Tiberius Æmilius Mamercinus (konsul w -339)
Tiberius Aemilius Mamercinus| Senator rzymski | |
|---|---|
| Konsul | |
| 339 pne J.-C. |
| Narodziny | Starożytny Rzym |
|---|---|
| Śmierć | Nieznana lokalizacja |
| Czas | Archaiczna Republika Rzymska ( d ) |
| Zajęcia | Polityk starożytnego Rzymu , wojskowy |
| Rodzina | Aemilii Mamerci ( d ) |
| Tata | Nieznany |
| Matka | Nieznany |
| Ludzie | Aemilii |
| Status | Patrycjusz |
Tyberiusz Aemilius Mamercinus jest politykiem z Republiki Rzymskiej z IV -go wieku pne. AD , konsul w 339 pne. J.-C.
Rodzina
Jest członkiem Aemilii Mamercini , oddziału wybitnego patrycjuszowskiego rodu Aemilii . Mógł być bliskim krewnym Lucjusza Aemiliusza Mamercinusa Privernasa , konsula w 341 i 329 pne. AD , może jego brat. W roku 339 pne. AD , Liwiusz podaje imiona łacińskie Tytus , Cassiodorus daje Tytusa podczas Diodor z Sycylii daje Tyberiusza .
Biografia
Quinquevir Mensarius (352)
Tyberiusz Aemiliusz mógł być częścią specjalnej komisji quinqueviri mensarii z Kajuszem Duilliusem, Publiuszem Decjuszem Musem , Marcusem Papiriusem i Quintus Publilius Philo . Mają za zadanie zarządzać odciążeniem odsetek od długów poprzez likwidację niektórych długów, aby umożliwić powrót do harmonii między różnymi warstwami społecznymi Rzymu.
„[…] Nowi konsulowie starali się także zmniejszyć ciężar odsetek od długów, co wydawało się być przeszkodą dla całego związku. Z likwidacji długów postawili publiczny zarzut, tworząc quinquévirs, którym ich misja dystrybucji pieniężnej była warta miana „bankierów”. Zasłużyli swoją słusznością i oddaniem, aby ich imiona były wymienione we wszystkich annałach. To była trudna operacja, która często nie podoba się obu stronom i zawsze jednej z nich; ale dzięki powściągliwości, jaką wykazali, i raczej postępowi niż rezygnacji z funduszy publicznych, odnieśli sukces. Kilka płatności było spóźnionych i zawstydzonych, bardziej z powodu zaniedbania niż bezradności dłużników. Na Forum ustawiono liczniki z pieniędzmi, a skarbiec opłacony po wzięciu wszystkich poręczeń na rzecz państwa; lub też oszacowanie za godziwą cenę i cesja uwolniły dłużnika. W ten sposób bez niesprawiedliwości, bez ani jednej skargi ze strony którejkolwiek ze stron, ogromna liczba długów została umorzona. "
- Liwiusz , historia Rzymu , VII , 21 , 5-8
Kapłan (341)
Tyberiusz Aemiliusz jest utożsamiany z pretorem z 341 pne. AD, który wprowadził ambasadorów samnickich do Senatu, aby odnowić traktat sojuszu między Republiką Rzymską a konfederacją samnicką , oznaczający koniec pierwszej wojny samnickiej .
Konsulat (339)
Tyberiusz Aemiliusz został konsulem w 339 pne. AD z plebejuszem Quintus Publilius Philo za kolegę. Towarzyszy swojemu koledze, który prowadzi kampanię przeciwko Latynosom i który zostaje pokonany na równinach Fenectum. Choć Quintus Publilius otrzymuje przedstawienie łacinników, Tyberiusz Aemilius obejmuje dowództwo armii przeciwko miasta Pedum który jest obsługiwany przez Tibur , Préneste i Velitrae ale również przez contigents wysłanych przez Lanuvium i Ancjum . Tyberiusz Aemilius wychodzi zwycięsko z konfrontacji, ale nie udaje mu się zdobyć Pedum. Ponadto, dowiedziawszy się, że jego kolega otrzymał zaszczyt świętowania triumfu przez Senat za zwycięstwo nad Latynosami , Tyberiusz Aemilius rezygnuje z kontynuowania swojej kampanii i wraca do Rzymu, aby zażądać takiego samego traktowania. W obliczu odmowy Senatu, wobec braku upadku Pedum, Tyberiusz Aemilius zerwał negocjacje z senatorami i rozpoczął bardzo krytyczną politykę wobec patrycjatu, opartą na niechęci plebsu wywołanej nierównym podziałem ziem podjętym kilka lat wcześniej. na Latynosów i Falerne w Kampanii , co popierał jego plebejski kolega swoją biernością. Kiedy Senat prosi o wyznaczenie dyktatora do przejęcia operacji wojskowych przeciwko Latynosom, którzy ponownie zbuntowali się, Tyberiusz Aemilius wyznacza własnego kolegę, który, według Liwiusza, wykorzystuje okazję do przyjęcia kilku popularnych środków, w tym trzech ważnych praw: obowiązują plebiscyty dla całego narodu rzymskiego prawa przedstawiane setnym komitetom są ratyfikowane przez Senat, a jeden z dwóch cenzorów musi być plebejuszem.
Uwagi i odniesienia
- Współczesne źródła:
- Broughton 1951 , str. 135.
- Broughton 1951 , str. 126.
- Broughton 1951 , str. 137.
- Starożytne źródła:
- Liwiusz , Historia rzymska , VIII , 2 , 1
- Liwiusz , Historia rzymska , VIII , 12 , 4-5
- Liwiusz , Historia rzymska , VIII , 12 , 6
- Liwiusz , Historia rzymska , VIII , 12 , 5-13
Bibliografia
- (en) T. Robert S. Broughton , The Magistrates of the Roman Republic: Volume I, 509 BC - 100 BC , New York, The American Philological Association, wyd. „Monografie filologiczne, nr XV, tom I”,1951, 578 str.
Zobacz też
Rodzina Aemilii Mamercini-
Mamercus Aemilius : koniec VI th century BC. J.-C.
-
Lucjusz Aemiliusz Mamercinus : konsul w 484 , 478 i 473 pne. J.-C.
- Caius Aemilius Mamercus dyktator lub interroi w 463 pne. J.-C.
- Tiberius Aemilius Mamercinus : konsul w 470 i 467 pne. J.-C.
- Marcus Aemilius Mamercus : Start V th century BC. J.-C.
-
Mamercus Aemilius Mamercinus : dyktator w 437 , 434 i 426 oraz trybun konsularny w 438 i 434 pne. J.-C.
- Manius Aemilius Mamercinus : cenzor w 418 pne. AD , konsul w 410 pne. AD i trybun konsularny w 405 , 403 i 401 pne. J.-C.
- Lucius Aemilius Mamercinus : trybun konsularny w 391 , 389 , 387 , 383 , 382 i 380 pne. J.-C.
