Cantiaci lub Cantii byli belgijskie ludzie wyspy Bretanii przed podbojem rzymskim. Swoją nazwę nadali civitas w rzymskiej prowincji Bretania .
Mieszkali w Cantium , obecnie Kent , w południowo-wschodniej Anglii, a ich sąsiadami byli Catuvellauni (inny naród belgijski) na północy i Regnenses na zachodzie. Ich stolicą było Durovernum Cantiacorum , obecnie Canterbury . Według greckiego geografa Ptolemeusza , Londinium (przyszły Londyn ) znalazła się pod ich zwierzchnictwem.
Jeden z synów młodszego Kommiusza , Eppillius, który panował od 7 do 10 r ., Został zdetronizowany przez jednego ze swoich braci. Po tej dacie uciekł z ziemi Atrebatów i został królem Kantacji.