Ursus Minor

Ursus Minor to grupa muzyczna stworzona przez Tony'ego Hymasa, który zaczął występować i nagrywać wstyczeń 2003.

Kwartet z François Corneloup , Jefem Lee Johnsonem i Davidem Kingiem , następnie François Corneloup, Jef Lee Johnson i Stokley Williams, następnie François Corneloup, Mike Scott i Stokley Williams i wreszcie François Corneloup, Grego Simmons i Stokley Williams, grupa nie ma prawdziwych granic estetycznych niemniej jednak silna skłonność do dzielenia się z raperami, takimi jak Boots Riley, Brother Ali , D 'de Kabal, Desdamona czy deM atlaS. Albumy zostały opublikowane w kolekcji wytwórni Nato Hope Street i wyprodukowane przez Jeana Rocharda .

Biografia

Wczesne lata 2000-2003

W lipcu 2000 roku, dzień po koncercie kolektywu Los Incontrolados na festiwalu Jazz à Luz w Luz-Saint-Sauveur , klawiszowiec Tony Hymas i producent muzyczny Jean Rochard spotkali się, aby porozmawiać o utworzeniu nowej grupy. Wspomnienie The Lonely Bears szybko wskazuje na kwartet, a pierwsze, które się wyróżnia, to nazwisko saksofonisty François Corneloup (obecnego również na koncercie Los Incontrolados). Mówiąc również o pięknie nieba w Pirenejach , szybko pojawia się nazwa, sugerowana przez Jeana Rocharda, wielkiego niedźwiedzia. Hymas odpowiada: „mały na początek” . Wybrana nazwa będzie zatem brzmiała Ursus Minor.

Od razu określoną osobliwością zespołu jest to, że chętnie będzie miejscem zaproszeń dla innych muzyków, śpiewaków czy raperów. Przez następne dwa lata zastanawiamy się nad pozostałymi dwoma muzykami. Podczas koncertu z Michela Portalu Minneapolis Projektu , Jef Lee Johnson (który Jean Rochard nagranej w 2001 roku Sonny Thompson i Michael Bland jako Wiadomości z Dżungli ) zastępuje Vernon Reid , który jest okazją do Tony Hymas się z nim spotkać i bawić się z nim. Decyzja jest natychmiastowa. Perkusista David King zostanie wybrany po tym, jak dostrzeżono go w Happy Apple (Jean Rochard jest w 2002 roku producentem Youth Oriented , pierwszego albumu grupy dla Universal). Dzięki współpracy festiwalu Sons d'hiver, pomysł dwóch wieczorów wstyczeń 2003 który będzie poprzedzony nagraniem.

Formacja i początki 2003-2005

Ursus Minor formuje się wcześnie styczeń 2003w studiu prób Campus w Paryżu . Pierwszy projekt skupia kwartet, do którego dołączyli piosenkarka Ada Dyer, raperzy Boots Riley, M1 i Umi (z Dead Prez ), D 'z Kabal i Spike (dwaj ostatni byli z Los Incontrolados w Sons d winter w 1999 roku) a gitarzysta Jeff Beck zna Tony'ego Hymasa. Kod zgromadzenie stwierdzenie „Jak wejść w XXI th  century bez utraty pamięci” , który pozostanie definicja ducha muzycznego i polityki Ursus Mniejszej. Zespół będzie nagrywał w Studios de la Seine w Paryżu i wystąpi 18 i 18 w Sons d'hiver, Théâtre Romain Rolland w Villejuif.19 stycznia. W 2004 roku grupa grała jako kwartet na festiwalach Minnesota-sur-Seine (w Minneapolis) i Sons d'Hiver. Trudności ze znalezieniem nowego dystrybutora opóźniają wydanie albumu Zugzwang, który ukaże się wiosną 2005 roku . Odbiór jest dobry a Frédéric Goaty w Jazz Magazine pisze: „Rzadko kiedy muzyka zawładnęła publicznością w takim stopniu, dezorientując ją, drażniąc, inspirując: ożywiając (…). Najważniejsze, nawet najbardziej wzruszające, jest to, że muzycy wywodzący się z różnych horyzontów a priori potrafili dialogować, dzielić się, rozmawiać z nami o miłości, zwątpieniu, podniecać George'a W. Busha , grać i tworzyć razem coś zupełnie innego. ” A „  Zugzwang to najodważniejszy album jazzowy, ale nie ten” wydany w ostatnich latach. Czy będzie jazz, że London Calling by The Clash było kiedyś rockiem czy hip-hopem Fear of a Black Planet of Public Enemy ? Przyszłość pokaże. W międzyczasie i ryzykując powtórzenie się, nie przegap tego. "

