Tour de France 1997
Tour de France 1997
Jan Ullrich za swoim kolegą z drużyny Udo Bölts
| Wyścigi | 84 th Tour de France |
|---|---|
| Kroki | 21 |
| Przestarzały | 5 do27 lipca 1997 r. |
| Dystans | 3.944 km na południowy |
| Kraj(e) przekroczony | Francja , Andora , Szwajcaria, |
| Miejsce wyjazdu | Rouen |
| Punkt przylotu | Paryż |
| Przystawki | 198 |
| Średnia prędkość | 39,237 km / h |
| Zwycięzca | Jan Ullrich |
|---|---|
| druga | Ryszard Virenque |
| Trzeci | Marco pantani |
| Ranking według punktów | Erik Zabel |
| Najlepszy wspinacz | Ryszard Virenque |
| Najlepszy młody | Jan Ullrich |
| Najlepsza drużyna | Telekom |
Tour de France 1996
Tour de France 1998
Tour de France 1997 jest 84 th edycja Tour de France , jazda na rowerze wyścigu , który odbył się w dniach od 5 lipca do27 lipca 1997 r.ponad 21 etapów i prolog na 3944 km . Wygrał go Jan Ullrich , pierwszy niemiecki kolarz, który wygrał Tour, ze średnią godzinową 39,237 km/h .
Richard Virenque i jego zespół Festina są najtrudniejszymi przeciwnikami dla Jana Ullricha , ale tęsknią za łodzią w Wogezach, ponieważ Ulrich miał ciężki okres. Richard Virenque nadal kończy na 2 miejscu i ma na sobie koszulkę w kropki. To szczyt „Virenquemanii” na drogach Touru, pomimo znacznej przerwy, 9 minut i 9 sekund, dzielącej dwie pierwsze części Touru. Włoch Marco Pantani będzie rozstrzygać tymczasem 3 th miejsce tej trasy, kończąc na 14 minut i 3 sekundy Ullrich.
Trasa
Początek trasy odbywa się w Rouen ; ostateczny finisz jest oceniany na Polach Elizejskich .
Zaangażowane siły
Drużyny
Na starcie startują 22 drużyny po 9 kolarzy, w sumie 198 kolarzy. Wśród nich 53 Włochów, 45 Francuzów, 24 Hiszpanów i 11 Holendrów.
16 drużyn z numerami poniżej 160 jest automatycznie wybieranych do Turnieju. Z zaproszenia korzysta sześć drużyn: Lotto-Mobistar , Kelme-Costa Blanca , Mercatone Uno , US Postal Service , Mutuelle de Seine-et-Marne i Big Mat-Auber 93 .
W selekcji drużynowej odrzucono zespół Asics z Claudio Chiappucci , który na początku dekady trzykrotnie stanął na podium Touru, na rzecz dwóch francuskich drużyn w drugiej lidze. W maju został zakazany startowi podczas Tour de Romandie i nie mógł wziąć udziału w Tour of Italy z powodu hematokrycji powyżej 50% limitu. Dyrektor Tour de France Jean-Marie Leblanc bronił decyzji o zwolnieniu Asicsa i Chiappucciego, wyjaśniając, że "był bliski końca swojej kariery i [że] jego występy w 1997 roku nie są na poziomie z lat poprzednich". Jednak jego zespół został zachowany jako rezerwista, wraz z zespołem Scrigno-Gaerne . Wybór ten został dokonany z korzyścią dla francuskich drużyn drugoligowych, pragnących „nadać pierwszeństwo młodym ludziom”. Wybór ten jest również wynikiem celu, jakim jest wyrównanie 40 francuskich kolarzy na początku wyścigu i uniknięcie zbyt silnej nierównowagi liczbowej między kolarzami francuskimi i włoskimi.
Ulubione
Głównym faworytem tego Tour de France jest Bjarne Riis . Zwycięzca z poprzedniego roku , jest biegaczem, który położył kres pięcioletniemu panowaniu Miguela Induraina na Wielkiej Pętli. Jest także pierwszym zwycięzcą Touru od czasów Bernarda Hinaulta, który wygrał wspaniały klasyk wiosną po zwycięstwie w Tourze. Rzeczywiście, zwycięstwo Riisa w Amstel Gold Race zrobiło wrażenie na jego przeciwnikach.
Jego głównym przeciwnikiem jest bez wątpienia jego kolega z drużyny Jan Ullrich . Młody Niemiec ma przed sobą przyszłość: drugi w poprzednim roku mając zaledwie 22 lata, jest głównym zagrożeniem dla swojego lidera, który ma już 33 lata. Zajął trzecie miejsce w Tour of Switzerland na krótko przed Tourem, a następnie zdobył tytuł mistrza Niemiec : jeszcze przed wyścigiem uważa się, że strategia zespołu Telekom będzie kluczowym elementem wyścigu.
Najwięksi przeciwnicy kolarzy Telekomu są w szeregach zespołu Festina . Trzeci rok wcześniej Francuz Richard Virenque , bohater publiczności, zakończył w pierwszej dziesiątce i polka dot koszulkę z ostatnich trzech Tourów. Postawił wyłącznie na Tour w tym roku. Jego kolega z drużyny, Szwajcar Laurent Dufaux , czwarty w 1996 roku , wyraźnie nie jest liderem zespołu. Ale dał gwarancje powagi, zajmując drugie miejsce w Tour of Spain w poprzednim roku. Mniej wygodna niż jazda na czas Telekom, Festina będzie musiała liczyć na nieokiełznany wyścig górski, aby wygrać.
Zwycięzca Tour of Spain 1996 jest właśnie kolejnym poważnym zawodnikiem. Alex Zülle z zespołu ONCE zajął drugie miejsce w Tour de France 1995 , a rok później nosił żółtą koszulkę. Jest mistrzem świata w jeździe na czas, aw kwietniu wygrał Tour of the Basque Country . Wszystkie te odniesienia czynią go jednym z najpoważniejszych kandydatów. W tej samej drużynie światowy numer jeden, Francuz Laurent Jalabert , ma kłopoty z Tourem. Nadal ukończył czwartą i zieloną koszulkę w 1995 roku i wygrał Tour of Spain w tym samym roku. Był jednym z najwybitniejszych kolarzy na początku sezonu, wygrywając Fleche wallonne i Paris-Nice . Ci dwaj jeźdźcy to kompletni jeźdźcy, którzy będą dążyć do połączenia występów na czas iw górach, aby wygrać.
