Wieża Belem

Klasztor Hieronimitów i Wieża Belém w Lizbonie * Logo światowego dziedzictwa Światowe dziedzictwo UNESCO
Przykładowe zdjęcie artykułu Belém Tower
Wieża Belem
Informacje kontaktowe 38 ° 41 ′ 29 ″ północ, 9 ° 12 ′ 57 ″ zachód
Kraj Portugalia
Poddział Santa Maria de Belém w Lizbonie
Rodzaj Kulturalny
Kryteria (iii) (vi)
Powierzchnia 2,66 ha
Bufor 103 ha
Numer
identyfikacyjny 		263
Obszar geograficzny Europa i Ameryka Północna  **
Rok rejestracji 1983 ( 7 th sesji )
Inna ochrona Pomnik narodowy (1910) .
Geolokalizacja na mapie: Portugalia
(Zobacz sytuację na mapie: Portugalia) Klasztor Hieronimitów i Wieża Belém w Lizbonie
Geolokalizacja na mapie: Lizbona
(Zobacz sytuację na mapie: Lizbona) Klasztor Hieronimitów i Wieża Belém w Lizbonie

Belém Wieża została zbudowana na brzegu rzeki Tag , w parafii, w Santa Maria de Belém , między 1514 i 1519 przez króla Manuela I st Portugalii zachować wejście do portu w Lizbonie . Miało to ogromne znaczenie w epoce odkryć w Europie, ponieważ służyło zarówno jako forteca, jak i oryginalny port dla portugalskich odkrywców, aby ustalić, co będzie pierwszym europejskim handlem z Chinami i Indiami. Został on wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa z UNESCO w 1983 roku , wraz z klasztoru Hieronimitów .

Wieża Belém uważana jest za jedno z głównych dzieł stylu manuelińskiego . Pod jego tarasach, balkonach i wieżyczki Maurów, to Cytadela, zbudowany w XVI -tego  wieku przez Francisco de Arruda do domu kapitanami portu, widział karawele lecących do wybrzeży Gwinei .

Historia

Wieża Belém została zbudowana, aby służyć zarówno jako brama do Lizbony, ale także jako integralna część systemu obronnego chroniącego ujście Tagu i klasztoru Hieronimitów, które były strategicznymi punktami ataku na miasto. Ten system obronny został zapoczątkowany przez króla Portugalii Jana II (1455-1495), który zbudował twierdze Cascais  (pt) i São Sebastião da Caparica  (pt) . Brzegi Belém były chronione przez statek, Grande Nau , który został zastąpiony przez Belem w ciągu ostatnich pięciu lat panowania króla Manuela I st Portugalii.

Wieża została zbudowana w latach 1515-1521 przez architekta wojskowego Francisco de Arruda , który był już projektantem kilku fortec zbudowanych w Maroku na terenie należącym do Portugalczyków. Wpływ sztuki mauretańskiej jest widoczny w delikatnych dekoracjach łukowych okien i balkonów, a także w żłobionych kopułach wież strażniczych. Prawdopodobnie Diogo de Boitaca , pierwszy architekt klasztoru Hieronimitów, również brał udział w dekoracji budowli. W machikuły i obronne ozdobione są bogatymi ornamentami rzeźbiarskimi, typowych dla tej manuelińskim stylu .

W 1580 roku, kiedy Lizbona została najechana przez wojska hiszpańskie podczas walki o tron ​​portugalski, wieża walczyła i poddała się księciu Alba, Ferdynandowi Alvare'owi z Toledo . W następnych stuleciach wieża służyła głównie jako więzienie, którego podziemne cele były regularnie zalewane. Ze względu na swoją wysokość i brak ukrycia w krajobrazie, niektórzy historycy uważają, że wieża miała służyć głównie jako placówka.

Wieża, zbudowana na małej wysepce w pobliżu brzegów Tagu, z czasem stopniowo zbliżała się do północnego brzegu. Niektórzy przewodnicy twierdzą, że wieża znajdowała się w środku Tagu i trzęsienie ziemi z 1755 roku zmieniło jej bieg, przybliżając wieżę do brzegu - ta wersja została jednak unieważniona.

