Narodziny |
25 listopada 1924 w Tsukishima, Tokio (Japonia) |
---|---|
Śmierć |
16 marca 2012(w wieku 87 lat) w Sendagi, Bunkyo-ku, Tokio |
Narodowość | język japoński |
Zawód | Japoński poeta, krytyk i myśliciel |
Małżonka | Kazuko |
Takaaki Yoshimoto , urodzony dnia25 listopada 1924w Tokio ( Japonia ) i zmarł dnia16 marca 2012w tym samym mieście jest japońskim poetą , krytykiem literackim i myślicielem . Przez ponad pół wieku miał istotny wpływ na japońskie życie intelektualne. Jest często określany jako chińska wymowa jego imienia „Ryumei”. Jej najstarszą córką jest artystka manga Haruno Yoiko , a młodsza córka pisarz Banana Yoshimoto .
Takaaki Yoshimoto urodził się w 1924 roku w Tsuki-shima , Tokio do rodziny z Wysp Amakusa , Kumamoto Prefektura, który prowadził małą stocznię w Tokio. Ma trzech braci i dwie siostry. Studia podyplomowe rozpoczął w 1942 roku w Wyższej Szkole Technicznej w Yonezawie (obecnie Yamagata University , Wydział Techniczny). Badania te przerwała wojna. Spędził wojnę z Militarist ruchów młodzieżowych i wszedł Tokyo University of Technology w 1945 roku ukończył studia na Wydziale elektrochemii w Tokyo University of Technology we wrześniu 1947 roku .
W 1949 roku , kiedy skończył studia, wykonywał dwie lub trzy prace dorywcze w fabrykach i zdał egzamin na tokijskim Uniwersytecie Technologicznym na pracownika naukowego. W 1951 , po tej pracy, dostał pracę w Toyo Ink Corporation, jednej z największych japońskich firm przemysłowych tamtych czasów. W wolnym czasie poświęca się poezji i esejom, zwłaszcza marksizmowi, które publikuje w czasopismach.
W lutym 1954 otrzymał nagrodę Arechi przyznawaną nowym poetom i zaczął brać udział w przeglądzie Arechi prowadzonym przez Nobuo Ayukawę i Ryūichi Tamurę .
W 1956 r. napisał we współpracy z Akio Takei, pierwszym prezesem Zengakuren (lub Japońskiej Federacji studenckich stowarzyszeń samorządowych) „odpowiedzialnością literackich ludzi w czasie wojny”. Został również zmuszony do opuszczenia Toyo Ink Corporation z powodu swojej akcji związkowej. Po tej zawodowej emeryturze Yoshimoto postanawia co dwa dni pracować w firmie specjalizującej się w patentach, aż do 1970 roku, kiedy postanowił żyć z pióra i całkowicie poświęcić się pisaniu.
W 1958 opublikował artykuł o ideologicznej rekonwersji przedwojennych japońskich komunistów. W trakcie 1956 roku do 1960 roku , rozwinął żywe kontrowersje z japońskimi marksistowskich myślicieli. Jego krytyka, w tym pod adresem samego siebie, aw szczególności jego pociągu do militaryzmu i nacjonalizmu w czasie wojny, daje mu pewien rozgłos i pozwala mu wywierać niemały wpływ na japońskie życie intelektualne.
Od lat 60. Takaaki Yoshimoto wspierał grupy skrajnie lewicowe, w szczególności organizację studencką Zengakuren . Jednym z tematów kontestacji jest w szczególności Traktat o wzajemnej współpracy i bezpieczeństwie między Stanami Zjednoczonymi a Japonią .
Stara się wypracować sposób myślenia niezależny od wpływów zachodnich. W tym celu brał udział w tworzeniu magazynu Shiko (Esej) . Na przykład w 1965 r. opublikował w tym przeglądzie „Czym jest piękno dla języka?” »Gdzie zaczyna od zdefiniowania języka, a kończy szkicem historii literatury japońskiej oraz przeglądem gatunków literackich, budując podwaliny japońskiej krytyki literackiej.
Zaczął publikować inne publikacje, jako poeta lub eseista: jak Le Recueil poétique Takaakiego Yoshimoto w 1963, ale także, zwłaszcza L'Illusion commune w 1968. W tym eseju ma na celu uporządkowanie studenckiego myślenia protestacyjnego w tej pracy Kontekst końca lat 60., wraz z nasileniem się wojny wietnamskiej , oraz wewnętrznie w Japonii przygotowanie dziesiątej rocznicy podpisania Traktatu o Wzajemnej Współpracy i Bezpieczeństwie między Stanami Zjednoczonymi a Japonią , a także kwestia odnowienia tego traktatu. Wprowadzenie do teorii zjawiska psychicznego ukazało się również w 1971 roku. W innych esejach dotyczy autorów zachodnich, takich jak Georges Bataille, Maurice Blanchot, Michel Leiris, Henry Mille, Carl-Gustav Jung czy nawet Gaston Bachelard, oraz dialog z Michelem. Foucault czy Jean Baudrillard.
Ale ruchy japońskich studentów załamują się. Niewielka liczba tych studentów gromadzi się na rzecz ugrupowań ekstremistycznych, z wydarzeniami takimi jak porwanie samolotu Japan Airlines przez Japońską Armię Czerwoną , inwazja na kwaterę główną Japońskich Sił Obronnych przez Yukio Mishimę i jego samobójstwo przez harakiri w 1970 roku , a także walki między tymi frakcjami terrorystycznymi a policją, porwania, zabójstwa itp. To polityczny impas dla japońskiej Nowej Lewicy .
W latach 80. , w obliczu rozwoju społeczeństwa konsumpcyjnego, opublikował nowy esej „Teoria obrazu masowego” o telewizji, mandze , filmach animowanych , o muzykach takich jak Kiyoshirō Imawano , Ryūichi Sakamoto itp. Jego najbardziej reprezentatywne starsze prace są publikowane w formacie kieszonkowym przez Kadokawashoten . Zaprzyjaźnił się z eseistą Shigesato Itoi , znanym również jako autor sloganów reklamowych.
Interesuje się sektą Aum (Shinrikyô ) oraz atakiem gazu sarin w metrze w Tokio w 1995 roku, co wydaje mu się oznaką nowego rozłamu w japońskim społeczeństwie.
W sierpniu 1996 roku prawie utonął podczas kąpieli w morzu na terenach prefektury Shizuoka . Został pilnie hospitalizowany i wymagał intensywnej opieki, przez co został osłabiony.
Opublikował książkę Teoria superwojny w 2002 roku , dotyczącą ataków11 września 2001. Napisał: „Walka między Stanami Zjednoczonymi a islamskim fundamentalizmem toczy się między modernistycznym przesądem a prymitywnym przesądem”.
W marcu 2012 zmarł na zapalenie płuc w Tokio.