Cienie
Cienie
| Inna nazwa | Cienie |
|---|---|
| Ojczyźnie |
Cheshunt ( Wielka Brytania ) |
| Gatunek muzyczny | Pop rock , rock and roll i psychodeliczny rock |
| aktywne lata |
1958 - 1968 1973 - 1990 2004 - 2015 |
| Etykiety |
Columbia EMI Eagle Records Polydor |
| Członkowie |
Hank Marvin Bruce Welch Brian Bennett |
|---|---|
| Byli członkowie |
Ken Pavey Ian Samwell Terry Smart Jet Harris Tony Meehan Brian Blokowanie John Rostill Alan Hawkshaw John Farrar Alan Tarney Dave Richmond George Ford Cliff Hall Warren Bennett |
Cienie to grupa brytyjska od skały utworzonej w 1958 roku pionierem brytyjskiego rocka, cienie pozostają punktem odniesienia dla elektrycznego brzmienia gitary.
Wiele międzynarodowych grup i artystów czerpie inspirację z tej formacji, która pomogła stworzyć podwaliny brytyjskiego rocka i europejskiej muzyki pop. Hank Marvin jest często reklamowany jako najbardziej wpływowy europejski gitarzysta stulecia przez Marka Knopflera , Davida Gilmoura , Ritchiego Blackmore'a i Briana Maya .
Pierwsza europejska grupa rockowa w 1958 roku , The Shadows, od początku swojej kariery odniosła międzynarodowy sukces, najpierw towarzysząc Cliffowi Richardowi , a potem samodzielnie, z tytułami generalnie instrumentalnymi. Apache wywrócił muzykę pop do góry nogami w 1960 roku . Z wspaniały kraj ( n o 1 w 1962 roku, jeden z tytułów najlepiej sprzedających się w Wielkiej Brytanii w całym 1960 roku ), cienie są pierwsze do udziału w swoich nagraniach gitar elektrycznych i orkiestrę symfoniczną, dzięki Norrie Paramor .
Po oddzieleniu krótkiej (występują one jako Marvin, Welch & Farrar 1971 do 1973), Kowalski sukces, z kilkoma n ° 1 w 1970 roku w Wielkiej Brytanii (z albumu 20 Złoty Greats i hitów każdy przekraczają milion rekordy sprzedaży), oraz liczne złote i platynowe albumy w latach 80 - tych .
Grupa rozpadła się pod koniec 1990 roku po ostatnim albumie, który uplasował się w pierwszej piątce (Hank Marvin kontynuujący karierę solową), a następnie zreformował się w celu uzyskania najlepszej dziesiątki (nowa pierwsza dziesiątka i złota płyta w Wielkiej Brytanii) oraz dwóch triumfalnych tras koncertowych w 2004 roku (Wielka Brytania) i 2005 (Europa), których koncerty ukazały się w podwójnym zestawie CD i DVD The Shadows Final Tour .
Po zagraniu dla Royal Variety Performance z okazji pięćdziesiątej rocznicy istnienia grupy, w 2008 roku wyjechali z Cliffem Richardem na rozległą trasę koncertową po wielkich brytyjskich scenach, a następnie serię koncertów w Europie, Australii, Nowej Zelandii i na południu Afryka, domarzec 2010.
Brytyjski słownik określa Cienie jako „głównych prekursorów uniwersalnego fenomenu muzycznego” .
Historyczny
Początki
Oryginalnie skomponowany przez Hanka Marvina (ur28 października 1941), Bruce Welch (ur.2 listopada 1941), Tony Meehan (zastąpiony wgrudzień 1961autorstwa Briana Bennetta ) i Jet Harris , The Shadows to najważniejszy zespół rockowy w Europie. Ich formacja z dwoma gitarami (solo, rytm), basem i perkusją może wydawać się dziś oczywista, ponieważ wpłynęła na tysiące grup, ale była wtedy bezprecedensowa. Są również jednymi z pierwszych w Europie, którzy profesjonalnie używają gitary Fender Stratocaster i elektrycznego basu Fender Precision Bass zamiast kontrabasu.
Unikalne brzmienie i jakość ich muzyki, będące efektem syntezy gitary Hanka Marvina i jego wzmacniacza Vox AC30 , będzie kopiowane przez wiele zespołów. Zaczęli na studiach pod nazwą The Railroaders, potem The Drifters, by stać się grupą i kompozytorami Cliffa Richarda , który szybko stał się w ich towarzystwie największą gwiazdą Wielkiej Brytanii. Zamierzają zrobić ogromną promocję wzmacniaczy Vox i gitar Fender, ponieważ będą jednymi z pierwszych, którzy ich użyją w Europie, wiele zespołów zamierza je skopiować.
