związany kontraktem sportowca na wysokim poziomie z działem poczty grupy La Poste . Wbrew temu, co twierdzą media, Yohann Diniz nie jest listonoszem, ale oficerem komunikacyjnym.

ten 10 sierpnia 2006 r.zdobył złoty medal w marszu na 50  km na Mistrzostwach Europy w Göteborgu , osiągając czas 3  h  41  min  39  s w strugach deszczu. On również poprawia francuski rekord dyscypliny, która odbyła się od 1994 roku przez Thierry'ego Toutain .

Wicemistrz świata (2007)

W 2007 roku Yohann Diniz wygrał bieg na 20  km w European Race Walking Cup w Royal Leamington Spa ( Wielka Brytania ), ustanawiając nowy rekord Francji w 1  h  18  min  58  s . ten1 st Wrzesień +2.007na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce w Osace zdobył srebrny medal w marszu na 50  km, ustalając swój najlepszy czas w sezonie w czasie h  44  min  22  s . Był 29 sekund przed Australijczykiem Nathanem Deakesem, ale zdołał utrzymać przewagę nad Włochem Alexem Schwazerem .

27 czerwca 2008 r. ma rekord Francji na 5000  m bieżni w czasie 18  min  18  s w rajdzie Lille Metropole. Wybrane dla francuskiego zespołu dla Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008 w Pekinie, Yohann Diniz został zmuszony do przejścia na emeryturę po około trzydziestu kilometrów. Warunki klimatyczne w Pekinie tego dnia z 97% wilgotności powietrza na starcie, bólem brzucha i ud nie pomogły Yohannowi Dinizowi pokonać 50  km , podczas gdy osiągnął on najlepszy światowy wynik roku 2009 ( 3  h  38  min  45  s ).

W dniu 21 sierpnia 2009 roku, kiedy rozpoczął jako ulubione, skończył tylko 12 th , w 3  h  49  min  3  s , na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce w Berlinie . Aż do 30 th  kilometrowej było w czołowej grupie, ale ma pęknięty, przylgnął, stracić 30 sekund na kilometr na nim. Skorygowana klasyfikacja to 11 (11) po dyskwalifikacji w 2016 roku za doping zwycięzcy Sergey Kirdyapkin.

tytuł europejski zachowany (2010)

W dniu 30 lipca 2010 roku w Barcelonie , Hiszpania , zachował swój tytuł mistrzyni Europy w chodzie na 50 kilometrów . Obejmując prowadzenie od początku, wygrał mimo upadku w czasie 3  h  40  min  37  s i tym samym zachował tytuł zdobyty w Göteborgu w 2006 roku.

12 marca 2011 roku na swoim torze treningowym pobił rekord świata na 50  km marszu po torze w Reims. Poprawił ten rekord z 1996 roku o ponad 5 minut.

W 2011 roku, na Mistrzostwach Świata w Daegu , kiedy prowadził z Australijczykiem Nathanem Deakesem , jego nadzieje na pierwszy tytuł mistrza świata legły w gruzach po trzech czerwonych kartkach, równoznacznych z dyskwalifikacją po 17 kilometrach i 1 godzinie 13 minutach marszu.

Igrzyska Olimpijskie w Londynie (2012)

ten 18 marca 2012w Lugano pobił własny rekord Francji w marszu na 20 km w 1  h  17  min  43  s zaledwie 27 sekund od rekordu świata w dyscyplinie Vladimira Kanaykina  ; jednak został pokonany w tym wyścigu przez Włocha Alexa Schwazera ( 1  h  17  min  30  s ), jednego z jego rywali o igrzyska olimpijskie.

11 sierpnia 2012, kiedy skończył 8 th w 50  km spacer w londyńskiej olimpiadzie po awarii i spadku 36 th km, jest on zdyskwalifikowany po przybyciu do dysponowania tankować off obszaru.

