Tilapia

Tilapia Nazwa zwyczajowa lub niejednoznaczna nazwa wernakularna :
nazwa „  Tilapia  ” odnosi się w języku francuskim do kilkuróżnych taksonów . Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Łowienie tilapii.

Dotyczy taksonów

Z rodziny pielęgnicowatych  :

Tilapia jest nazwa zwyczajowa niejednoznaczne w wyznaczaniu francuskiej pewnej ryby z rodziny o pielęgnice . Ta nazwa handlowa pochodzi od łacińskiej formy - Naukowe latynizacji - od thiape , słowo, które oznacza „ryba” w Tswana , A język Afryki . Zrzesza trzy rodzaje pielęgnic: Oreochromis , Tilapia i Sarotherodon . Pochodzą z Afryki oraz Bliskiego i Środkowego Wschodu, a ich wielkość waha się od 5 do 50 centymetrów . Te ryby słodkowodne lub słonawe są gatunkami egzotycznych karpi , obficie hodowanymi i spożywanymi na całym świecie. Chociaż istnieje prawie sto gatunków tilapii, tylko kilka nadaje się do hodowli ryb .

Nazwy francuskie i odpowiadające im nazwy naukowe

Uwaga: niektóre gatunki mają więcej niż jedną nazwę.

Tilapia jest również nazywana berri rouge , na przykład na Mauritiusie .

Do użytku przez ludzi

Hodowla

Tilapie są wykorzystywane w rybołówstwie , hodowli ryb lub w akwariach .

Jego hodowla sięga starożytnego Egiptu , 4000 lat temu, ale jej komercyjna eksploatacja rozpoczęła się w Afryce Południowej przez osadników belgijskich i angielskich z powodu niedoborów mięsa spowodowanych II wojną światową . Po wojnie intensywne stosowanie antybiotyków i hormonów spowodowało, że populacje ryb całkowicie męskich rosły dwukrotnie szybciej niż samic. Łatwość hodowli sprawia, że ​​w 2004 roku wyprzedzi łososia i pstrąga tęczowego , który do tej pory był bestsellerem.

W 2009 roku tilapia została wyprodukowana w ponad 75 krajach, z których największymi producentami są Chiny , Tajlandia , Filipiny , Indonezja , Tajwan , Egipt , Kolumbia , Kuba , Meksyk i Izrael .

Hodujemy sześć gatunków, do których należy dodać hybrydy powstałe w wyniku ich krzyżowania. Zasadniczo Nile Tilapia ( Oreochromis niloticus ) i Mozambicka Tilapia ( Oreochromis mossambicus ) zwana również Java Tilapia.

Uważa się, że niektóre gatunki są w trakcie udomowienia, ponieważ cykl rozrodczy jest w pełni kontrolowany, do tych gatunków stosuje się selekcję, która już poprawiła ich walory z punktu widzenia hodowli.

Obecność tych ryb drapieżnych w wodach jest naturalnym sposobem zwalczania owadów-wektorów .

Polikultura krewetek z tilapią jest jednym ze sposobów zwalczania zespołu Taura dotykającego te skorupiaki.

Tilapia została wprowadzona do wielu strumieni i rzek w Afryce i Azji , często po to, aby wypełnić pustą niszę lub pożywić lokalną populację. Tak jest w przypadku okonia nilowego ( Lates niloticus ), ale także na mniejszą skalę tilapii z Mozambiku ( Oreochromis mossambicus ), która niestety stała się gatunkiem inwazyjnym lokalnie , przyczyniając się do zaniku gatunków rodzimych .

Gatunki takie jak Heterotilapia buttikoferi czy Oreochromis mossambicus są popularnymi rybami akwariowymi słodkowodnymi.

W niektórych krajach, takich jak Brazylia , ze skóry tilapii wykonuje się przedmioty, takie jak torby, portfele, paski, teczki ...