Marvin i Welch są bez wątpienia najbardziej rozwiniętym duetem gitar rockowych w Europie w latach 60. Marvin stanie się pierwszym europejskim gitarowym bohaterem i będzie miał znaczny wpływ i nadal będzie zauważalny do dziś, czyniąc emulatory, z których niektórzy stali się sławni ( Brian May , Mark Knopfler , David Gilmour , Eric Clapton , Pete Townshend , Jeff Beck , Jimmy Page , Carlos Santana , Chris Rea , w szczególności Mike Oldfield ). Jego fanami byli także bretońscy muzycy i śpiewacy Alan Stivell i Dan Ar Braz .
Początkowo związani wyłącznie z Cliffem Richardem , Shadows rozpoczęli udaną karierę solową na początku lat 60., kontynuując nagrywanie i komponowanie z Cliffem regularnie do 1968 r., a następnie z przerwami.
Po piętnastu wielkich hitów z nim i kilka albumów solowych, ich pojedynczego Apache , n o 1 na świecie w 1960 roku (z wyjątkiem USA), rozstrój pokolenie i generują tysiące powołań. Dźwięk stworzony przez Shadows kładzie następnie podwaliny pod muzykę pop i staje się punktem odniesienia.
Sukces
Od 1958 roku , sukcesy gromadzić: instrumentalny Apache ( n o 1), Kon Tiki ( n o 1) wspaniały kraj ( n o 1 i największej sprzedaży roku 1960 w Wielkiej Brytanii, przed wszystkimi singli Beatlesów) Dance on ( n o 1) stóp Tapper ( n o 1), a na górze 10 Atlantis ( n o 2) FBI ( n o 6) troski ( n o 5) Nieznajomy ( n o 5), gitary Tango ( n o 4) , wzrost i spadek od Flingel Bunt ( n o 5) Shindig ( n o 6) przestraszony Miasto ( n o 3) Savage ( n o 10) Geronimo ( n ° 11) tematu dla młodych Lovers ( n o 11) i wiele innych, jak również różne hity głosowe ( do not Make My baby Blue , n o 10 w 1965 roku, na przykład, albo sny marzę i poznałem dziewczynę ).
Cienie są bardzo skuteczne jako akompaniatora Cliff Richard , z około trzydziestu sztuk, które stały się dla niektórych z normami: Living Doll ( n o 1), I Love You ( n o 1), proszę nie Tease ( n O 1), The Young Ones ( n o 1), Bachelor Boy ( n o 1) Następnym razem ( n o 1) Travellin światła ( n o 1), Summer Holiday ( n o 1) Czy chcesz Tańca ( n O 2 ), można łatwo zakochać się w Tobie ( n o 2) i Willie oraz ręki Jive ( n o 2) Gee Wizz to ty ( n o 8) Move It ( n o, 2), Lucky Lips ( n o 2 ) Dziewięć razy na dziesięć ( n ° 2) nie mów do Niego ( n o 4), A Girl Like You ( n o 2) będzie mi ( n o 2) To wszystko w grze ( n o 4 ) On the Beach ( n o 7) w Kraju ( n o 6) głos na pustyni ( n o 2), etc.
Niektóre z ich piosenek z Cliffem są pokrywane i adaptowane przez francuskie grupy, takie jak między innymi Les Chats Sauvages , Les Pirates , Les Chaussettes Noires itp.
Ich pierwszy album taneczny z The Shadows ( 1961 ) i Out of the Shadows ( 1962 ) są również n o 1, a kilka albumy firmowe Cliff Richard ( ja i moja Cienie na przykład). Wiele z ich EP również stopień n o 1 ( Shadoogie , Nivram , Sleepwalk , Shazam , trochę "B" , 36-24-36 , Perfidia , Mustang i inni są standardowe), a oni są jedynymi artystów wszechczasów być n o 1 w tym samym tygodniu na listach przebojów singli, EP i albumu.