Podczas Mistrzostw Świata w Moskwie w 2013 roku otrzymał dwa wnioski o dyskwalifikację na 20  km, a następnie poniósł awarię w połowie wyścigu. Chcąc oddać się w okolicach 36 kilometra, jeszcze odważnie ukończył wyścig na dziesiątej pozycji w czasie 3  h  45  min  18  s .

w wrzesień 2013Yohann Diniz postanawia rozstać się ze swoim trenerem od 2008 roku, Pascalem Chiratem. Zastępuje go Gillesem Rocca i „od czasu do czasu” będzie mu doradzał włoski Pietro Pastorini na poziomie technicznym.

3 e  kolejny europejski rekord tytuł i świat (2014)

ten 15 sierpnia 2014 r.Podczas Mistrzostw Europy w Zurychu , on wygrał 3 e  rzędu tytuł europejski, unikalny w historii sportu i zwalczania jednocześnie światowy rekord imprezy w 3  h  32  min  33  s , który był przetrzymywany od 2008 roku przez Rosjanin Denis Nizhegorodov ( 3  h  34  min  14  s ), zatrzymując się na ostatnich kilku metrach, by odzyskać portugalską flagę w hołdzie jego pochodzeniu.

W dniu 8 marca 2015 roku podpisał rekord świata na 20  km spacer podczas francuskich mistrzostw w Arles w 1  godz  17  min  2  s , a tym samym poprawił poprzedni znak w posiadaniu rosyjskiego Władimir Kanajkin przez 14 sekund. Ten rekord świata trwał tylko tydzień, ponieważ został pobity o 16 sekund przez Japończyka Yūsuke Suzuki podczas Mistrzostw Azji w chodzeniu w Nomi 15 marca.

20 lipca 2015 roku ogłosił, że zrezygnuje z Mistrzostw Świata w Pekinie z powodu nawracających bólów łonowych.

Olimpiada w Rio (2016)

ten 13 marca 2016 r.został mistrzem Francji 2016 w biegu na 50  km w 3  h  37  min  48  s i zakwalifikował się do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio .

ten 19 sierpnia 2016bierze udział w 50-  kilometrowym spacerze Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rio. Prowadząc wyścig z przewagą 1  min  40  s padł ofiarą problemów żołądkowo-jelitowych i musiał chwilowo zatrzymywać się na poboczu. Kiedy wznowił wyścig, Kanadyjczyk Evan Dunfee wrócił na swoje wyżyny i zachęcił go, ale wkrótce potem Diniz zachorował i gwałtownie upadł na ziemię. Mimo to wstaje i idzie dalej. Przez resztę kursu Francuz upadł ponownie trzy razy i zatrzymał się tak samo, z wyczerpanym ciałem. Wreszcie, Diniz zakończeniu działania w 8 -tego  położenia, w 3  h  46  min  43  s , sześć minut za zwycięzcy.

Światowy tytuł w Londynie (2017)

ten 13 sierpnia 2017 r.W wieku 39 lat zdobył swój pierwszy tytuł mistrza świata na mistrzostwach świata w Londynie w czasie 3  h  33  min  11  s , nowy rekord mistrzowski. Ustanowił drugi najlepszy czas w historii za swoim rekordem świata i został pierwszym francuskim zwycięzcą w tej dyscyplinie. Jest to 8 th francuski lekkoatleta wygrać złoty medal na mistrzostwach świata , 3 th na tych Mistrzostwach Świata. W tym samym czasie został najstarszym mistrzem świata w historii lekkoatletyki, mając 39 lat i 224 dni.

2 lipca 2018 r. ogłosił wycofanie się z Mistrzostw Europy w Berlinie po zmęczeniowym złamaniu miednicy. Yohann Diniz był trzykrotnym obrońcą tytułu mistrza. Jest konsultantem Telewizji Francuskiej przy okazji tych Mistrzostw Europy. Komentuje wydarzenia lekkoatletyczne wraz z Patrickiem Montelem , Stéphane Diagana i Marie-Amélie Le Fur .

