Narodziny |
4 sierpnia 1966 Limoges |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Różnica | Champion francuskich mistrzów L'Équipe (1994) |
|
|
2 mistrzostwa Mistrz świata na drogach 1994 Mistrz Francji na drogach 1992 1 załączona klasyfikacja do Grand Tour Klasyfikacja górskiego Tour of Spain 1994 2 etapy w wielkich trasach Tour de France (2 etapy) 2 etapy wyścigu Tour du Trentin 1997 Grand Prix du Midi libre 1992 1 classic Grand Prix de Plouay 1988![]() ![]() |
Luc Leblanc , urodzony dnia4 sierpnia 1966w Limoges jest francuskim kolarzem , zawodowcem w latach 1987-1998. W 1992 roku był mistrzem Francji w kolarstwie szosowym w Avize . W 1994 roku w Agrigento na Sycylii został koronowany na szosowego mistrza świata .
Na Tour de France nosi żółtą koszulkę w 1991 roku w Jaca . Następnie w 1994 roku wygrał etap w Hautacam we mgle, wyprzedzając Miguela Induraina i Marco Pantani . W Les Arcs w 1996 roku odniósł drugie zwycięstwo etapowe w Tour de France.
Jako dziecko Luc Leblanc został potrącony z bratem przez samochód. Jego brat zmarł z tego powodu, a on sam został poważnie ranny.
Od pierwszego roku zawodowego w koszulce Toshiby w 1987 roku był wicemistrzem Francji . W następnym sezonie wygrał Grand Prix de Plouay .
W 1990 roku dołączył do zespołu Castorama , wygrał Tour du Haut-Var , Grand Prix de Wallonie i etap Critérium du Dauphiné Libéré .
W 1991 roku wygrał etap Grand Prix du Midi libre . Przede wszystkim jednak podczas drugiego startu w Tour de France założył żółtą koszulkę na koniec 12. etapu w Pirenejach. Następnego dnia miał ochotę na podanie Aspina , a kolega z drużyny Laurent Fignon skorzystał z okazji, aby zaatakować i wykorzystać swoją szansę (przez zazdrość, o co prosił) · . Niemniej jednak zajął piąte miejsce w Paryżu.
W 1992 roku wygrał swój pierwszy duży wyścig etapowy, Grand Midi Libre Price , zajmując 2 e miejsce Critérium du Dauphiné Libéré, zanim został mistrzem Francji w kontrowersjach, ponieważ udało mu się uciec jego partnerowi Gérardowi Rué . Następnie skończył późno w Tour de France .
W 1994 roku dołączył do zespołu Festina . Plasuje 6 th w Tour Hiszpanii wygrywając główną nagrodę góry następnie ukończył 4 th w Tour de France , wygrywając etap Lourdes- Hautacam . Zna swój dzień chwały28 sierpnia 1994na Sycylii, gdzie zostaje mistrzem świata . Jest pierwszym Francuzem, który nosi tęczową koszulkę od czasu Bernarda Hinaulta (1980).
W 1995 roku Leblanc dołączył do ekipy kolarskiej Le Groupement, która w ciągu roku zaprzestała działalności. Musi zakończyć sezon w lipcu, aby operować nerw kulszowy.
W 1996 roku dołączył do zespołu włoskiej Polti i gotowych 6 th w Tour de France , wygrywając sceniczne Arcs .
W 1997 roku wygrał swój drugi wyścig etapowy, Tour du Trentin . Plasuje 2 e z Walonii Strzałka i 4 th of Liège-Bastogne-Liège .
W 1998 roku, w swoim ostatnim sezonie zawodowym, ponownie był wicemistrzem Francji za Laurentem Jalabertem .
Luc Leblanc jest konsultantem RMC podczas Tour de France od 2001 roku . Pisze także miesięcznik w Le Sport Vélo . Sponsoruje wyścig rowerowy La Cigale Luc Leblanc , który odbywa się wokół Lunel.
W 2002 roku został dyrektorem sportowym i dyrektorem generalnym zespołu Panorimmo.com-23 w Limousin, amatorskiego zespołu Nationale 1. Siedziba znajduje się w Guéret in the Creuse . Reżyseruje kilka przyszłych profesjonalnych jeźdźców tam: Denis Flahaut , Maxime Méderel , Yoann Le Boulanger .
W 2004 roku dołączył do zespołu Belgian Chocolats Jacques jako czwarty dyrektor sportowy. Pozostali reżyserzy to Belgowie Johan Capiot, Jef Braeckevelt i Walter Planckaert. Zajmuje się głównie wyścigami rozgrywanymi na terytorium Francji.
W 2009 roku Luc Leblanc dla zabawy przejął amatorską licencję w Limousin .
Od 2018 roku odpowiada za public relations belgijsko-algierskiego zespołu Sovac-NAtura4Eever .
W 2000 roku, podczas procesu w przypadku Festina przed sądem karnym Lille, stwierdza on, że domieszką na tylko wybranych wyścigów od 1994 roku (w tym Vuelta w 1994 roku , skończył 6 th z Annex Ranking zysk góry i miasta w taki sam lat , skończył 4 th ), ale nie na wyścigu, gdzie będzie on zdobyć tytuł mistrza świata w sierpniu 1994 r . W wywiadzie dla gazety L'Équipe , wlipiec 2013To gwarantuje jeszcze, że nigdy nie brał niczego w swojej amatorskiej karierze i mówi skończył 5 th w Tour de France 1991 , bez uciekania się do EPO (który już pojawił się w opakowaniu). Dodaje, że w 1992 roku zdobył tytuł mistrza Francji i wygrał wyścigi takie jak Grand Prix du Midi libre 1992 i Grand Prix de Wallonie 1990 w czystej wodzie. Mówi, że zaczął ćpać tylko po to, by utrzymać swoją rangę w hierarchii i nie podnosić swojego poziomu. Jeśli trzynaście lat wcześniej brał udział w procesie Festina jako świadek, to po to, aby pokutować i bronić Bruno Roussela . Czując potrzebę wyrażenia siebie, znalazł właściwe miejsce, ponieważ, jak powiedział, przyjmowanie EPO było sprzeczne z jego wychowaniem i przekonaniami.
|
|
7 uczestników
3 uczestnictwo
Wycieczka po Hiszpanii1 udział