Cienie są również wykazujące Cliff Richard w kilku filmach między 1959 i 1966 ( Expresso Bongo , młodzi , letnie wakacje , Wonderful Life , Finders Keepers ), który pobił rekordy kasowe (wyprzedza Jamesa Bonda ), a następnie z kilku pantomimy i musicale do głośnego sukcesu w Londynie w drugiej połowie lat 1960 ( Aladyn i jego cudowna lampa oraz Kopciuszek ponownie pobiją wszelkie rekordy wpływów).
W latach 1958-1963 są najbardziej znaną i najbardziej wpływową grupą na świecie, z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych, pomimo kilku hitów i różnych występów na słynnym Ed Sullivan Show . Rzeczywiście, pierwszą wersją Apache rozprowadzaną w Stanach Zjednoczonych była ta nagrana przez duńskiego gitarzystę Jørgena Ingmanna ; osiągnie N o, 2 na Billboard ale prawie całkowicie zasłania oryginalną wersję cieniami.
Po prawie pięciu latach niekwestionowanego panowania na brytyjskiej i europejskiej scenie Shadows ustępują miejsca wybuchowemu przybyciu Beatlesów . Piosenka Cry for a Shadow to hołd złożony grupie napisany przez George'a Harrisona i Johna Lennona , nagrany w Hamburgu w 1961 roku przez Beatlesów podczas sesji z Tonym Sheridanem .
Sukcesy w jedno są stopniowo nieco mniej zauważalny, chociaż nadal uzyskać kilka górną 10, a 1968 (bardzo znanych góry 5 wzrost i spadek od Flingel Bunt 1964 jest n o 1 i pewne Top20 instrumentalne wokale jak rytmu i zielonych , Genie with the Light Brown Lamp , The Warlord , Maroc 7 , A Place in the Sun , Mary-Anne , Stingay , itd.) Jednak wszystkie ich albumy znajdą się w pierwszej dziesiątce i nadal mają bardzo dużą sprzedaż w latach 60., a ich trasy nadal się wyprzedały, choć po 1968 roku przez jakiś czas nie mieli ani jednego przeboju.
Mimo to kontynuowali, sami i z Cliffem Richardem , umieszczanie swoich albumów na listach przebojów do 1970 roku, a także skomponowali kilka solowych hitów Cliffa (na przykład 10 najlepszych The Day I Met Mary ).
New Musical ekspresowe nazwany im każdego roku „Najlepszy zespół instrumentalny” aż do ich pierwszego separacji w 1968 Hank Marvin został także wybrany najlepszym gitarzystą.
Jeśli we Francji ich sukces był raczej krótki, pozostawili ważny ślad, wpływając na wielu muzyków.
Pierwsza separacja i powrót do sukcesu
W 1969 roku , pierwszy album solowy Hank Marvin jest sukces na szczycie 20, a jego singiel Sacha jest n o 1 w Australii . Grupa rozpadła się na jakiś czas, a Marvin podpisał dwa duety z pierwszej dziesiątki z Cliffem Richardem w 1970 roku . Następnie Marvin i Welch są vocal trio z John Farrar , a gitarzysta australijskiego, który również składa się do Olivia Newton-John , towarzysz Bruce Welch w czasie, co czyniło go uruchomić i skomponował i wyprodukował kilka n o 1 do States United i Wielkiej Brytanii. Wśród jego globalnych rur Grease (the n o 1 World jesteś jedynym, który chcę duecie z Johnem Travoltą ) i Xanadu .
Uznany przez krytykę debiutanckiego albumu Marvin, Welch & Farrar (głosowało 2 nd Najlepszy brytyjski album po Beatles St Pepper ) jest top 30 hit, jednak bez powodzenia w tworzeniu cienia 'repertuaru zapomniane. Kolejne dwa albumy to kolejne, z których ostatni jest wykonywany tylko przez Marvina i Farrara.
The Shadows powrócili w 1973 roku z bardzo rockowym albumem, Rockin' with Curly Leads , po zintegrowaniu Johna Farrara z grupą.
Rok 1975 przyniósł kolejny wielki sukces, najpierw z wokalnym hitem Let Me Be the One z 1975 roku, który zagrali na Eurowizji (bardzo wówczas modnym i który właśnie ujawnił Abba ), gdzie zajęli drugie miejsce, a następnie z albumem Specs Appeal , co też jest hitem. Pojawiają się nowe trasy koncertowe, a także album na żywo nagrany w Olimpii w Paryżu 13 i 13 roku14 czerwca 1975 r..
