Narodziny |
10 listopada 1948 Kair |
---|---|
Imię i nazwisko | Eid Nathan |
Narodowości |
Egipski Francuski (od1969) |
Trening |
Uniwersytet Paris-Descartes ( doktorat ) (do (1976) Uniwersytet Paris-Nanterre ( doktorat ) (do (1983) |
Zajęcia | Psycholog , pisarz , dyplomata , profesor uniwersytecki , nauczyciel , eseista |
Pracował dla | Sorbonne University Paris Nord , University of Paris VIII |
---|---|
Pole | Etnopsychiatria |
Reżyserzy prac dyplomowych | Didier Anzieu , Georges Devereux |
Wpływem | Georges Devereux |
Stronie internetowej | tobienathan.wordpress.com |
Nagrody |
Nagroda Rycerza Sztuki i Literatury Femina esej (2012) |
|
Tobie Nathan , urodzony dnia10 listopada 1948w Kairze , Egipt , jest psycholog , profesor emerytowany psychologii na Paris-VIII University oraz francuskiego pisarza . Jest jednym z przedstawicieli francuskiej etnopsychiatrii .
Rodzice Tobiego Nathana są Żydami i od wielu pokoleń mieszkają w Kairze : jego dziadek ze strony matki był farmaceutą, a ojciec prowadził fabrykę perfum. Jego rodzina musiała opuścić Kair w 1957 roku po egipskiej rewolucji i wypędzeniu Żydów. Mieszkają we Włoszech, następnie osiedlają się we Francji, gdzie Tobie Nathan studiuje i uzyskuje naturalizację w wieku 21 lat.
Tobie Nathan obronił w 1976 roku pod kierunkiem Georgesa Devereux pracę doktorską z psychologii , następnie pracę państwową z literatury i nauk humanistycznych pt. „ Wkłady etnopsychiatrii do teorii i praktyki kliniki psychoanalitycznej” , pod kierunkiem Didiera Anzieu na Uniwersytet Paris-Nanterre (1983). Został kolejno asystentem, a następnie adiunktem na Uniwersytecie Paris-XIII , a od 1986 roku profesorem psychologii klinicznej i patologicznej na Uniwersytecie Paris-VIII . W latach 1996-2000 kierował UFR „Psychologia, praktyki kliniczne i społeczne” na Uniwersytecie Paris VIII, a od 2000 do 2003 roku Instytutem Kształcenia na Odległość (IED) na tej samej uczelni.
Przewodniczył delegacji Agence universitaire de la Francophonie pour Afrique des Grands Lacs w Bużumbura ( Burundi ) (2003-2004), następnie był doradcą ds. współpracy i działań kulturalnych w ambasadzie Francji w Izraelu (2004-2009) oraz w Konakry w Gwinei (2009-2011).
Tobie Nathan interesuje się psychoanalizą , potem psychoterapią i etnopsychiatrią . Podczas swoich badań bada systemy opieki wprowadzone przez uzdrowicieli w Afryce, na Bliskim Wschodzie, takie jak Jeanne-Paule Visnelda na Reunion . Opisuje związki między psychopatologią , praktykami klinicznymi a środowiskiem społecznym. Zawodowo pracuje również jako ekspert w Sądzie Apelacyjnym w Paryżu . Stworzył pierwszą konsultację etnopsychiatryczną we Francji, w 1979 r., w oddziale psychiatrii dzieci i młodzieży szpitala w Avicenne ( Bobigny ), następnie kierowaną przez Serge'a Lebovici , konsultację, której zasady zostały następnie przyjęte przez inne konsultacje we Francji i za granicą.
W 1993 roku założył Centre Georges-Devereux , uniwersyteckie centrum pomocy psychologicznej rodzinom migrantów, w ramach UFR „Psychologia, praktyki kliniczne i społeczne” na Uniwersytecie Paris VIII – centrum, które kierował w latach 1993-1999. był we Francji pierwszym uniwersyteckim miejscem kliniki psychologicznej, mieszczącym się w UFR lub wydziale psychologii. Połączyła w tej samej przestrzeni, na kampusie uniwersyteckim w Saint-Denis, swoistą klinikę, uniwersyteckie badania psychopatologii i psychoterapii oraz kształcenie studentów podyplomowych. Dziś Centrum Georges-Devereux znajduje się w Paryżu i nie jest już zintegrowane z Uniwersytetem Paris 8.
W 1978 założył pierwszy francuskojęzyczny przegląd etnopsychiatryczny, Ethnopsychiatrica (1978-1981). Następnie, w 1983 roku, założył Nouvelle Revue d'ethnopsychiatrie (36 numerów od 1983 do 1998). Od 2000 roku redaguje czasopismo Ethnopsy / Les mondes contemporains de la uzdrowienie .
Jest także pisarzem i opublikował siedem powieści i esejów – w tym powieść etno (2012), która zdobyła nagrodę za esej Femina – oraz wspólną sztukę.
Tobie Nathan jest jednym z głównych przedstawicieli etnopsychiatrii, dyscypliny założonej przez antropologa i psychoanalityka Georgesa Devereux, proponującego nową wizję psychoterapii i pacjenta, rozpatrywaną w jego rodzinnym i kulturowym uniwersum.
Praca Tobiego Nathana jest dyskutowana we Francji. Jego podejście wywoływało różnego rodzaju dyskusje i krytykę. Krytycy skupili się na technice psychoterapeutycznej, politycznych założeniach jej podejścia i krytyce psychoanalizy . Jego wizja psychoterapii nie jest akceptowana przez niektórych psychoanalityków ze względu na to, co uważają za powrót do sugestii – z czym on się kwestionuje – a przede wszystkim, według nich, przez nieuwzględnienie przeniesienia jako takiego, że jego dynamika została podkreślone przez Zygmunta Freuda . Jednak znaczenie słowa „przeniesienie”, przypisywana mu funkcja w leczeniu ewoluowało i trudno zaproponować wersję akceptowalną dla wszystkich terapeutów. Jej przywiązanie do poszanowania różnorodności ludzkich kultur może również stać w sprzeczności z europejskim nurtem odziedziczonym po Oświeceniu , który sprzyja uniwersalnej wizji kondycji ludzkiej, zwłaszcza poprzez pojęcie praw człowieka. Akademicy tacy jak Didier Fassin krytykowali go czasami za pewien relatywizm kulturowy , którego dryfowanie byłoby swego rodzaju przypisaniem ludzi do ich kultury pochodzenia.
Jego wkład do Czarnej Księgi Psychoanalizy również doprowadził do kłótni, mimo że zaprzecza, jakoby napisał tam kontrowersyjny tekst . Jego tekst możemy przeczytać tutaj: „ To nie jest psychoterapia ”.
Napisał również ważne teksty, które stały się odniesieniami w psychologii i psychopatologii, takie jak Wpływ, który leczy (1994) czy Nowa interpretacja snów (2011).