Tuja

Tuja

Tuja Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Thuja occidentalis Klasyfikacja
Królować Plantae
Podział Pinophyta
Klasa Pinopsida
Zamówienie Pinales
Rodzina Cupressaceae

Uprzejmy

Thuja
L. , 1753

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna
Zamówienie Pinales
Rodzina Cupressaceae

Gatunki niższej rangi

Cedar ( Thuja ), znany również jako cedry w Kanadzie , to rodzaj z drzew iglastych z rodziny Cupressaceae , od umiarkowanych rejonach półkuli północnej . Kilka gatunków jest uprawianych jako drzewa ozdobne .

W Ameryce Północnej drzewa te noszą przydomek Arbor vitae (po łacinie „drzewo życia” ) ze względu na ich wieloletnie liście.

„Thuya” pochodzi od starożytnego greckiego θυία  / thuía , od θύον  / thúon , co oznacza „pachnące drewno”).

Klasyfikacja

Rodzaj Thuja ma pięć gatunków:

Hybryda między Thuja standishi i żywotnik olbrzymi jest znane jako odmiany Tuja „Zielona Giant”.

Inny gatunek, chińska tuja ( Thuja orientalis ), jest obecnie zaliczana do odrębnego rodzaju Platycladus , pod nazwą Platycladus orientalis .

Najbliższym krewnym rodzaju Thuja wydaje się być gatunek Thujopsis dolabrata , który różni się od niego grubszymi liśćmi i większymi szyszkami.

Główne cechy

Cedry to wiecznie zielone drzewa, które bardzo przypominają fałszywe cyprysy z rodzaju Chamaecyparis , ale wyróżnia je wyprostowana strzała z bardzo niewielkimi rozgałęzieniami na końcu.

Liście, zimozielone, są przeciwległe i mają kształt łusek, z wyjątkiem młodych pędów, które mają młodociane liście w igłach. Łuski są ułożone w czterech rzędach wzdłuż gałązek. Są spłaszczone i wydają się być przegubowe.

Męskie szyszki, małe i niepozorne, znajdują się na końcach gałązek. W stożki osiągnąć wielkość od 15 do 20 mm średnicy , gdy starsze  . Tworzą się od 6 do 12 przeciwległych, skórzastych, zachodzących na siebie łusek.

Drewno tui jest bardzo lekkie, delikatne i aromatyczne.

Choroby i pasożyty

Patologie

Cedry są bardzo odporne na grzyby. Niektóre odmiany, takie jak T. occidentalis „Smaragd” i T. occidentalis „Fastigiata”, są podatne na Phomopsis , grzyba atakującego liście.

Szkodniki owadów

Różne gatunki owadów cedrowych, których larwy żerują na liściach, w szczególności lepidoptera, w tym Epirrita autumnata , Ectropis crepuscularia ( twilight boarmie ) i Eupithecia pusillata (puny euphithecia).

Cedry i ludzie

posługiwać się

Drewno cedrowe łatwo się rozłupuje i jest szczególnie odporne na butwienie. To drewno jest sprzedawane pod nazwą handlową cedr czerwony . Znalazł wiele zastosowań, od wykonywania skrzyń odstraszających mole po gonty dachowe. Deski Thuja plicata stosowane są jako okładziny ścienne. Pnie cedrowe są często używane do słupków ogrodzeniowych i prętów.

Liście tui są bogate w witaminę C i były używane jako lekarstwo na szkorbut przez rdzennych Amerykanów i wczesnych europejskich odkrywców. Podczas ich zimowania 1535-1536 w Stadaconé , Jacques Cartier i jego towarzysze są rzekomo zostały wyleczone szkorbut przez Amerindians poprzez cedru herbat ziołowych .

Otrzymany z gałązek olejek eteryczny z tui stosuje się przeciw brodawkom i udrażniając drogi oddechowe.

W urbanistyce wykorzystanie tui jako osłony na skraju posesji dało jej przydomek „  zielonego betonu  ” ze względu na radykalny charakter tego podejścia: posadzona w małych odstępach i pocięta w żywopłot, w końcu formuje się tuja. zwarta i pozbawiona ozdób ściana. Ta wytrzymała roślina jest bardzo odporna na suszę i dlatego bardzo dobrze dostosowuje się do żywopłotów.

Toksyczność i alergie

Drzewa cedrowe zawierają tujon , związek terpenowy . Trujące są zwłaszcza młode gałązki, ale zawierają je wszystkie części nadziemne.

Chociaż rzadko zjadane przez zwierzęta ze względu na ich nieprzyjemny smak, pozostałości tych drzew mogą zostać przypadkowo połknięte, a nawet powodować poważne zaburzenia przewodu pokarmowego po wyschnięciu, które mogą prowadzić do paraliżu i śmierci. Bydło jest na nią szczególnie podatne, podobnie jak konie i psy.

Z powodu tej toksyczności nie zaleca się umieszczania odpadów cedrowych w kompoście .

Pyłek z tych drzew mogą powodować alergie ( zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek ), włącznie z sierści zwierząt w kontakcie z roślinami.

Jednak niektóre ludzkie zapalenia skóry , błędnie przypisywane cedrowi, są w rzeczywistości spowodowane kontaktem z roślinami typu epifity typu porostów lub wątrobowych żyjących powyżej. Na przykład Frulliania ( Jubilaceae ).

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Zu Yu Yang , Jin-Hua Ran i Xiao-Quan Wang , "  Filogenetyka z trzema genomami Cupressaceae sl: Dalsze dowody na ewolucję nagonasiennych i biogeografii półkuli południowej  " , Molecular Phylogenetics and Evolution , tom.  64, n o  3,wrzesień 2012, s.  452–470 ( DOI  10.1016 / j.ympev.2012.05.004 , czytaj online , dostęp 19 marca 2020 )
  2. Rysunki strzałek głównych drzew iglastych , SEVE de Nantes
  3. Zatrucie tują lub cyprysem po przycięciu żywopłotu , 3 czerwca 2006 r. Na stronie Institut de l ' Elevage , idele.fr , konsultowano się w lipcu 2013 r.
  4. (en) B. Guerin i in. , "  Alergiczny nieżyt nosa do Thuja pyłku  " [ "alergiczny nieżyt nosa pyłki cedrowe"], międzynarodowe Archives of Allergy and Immunology , N O  110,1996, s.  91–94 ( ISSN  1018-2438 , e-ISSN  1423-0097 , DOI  10.1159 / 000237317 ).
  5. (w) John C. Mitchell, alergia kontaktowa roślin , strona 120, w: Recent Advances in Phytochemistry , 1975, s.  119-138 . DOI 10.1007 / 978-1-4684-0823-2_5, ( ISBN  978-1-4684-0825-6 ) i ( ISBN  978-1-4684-0823-2 )

Linki zewnętrzne