W 1977 roku , kompilacja 20 Złoty Greats jest n o 1 (najlepiej sprzedających roku w Wielkiej Brytanii, z czego ponad milion albumów) i jest to pierwszy album być telewizja komercyjna. Choć nagrana w 1974 i 1976 roku, w tym samym roku ukazała się nowa płyta, Tasty , a następnie Thank You Very Much (koncert Cliff Richard & The Shadows) znalazła się w pierwszej piątce w 1978 roku i była kolejną złotą płytą. Marvin wydaje także nowy solowy album Guitar Syndicate .
Album hitów jest n o 1 w 1979 roku (ponad milion egzemplarzy w Wielkiej Brytanii ). Single nie są opuszczone, z kilku rur w rankingu 10, jak ich popularnej okładce not Cry For Me Argentina ( n O 5), a na górze 10 Motyw z Deer Hunter (Cavatina) i Riders in the Sky w 1980 roku . Niektóre inne single będą rangi na wykresach w ciągu 1980 roku , a Marvin będzie stoisko z n o 1 z Cliff Richard ( Living Doll ) ponownie nagrany w 1986 roku (z grupy komediowej The Young Ones ) oraz niektóre przeboje solo.
W 1980 roku opuścili EMI i założyli swoją wytwórnię Roll Over dystrybuowaną przez Polydor. Występują w czerwcu w Olimpii i inListopad 1980w teatrze Mogador w Paryżu na ich ostatnie koncerty triumfującej trasy po Europie. Wszystkie ich albumy z lat 80. zdobyły złoto lub platynę w Wielkiej Brytanii i zajmowały wysokie miejsca na listach przebojów (w latach 1980-1984: Another Sting of Hot Hits (kompilacja EMI), Change of Address , Hits Right Up Your Street , Life in the Jungle , XXV i Anioł Stróż ). Podwójny Srebrny Album , sprzedany wyłącznie wysyłkowo w 1983 roku, przekroczył 500 000 egzemplarzy. Filmy również plasują się bardzo dobrze.
Ze swojej strony Marvin wydał w 1982 roku Words and Music , który zawierał hitowy singiel Don't Talk . Album All Alone With Friends ukazał się w 1983 roku .
W 1984 roku grupa odbyła triumfalną trasę koncertową po Anglii wraz z Cliffem Richardem po największych salach koncertowych w kraju. Teledysk to kolejny wielki hit. W 1986 roku album Moonlight Shadows był udanym powrotem do pierwszej piątki, a następnie Simply Shadows w 1987 , również w rankingu pierwszej piątki i platynowej płyty, a albumy Steppin 'to The Shadows i At Their Very Best z 1989 roku, oba w pierwszej dziesiątce
W czerwcu 1989 spotykają się na dwóch koncertach, które stały się legendarne na stadionie Wembley z Cliffem Richardem. Wzięli także udział w gigantycznym koncercie w Knebworth w 1990 roku , razem z Cliffem Richardem, Paulem McCartneyem , Pink Floydem , Philem Collinsem , Ericiem Claptonem i Tears for Fears .
The Shadows otrzymują również kilka nagród, a ich liczne międzynarodowe trasy są wyprzedane.
Zespół rozpadł się pod koniec 1990 roku, po albumie Reflection , który ponownie znalazł się w pierwszej piątce, pozostawiając Hanka Marvina w karierze solowej składającej się z dziewięciu albumów, które również są przebojami, a międzynarodowe trasy koncertowe niezmiennie zatłoczone.
Od 1950 do 1990 roku będzie nie mniej niż siedemdziesiąt jeden dating Cienie, które zostały podzielone na wykresach (poprzez akumulowanie 45s i bez Cliff), dwanaście n o 1, a sześć trafień Marvin solo, jeden n o 1, a posortowane dziesiątki albumów.
Po separacji
Kilkanaście kompilacje cieni Hank Marvin i od tego czasu ich separacji, dotarł na listy przebojów w Wielkiej Brytanii i innych krajach (ostatni uplasował n o 7 w 2004 roku w Wielkiej Brytanii i certyfikowane rekord złoto). Wszystkie solowe albumy Marvina wydane w latach 90./2000 były złote lub platynowe, a ostatni wydany wiosną 2002 roku znalazł się w pierwszej dziesiątce w Wielkiej Brytanii i kilku krajach.