Wśród innych kolarzy tego typu jest Szwajcar Tony Rominger , były trzykrotny zwycięzca Tour of Spain i zwycięzca Tour of Italy . W zakończeniu kariery w wieku 35 lat, wciąż jeszcze zakończone 10 th w Tour i trzecie miejsce w Tour of Spain w ubiegłym roku. Jest to dla niego prawdopodobnie ostatnia szansa na wygranie jedynej wielkiej trasy, której brakuje w jego rekordzie, cztery lata po jego drugim miejscu. Znajdujemy również Hiszpana Abrahama Olano z drużyny Banesto , przedstawionego jako następca Miguela Induraina . Zwycięzca w czerwcu baskijskiego roweru , a następnie drugi w wypuszczonym mimo upadku Critérium du Dauphiné , osiągnął najlepsze możliwe podejście do imprezy. Z głównych tras w 27, że już skończył 9 th w Tour de France w 1996 roku, 3 e na Tour we Włoszech w tym samym roku i 2 e na Tour Hiszpanii w roku 1995. To oznacza s'ma cechy Grand Tourer.
W kategorii wspinaczy, którzy będą musieli zabłysnąć w górach, aby mieć nadzieję na zwycięstwo, znajdziemy byłego francuskiego mistrza świata Luca Leblanc'a , który był szósty rok wcześniej, który wiosną był w zasięgu wzroku, gdzie zajął drugie miejsce we Flèche wallonne i wygrał Tour du Trentin . Znajdziemy również fantastycznego Włocha Marco Pantaniego , który był już trzeci w Tourze i drugi w Tour of Italy w 1994 roku, a także dwukrotnie wygrał klasyfikację najlepszego młodzika Touru. Powinniśmy również wspomnieć o hiszpańskim wspinaczu drużyny Kelme Fernando Escartín . Już dwukrotnie finiszował w pierwszej dziesiątce Touru i trzy razy na Vuelcie , a właśnie wygrał jeden z głównych wyścigów przygotowawczych do Touru, Tour of Catalonia . W końcu młody Austriak Peter Luttenberger był objawieniem poprzedniego Tour de Suisse , który zakończył na piątym miejscu, po wygraniu Tour de Suisse . Jest naturalnie niecierpliwie wyczekiwany.
Francuskie nadzieje pokładają także w Pascalu Lino , piątym w Tour de France w 1992 roku , gdzie przez długi czas nosił żółtą koszulkę .
Wreszcie, dwóch prawdopodobnych bohaterów to byli zwycięzcy Tour of Italy . Ivan Gotti , piąty w Tour de France 1995 , właśnie wygrał Giro . Rosjanin Evgueni Berzin , na początku swojej kariery uważany za cudowne dziecko, wygrał Giro d'Italia 1994 , a rok później zajął drugie miejsce. Ale on został rozczarowujące odkąd, zwłaszcza na Tour de France, gdzie wygrał etap w Alpach w 1996 roku i nosił żółtą koszulkę przed śmiercią, aby zakończyć 20 th .
Inni wspinacze
Wielu kolarzy raczej nie zabłyśnie w klasyfikacji generalnej, ale powinno ożywić wyścig w górach. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do francuskiego Jean-Cyril Robin ostatnie 3 e na Critérium du Dauphiné Libere lub rodak Laurent Madouas , 4 th of Liège-Bastogne-Liège . Jest to również miejsce w przypadku niemieckiego Udo Bölts , zwycięzcy niespodzianką Critérium du Dauphiné Libere , ale że będzie załoga dwóch głównych faworytów Tour, kolumbijskiej Hernán Buenahora , były 10 th turystycznej, niedawny mistrz Hiszpanii , José María Jiménez lub jego kolega z drużyny Ángel Casero . Innym przykładem jest Australijczyk Patrick Jonker , 12 th ubiegłym roku i ostatni zwycięzca Route du Sud The szwajcarski mistrz Oscar Camenzind , który właśnie zajął drugie miejsce w Tour of Switzerland , włoski Giuseppe Guerini , trzecim ostatnim Tour Włoch , albo Duński Bo Hamburger .
Sprinterzy
Wielkim faworytem sprintu jest Mario Cipollini . Wygrał już 21 etapów Tour of Italy i 4 etapy Tour de France i nosił żółtą koszulkę, ale nigdy nie ukończył wyścigu, więc jest mało prawdopodobne, aby wygrał zieloną koszulkę . Jego strategia „pociągu”, naznaczona użyciem ryb pilotujących, które prowadzą sprintera na krześle do ostatnich metrów, powinna ponownie trafić w sedno.
Jego głównym przeciwnikiem jest Niemiec Erik Zabel . On też zwycięzca 4 etapów Tour, wygrał zieloną koszulkę w poprzednim roku i będzie faworytem do zachowania swojej własności. Wiosną wygrał swój pierwszy wielki klasyk Milan-San Remo , którego Cipollini jeszcze nigdy nie wygrał. Jego tempo obniżyła jednak obecność w jego drużynie dwóch głównych faworytów wyścigu i ich kolegów z drużyny, gdy ekipa Cipolliniego była mu całkowicie oddana.
Nadal wśród sprinterów należy odnotować obecność potwierdzonych sprinterów: Francuza Frédérica Moncassina , dwuetapowego zwycięzcę poprzedniego roku, który o włos minął zieloną koszulkę , Włocha Nicola Minali , byłego zwycięzcę etapu i dwukrotnego zwycięzcę Paris-Tours , jego rodacy Fabio Baldato , zwycięzca ostatniego etapu Tour z poprzedniego roku i Adriano Baffi , 5-krotny zwycięzca etapu na Tour of Italy , ale do którego Tour nigdy się nie uśmiechnął. Jednak najbardziej doświadczonym pozostaje uzbecki Djamolidine Abdoujaparov , trzykrotnie zieloną koszulkę i już zwycięzca 9 etapów Touru.