Spożywanie żywności

Są to ryby słodkowodne o białym, jędrnym miąższu i praktycznie bez kości. Tilapia ma smak, który zmienia się w zależności od stopnia zasolenia wody, w której żyje. Jego smak jest silniejszy u dzikich osobników. Jest bogaty w witaminę B , witaminę D , selen i fosfor . Jest to chuda ryba, która zawiera jednak dwa kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3 , kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA).

Bardzo niedroga tilapia jest jednym z najczęściej spożywanych gatunków ryb w Stanach Zjednoczonych

Wartości odżywcze porcji pieczonej lub grillowanej tilapii
Na 100  g
Energia 129 kCal
Cholesterol 57  mg
Błonnik pokarmowy 0,0  g
Białko 26,15  g
Węglowodany 0,0  g
Całkowite lipidy 2,65  g

Zastosowanie medyczne

Bada się możliwość użycia skóry tilapii jako bandaża na ciężkie oparzenia.

Ekologia

Ich duża zdolność adaptacji sprawia, że ​​są gatunkami łatwo inwazyjnymi . Na przykład w Jeziorze Wiktorii , na Jukatanie czy na archipelagu Wysp Palau stanowią one zagrożenie dla lokalnej bioróżnorodności i należy je wytępić. W Stanach Zjednoczonych rozmnożyły się również w Nevadzie czy Arizonie , a przepisy ograniczają obecnie hodowlę, która wymaga uzyskania pozwolenia.

Tilapia w kulturze

Mówi się, że ryba rozmnożona przez Jezusa Chrystusa, aby nakarmić tłumy, które przychodziły go słuchać, byłaby gatunkiem tilapii.

Apostoł Piotr żyłby przez połowów tej ryby w Jeziorze Tyberiadzkim , stąd nazwa „ryba świętego Piotra” przyznana przez mówiących po angielsku.

Uwagi i odniesienia

  1. Tilapia na passportsante.net
  2. Meyer C., wyd. sc., 2009, Słownik nauk o zwierzętach . skonsultuj się online . Montpellier, Francja, Cirad.
  3. Nazwa w języku francuskim w języku francuskim po Termium plus , terminologia i językowa baza danych Rządu Kanady
  4. francuska nazwa wernakularna z Dictionary of Common (Vernacular) Names on Nomen.at
  5. „  SEKTOR OWOCÓW MORSKICH NA MAURITIUSIE  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) . Badanie potencjału akwakultury opublikowane przez Development of Aquaculture na Mauritiusie. Raport końcowy listopad 2007 r. Strony 60–62, przeglądnięto w listopadzie 2010 r.
  6. Productions animales , Czasopismo pod redakcją INRA Tom 17 - Numer 3 - lipiec 2004 - Wydanie specjalne Udomowienie ryb
  7. Komisja ds. Rybołówstwa Morskiego Stanów Zatoki Perskiej: „  Non-Native Species Summaries: Taura Syndrome Virus (TSV)  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • What to do? ) , 2003. Dostęp 30 czerwca 2005.
  8. Smaczna tilapia na stronie Coup de Pouce , przeglądana w maju 2013
  9. „  Tilapia, pieczona lub pieczona  ”, w hc-sc.gc.ca , Canadian Nutrient File (dostęp 15 listopada 2011 )
  10. rybia skóra do leczenia ciężkich oparzeń na stronie sante.lefigaro.fr
  11. (w) Richard Ogutu-Ohwayo, Spadek liczby rodzimych ryb jezior Wiktorii i Kyoga (Afryka Wschodnia) oraz wpływ wprowadzonych gatunków, zwłaszcza okonia nilowego , Lates niloticus i tilapia nilowa, Oreochromis niloticus. W czasopiśmie Environmental Biology of Fishes , wydanie Springer Holandia . Tom 27, numer 2 / luty 1990. ISSN 0378-1909 (druk) 1573-5133 (online). p.  81-96 Przeczytaj podsumowanie online

Bibliografia