W latach czterdziestych XIX wieku pod przewodnictwem pisarza Almeidy Garretta wieża Belém została odnowiona przez króla Portugalii Ferdynanda II . W tym samym czasie do budynku dodano elementy dekoracyjne Neo-Manual.

Budynek został uznany za pomnik narodowy w 1910 roku.

Sztuka i architektura

Wieża Belém jest uważana za jedną z najważniejszych dzieł stylu manuelińskim dzięki wielu wzorów typowo manueliński jako sfery armilarnej (symbol Manuela I st ), Krzyż Zakonu Chrystusa (które Manuel I er należał) lub na wyszukane poprzeczne żebra . Jednak niektóre ozdoby na dzień wieży plecami do jego renowacji, w połowie XIX -go  wieku , takie jak tarcze zdobi Krzyż Orderu Chrystusa, dekorowanie nisze i mały klasztor . Najbardziej wyszukane dekoracje zwrócone są w stronę Tagu.

Z architektonicznego punktu widzenia Wieżę Belém można podzielić na dwie części: bastion o kształcie nieregularnego sześciokąta oraz czterokondygnacyjną wieżę, która stoi po północnej ścianie bastionu. Cały budynek przedstawiający dziób karaweli .

W bastionie znajduje się sklepione pomieszczenie, kazamata , z otworami w ścianach o grubości 3,5 m na 17 dział dużego kalibru. Otwarty dach pośrodku kazamatu ułatwił rozproszenie oparów powstałych przy użyciu tych armat. Platforma bastionu mogłaby również służyć jako stanowisko dla broni mniejszego kalibru. Wieża Belém była pierwszą portugalską fortyfikacją z dwoma piętrami stanowisk strzeleckich, wyznaczając nową ewolucję w architekturze wojskowej. Narożniki tej platformy, podobnie jak szczyt wieży, wyposażone są w wieże strażnicze zwieńczone hełmami przypominającymi sztukę mauretańską. W podstawie wież strażniczych znajdują się wizerunki dzikich zwierząt, w tym nosorożca, uważanego za pierwszą rzeźbę tego zwierzęcia w sztuce zachodnioeuropejskiej. Ten nosorożec był prawdopodobnie jednym z tych, które Manuel I wysłał papieżowi po raz pierwszy w 1515 r. Na platformie znajduje się również, naprzeciwko wieży, posąg Madonny z Dzieciątkiem Belém.

Wejście do wieży prowadzi przez kruchtę ozdobioną kilkoma motywami manuelińskimi, w tym kulą armilarną. Cała wieża jest ozdobiona skręconymi linami wykutymi w kamieniu, które tworzą nawet węzeł na północnej elewacji budynku. Wieża jest zwieńczona rzeźbami św. Wincentego i św. Michała Archanioła i posiada kilka łukowych okien. Kryta loggia w stylu renesansowym biegnie przez całą długość południowej ściany pierwszego piętra wieży, nadając architekturze budynku wenecki charakter. Wiele tarcz zdobiących merlony jest w stylu neomanuelińskim.

Wieża o wysokości 35 metrów ma trzy kondygnacje i taras z widokiem na otaczający krajobraz. Prochu była utrzymywana na poziomie morza. Dostęp do wyższych piętrach jest za pomocą spiralnej klatki schodowej. Apartamenty komendanta znajdowały się na pierwszym piętrze, a na czwartym piętrze kaplica ozdobiona krzyżem Chrystusa i kulą armilarną.

Galeria


Zobacz też

Uwagi i odniesienia

  1. (in) (PT) IGESPAR , "  komunikatu n O  323060  " na IGESPAR .
  2. Dejanirah Couto, Historia Lizbony , str.  145, Librairie Arthème Fayard, Paryż, 2000 ( ISBN  978-2-213-60585-2 )  ; p.  382

Linki zewnętrzne