Drugi okres 2005-2008

Ogromna popularność tria The Bad Plus szybko sprawiła, że ​​perkusista David King stał się niedostępny. To Stokley Williams, widziany w Minneapolis przez Jeana Rocharda w hołdzie dla Jimiego Hendrixa , który został wybrany, aby go zastąpić. Pierwszy koncert nowej wersji Ursusa Minor odbędzie się na Europa Jazz Festival w Le Mans w dniu1 st maja 2005. W związku z problemem lotniczym Stokley Williams przybywa na około trzydzieści minut przed koncertem. Żaden z trzech muzyków go wtedy nie spotkał. Grupowe zdjęcie Guya Le Querreca i szybka próba ustna poprzedzają koncert, w którym Stokley Williams idealnie pasuje. Ponadto śpiewa (jest członkiem Mint Condition). Następnego dnia nieformalnie nagrywają na sesję, którą po części znajdziemy na drugim albumie Nucular . Następnego lata grupa gra w Paryżu, a następnie w Luz-Saint-Sauveur i wykonuje trasę po Francji w listopadzie ( Lyon - gdzie Simon Goubert zastępuje Stokleya Williamsa, który nie może uczestniczyć), Montluçon , Tours , Poitiers , Nantes , Brest , Lorient , Langonnet , Argenteuil ). Sesje Nucular są nadal filmowane przez reżyserkę Lirię Bégéja . W październiku podczas koncertu w Triple Rock w Minneapolis grupa ożywiła praktykę zapraszania raperów: Brata Ali, Eyedea , D 'de Kabal i Spike.Grudzień 2005grupa nagrała oryginalną muzykę do filmu Coup de Sang Jeana Marbœufa z piosenką Deeper Still . W 2006 roku grupa zagrała z Bratem Ali na Sons d'hiver, a także w Paryżu (festiwal La Villette) i Minneapolis (na utwór zostanie zaproszony Umar Bin Hassan of the Last Poets). Kwartet koncertował we Francji (Paryż, Angers , Uzeste - gdzie zagra z Bernardem Lubatem , Fabrice Viera i Yves Carbonne). W Treignac podczas spotkania festiwalowego Kind of Belou narodzi się bliska relacja, która rozwinie się między grupą a tym festiwalem. Album Nucular in quartet z gościem Brother Ali został wydany jesienią 2006 roku. W 2008 roku grupa spotkała się w Minneapolis z raperami grupy La Rumeur i odbyła krótką letnią trasę koncertową po Angers, Paryżu i Châlons-en-Champagne. Pod koniec koncertu Jef Lee Johnson opuszcza grupę, aby poświęcić się swojemu trio.

Trzeci okres 2009-2012

5 i 7 maja 2009, trzecia formacja Ursus Minor prezentowana jest w Strasburgu i Paryżu z nowym gitarzystą Mikiem Scottem. W 2010 roku Ursus Minor ponownie jest gościem Winter Sons i zaprasza raperów Desdamona i Boots Riley. Ci ostatni nagrywali również 4 utwory w studiu Pigalle na nowy album, który zostanie ukończony w Creation Audio, studio w Minneapolis następnego lata. Ursus Minor weźmie udział w Black Dog Block Party z Desdamoną, Eyedeą, Kristoffem Krane'em. Nie wezmę `` ale '' za odpowiedź, której tytuł nawiązuje do Langstona Hughesa (piosenka jest mu również dedykowana) została wydana jesienią 2010 roku, poprzedzająca trasę koncertową po Francji z Boots Riley i Desdamona (Bordeaux, Poitiers, Paryż , Saint-Martin-des-Champs , Carhaix , Langonnet , Saint-Pol-de-Léon , Brest, Rennes ). Lato 2011, koncerty w Luxey i La Tour-d'Aigues z Boots Riley i Desdamona (Q zastępuje Stokleya Williamsa niedostępnego na te dwa terminy) a następnie jesienią, także z Desdamoną i Boots Riley) w Reims , Saint-Brieuc , Paryżu, Gennevilliers , Limoges , Saint-Nazaire - Ezra Brown zagra tytuł przypominający). Plik11 lutego 2012Ursus Minor da Sons d'hiver koncert Howarda Zinna z udziałem Returning Boots Riley, Desdamona, Mahmoud El kati i Ada Dyer. Przywołanie będzie również okazją do odnalezienia La Rumeura, Carnage the Executioner, Moon i Mehdi Crinière. To będzie ostatni koncert z Mike'em Scottem opuszczonym w grupie Prince'a .