Rywalizacja o ten ostatni może pochodzić z młodszych, takich jak Champion belgijskiego , Tom Stal , 25, już zwycięzcę Gand-Wevelgem i Het Volk torze , czy Holender Jeroen Blijlevens , w tym samym wieku, laureata dwóch etapach les poprzednie lata.
Inni biegacze
Wśród innych ważnych kolarzy zwracamy uwagę na obecność specjalistów od klasyki jak mistrz świata Johan Museeuw , Włoch Michele Bartoli , zwycięzca Liège-Bastogne-Liège , czy dwuetapowy zwycięzca Rolf Sørensen .
Anglik Chris Boardman , były zwycięzca prologu Touru i jako taki posiadacz żółtej koszulki, mistrz świata na pogoń i rekordzista godzin, będzie ze swojej strony jednym z głównych faworytów licznika. bez wykluczania ambicji w klasyfikacji generalnej.
Przebieg wyścigu
5 lipca: prolog
W prologu do Rouen , Chris Boardman potwierdza, że jest najlepszy na świecie, Wheeler, zdobywając swój drugi w prologu Tour, The 30 th jego kariery. Wśród faworytów mocny cios zadaje Jan Ullrich , zajmując drugie miejsce z 2 sekundami. Tony Rominger , Jewgienij Bierzin i Alex Zülle zakończył na 5 sekund, Abraham Olano 8 th na 10 sekund, Bjarne Riis 13 th na 15 sekund. Rozczarowanie jest Jalabert, tylko 22 nd .
Wśród pnączy, Laurent Dufaux zakończeniu 34 th , Luc Leblanc 85 p , Fernando Escartín 108 e , Marco Pantani 109 e , Ivan Gotti 128 e oraz Richard Virenque 134 e już wypłaty 44 sekund. Wśród sprinterów, kandydaci do żółtej koszulki w pierwszych dniach przez grę premii, Mario Cipollini jest najlepiej przygotowane, 23 rd na 18 sekund.
Od 6 do 9 lipca: Cipollini dominuje nad równiną
Od pierwszego etapu Cipollini wygrał w sprincie przed Tomem Steelsem i Frédéricem Moncassinem i wziął żółtą koszulkę. Odcinek charakteryzuje się spadkiem 10 km od mety, co powoduje wycofanie się Gillesa Talmanta i opóźnienie dwóch trzecich peletonu. Wypadek spowodował, że Dufaux, Berzin, Riis, Pantani, Gotti i Escartin stracili 58 sekund, a Luc Leblanc i Alex Zülle 1 min 35 s.
Drugi etap jest mniej gorączkowy. Pomimo 110 km samotnej ucieczki Thierry Gouvenou nie był w stanie zapobiec masowemu sprintowi. Po raz kolejny zwycięzca w Vire przed Erikiem Zabelem i Jeroenem Blijlevensem , Cipollini umocnił swoją przewagę na szczycie klasyfikacji generalnej.
Trzeci etap to długa nieudana ucieczka Orlando Rodriguesa , Gianluca Bortolami , Danny'ego Nelissena i François Simona . Szczególnie zaznaczył się upadek i porzucenie jednego z faworytów, Szwajcara Tony'ego Romingera , który złamał obojczyk i nigdy nie wygra Tour de France. Podejście na Plumelec nie sprzyja Cipolliniemu. Uśmiecha się do swojego konkurenta, Erika Zabla, który wyprzedza młodego Belga Franka Vandenbroucke i faworyta Bjarne Riisa i bierze zieloną koszulkę . Dwudziestu zawodników, z których większość to faworyci, jest jednocześnie klasyfikowanych. Pantani traci jednak 1 min 25 s, Zulle 1 min 31 s, a Gotti 3 min 20 s. Te ostatnie dwa, odpowiednio 72 th i 108 th ogólnie, prawdopodobnie stracił Tour. Cipollini, 25 e kroku 11 sekund, zachowuje żółtą koszulkę. Ullrich 4 th do 29 sekund Virenque 16 e 1 min 11 s, Riis 22 e 1 min 32 sek.
Czwarty etap , który prowadzi do Puy du Fou , końce z masywnym Sprint. Nicola Minali wyprzedza Frédérica Moncassina na linie o kilka milimetrów. Zabel jest trzeci, a Cipollini czwarty, pobity po raz pierwszy w tym tygodniu w masywnym sprincie, co pozwala Zabelowi zbliżyć się do 4 sekund z żółtej koszulki i skonsolidować swoją zieloną koszulkę. Złapani na przerwie Pantani, Gotti i Zulle spędzają kolejne 31 sekund.
10-13 lipca: Vasseur na żółto, Zabel na zielono
Zülle, złowione w kolejnych upadków, 73 th ogólnie na więcej niż 4 minuty Cipollini nie bierze początek piątego etapu Tour de France, nawet szwajcarskich malejących szansach na tej trasie. Etap wyznacza zwycięski samotny najazd Francuza Cédrika Vasseur o długości 147 km . Wygrywając etap (naśladując swojego ojca Alaina, zwycięzcę etapu w 1970 r.) z 2 min 32 s przewagą nad grupą Stuarta O'Grady'ego i Francisco Cabello i 3 min 24 s przed peletonem, Vasseur jednocześnie chwyta żółtą koszulkę w La Châtre .
Szósty etap jest przerywany licznymi incydentami. Ofiarą upadku w ciągu ostatnich kilometrów, rosyjski Jewgienij Bierzin , 24 th rankingu ogólnego, przerwy obojczyk i dołączył do listy ulubionych nieszczęśliwych. Kilka kilometrów później Erik Zabel wygrał etap, ale został obniżony za nieregularny sprint. Tym samym etap powraca do Jeroena Blijlevensa przed Djamolidine Abdoujaparovem i zaskakującym Mario Traversonim . Przekroczył linię, Tom Steels rzucił butelką w Frédérica Moncassina , co przyniosło mu dyskwalifikację z Touru za niebezpieczne zachowanie. Niedługo potem Djamolidine Abdoujaparov został z kolei wykluczony z pozytywnej kontroli antydopingowej przeprowadzonej kilka dni wcześniej w Vire . Podobnie jak faworyci, szeregi sprinterów przerzedzają się. Vasseur trzyma żółtą koszulkę.