The Shadows ponownie zjednoczyli się w triumfalnym tournee po głównych salach koncertowych w Wielkiej Brytanii w 2004 roku, a następnie w pozostałej części Europy w 2005 roku, co było tematem koncertowego albumu i DVD. W 2009 roku wraz z Cliffem Richardem wyruszają w światową trasę, która chce być ostatnią.
Członkowie Shadows (w tym solowe trasy Marvina)
Nagrody i uznanie
The Shadows spędzili więcej czasu na listach przebojów w Wielkiej Brytanii niż Madonna i pięć razy więcej niż U2 . Mają dwa razy więcej trafień niż The Beatles (ale mniej niż n o 1) i są z Cliff Richard i Elvisa Presleya jedynymi artystów spędził sześć dekad figurować w bestsellerowej płyty.
Cienie zostały udekorowane przez królową Elżbietę II , podobnie jak Cliff Richard – teraz Sir Cliff – który był pierwszym piosenkarzem w historii, który otrzymał tytuł szlachecki. Grupa otrzymała wiele nagród , w tym kilka nagród Ivor Novello w 1978 i 1983, Silver Clef Award w 1978, Mojo Award w 2005 itd.
Legendarny teraz Hank Marvin jest uważany za wyjątkowego i bardzo melodyjnego gitarzystę, który stworzył natychmiast rozpoznawalny styl, który zainspiruje wielu wspaniałych gitarzystów. We Francji do jej fanów należą tacy artyści jak Laurent Voulzy , Jean Michel Jarre , Indochine , Marcel Dadi . Marvin nagrał również duet z Paulem McCartneyem na swoim albumie Back to the Egg , a także dwa single, jeden z Brianem Mayem , drugi z Markiem Knopflerem . Grał też w kilku tytułach z McCartneyem w towarzystwie Davida Gilmoura i Pete'a Townshenda oraz ze Stevem Hackettem czy Olivią Newton-John , a także był gościem scenicznym Jeana Michela Jarre'a podczas gigantycznego koncertu Docklands w Londynie. 1988 i ponownie z okazji setnej rocznicy wieży Eiffla na Esplanade du Trocadéro. W 1980 roku Paul McCartney przebrał się za Hanka Marvina w teledysku do swojego światowego hitu Coming Up , a Marvin był gościem Dire Straits na scenie Wembley w 1985 roku. Mark Knopfler dołączył do Shadows na scenie podczas ich trasy koncertowej w 1986 roku. Going Home z filmu Local Hero .
Bruce Welch , gitarzysta rytmiczny znany ze swojej dyscypliny i precyzji, został wybrany wwrzesień 2000"Rhythm Guitarist of the Century" brytyjskiego magazynu Guitarist . Prowadzi ona również bardzo płodnym karierę jako kompozytor i producent (stwardnienie n ° 1 w USA i Wielkiej Brytanii, ale również z zewnętrznymi Cienie do jego byłą dziewczyną Olivia Newton-John (wielokrotność n o 1 do Zjednoczonych Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii) i Cliff Richard , z kilku albumów i liczne przeboje, w tym n o 1 World nie mówimy Anymore , sprzedawane więcej niż pięć milionów singli w Europie i Stanach Zjednoczonych).
Jet Harris pozostaje ikoną dla muzyków na całym świecie (był pierwszym basistą, który użył elektrycznego basu zamiast kontrabasu w Europie) i pierwszym, który posiadał Fender Precision Bass; jest wymieniany wKwiecień 1962przez Briana Lockinga zwany także „ Lukrecją ”, a następnie przez Johna Rostilla wListopad 1963, odnoszący sukcesy basista i kompozytor (kilka światowych hitów), znaleziony martwy w 1973 roku, porażony prądem w swoim studiu prób. Alan Tarney zajmuje miejsce basista w cieniu, zanim powstanie z kolei o globalnym sukcesie Cliff Richard i grupa A-ha (więcej n ° 1 w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych). Jet Harris zmarł wiosną 2011 roku po długiej chorobie.
Jako basista przyszli inni muzycy: Alan J. Jones, a następnie Mark Griffiths, który koncertował w The Shadows od 1987 roku, kariera solowa Hanka Marvina, w tym Final Tour 2004 i 2005 oraz The Final Reunion w 2009 i 2010 roku.