Mistrzostwa Świata w Doha (2019)

W związku z Mistrzostwami Świata w Lekkoatletyce w Doha Yohann Diniz bierze udział w 50-kilometrowym marszu Pucharu Europy w Atylus na Litwie . Bez problemu wygrał wyścig w czasie 3 h 37 min 43 s, najlepszy światowy występ roku i rekord na Puchar Europy, mimo że nie startował w oficjalnych zawodach od czasu zdobycia tytułu mistrza świata w Londynie.

Na kilka dni przed startem w biegu o mistrzostwo świata mocno krytykuje warunki organizacyjne 50-kilometrowego marszu i wybór Dohy na gospodarza Mistrzostw, uważając, że ekstremalne upały zapowiedziane na wyścig poważnie zagrażają bezpieczeństwo uczestników, sportowców. 28 września osłabiony ekstremalnymi temperaturami nie zdołał odpowiednio obronić tytułu mistrza świata i wycofał się po 16 km, gdy już daleko mu do lidera wyścigu i japońskiego lidera Yusuke Suzuki , przyszłego zwycięzcy testu.

Przygotowania do Igrzysk Olimpijskich w Tokio (2020)

25 października 2019 r. Międzynarodowy Komitet Olimpijski ogłasza, że ​​imprezy piesze na Igrzyska Olimpijskie 2020 nie odbędą się w Tokio, ale w Sapporo , prawie 1000 kilometrów na północ od archipelagu, gdzie oczekuje się, że warunki pogodowe będą mniej duszące i mniej. wilgotniej niż w stolicy. Przewodniczący komitetu koordynacyjnego Igrzysk Olimpijskich 2020 John Coates uzasadnia to przeniesienie chęcią zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia sportowców, podczas gdy wyścigi drogowe w Doha wywołały wiele kontrowersji ze względu na ekstremalne temperatury, które musiały wytrzymać sportowcy. Yohann Diniz mówi, że jest „zaskoczony i usatysfakcjonowany” tą decyzją, którą uważa za „stosunkowo dobrą”. W przeciwieństwie do Dohy, gdzie nie zrobił nic, aby przygotować się na warunki, zmienił strategię olimpijską i postanowił trenować w komorze termicznej (odwzorowując warunki oczekiwane w Japonii) przez około sześćdziesiąt dni od 7 grudnia 2019 r. w Mira w Portugalii.

Po przełożeniu Igrzysk Olimpijskich w 2021 r. i nie mając celu w 2020 r., postanawia zakończyć sezon 2020 15 maja, aby lepiej przygotować się do następnego roku, w porozumieniu ze swoim trenerem Gillesem Rocca i urzędnikiem federalnym Pascal Chirat chodzić. Trening wznowił pod koniec czerwca, a od września kontynuował regularne podróże do Portugalii do pracy w komorze termicznej.

Życie prywatne

Poślubiona Céline, a następnie rozwiedziona, nauczycielka francuskiego i była sprinterka, mają dwoje dzieci.

Nagrody

Międzynarodowe nagrody
Przestarzały Zawody Miejsce Wyniki Test Czas
2005 Mistrzostwa Świata Helsinki - 50 km DQ
2006 Mistrzostwa Europy Göteborg 1 st 50  km 3 godz. 41 min 39 s
2007 Chodzenie po Pucharze Europy Leamington 1 st 20  km 1 godz. 18 min 58 s
Mistrzostwa Świata Osaka 2 nd 50  km 3 godz. 44 min. 22 s
2008 Igrzyska Olimpijskie Pekin - 50  km DNF
2009 Mistrzostwa Świata Berlin 11 th 50  km 3 godz. 49 min 3 s
2010 Mistrzostwa Europy Barcelona 1 st 50  km 3 godz. 40 min 37 s
2011 Mistrzostwa Świata Daegu - 50 km DQ
2012 Igrzyska Olimpijskie Londyn - 50  km DQ
2013 Chodzenie po Pucharze Europy Dudince 1 st 50  km 3 godz. 41 min 8
Mistrzostwa Świata Moskwa 9 th 50  km 3 godz 45 min 18 s
2014 Mistrzostwa Europy Zurych 1 st 50  km 3 godz. 32 min. 33 s
2015 Chodzenie po Pucharze Europy Murcja 3 rd 20  km 1 godz. 20 min 37 s
2016 Igrzyska Olimpijskie Rio de Janeiro 8 th 50  km 3 godz. 46 min 43 s
2017 Mistrzostwa Świata Londyn 1 st 50 km 3 godz. 33 min 11
2019 Chodzenie po Pucharze Europy Alytus 1 st 50 km 3 godz 37 min 43 s
2019 Mistrzostwa Świata Doha - 50  km DNF