Dwóch nowych renomowanych kolarzy nie wystartuje do siódmego etapu. Cipollini, podwójny zwycięzca etapu i były posiadacz żółtej koszulki, skarży się na ból kolana i porzuca Tour po raz piąty, a Ivan Gotti już zdystansował się 107 th miejsce ponad 9 minut narzeka za szyję. Etap ożywia 177- kilometrowa ucieczka Włochów Flavio Vanzella , Marco Saligari i Adriano Baffi , którzy zostają wznowieni 15 km przed metą. Erik Zabel odniósł wtedy swoje drugie etapowe zwycięstwo w Bordeaux przed Estończykiem Jaanem Kirsipuu i Jeroenem Blijlevensem . Upadek 5 km przed metą kosztował większość kolarzy 50 sekund, w tym Richard Virenque , Laurent Dufaux , Luc Leblanc i Marco Pantani .
Następnego dnia, po długiej samotnej ucieczce Fabio Baldato , Zabel wykorzystuje okazję sprinterskiego finiszu w Pau, aby udowodnić, że od startu Cipolliniego jest rzeczywiście najszybszym sprinterem tego wyścigu. Wygrał trzeci etap, wyprzedzając Nicolę Minali i Jeroena Blijlevensa .
U podnóża Pirenejów Vasseur jest nadal na żółto, 1 min 21 s przed Zabelem. Wśród ulubionych Ullrich jest 4 th na 2:56 M., Olano 7 th na 3:04 M., Jalabert 8 th na 3:06 M., Camenzind 9 th , Riis 14 th na 3:59 A.M. Lino 15 th Hamburger 16 p , Luttenberger 17 p , Virenque 24 th na 4:26 M., Escartin 27 th 4:30 A.M. i Dufaux 30 th na 5:04 A.M. Leblanc, 42 nd na 6:05 i Pantani, 62 nd na 7:17, to już za sobą. W klasyfikacji punktowej dominuje Zabel, znacznie wyprzedzając Moncassina, regularny, ale nie wiedzący, jak wykorzystać swoją szansę, oraz Blijlevensa. Laurent Brochard ma na sobie koszulkę w kropki .
Od 14 do 16 lipca: przekroczenie Pirenejów i dominacja Ullrich
Pierwszy etap Pirenejów jest odkrywcą tego Tour de France. Richard Virenque i jego kolega z drużyny Laurent Brochard postawili tam Bjarne'a Riisa w trudnej sytuacji , który musi pozwolić swojemu młodemu koledze z drużyny, Janowi Ullrichowi , iść z dwoma Francuzami i Marco Pantanim na podjazd na Col de Val-Louron-Azet . Laurent Brochard wykorzystał fakt, że Ullrich był zmuszony czekać, aż Riis z tyłu zaatakuje i wygra etap, mając 14 sekund przewagi nad trio swoich prześladowców. José María Jiménez finiszował z 33 sekundami, a Dufaux, trzecia Festina , Escartin i Riis z 41 sekundami. Olano wypłacona 1 min 7 s i Vasseur Heroicznym wykończone 20 th po 2 min 57 s, a więc zachowana jego żółtej koszulki na 13 sekund.
Wśród ulubionych Lino skończył 19 th i Luttenberger 21 th , zarówno na 2:57. Jalabert, 29 th ponad 5 minut stracił turystycznej, Leblanc i zapada, kończąc 178 e więcej niż pół godziny. Boardman, wciąż trzeci na starcie, upadł i doznał przemieszczenia kręgów. Odmówił zrezygnować, ale spadła do 72 -go miejsca. Oscar Camenzind i Daniele Nardello , dwaj zawodnicy z Mapei , dobrze ograniczyć ich zacofania i są 7 th i 9 th rankingu ogólnego. Brochard, 10 th , nadal nosi koszulkę polka dot .
Następnego dnia na etapie prowadzącym do Andory- Arkalis nie ma wątpliwości, że Vasseur straci żółtą koszulkę. Ale Ullrich, po śmiałym, ale skazanym na niepowodzenie ataku, żółtej koszulki, postanawia w odpowiedni sposób odzyskać swoją własność. Przechodząc do ofensywy na ostatnim podejściu, poszerzył znaczne różnice. Do tych, którzy twierdzą, że są głównymi przeciwnikami w górach, Richard Virenque i Marco Pantani trwa 1:08 , 2:01 zaskakujący Francesco Casagrande i nie mniej niż 3:03 na piątym etapie, jego kolega z drużyny i rzekomy przywódca Bjarne Riis . Ten ostatni wyprzedza o kilka sekund Dufaux i grupę, w której skład wchodzą m.in. Olano, Jimenez, Escartin i Lino. Luttenberger kończy 14 e kroku 4 min 02 s, Camenzind 18 e 4 min 46 s, Nardello 21 e ponad 6 minut, Vasseur 25 e 7 min 44 s. Jalabert stracił 19 minut, a Brochard prawie 29. Ten ostatni również oddał koszulkę w kropki swojemu koledze z drużyny, Richardowi Virenque . W klasyfikacji generalnej Ullrich wyprzedza już swoją wicemistrzynię Virenque o prawie trzy minuty.
Ostatni pirenejski etap tej trasy jest w dużej mierze pomijany przez znudzony peleton. Trójka uciekinierów , w skład której wchodzą Sergei Outschakov , Laurent Desbiens i Carlo Finco, ma kilka sekund przed peletonem w Perpignan . Outschakov wygrywa etap, ale traci ocenę za nieregularny sprint. Zwycięstwo następnie należy do Laurenta Desbiensa .
Pod koniec Pirenejów sytuacja jest jasna: Ullrich jest wielkim faworytem tego Tour, a Virenque jego głównym przeciwnikiem. Tylko Olano, Riis, Pantani, Escartin i Dufaux wciąż wydają się być w stanie rzucić wyzwanie temu pojedynkowi. Za nim Camenzind, Casagrande, Vasseur, Lino i Luttenberger stoją w mniej niż minutę, 7 minut od lidera.