Równie legendarni są teraz perkusiści Tony Meehan (zginął przypadkowo w 2005 roku), a następnie jego następca zPaździernik 1961(na scenie) Brian Bennett , pierwszy perkusista Eddiego Cochrana , jest pod dużym wpływem muzyków takich jak Phil Collins czy Stewart Copeland z Policji , znany jako jeden z największych perkusistów pop/rocka. Niektóre z jego najsłynniejszych solówek były od lat studiowane w szkołach jazz-rockowych. Bennett jest także znanym kompozytorem muzyki filmowej, nagrodzonym 6 nagrodami Ivor Novello Awards . W 2006 roku nagrał nową wersję Move It , pierwszego przeboju Cliffa Richarda i The Shadows, wraz z Cliffem i Brianem May (z Queen), a w październiku wystąpili razem na Wembley. Singiel uplasował n O 2 w brytyjskich listach przebojówgrudzień 2006.
Brytyjska grupa Muse regularnie coveruje Man Of Mystery podczas swoich koncertów odczerwiec 2007.
Główna dyskografia
Z „British Hit Singles & Albums, 17th Edition” (nie jest już aktualizowany)
Albumy
1961 : Cienie , przez Cienie (Kolumbia)
Wielka Brytania nr 1
|
1962 : Out of theShadows , przez The Shadows (Columbia)
Wielka Brytania nr 1
|
1963 : Największe przeboje Shadows , autorstwa The Shadows (Columbia)
Wielka Brytania nr 2
|
1963 : Hurra! For The Shadows , autorstwa The Shadows (Kolumbia)
|
1964 : Taniec z cieniami , przez The Shadows (Columbia)
Wielka Brytania nr 2
|
1965 : Dźwięk cieni , przez The Shadows (Kolumbia)
Wielka Brytania # 4
|
1965 : Więcej hitów! , przez Cienie (Kolumbia)
|
1965 : Greatest Hits Volume 2 , The Shadows (Columbia)
|
1965 : Muzyka cieni , przez The Shadows (Kolumbia)
Wielka Brytania # 5
|
1967 : Jigsaw , przez The Shadows (Kolumbia)
Wielka Brytania # 8
|
1967 : Od Hanka, Bruce'a, Briana i Johna , przez The Shadows (Columbia)
|
1968 : Założona 1958 , przez Cliff Richard & The Shadows (Kolumbia)
Wielka Brytania # 30
|
1969 : „Na żywo” w Japonii w Sankei Hall, październik 1969 , przez The Shadows (Columbia)
|
1970 : Shades Of Rock , przez The Shadows (Kolumbia)
Wielka Brytania # 30
|
(1971 do 1973: albumy „Marvin, Welch & Farrar” i „Marvin & Farrar”)
1973 : Rockin 'With Curly Leads , przez The Shadows (EMI)
Wielka Brytania # 45
|
1975 : Odwołanie do specyfikacji , The Shadows (EMI)
Wielka Brytania # 30
|
1976 : Na żywo w paryskiej Olimpii , przez The Shadows (EMI)
|
1976 : Rarytasy , przez Cienie (EMI)
|
1977 : Smaczne , przez Cienie (EMI)
|
1977 : 20 Złotych Wielkich , przez The Shadows (EMI)
Wielka Brytania nr 1
|
1979 : Bardzo dziękuję (Koncert Reunion At The London Palladium) , Cliff Richard And The Shadows (EMI)
Wielka Brytania # 5
|
1979 : Ciąg hitów , przez The Shadows (EMI)
Wielka Brytania nr 1
|
1980 : Kolejny ciąg gorących przebojów , autorstwa The Shadows (EMI)
Wielka Brytania # 16
|
1980 : Zmiana adresu , The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania nr 17
|
1981 : Hits Right Up Your Street , przez The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania # 15
|
1982 : Życie w dżungli / Live At Abbey Road , przez The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania # 24
|
1983 : Srebrny album , przez The Shadows (Tellydisc)
|
1983 : XXV , przez Cienie (Polydor)
Wielka Brytania # 34
|
1984 : 20 oryginalnych wielkich , autorstwa Cliff And The Shadows (EMI)
|
1984 : Anioł Stróż , przez Cienie (Polydor)
Wielka Brytania # 98
|
1986 : Moonlight Shadow , przez The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania # 6
