Xerocomus zelleri

Xerocomus zelleri Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Zdjęcie karpoforu Xerocomus zelleri Klasyfikacja według MycoBank
Królować Grzyby
Pod-panowanie Dikarya
Podział Basidiomycota
Poddział Agaricomycotina
Klasa Agaricomycetes
Podklasa Agaricomycetidae
Zamówienie Boletales
Rodzina Boletaceae
Uprzejmy Xerocomus

Gatunki

Xerocomus zelleri
( Murrill ) Snell , 1944

Synonimy

Podgrzybek zelleri uprzednio Boletus zelleri , znany również jako Xerocomelus zelleri od jej rodzimy nazwą Zeller jest Bolete JeSt gatunki zjadalnych Basidiomycete grzybów z rodzaju Boletus w rodzinie Boletaceae , w zachodniej l ' Ameryce Północnej . Można go rozpoznać po ciemnobrązowym do czerwonego prawie czarnego koloru górnej części kapelusza, żółtych porach na spodzie i czerwonawej łodydze. Rośnie latem i spada na ziemię, często w lasach sosnowych Oregonu lub na skraju.

Taksonomia

Xerocomus zelleri został po raz pierwszy opisany przez amerykańskiego mikologa Williama Alphonso Murrilla w 1912 roku; Murrill po raz pierwszy nazwał go Ceriomyces zelleri, zanim zmienił go i zaklasyfikował do rodzaju Boletus . Nazwa gatunku pochodzi od profesora Sanforda Myrona Zellera, mikologa z Oregon State University, który jako pierwszy znalazł ten gatunek w Seattle .

Gatunek został przeniesiony do rodzaju Xerocomus przez Waltera Henry'ego Snella w 1944 roku.

Opis

W kapelusz wynosi pomiędzy 5 i 12  cm średnicy, początkowo wypukły po czym spłaszcza się nieco, kiedy dojrzałe. Jest mięsisty, aksamitny,

Skórka : Młode okazy pokryte są szarawym kwiatem o nieregularnej powierzchni, od ciemnobrązowego do prawie czarnego, jego brzegi są bladokremowe. Błona dziewicza : rurki tworzące spód kapelusza ( błona dziewicza ) mają 1,5 cm długości i są kanciaste, żółte, z czasem stają się brudnożółte i ostatecznie zielonkawożółte; na powierzchni błony dziewiczej znajduje się 1 do 2 porów na milimetr, nie zmieniają koloru po zmiażdżeniu, ale pod wpływem powietrza przez pewien czas mogą stać się lekko brązowawe. Miąższ jest żółty do brudnożółtego, a po przecięciu lub złamaniu mogą wykazywać rozproszone niebieskie plamki.

Trzon : Stopa może osiągnąć 10  cm wysokości, 1 do 2,5  cm średnicy i jest spuchnięta u nasady. Jego powierzchnia jest czerwona lub żółta z czerwonymi prążkami, często białymi lub żółtymi u podstawy, miąższ jest włóknisty; w okresie dojrzałości łapy zmieniają kolor od żółtawo-czerwonego do ciemnoczerwonego.

Zarodnik: wrażenie zarodników jest oliwkowo-brązowe; jedno ze źródeł zauważa, że ​​drukowanie zarodników tego gatunku może pozostawić „dużo żółtego soku na papierze”.

Jadalność

Gatunek ten jest jadalny, ale należy uważać, aby zebrane okazy były wolne od larw much. Nie ma charakterystycznego zapachu, a jego smak określany jest jako lekki lub „lekko kwaśny”. W swoim oryginalnym opisie autor zauważył, że jego tekstura była „lekko śluzowata”.

Uwagi i odniesienia

  1. V. Robert, G. Stegehuis i J. Stalpers. 2005. Silnik MycoBank i powiązane bazy danych. https://www.mycobank.org/ , dostęp 14 listopada 2018
  2. BioLib , dostęp 14 listopada 2018 r
  3. NCBI , dostęp 14 listopada 2018
  4. Murrill WA. , „  Polyporaceae and Boletaceae of the Pacific Coast  ”, Mycologia , t.  4, N O  21912, s.  91–100
  5. Murrill WA. , „  Agaricaeae of the Pacific Coast: I  ”, Mycologia , t.  4, n O  4,1912, s.  205-17
  6. (en) Schalkwijk-Barendsen HME., Mushrooms of Western Canada , Edmonton, Lone Pine Publishing,1991, 414  s. ( ISBN  978-0-919433-47-2 ) , str.  195
  7. (in) Sundberg W, A. Bessette, Mushrooms: A Quick Reference Guide to Mushrooms of North America (Macmillan Field Guides) , New York, Collier Books,1987, kieszeń ( ISBN  978-0-02-063690-8 , OCLC  15628833 , LCCN  87011718 ) , s.  38
  8. (en) Tylukti EE. , Mushrooms of Idaho and the Pacific Northwest Vol. 2 Non-gilled hymenomycetes , Moscow, Idaho, The University of Idaho Press,1987, 232  str. ( ISBN  978-0-89301-097-3 , LCCN  79064127 ) , str.  33
  9. (w) Miller RH, Miller OK. North American Mushrooms: A Field Guide to Edible and Nedible Fungi , Guilford, Conn Falcon Guide2006, 1 st  ed. , 583,  str. ( ISBN  978-0-7627-3109-1 , LCCN  2005055501 , czytaj online ) , str.  395
  10. (w) Arora D. Mushrooms Demystified: A Comprehensive Guide to the Fleshy Fungi , Berkeley, Calif, Ten Speed ​​Press,1986, 2 II  wyd. , 959  str. , kieszeń ( ISBN  978-0-89815-169-5 , LCCN  86005917 , czytaj online ) , s.  518–19
  11. (w) Ammirati JF, McKenny M, DE. Stuntz, The New Savory Wild Mushroom , Seattle, University of Washington Press,1987, 249  s. , kieszeń ( ISBN  978-0-295-96480-5 , LCCN  86028294 ) , s.  11
  12. Wood M, Stevens F, „  California Fungi: Boletus zelleri  ” , MykoWeb (dostęp 15 września 2009 )

Xerocomus zelleri

Xerocomellus zelleri

Boletus zelleri