Dokumentacja

Dokumenty osobiste
Test Czas Przestarzały Miejsce Notatka
5000  m pieszo 18:18:01 27 czerwca 2008 Villeneuve d'Ascq
5000  m spacer w pomieszczeniu 18:16 76 7 grudnia 2014 Reims Rekord Francji
10 000  m pieszo 38:08:13 12 lipca 2014 Reims
10  km pieszo 38:46 30 maja 2009 Kraków
20 000  m pieszo 1 godz. 19 min 42 s 10 25 maja 2014 Bogny-sur-Meuse Rekord Francji
20  km spacer 1 godz. 17 min. 02 s 8 marca 2015 Arles Rekord świata od 8 do 15 marca 2015
50 000  m pieszo 3 godz. 35 min. 27 s 12 marca 2011 Reims Rekord świata
50  km spacer 3 godz. 32 min. 33 s 15 sierpnia 2014 r. Zurych Rekord świata

Zobowiązania

Yohann Diniz zaangażował się w politykę od najmłodszych lat; Wstąpił do Rewolucyjnej Ligi Komunistycznej w wieku 16 lat i dużo prowadził kampanię przeciwko Frontowi Narodowemu w ramach skrajnie lewicowych grup antyfaszystowskich .

Od czasu jego przybycia na La Poste, był bardzo zaangażowany w swoim liście przewoźników kolegów , w szczególności na rzecz zdrowia w miejscu pracy, która została uznana za wielką sprawę narodową poprzez zarządzanie Courrier.

Otrzymał Nagrodę Miasta Paryża przyznaną przez Académie des sports w 2006 roku.

W lipcu 2011 roku dołączył do zespołu kampanii wyborczej Martine Aubry dla socjalistycznych prawyborów w 2011 roku, z Brigitte Bourguignon i Valérie Fourneyron odpowiedzialnymi za temat „Sport”.

Jest również sponsorem edycji 2016 Cartel des Mines, corocznej trzydniowej imprezy sportowej skupiającej szkoły inżynierii górniczej w Europie.