18 lipca: jazda na czas w Saint-Étienne
Po dniu odpoczynku, 17 lipca Trasa kontynuowana jest w rejonie Saint-Etienne , gdzie odbywa się pierwsza jazda na czas rzeczywisty Trasy o długości 55 km , z udziałem Jana Ullricha , Bjarne Riisa i Abrahama Olano , najlepsza rolki wśród pozostałych faworytów są faworytami. W jeździe na czas Ullrich dogania Richarda Virenque , który wystartował trzy minuty przed nim. Mimo to Virenque zajęła drugie miejsce na etapie, 3 min 4 s przed Ullrichem, który tym samym pogłębił straty. Trzecie miejsce na scenie zajmuje Bjarne Riis , przed Abrahamem Olano i zaskakującym Marco Pantanim . Specjalista Chris Boardman skończył tylko 23 th .
Na tym etapie pozycje w klasyfikacji generalnej niewiele się zmieniają. Virenque pozostaje na drugim miejscu, ale na 5,42 min. Olano i Riis są 8 minut dalej, Pantani na 9. Fernando Escartín , Francesco Casagrande , Laurent Dufaux , Oscar Camenzind i Pascal Lino uzupełniają pierwszą dziesiątkę, a następnie José María Jiménez i Peter Luttenberger .
Od 19 do 21 lipca: przekroczenie Alp, Virenque i Pantani przeciwko Ullrich
13 th etap końcach Tour de France z bał wspinaczki na Alpe d'Huez . Hierarchię wspinaczy widzianą w Pirenejach potwierdza się w Alpach , gdzie znów na czele stoją Richard Virenque , Marco Pantani i Jan Ullrich . Na szczycie Marco Pantani odniósł swoje drugie solo zwycięstwo w Alpe d'Huez , dwa lata po pierwszym. Ullrich traci 47 sekund, a Virenque 1 min 27 sekund. Francesco Casagrande i Bjarne Riis , 4 p i 5 p traci 2 min 27 s. Inni aktorzy rozczarowujący: Abraham Olano kończy 12 e do 3 min 25 s, Fernando Escartín 15 e 4 min 14 s, Jose Maria Jiménez i Peter Luttenberger 19 e i 20 e do 4 min 27 s, Oscar Camenzind 22 e 4 min 31 s. Laurent Dufaux stracił ponad 7 minut, a Pascal Lino nie mniej niż 18 minut. Odwrotnie, na etapie wyróżniają się zawodnicy, którzy do tej pory byli dyskretni, tacy jak Beat Zberg , Udo Bölts , Roberto Conti czy Laurent Madouas , wszyscy z pierwszej dziesiątki etapu. Zberg i zajmuje 12 th miejsce w klasyfikacji generalnej, Conti 13 th i Madouas 15 th . Faza widział również powrocie Laurent Jalabert wziąć 10 th miejsce, a Chris Boardman emeryturę.
Następnego dnia, w drodze do Courchevel , zespół Festina od Richard Virenque rozpoczyna wielką ofensywę. Gdy tylko wspiął się na Col du Glandon , do ataku ruszył Virenque w towarzystwie czterech kolegów z drużyny, w tym Laurenta Dufaux i Francesco Casagrande . Podczas wspinaczki na Col de la Madeleine Virenque, Dufaux i Casagrande porzucają swoich towarzyszy ucieczki, po czym Virenque odchodzi sama. Mając zaledwie 22 sekundy przewagi nad trio Bjarne Riis , Jan Ullrich i Fernando Escartín , a po długim samotnym zjeździe Virenque był zmuszony czekać na swoich prześladowców. Na ostatnim podjeździe na Courchevel , po pierwszym ataku Dufaux skontrowanym przez Riisa, Virenque i Ullrich oderwali się, a Virenque wygrała etap. Śledź Escartin w 47 sekund, Dufaux w 1 min 19 s i Riis w 1 min 24 s. Marco Pantani , Abraham Olano i José María Jiménez odeszli bardzo wcześnie, a także Casagrande, jeden z pierwszych napastników tego dnia, finiszował ponad trzy minuty, a Roberto Conti nieco dalej. Peter Luttenberger popełnia więcej niż 7 minut i Pascal Lino 8, ale wielkimi przegranymi z dnia były Oscar Camenzind , 16 th do 11 minut lub Laurent Madouas , tracąc 29 minut. W klasyfikacji generalnej Ullrich jest 6 min 22 s przed Virenque i 11:06 nad Riisem, który zajmuje trzecie miejsce od Pantaniego. Roberto Conti wchodzi do pierwszej dziesiątki kosztem Camenzinda.
W 15 -tego etapu po ucieczce solowy Laurent Jalabert , Virenque the-Pantani, Ullrich trio jest zreformowany, a Marco Pantani wygrał drugi etap zwycięstwo, podobnie jak w 1995 roku . Był 1 min 17 przed Richardem Virenque i Janem Ullrichem . Grupa złożona z Beata Zberga , Francesco Casagrande , Fernando Escartína i zaskakującego Amerykanina Bobby'ego Julicha finiszowała z czasem 1 min 59 s , kilka sekund przed Bjarne Riisem . Jose Maria Jiménez kończy 9 e 2 min 37 s, Oscar Camenzind i Abraham Olano 10 e i 11 e do 3 min 29 s, Roberto Conti 17 e 4 min 08 s. Wielkie przegrani etapie są Peter Luttenberger , 24 th na więcej niż 6 minut, a zwłaszcza Laurent Dufaux , 34 th na prawie 11 minut. Etap widzi również rezygnację z Pascal Lino , który zajmował 15 th miejsce w klasyfikacji generalnej.
W klasyfikacji generalnej, na wyjeździe z Alp , Jan Ullrich ma ponad sześciominutowe wyprzedzenie, pozostała jeszcze jazda na czas, która powinna mu pozwolić na zwiększenie przewagi. Z pewnością wygrał już Tour. Marco Pantani wrócił na podium, wyprzedzając Bjarne Riisa . Fernando Escartín , 5 th , podjął regularne ale rozczarowujące Abraham Olano . Spadek Laurent Dufaux ( 10 th ) pozwoliły José María Jiménez i Roberto Conti zdobyć miejsce, a Szwajcar Beat Zberg i Oscar Camenzind są teraz wyprzedzając Petera Luttenberger . Erik Zabel wzmocnił swoją zieloną koszulkę, a koszulka w kropki jest mocno osadzona na ramionach Richarda Virenque .