Czwarty okres 2013 - 2016

To młody gitarzysta z Oakland , Grego Simmons, który zostaje gitarzystą grupy. Pierwsza trasa koncertowa zaplanowana jest na wiosnę 2013 roku z Desdamoną i Adą Dyer. Na pierwsze koncerty Patrick Dorcean zastępuje Stokleya Williamsa zatrzymanego przez Mint Condition (Langonnet, Laon , La Ferté-Alais , Tours, Bordeaux , Poitiers, Châteaulin (Run ar Puns), Lyon), a następnie Stokley zapewnia pozostałą część trasy ( Dijon , Nantes, Argenteuil). Latem 2013 roku grupa gra z Desdamoną w ZAD Notre-Dame-des-Landes, wspierając walkę z projektem lotniska Grand Ouest . Utwór Hamona Martina i Sylvaina GirO Notre Dame des Oiseaux de fer znalazł się w repertuarze już wiosną. Efektem będzie utwór Zad Song, którego współautorem są Tony Hymas i Desdamona. Latem 2015 roku Ursus Minor przeniósł się do Treignac, aby nagrać swoje czwarte dzieło What Matters Now . Goście są liczni: deM atlaS, Desdamona i Ada Dyer, ale także Dominique Pifarély, Le Baisse du Doubt, Patrick Dorcean, Frédéric Pierrot, Manon Glibert, Anna Mazaud, Bernat Combi, Léo Remke-Rochard. Pojawiają się również Serge Quadruppani , Sylvain GirO, Julia Robin, Christelle Raffaëlli i Dexter Sacco. Grupa gra dwukrotnie na festiwalu Kind of Belou, a także w okrojonej edycji Magasin Général de Tarnac . Następnie znajdujemy go w 2016 roku z Desdamoną jako jedynym gościem w Peillac (z korzyścią dla wątpliwości w przypadku Zad Song ), w Paryżu, a następnie w Tulle, aby uczcić wydanie płyty What Matters Now , a także podczas improwizacji w Treignac ( z gigantyczną reprodukcją czekoladowej okładki płyty wykonaną przez początkujących cukierników z Tulle).

Odbiór prasy jest entuzjastyczny. Jean-Jacques Birgé w Mediapart pisze: „Głosi pilność w piosenkach soulowych lub funkowych, a jego instrumentalne elektryzują nas… Fantastyczne. (…) Nowy album Ursus Minor to arcydzieło… ” , Louis-Julien Nicolaou w Les Inrocks  : Nawiasem mówiąc, coś więcej niż album, wydarzenie muzyczne, literackie, graficzne, fotograficzne i protest, otwarte dla wszystkich, o których można marzyć , odzwierciedlaj i wyrażaj siebie, aby kształtować nową przyszłość, chimeryczną lub możliwą. " I Francis Marmande w Le Monde  : " Kolektyw Ursus Minor nie gra ani jazzu funkcjonalnego, ani urzędniczego, a tym bardziej java tout va. Gra dla przyszłości (What About Tomorrow). Nie fantazjuje się w towarzystwie solistów, ale widzi się w trybach, kombinacjach, majsterkowiczach ogólnej dynamiki. Całkowity sukces. ” . Album będzie jednym z 5 albumów roku w tym dzienniku. Kamerzysta Keru (grupa GROIX) nagrał klip z piosenką Zad Song przesłaną w formaciestyczeń 2017.

