Król |
---|
Śmierć | 43 |
---|---|
Czynność | Monarcha |
Tata | Cunobelinos |
Rodzeństwo |
Caratacus Adminius ( w ) |
Togodumnus (zmarł w 43 rne?) Jest historycznym królem bretońskiego plemienia Catuvellauni w czasie rzymskiego podboju Wielkiej Brytanii . Prawdopodobnie można go zidentyfikować z legendarnym królem Guiderius z Historia Regum Britanniae z Geoffrey of Monmouth . Zwykle uważa się, że wraz ze swoim bratem stanął na czele oporu Bretończyków przeciwko Rzymianom, ale został zabity na początku kampanii. Jednak obecnie specjaliści uważają, że stanął po stronie Rzymian i był tą samą osobą, co klient-król Tyberiusz Klaudiusz Cogidubnus , którego pierwotne imię brzmiało Togidubnus lub Togodumnus .
Togodumnus znany jest tylko z Historii rzymskiej z Dion Kasjusz , zgodnie z którym był on synem Cunobelinos . Prawdopodobnie zastąpił swojego ojca jako król Catuvellauni, którego królestwo dominowało w tym czasie na południowo-wschodniej części wyspy Bretanii . Ich terytorium kontrolowało domeny kilku innych narodów, w tym ich sąsiadów Trinovantes , a być może także leżących dalej na zachodzie Dobunni . Miał dwóch znanych braci, Adminiusa i Caratacusa . Pod koniec panowania Cunobelinos', Adminius zyskał kontrolę nad Cantiaci of Kent , ale wypędzeni z Bretanii w 1940 roku szukał schronienia u rzymskiego cesarza Kaliguli . Ten ostatni przygotowuje plan inwazji na Bretanię, ale w ostatniej chwili porzuca swój projekt.
Biorąc pod uwagę rozmieszczenie monet, wydaje się, że Karatakus, idąc za przykładem swojego wuja Epaticcusa , podbił Atrebates , głównych rywali Catuvellauni, na początku lat czterdziestych XX w. Król Atrebatów, Verica , schronił się w Rzymie. iw ten sposób daje pretekst nowemu cesarzowi, Claude , do podjęcia podboju Bretanii w 43.
Według relacji Diona, Togodumnus był pierwszym przywódcą ruchu oporu obok Caratacusa, ale zginął po bitwie pod Tamizą . Rzymski dowódca Aulus Plaucjusz przeprawia się przez rzekę i wysyła wiadomość do Klaudiusza, prosząc go, aby dołączył do niego w celu ostatecznej marszu do stolicy Catuvellauni, Camulodunum ( Colchester ). Dion wskazuje, że Bretończycy chcieli pomścić Togodumnus przez swój zaciekły opór i że Plaucjusz musi poprosić cesarza o pomoc w dokończeniu podboju; Jednak Klaudiusz jest cesarzem wojownikiem, który nie przebywa w Bretanii dłużej niż szesnaście dni i jest prawdopodobne, że Brytyjczycy nie zostali jeszcze pokonani. Dowództwo przeszło na Caratacusa, który wznowił walkę z rzymską okupacją i pozostał niezależny do 51 roku.
Tacyt wspomina króla, który panuje nad kilka terytoriów jako wierny sojusznik Rzymian na koniec I st wieku , o nazwie Cogidumnus w kilku rękopisów, ale Togidumnus w. Uszkodzony napis, nazywający go „… gidubnus ”, umieszcza go w Chichester . Podobieństwo imion skłoniło niektórych, w tym Barry Cunliffe z Uniwersytetu Oksfordzkiego , do twierdzenia, że to ten sam człowiek. John Hind sugeruje, że Dion popełnił błąd, pisząc, że Togodumnus zginął po bitwie nad Tamizą: ponieważ greckie słowo „ φθαρεντὸς ”, to znaczy „zginął”, musi być błędną interpretacją Diona łacińskiego słowa bardziej niejednoznaczne, amisso , oznaczające „zniknęło” ”, użyte w jednym z hipotetycznych źródeł. W rzeczywistości Togodumnus jest bardziej pokonany niż zabity, a Brytyjczycy wolą zemstę niż pomścić jego śmierć. Doszedł do wniosku, że Togodumnus, poddany Rzymianom, zostaje przez nich nazwany „przyjaznym królem” terytoriów Regnensów , Atrebates , Belgae i Dobunni , stając się tym samym wiernym królem wspomnianym przez Tacyta.