Wiersz światła (w arabski : آية النور , Ayat an-nur ) jest 35 th wiersz od 24 th sura z Koranu , który jest nazwany w wiersz Sura An-Nur . Ten werset, znany ze swojej symboliki, nadaje się do mistycznych lub ezoterycznych odczytów Koranu (en) ( taʾwīl ). Ten werset jest bardzo często używany w dekoracji lamp meczetu (w) .
Tekst wersetu jest następujący:
Muhammad Hamidullah podaje następujące tłumaczenie:
„Bóg jest światłem niebios i ziemi. Jego światło jest jak nisza, w której jest lampa. Lampa jest w krysztale (pojemniku), a ta wygląda jak gwiazda o wielkim blasku; jego paliwo pochodzi z błogosławionego drzewa: drzewa oliwnego, ani wschodniego, ani zachodniego, którego oliwa wydaje się zapalać, nawet gdy ogień go nie dotyka. Światło za światłem. Bóg prowadzi drogą prostą ku światłu, kogo chce. Bóg przytacza ludziom przypowieści, a Bóg jest wszechwiedzący. "
Ten werset znajduje się w surze 24 Koranu. Jest to złożone i kilku autorów obserwuje w nim zmiany. Tak więc wersety 34-45, bardziej poetyckie, kontrastują z kontekstem sura i pochodzą z innego okresu. Werset 34 „otwiera nową sekcję naznaczoną przerwą zarówno pod względem formy, jak i tematyki” . Wraz z następnymi wersetami tworzy serię symbolicznych obrazów i przypowieści na temat opozycji między światłem a ciemnością. Dla Böweringa ta sura ma ślady pracy redakcyjnej: „Ich nieoczekiwane pojawienie się [w odniesieniu do wersetów 34-45 i 46-56] w surie może wynikać z pomyłki redakcyjnej lub, co sugeruję jako bardziej prawdopodobne, może być spowodowane zamieszaniem redakcyjnym . być wynikiem wyraźnego wstawienia redakcyjnego podczas tworzenia tekstu i ostatecznego redagowania ” .
Werset 35 to prestiżowy werset, szeroko znany ze swoich mistycznych interpretacji. Łączy symbole w poezji arabskiej, a także w tradycjach żydowskich i chrześcijańskich czy wschodnich praktykach modlitwy chrześcijańskiej. Tak więc obraz modlitwy znajduje analogie w Księdze Psalmów lub w Ewangelii według Jana . Dla Dye ten werset i osoby, które go otaczają, można zrozumieć na chrześcijańskim tle . Wzmianka o drzewie oliwnym przypomina w Księdze Zachariasza skojarzenie lampy z dwoma drzewami oliwnymi, obraz wzięty w Księdze Objawienia . Grodzki kojarzy pierwsze zdanie tego wersetu z innym fragmentem Apokalipsy (Ap 21: 23-24). Winitzer łączy ten werset z początkiem Księgi Ezechiela (Ez 1: 26-27). Dla autora idea lampy kojarzona z boskością należy do koncepcji bliskowschodnich. Idea ta znajduje się w tekście przywołującym Marduka / Bela.
Wersety 36-38 są częścią ciągłości tego wersetu 35. Podają wskazówki, które bez wątpienia pozwalają lepiej zrozumieć Sitz in Leben w tym fragmencie. Jak już wiadomo w poezji przedislamskiej, mnisi podczas nocnych czuwania zapalali lampki , które mogły kierować podróżnikami. Dlatego mężczyźni, którzy celebrują imię Boga, byliby chrześcijańskimi mnichami. To niearabskie i prawdopodobnie chrześcijańskie pochodzenie jest językowo potwierdzone obecnością pierwotnie niearabskich terminów w tym wersecie i we fragmentach równoległych.
Wśród egzegetów wersetu znajdujemy:
Dla Khalfallah ten werset stwarzał szereg problemów teologicznych. Tak więc, na przykład, „w celu określenia Boga jako światło, ze wszystkimi konotacjami słowo może zaprosić, byłoby skojarzyć go z jednego ze swoich stworzeń . ” Niektórzy egzegeci rozwinęli ideę analogii, aby wyjaśnić ten werset. Według Julie Bonnéric, jeśli chrześcijaństwo już obficie kojarzy Boga ze światłem, to jednak jest to światło naturalne, podczas gdy w tym wersecie Boga symbolizuje światło lampy, sztuczne światło.
Wersety Koranu, takie jak Verse of Light, były używane przez obrońców sufizmu do obrony ich punktu widzenia. Dla Alexandra Knysha, „w kształtowaniu charakterystycznej mistycznej kosmologii i metafizyki, myśliciele sufi wykorzystali Koran do nowych, twórczych zastosowań. Tak więc słynny „werset światła” (Q. 24:35), który przedstawia Boga jako wzniosłe i niezgłębione światło, bardzo sprzyja mistycznym opracowaniom na temat światła i ciemności oraz odwiecznej walki ducha z materią . „ Dla uczonych sufickich związek między Bogiem a światłem znajduje się w wersecie 257 Sury 2.