Piąty okres 2018

Plik 28 stycznia i 3 lutego 2018 r, grupa powraca na scenę Sons d'Hiver w Choisy-le-Roi i La Fraternelle w Saint Claude z perkusistą Rodneyem Ruckusem, który zastąpił wówczas Stokleya Williamsa, który był w trasie koncertowej w ramach jego solowego projektu, i zaprasza rapera Crescent Moon (z Kill the Vultures Grupa). Hervé Samb jest gościem jednego wieczoru w Douarnenez le28 lipca z Crescent Moon, Hymas, Corneloup i Ruckus, a następnie 2 września w Nantes w Rendez-Vous de l'Erdre kwartet wita Marcusa Machado jako nowego gitarzystę i zaprasza rapera Billie Brelok.

Członkowie

Członkowie zastępczy

Goście

Buty Riley , M1 (Dead Prez), Umi (Dead Prez), Jeff Beck , Ada Dyer, D 'de Kabal , Spike, Brother Ali , Eyedea , deM atlaS, Desdamona, Hervé Samb, Crescent Moon, Billie Brelok, Dominique Pifarély , Korzyści z wątpliwości, Patrick Dorcean, Frédéric Pierrot , Manon Glibert, Anna Mazaud, Bernat Combi, Léo Remke-Rochard, La Rumeur , Kristoff Krane, Simon Goubert , Ezra Brown, Umar Bin Hassan, Bernard Lubat , Fabrice Viera, Yves Carbone , Moon, Carnage The Executioner, Mehdi Crinière, Guillaume Roy, Régis Huby , Irène Lecoq, Sarah Veillan, Monica Brett-Crowther, Elsa Birgé, Sylvain GirO, Krismenn, Elsa Birgé

Dyskografia

Uwagi i odniesienia

  1. Lionel Eskenazi, „  Ursus Minor, 10 lat w Drodze Mlecznej  ”, Jazz Magazine / Jazz Man n ° 650 ,czerwiec 2013
  2. Stéphane Ollivier, Le Chronatoscaphe , Paryż / Paryż, nato,2005, 128  str. ( ISBN  2-84907-574-4 ) , Ameryka, Ameryki, strona 122
  3. Michel Portal, Dipping In Minneapolis , Universal Music Jazz France, 2002
  4. Jef Lee Johnson - Sonny Thompson - Michael Bland, Wiadomości z dżungli , Universal Music France, 2001
  5. Sylvain Siclier, „  Niespodzianki i odkrycia w Sons d'hiver  ”, Le Monde ,14 stycznia 2003
  6. „  Ursus Minor  ”, Télérama ,4 stycznia 2003
  7. Stéphanie Binet, „  Rap i jazz zaangażowani  ”, Liberation ,19 stycznia 2003
  8. Paola Genone "  Wół Minneapolis  " L'Express n O  2794 ,1 st styczeń 2005
  9. Frédéric kozi, "  Kronika Sons d'hiver festiwalu  " Jazz Magazine n o  534 ,Luty 2003
  10. Frederic kozi „  Disque émoi  ” Jazz U N O  560 ,Maj 2005
  11. Fara C., „  Coup de sang, sztuka zaangażowana. Kino.  ", Ludzkość ,23 grudnia 2006
  12. Bruno Guermonprez, „  Jazz in filigree  ”, So Jazz ,listopad 2010
  13. Sylvain Siclier, „  Idealny wieczór i jazz bez barier w La Tour-d'Aigues  ”, Le Monde ,16 sierpnia 2011
  14. Stéphane Ollivier, „  Ursus Minor  ”, Jazz Magazine / Jazz Man n o  634 ,luty 2012, s.  13
  15. „  Kind of Belou: otwartość na świat  ”, L'Écho ,31 lipca 2015 r
  16. „  Ursus Minor: What Matters Now  ” w Mediapart ,27 września 2016 r
  17. Louis-Julien Nicolaou, „  Ursus Minor: What Matters Now  ”, Les Inrocks n o  1090 ,25 października 2016 r
  18. Francis Marmande, „  Czerwone gwiazdy Belleville  ”, Le Monde ,23 października 2016 r
  19. Francis Marmande, „  Rok 2016 w muzyce, podsumowanie naszych bębenków - wybór Francisa Marmande  ”, Le Monde ,30 grudnia 2016 r
  20. „  Ursus Minor and Desdamona: ZAD Song (in What Matters Now)  ” , na Youtube ,22 stycznia 2017 r

Linki zewnętrzne