|
1986 : The Shadows Live , przez The Shadows (EMI)
|
1987 : Po prostu ... Cienie , przez Cienie (Polydor)
Wielka Brytania nr 11
|
1989 : Steppin 'To The Shadows , przez The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania nr 11
|
1989 : W najlepszym wydaniu , przez The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania # 12
|
1990 : Odbicie , przez Cienie (Polydor)
Wielka Brytania # 5
|
1991 : Tematy i sny , przez The Shadows (Polydor)
Wielka Brytania nr 21
|
1993 : W nocy , przez Cienie (Polydor)
Wielka Brytania # 22
|
1994 : The Best Of Hank Marvin i cienie , Hank Marvin / The Shadows (PolyGram TV)
Wielka Brytania # 19
|
1997 : Hank Marvin i cienie grają muzykę Andrew Lloyda Webbera i Tima Rice'a , autor: Hank Marvin / The Shadows, Andrew Lloyd Webber, Tim Rice (PolyGram TV)
Wielka Brytania # 41
|
1998 : The Very Best Of Hank Marvin & The Shadows The First 40 Years , autor: Hank Marvin / The Shadows (PolyGram TV)
Wielka Brytania # 56
|
2000 : 50 Złotych Wielkich , przez The Shadows (EMI)
Wielka Brytania # 35
|
2004 : Life Story (The Very Best Of The Shadows) , The Shadows (Universal Music TV)
Wielka Brytania # 7
|
2004 : The Final Tour , The Shadows (Eagle Records)
|
2005 : Platynowa kolekcja , The Shadows (EMI)
Wielka Brytania # 30
|
- 2006: „Największe hity na żywo”
2009 : Ostateczne spotkanie , Cliff Richard & The Shadows (Eagle Vision)
Wielka Brytania nr 1
|
+ Dwadzieścia sześć płyt sklasyfikowana Cliff Richard (dziewiętnaście górna 10 zawierającą trzy n ° 1)
Syngiel
- 1959: Feelin 'Fine / Nie bądź głupcem z miłością (The Drifters)
- 1959: Jet Black / Driftin '(The Drifters)
- 1959: Taniec sobotni / Samotny facet
- 1960: Apache ( N O 1)
- 1960: Człowiek tajemnicy / Nieznajomy
- 1961: FBI
- 1961: Przerażone miasto
- 1961 Kon-tiki ( N O 1)
- 1961: Dziki
- 1962 wspaniały kraj ( N O 1)
- 1962: Tango gitarowe
- 1962 tańczyć na ( N O 1)
- 1963 stóp Tapper ( N O 1)
- 1963: Atlantyda
- 1963: Shindig
- 1963: Geronimo
- 1964: Temat dla młodych kochanków
- 1964: Powstanie i upadek Flingel Bunt
- 1964: Rytm i Zieloni
- 1964: Dżin z jasnobrązową lampą
- 1965: Mary-Anne
- 1965: Płaszczka
- 1965: Nie rób mojego dziecka na niebiesko
- 1965: Władca wojny
- 1966: Spotkałem dziewczynę
- 1966: Miejsce w słońcu
- 1966: Sny, o których śnię
- 1967: Maroko 7
- 1967: Jutro odwołane
- 1968: Droga Stara Pani Bell
- 1969: Rzeź na 10 Alei
- 1973: Odwróć się i dotknij mnie
- 1975: Pozwól mi być tym jedynym
- 1975: Biegnij Billy Run
- 1976: To będzie ja kochanie
- 1978: Miłość Deluxe
- 1978: Nie płacz za mną Argentyna
- 1979: Temat z „Łowcy jeleni” (Cavatina)
- 1979: Koncert gitarowy Rodrigo
- 1980: Jeźdźcy na niebie
- 1980: Serce ze szkła
- 1980: Równonoc (część V)
- 1980: Mozart Forte
- 1981: Trzeci Człowiek
- 1981: Telstar
- 1981: Wyobraź sobie kobietę
- 1982: Traktuj mnie dobrze
- 1982: Temat z Missing
- 1983: Diamenty
- 1983: Going Home (motyw z „Local Hero”)
- 1984: W taką noc
- 1986: Cień Księżyca
- 1986: Taniec w The Dark k
- 1986: Tematy z Eastenders i Howard's Way
- 1987: Pułaski
- 1987: Temat z bałwana „Walking in the Air ”
- 1989: Góry Księżyca
- 1989: Mieszanka cieni
Ta lista nie zawiera kolaboracje śpiewane z Cliff Richard (31 przeboje single, w tym 7 n ° 1), ani nagrań solowych, ani tych pod nazwą Marvin Welch & Farrar.
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby związane z muzyką :