Od 22 do 25 lipca: ucieczki w Jurze i Wogezach
22 lipcaetap Jury Tour jest okazją do nowej ofensywy zespołu Festina . Wyróżniła się tam 23-osobowa grupa kolarzy, w tym 4 kolarzy z ekipy francusko-hiszpańskiej. Kilku liderów jest w pułapce: Oscar Camenzind , Peter Luttenberger i Bjarne Riis finiszują w drugiej grupie z ponad 6 minutową stratą. Laurent Madouas jeszcze 18 e początkowo tracąc więcej niż 21 minut. W czołówce triumfuje Christophe Mengin przed Frankiem Vandenbroucke i Richardem Virenque . Wielki przegrany dnia jest Bjarne Riis , który traci trzy miejsca ( 7 th ).
17 th etap Tour do Colmar jest oznaczony przez ucieczce 13 kolarzy, że wykończenie z prawie 4 minut na przodzie peletonu. W tej grupie, zwycięstwo poszedł kolega Richard Virenque Neil Stephens przed 12 th wierzchnie Oscar Camenzind i Wiaczesław Jekimow .
18 th etap widzi kolejne zwycięstwo uciekł z Festina w Montbéliard . W ofensywie, w której znaleźli się jego koledzy z drużyny, Pascal Hervé i Laurent Dufaux , Didier Rous wykorzystał taktykę zespołową, aby wygrać solo, wyprzedzając o ponad 5 minut Pascala Hervé , drugiego i Bobby'ego Julicha , trzeciego. Jan Ullrich, który ma trudności na tym etapie, wykorzystuje spór przeciwników, aby wejść do peletonu.
Następnego dnia o zwycięstwo w Dijon walczy nowa 14-osobowa grupa kolarzy . Dwóch z nich, Bart Voskamp i Jens Heppner , odrywa się i Voskamp wygrywa etap, ale obaj kolarze zostają zdyskwalifikowani za nieregularny sprint i zwycięstwo przypada Włochowi Mario Traversoni, który wygrał sprint grupy pościgowej przed François Simonem i Marco Saligari .
26-27 lipca: triumf Ullricha
26 lipcaOstatnia jazda na czas tego Tour de France odbywa się w parku Disneyland . Z ponad 6 minutowym wyprzedzeniem ćwiczenie jest dla Jana Ullricha formalnością . Zaszczytne miejsca i etapowe zwycięstwo są więc głównymi wyzwaniami tego etapu, którego faworytami są ponownie Ullrich, Abraham Olano i Bjarne Riis , który jednak wydaje się nieco pomniejszony. Olano ostatecznie wygrał, mając 45 sekund przewagi nad Ullrichem i 1 min 12 s nad Francuzem Philippem Gaumontem . Laurent Dufaux jest 8 th na 3:11, Richard Virenque 9 th na 3:32, Marco Pantani 16 th przy 4:35 i Fernando Escartín 25 TH przy 5:12. Riis to tylko 93 e do 9 min 12 s. Po tym etapie Olano wyraźnie wyprzedził Escartina i zajął czwarte miejsce. Dufaux ( 9 th ) na przodzie teraz Roberto Conti , ale nie może się przyłączyć José María Jiménez ani Bjarne Riis .
Następnego dnia ostatni etap na Polach Elizejskich wygrał w sprincie Nicola Minali , wyprzedzając zieloną koszulkę Erika Zabela i Australijczyka Henka Vogelsa . Jan Ullrich wygrał Tour de France w wieku zaledwie 23 lat. Był wtedy najmłodszym zwycięzcą Tour od czasu Laurenta Fignona w 1983 roku .
Bilans
Wyścig żółtej koszulki
Wewnętrzny pojedynek w zespole Telekomu pomiędzy dwoma faworytami dobiegł końca. Od pierwszego, a zwłaszcza drugiego etapu pirenejskiego, Jan Ullrich dał się poznać jako faworyt wyścigu. W Alpach , a następnie w Jurze , Bjarne Riis stopniowo umiera do mety siódmy w swoim przedostatnim Tour de France. Ullrich jest uważany za cudowne dziecko. Obiecano mu - niesłusznie - wiele zwycięstw w wyścigu, a on jest uważany za następcę Miguela Induraina . Skończy jeszcze 5 razy na podium, ale już nigdy nie wygra Touru.
W tych warunkach, zespół Festina od Richard Virenque pojawia się jako główny przeciwnik Ullrich. Francuz, który zajmuje drugie miejsce w Pirenejach , rzuca w bitwę całą swoją siłę i siły swojej drużyny. Wraca ze zwycięstwem etapowym, czwartą koszulką w kropki , drugim miejscem i trzema innymi zwycięstwami etapowymi dla swoich kolegów z drużyny. To będzie jego najlepsze okrążenie. Laurent Dufaux , zbyt nieregularny, zwłaszcza w Alpach , powinien dostać się do służby Virenque i zadowolić się 9 th miejsce w klasyfikacji generalnej.
Za Virenque, dwa lata po wypadku , Marco Pantani staje na nowym podium. Jest jedynym, który skłonił Ullricha w górach, dwa razy w Alpach , ale stracił zbyt dużo czasu na równinie i z czasem. Utrzymuje trzecie miejsce w ostatniej minucie z Abrahamem Olano , dokładnie odwrotnie: jako jedyny pokonał Ullricha na czas (z Chrisem Boardmanem w prologu), Olano jest za słaby w górach. Nigdy nie wygra Tour de France.
Pewna liczba wspinaczy podąża za nimi, często zbyt ograniczona w próbach czasowych, aby zająć lepsze miejsce, w pierwszych szeregach, wśród których Fernando Escartín i Włoch Francesco Casagrande są objawieniem tego wyścigu. Hiszpan kontynuuje swoje postępy w Tour, gdzie zajmuje trzecie miejsce w pierwszej dziesiątce. Włoch, specjalista od klasyków i etapów mid-mountain, były zwycięzca Tour of the Basque Country i Tirreno-Adriatico , zaskakuje na tym Tour. Oscar Camenzind , również bardziej klasycystyczny, od dawna w pierwszej dziesiątce przed obniżania się 12 th miejscu. Wśród wspinaczy są również Hiszpan José María Jiménez , kolega z Olano, a dwie drużyny z Pantani: Roberto Conti , 6 th na Tour trzy lata wcześniej, a Beat Zberg .