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. „  Profil Yohanna Diniz  ” (dostęp 29 sierpnia 2017 r. )
  2. Quentin Girard, „Yohann Diniz: długi marsz” na temat Wyzwolenia , 3 września 2017 r.
  3. Yohann Diniz, listonosz i medalista , leparisien.fr, 8 września 2007
  4. "  Diniz szaleńczo!"  » , na eurosport.fr (konsultacja 30 lipca 2010 )
  5. "  Diniz spada z góry  " , na eurosport.fr (dostęp 3 września 2011 )
  6. „  Światowa lekkoatletyka: Yohann Diniz zdyskwalifikowany z 50 km marszu Światowa lekkoatletyka: Yohann Diniz zdyskwalifikowany z 50 km marszu  ”, Le Monde.fr ,3 września 2011( przeczytaj online , konsultacja 24 kwietnia 2020 r. )
  7. „  Spacer: Diniz poprawia swój francuski rekord na 20 km  ” , na www.lemonde.fr (dostęp 24 maja 2012 )
  8. „  JO/marsz: Diniz zdyskwalifikowany  ” , na Le Figaro ,11 sierpnia 2012(dostęp 25 maja 2017 r . ) .
  9. "  50 km spacerem. Yohann Diniz zdyskwalifikowany  ” , na La Dépêche du Midi ,11 sierpnia 2012(dostęp 25 maja 2017 r . ) .
  10. Olivier Paquereau, „  Diniz na końcu cierpienia  ” , o L'Équipe ,14 sierpnia 2013 r.(dostęp 25 maja 2017 r . ) .
  11. „  Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce, pomimo odwagi, Yohann Diniz już tego nie może  ”, La Croix ,14 sierpnia 2013 r.( ISSN  0242-6056 , przeczytany online , dostęp 24 kwietnia 2020 r. )
  12. "  Diniz zmienia trenera  " w Le Figaro ,26 września 2013 r.(dostęp 25 maja 2017 r . ) .
  13. „  Zurych: rekord świata i złoty medal dla Yohanna Diniz w marszu na 50 km.  » , Na Le Parisien ,15 sierpnia 2014 r.(dostęp 25 maja 2017 r . ) .
  14. „  Yohann Diniz zdobywa tytuł mistrza Europy na 50 km marszu  ” , na RTL.fr (dostęp 12 maja 2020 r. )
  15. „  Rekord świata na 20 km marszu dla Yohanna Diniz  ” , na Francetvsport (dostęp 24 kwietnia 2020 r. )
  16. (en-US) „  Wydaje się, że lider chodu wyścigowego ma problemy z kupą  ” ,19 sierpnia 2016(dostęp 7 kwietnia 2018 )
  17. Y. Tak. @YannSoude , „  Pierwszy tytuł mistrza świata w marszu na 50 km dla Yohanna Diniz  ”, TEAM ,13 sierpnia 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 13 sierpnia 2017 r. )
  18. "  Dlaczego tytuł Yohanna Diniz jest historyczny - Athlé - ChM  " , na L'Équipe (dostęp 8 grudnia 2019 r. )
  19. "  ATHLE.FR | Pakiet Yohann Diniz na Mistrzostwa Europy w Berlinie  ” (dostęp 2 lipca 2018 r. )
  20. „  Prasa: Mistrzostwa Europy  ” , www.francetvpro.fr , Francetv sport (dostęp 17 lipca 2018 )
  21. „  Yohann Diniz wygrywa Puchar Europy 50 km spacerem w płonącym czasie – Athlé  ” , na L'Équipe (dostęp 9 grudnia 2019 r. )
  22. „  Yohann Diniz (zaangażowany na 50-kilometrowym spacerze po Światach Doha):„ Jesteśmy brani za idiotów „- Athlé - Mondiaux  ” , na L'Équipe (dostęp 9 grudnia 2019 r. )
  23. „  Światy: Yohann Diniz rezygnuje z 50-kilometrowego spaceru – Athlé – Mondiaux  ” , na L'Équipe (dostęp 9 grudnia 2019 r. )
  24. „  Maraton i marsz Igrzysk Olimpijskich 2020 odbędą się w Sapporo, na północ od Tokio – Athlé – Igrzyska Olimpijskie 2020  ” , w serwisie L'Équipe (dostęp 10 grudnia 2019 r. )
  25. RMC SPORT , „  OJ 2020: Diniz” zaskoczony i zadowolony „z przeniesienia maratonu i spaceru  ” , na RMC SPORT (dostęp 10 grudnia 2019 r. )
  26. „  Yohann Diniz będzie trenował w komorze termicznej na Igrzyska Olimpijskie 2020 w Tokio – Athlé  ” , na L'Équipe (dostęp 10 grudnia 2019 r. )
  27. "  Yohann Diniz postanawia zakończyć sezon - Athle  ", L'Équipe ,15 maja 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 5 czerwca 2020 r. )
  28. Stéphane Colineau , „  Yohann Diniz:„ Pojechałem na wieś, aby zerwać plakaty FN  ” , na leJDD.fr (dostęp 19 sierpnia 2016 )
  29. Martine Aubry i jej „zespół marzeń” , nouvelleobs.com, 14 lipca 2011
  30. „  Cartel 2016  ” , na stronie kopalni ParisTech, gospodarza Cartel des Mines 2016 ,11 kwietnia 2016(dostęp 25 maja 2017 r . ) .

Zobacz również

Linki zewnętrzne