Pyłki Tyto

Pyłki Tyto Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Rekonstytucja pyłków Tyto Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Klasa Aves
Zamówienie Strigiformes
Rodzina Tytonidae
Uprzejmy Tyto

Gatunki

†  Tyto pyłki
Wetmore , 1937

Tyto Pollens to wymarła płomykówka olbrzymia,która żyła na Bahamach podczas ostatniej epoki lodowcowej.

Jest znane tylko z częściowych szczątków trzech osobników, które zostały zebrane z wysp Little Exuma (miejsce to zostało błędnie zidentyfikowane jako na Great Exuma w oryginalnej literaturze) i New Providence . Alexander Wetmore pierwotnie opisał pojedyncze gatunki skamieniałości z terenu Little Exuma, które są holotypem: kompletny krukowaty , bliższy koniec kości łokciowej, główna śródręcza pozbawiona bliższego końca i cała kość udowa. Kość udowa ma 81,2  mm długości. Dwa stanowiska paleontologiczne datują je na okres przed przybyciem ludzi ( Lucayans ) na wyspy.

18 000 lat temu poziom morza był o 120 metrów niższy niż obecnie, a Bahamy istniały jako co najmniej pięć głównych wysp, których masa lądu była ponad 10 razy większa od współczesnych. Te dwa stanowiska wykopaliskowe należałyby do tej samej wyspy. Zgromadzenie skamieniałości z tego okresu wskazuje, że Bahamy były w tym okresie znacznie bardziej suche i jałowe, a zamiast lasów sosnowych, które dziś pokrywają wyspy, porastała je rozległa sawanna lub łąki. Gatunek był sympatryczna z płomykówka ( Tyto alba ), który był znacznie bardziej powszechne na Bahamach wówczas niż obecnie, a także miał radykalnie inną dietę niż dzisiaj., Porzuciwszy dietę składającą się głównie z brązowymi anoles ( brązowy anole ) dziś szczurom i myszom .

Miejsce w New Providence zawierało tylko dwa częściowe szkielety, ale także duże ilości kul odrzucających sowy. Pokazują one, że dieta T. pollens była w dużej mierze oparta na dużym gryzoniu Geocapromys ingrahami , który obecnie żyje tylko na jednej małej, suchej wyspie, ale który wydaje się być jedynym ssakiem lądowym na Bahamach i niezwykle rozpowszechnionym na wszystkich. większości wysp w tym czasie. Uważa się, że klimat stał się bardziej wilgotne dozwolone nowego siedliska sosnowych lasach tych Bahamach (las sosny Karaiby ) przedłużyć do wysp, które usunęła główną zdobycz z pyłkiem T. wszystkich wysp wyjątkiem suchych siedlisk i polowanie przez Lucayans mogło również doprowadzić do wyginięcia gatunku.

Witryna Little Exuma pochodzi z pobliskiej warstwy poniżej ciemniejszej, bardziej organicznej warstwy, pokazującej przybycie Lucayans, ale nigdy nie została odpowiednio datowana. Witryna New Providence powstała około 20 000 lat temu. T. pollens był blisko spokrewniony z T. ostologa z Hispaniola i T. noeli z Kuby . T. noeli był sympatyczny z jeszcze większym gatunkiem płomykówki.

W raporcie z 1995 roku Bruce G. Marcot, leśniczy z Pacific Northwest Research Station w Portland w stanie Oregon, twierdził bez dowodów, że mieszkała w starożytnych lasach sosnowych Bahamów na wyspie Andros na Bahamach, chociaż zbiór skamielin wskazuje, że był to gatunek prerii iz wyspy Andros nie są znane żadne skamieniałości. Marcot twierdził, że sowa niedawno wyginęła z powodu „wczesnych osadników ludzkich”. Ukuł nową nazwę zwyczajową dla taksonu : płomykówka z wyspy Andros . Twierdził również, że nie była w stanie latać i miała 1 metr wzrostu, chociaż z pewnością nie była w stanie latać i na pewno nie była tak wysoka.

Chickcharney

Marcot twierdził również, że T. pollens prawdopodobnie zainspirowała legendę o chickcharney , złośliwym i złośliwym elfie. Według legendy, nogi chickcharney mają trzy palce i może obracać głowę wokół szyi.

Bibliografia

  1. Olson i Pregill „  kopalnych kręgowców z Bahamów - wprowadzenie do Paleontologii Bahaman  kręgowców ” Smithsonian treści do Paleobiologii , Cz.  48,1982, s.  1-7 ( czytaj online , dostęp 2 marca 2020 )
  2. Olson i Hilgartner, „  Fossil Vertebrates from the Bahamas - Fossil and Subfossil Birds from the Bahamas  ”, Smithsonian Contributions to Paleobiology , vol.  48,1982, s.  36–37 ( czyt. Online , przeglądnięto 2 marca 2020 r. )
  3. Wetmore, Alexander (1937). „Ptak pozostaje ze złóż jaskiniowych na wyspie Great Exuma na Bahamach” (PDF). Biuletyn Muzeum Zoologii Porównawczej w Harvard College . 80 : 427-441.

Zobacz też