Wśród ogłoszonych faworytów Alex Zülle , Tony Rominger , Evgueni Berzin i Ivan Gotti poddali się wcześnie, poszkodowani przez kontuzje. Luc Leblanc nie było bardziej przekonujące, a także został zmuszony do przejścia na emeryturę w 14 -tego etapu. Rozczarowujące, zbyt, Laurent Jalabert skończył 43 th w Tour, mimo dobrego pierwszego tygodnia. Pascal Lino nie zrobiła złego wycieczkę, ale został zmuszony do przejścia na emeryturę w ciągu 15 -go etapu. Wreszcie, Peter Luttenberger ma dowodów na nieprawidłowości, ale skończył 13 th i 2 e najlepszego młodego zawodnika za Jan Ullrich .
Zauważ również 14 th miejsce hiszpański wspinacz Manuel Beltrán dla swojej pierwszej wielkiej trasy koncertowej The 16 th miejsce Michael Boogerd , z holenderskiego mistrza , a 17 th miejsce amerykańskiego Bobby Julich , który wszystkich 25 lat.
Sprinterzy
Trzech sprinterów wyróżnia się na tym Tour de France. Mario Cipollini wygrał dwa etapy i nosił żółtą koszulkę, ale został zmuszony do przejścia na emeryturę. Erik Zabel wygrał trzy etapy i wygrałby cztery, gdyby nie został zdegradowany do Marennes . Wygrał także zieloną koszulkę po raz drugi z rzędu. Wreszcie mniej konsekwentna Nicola Minali wygrała jeszcze dwa etapy, w tym ostatni etap na Polach Elizejskich .
Jeroen Blijlevens , czwarty w klasyfikacji punktowej, odniósł sukces w swoim Tour dzięki zwycięstwu etapowemu na zielonym dywanie z Zabelem. Mniej szczęścia Frédéric Moncassin nie wygrał żadnego etapu, mimo niezwykłej regularności, o czym świadczy jego drugie miejsce w klasyfikacji punktowej. Stracił swoją szansę w meczu z Minali w Puy du Fou . Zaskakujący Włoch Mario Traversoni również wygrał etap, uciekł i na zielonym dywanie, ale również był bardzo obecny w sprincie, ponieważ zajął trzecie miejsce w klasyfikacji punktowej, wyprzedzając Blijlevensa i Minali. Na koniec trzeba wspomnieć Estończyka Jaana Kirsipuu oraz Australijczyków Henka Vogelsa i Robbiego McEwena , którzy dobrze spisali się w sprincie podczas tego Tour de France.
Główne rozczarowania to Tom Steels, a zwłaszcza Djamolidine Abdoujaparov , obaj wykluczeni z wyścigu bez wygranej. Rozczarowanie również dla Adriano Baffi , który ukończył Tour, ale tak naprawdę nie zaznaczając go.
Pozostali biegacze
Specjaliści od klasyków nie byli w stanie znaleźć swojego miejsca w tym Tourze. O ile niektórzy, jak Francesco Casagrande czy Oscar Camenzind, byli poważnymi kandydatami do klasyfikacji generalnej, to inni, jak Johan Museeuw czy Michele Bartoli , wcześnie z niej zrezygnowali. W ten sposób wyróżnili się tam inni kolarze, tacy jak długo noszący żółtą koszulkę Cédric Vasseur , czy zwycięzcy etapów Laurent Brochard , Didier Rous , Neil Stephens , Laurent Desbiens czy Christophe Mengin .
Kroki
Rankingi
Końcowa klasyfikacja generalna
Ostateczne rankingi boczne
Ranking najlepszego młodzieńca
|
Ranking wojowniczości
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zespół | Kraj | Czas | ||||
| 1 re | Deutsche Telekom | Niemcy | za 310 godz. 51 min 30 s | |||
| 2 nd | Merkaton Uno | Włochy | + 31 min 56 s | |||
| 3 rd | Festina-Lotus | Francja | + 47 min 52 s | |||
| 4 th | Banesto | Hiszpania | + 1 godz. 5 min 15 s | |||
| 5 th | Kelme-Costa Blanca-Eurosport | Hiszpania | + 2 godz. 20 min 22 s | |||
| 6 th | Mapei-GB | Włochy | + 2 godz 28 min 14 s | |||
| 7 th | Rabobank | Holandia | + 2 godz 40 min 30 s | |||
| 8 th | Saeco-Estro | San Marino | + 4 godz. 6 min 13 s | |||
| 9 th | Loteria | Francja | + 4 godz. 15 min 59 s | |||
| 10 th | Poczta amerykańska | Stany Zjednoczone | + 4 godz. 26 min 19 s | |||
Ewolucja rankingów
| Krok | Zwycięzca |
Generalna klasyfikacja
|
Ranking według punktów
|
Klasyfikacja górska
|
Ranking najlepszego młodzieńca | Klasyfikacja drużynowa | Nagroda bojowości | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Krok | Lider | |||||||
| P | Chris Boardman | Chris Boardman | Chris Boardman | Cyryl Saugrain | Jan Ullrich | Deutsche Telekom | nie przyznano | |
| 1 | Mario cipollini | Mario cipollini | Mario cipollini | Artūras Kasputis | Artūras Kasputis | Artūras Kasputis | ||
| 2 | Mario cipollini | Laurent Brochard | Thierry gouvenou | Thierry gouvenou | ||||
| 3 | Erik Zabel | Erik Zabel | Francois Simon | |||||
| 4 | Nicola Minali | Filipa Gaumonta | ||||||
| 5 | Cedric Vasseur | Cedric Vasseur | Gan | Cedric Vasseur | Cedric Vasseur | |||
| 6 | Jeroen blijlevens | Pascal Lance | ||||||
| 7 | Erik Zabel | Adriano baffi | ||||||
| 8 | Erik Zabel | Fabio Baldato | ||||||
| 9 | Laurent Brochard | Deutsche Telekom | Pascal Herve | |||||
| 10 | Jan Ullrich | Jan Ullrich | Ryszard Virenque | Festina-Lotus | Jean-Philippe Dojwa | |||
| 11 | Laurenta Desbiensa | Filipa Gaumonta | ||||||
| 12 | Jan Ullrich | Deutsche Telekom | nie przyznano | |||||
| 13 | Marco pantani | Nicola Loda | ||||||
| 14 | Ryszard Virenque | Ryszard Virenque | Ryszard Virenque | |||||
| 15 | Marco pantani | Laurent Jalabert | ||||||
| 16 | Christophe Mengin | Stephane Heulot | ||||||
| 17 | Neil Stephen | Neil Stephen | ||||||
| 18 | Didier Rous | Didier Rous | ||||||
| 19 | Mario Traversoni | Bart Voskamp | ||||||
| 20 | Abraham Olano | nie przyznano | ||||||
| 21 | Nicola Minali | Pascal Singer | ||||||
| Rankingi końcowe | Jan Ullrich | Erik Zabel | Ryszard Virenque | Jan Ullrich | Deutsche Telekom | Ryszard Virenque | ||
Lista biegaczy
| Deutsche Telekom | Festina | Mapei-GB |
|---|---|---|
|
|
|
| UNCJA | MG Maglificio-Technogym | Polti |
|
|
|
| Cofidis | Francuzi gier | Roslotto-ZG Mobili |
|
|
|
| Gan | Frytki z farmy TVM | Saeco-Estro |
|
|
|
| Rabobank | Kasyno-to twój zespół | Batik-Del Monte |
|
|
|
| Banesto | Lotto-Mobistar-Isoglass | Kelme-Costa Blanca |
|
|
|
| Merkaton Uno-Wega | Usługi pocztowe w USA | Wzajemne Seine-et-Marne |
|
|
|
| BigMat-Auber 93 | ||
|
NP: nie-biegacz; O: porzucenie; HD: poza czasem; HC: z wyścigu.
Bibliografia
- " Prywatne Tour de France Chiappucci. » , Na liberation.fr ,18 czerwca 1997 r.(dostęp 7 czerwca 2011 )
- " Chris Boardman pozostaje liderem Tour de Romandie, Chiappucci ma zakaz startu " , na lesoir.be ,9 maja 1997 r.(dostęp 7 czerwca 2011 )
- „ Tour 97 bez Chiappucci ”, L'Humanité ,18 czerwca 1997 r.( przeczytaj online , skonsultowano 17 października 2020 r. ).
- (es) " El Tour impide a Chiappucci despedirse de su fetiche " , na elpais.com ,18 czerwca 1997 r.(dostęp 7 czerwca 2011 )
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/prol.html , cyclingnews.com , 5 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage1.html , cyclingnews.com , 6 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage2.html , cyclingnews.com , 7 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage3.html , cyclingnews.com , 8 lipca 1997
- „ Etap 4 – Plumelec-Le Puy du Fou ” , na stronie lagrandeboucle.com
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage5.html , cyclingnews.com , 10 lipca 1997
- " Chantonnay - La Châtre " , na lagrandeboucle.com
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage6.html , cyclingnews.com , 11 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage7.html , cyclingnews.com , 12 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage8.html , cyclingnews.com , 13 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage14.html , cyclingnews.com , 20 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage15.html , cyclingnews.com , 21 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage18.html , cyclingnews.com , 24 lipca 1997
- http://www.cyclingnews.com/results/archives/tour97/stage19.html , cyclingnews.com , 25 lipca 1997
- " 84. Tour de France 1997 " ["84. Tour de France 1997"] [ archiwum19 grudnia 2019 r.] , na Mémoire du cyclisme (dostęp 6 kwietnia 2020 )
- „ Historia Tour de France – Rok 1997 – Zwycięzcy etapu ” [ archiwum du3 kwietnia 2020 r.] , na Tour de France , Amaury Sport Organization (konsultacja 4 kwietnia 2020 r. )
- „ Historia Tour de France – Rok 1997 – Etap 21 Disneyland-Paryż> Paryż ” , na Tour de France , Organizacja Sportowa Amaury (dostęp 4 kwietnia 2020 r. )
- „ Tour de France 1997 - Etap 21, Disneyland (Paryż) do Champs Elysses (Paryż), 149,5 km ” [ archiwum du24 lipca 2011] , na aktualnościach rowerowych ,1997(dostęp 23 listopada 2013 )
- Bruno Deblander, „ Jan Ullrich, pierwszy, który zmienił epokę ”, Le Soir ,28 lipca 1997 r., s. 24-25 ( czytaj online , konsultacja 11 lipca 2013 r. )
- " Tour de France 1997 - Przegląd liderów " [ archiwum du16 lutego 2019 r.] , na ProCyclingStats (dostęp 16 lutego 2019 r. )
- (nl) Pieter van den Akker , „ Informtie over de Tour de France van 1997 ” [„Informacje o Tour de France z 1997 roku”] [ archiwum du2 marca 2019] , na TourDeFranceStatistieken.nl (dostęp 2 marca 2019 r. )
- Wyłączone za zawieszenie na motocyklu: „ Rué wycofany z wyścigu ” , na stronie humanite.fr ,21 lipca 1997 r.(dostęp 21 lipca 2014 )
- wyłączone ze względu na kontrolę pozytywną domieszkującego w ciągu 2 -go stopnia: „ ” Abdou”gołębia Eagle uzbecki. Jest to postać Touru, która jest wykluczona. Trener jego szkolenia został zwolniony. » , Na liberation.fr ,12 lipca 1997 r.(dostęp 25 lipca 2009 ) .
- Wykluczono za powieszenie na samochodzie dyrektora sportowego: „ Wykluczenie ” , na humanite.fr ,25 lipca 1997 r.(dostęp 25 lipca 2009 )
Linki zewnętrzne
- Tour de France 1997 na letour.fr
- (pl) Tour de France 1997 na bikeraceinfo.com
- Le dico du Tour / Le Tour de France 1997