Symfonia n O 40 G minor K. 550 Wielka Symfonia g-moll | |
Mozarta Doris Stock w 1789 roku. | |
Uprzejmy | Symfonia |
---|---|
Nb. ruchów | 4 |
Muzyka | Wolfgang Amadeusz Mozart |
Efektywny | Orkiestra symfoniczna |
Przybliżony czas trwania | około 30 minut |
Daty składu | 25 lipca 1788w Wiedniu |
Wynik autografu | Wiedeńskie Towarzystwo Filharmoniczne |
kreacja | nieznany |
Kolejne wersje | |
1791 (dodanie partii klarnetu) | |
Wybitne występy | |
Pliki audio | |
I. Molto allegro | |
II. Andante | |
III. Menuetto, Allegretto-Trio | |
IV. Allegro assai | |
Symphony N O 40 w G minor , K. 550 został złożony przez WA Mozarta latem 1788 , a następnie w wieku 32 lat. To najsłynniejsza z jego symfonii, osiągająca wyjątkową równowagę między treścią a formą, bogactwem tematycznym i dynamiką rytmiczną. To jest czasami nazywane „ Wielka symfonia g-moll ”, aby odróżnić je od „ Małej Symfonii g-moll ” n o 25, który ma ten sam ton.
Napisane przez muzyk trzy tygodnie po Symphony n ° 39 , skończyła na25 lipca 1788(jego ostatnie trzy symfonie, w tym ta, zostały ukończone w mniej niż dwa miesiące). Dokładne okoliczności jego powstania pozostają nieznane. Partytura została przerobiona po 1791 roku , dodając partie klarnetu, co było do tej pory niezwykłe w klasycznej symfonii, do czasu, gdy Beethoven ostatecznie narzucił te ławki orkiestrze symfonicznej . Plotka, że tej symfonii nie wykonano, wydaje się fałszywa; rzeczywiście, jeśli Mozart zmodyfikował swoją nomenklaturę, dodając partię klarnetu, to dlatego, że usłyszał swoją pierwszą wersję i że bardziej mu pasowała, dodając partię klarnetu.
Rękopis należał kiedyś do Johannesa Brahmsa .
40 th Symphony jest w zupełnie innym tonie i atmosferą. Po przełomowych momentów duchowości w 39 th Symphony dur Mozarta rozwija się G minor tragiczne i zdesperowanej wrażenie, ale wyrażone w melancholii łasce niezmierzonego piękności. Słynny motyw anapestyczny otwarcie pierwszego ruchu stał się niemal tak legendarny jak otwarcie Piątą Symfonię z Beethovenem . Prawdopodobnie utrata jego młodej córki i względna niepopularność, z jaką kompozytor cierpiał w tym okresie, przyczyniły się do niespokojnej i udręczonej atmosfery symfonii. Dziś cieszy się ogromną popularnością, zdecydowanie najczęściej wykonywanym utworem kompozytora, a nawet jednym z najbardziej emblematycznych dzieł powszechnej muzyki klasycznej. Jego błyskotliwa zaciekłość, owoc sztuki, która osiąga szczyt swoich możliwości, od czasu jej powstania nigdy nie przestała uwodzić wszystkich pokoleń.
Oprzyrządowanie Symphony n ° 40 |
Smyczki |
---|
pierwsze skrzypce , drugie skrzypce , altówki , wiolonczele , kontrabasy |
Drewno |
1 fletu , 2 oboje , 2 klarnetu w mieszkaniu B , (na 2 nd wersji) 2 fagoty |
Mosiądz |
2 rogi w B i G. |
Symfonia składa się z 4 części :
Czas trwania: około 36 minut
Atmosfera tego Symphony przypomina Symphony n O 25 G-moll już tylko przez sygnał podobieństwa. Jest zresztą, z tą ostatnią, jedyną symfonią Mozarta napisaną w trybie mollowym.
Część pierwsza, w tempie allegro, utrzymana jest w klasycznej formie sonatowej (wystawa z dwoma tematami, moll przeciw durowi, wystawa bis, rozwinięcie centralne, reekspozycja, koda). Ta początkowa część nie ma powolnego wprowadzenia , jak ma to miejsce w niektórych późnych symfoniach Mozarta ( 36 , 38 i 39 ). Na Allegro molto natychmiast uruchamia do słynnego otwarcia anapestic tematu , zarazem żałosne i z nieopisaną melancholię łaski, grany przez skrzypce jako „cicho”, powyżej rytmiczne drżenie, ciągłe i gorączkowym, grany przez altówki.
Na powagę Andante , przeplataną silnie rytmicznymi sekwencjami łączącymi wdzięk z wielkością, odpowiada menuet (forma ABA) zaciekłej wojowniczości, który jednak nadal uwodzi elegancją swoich mocnych artykulacji z prowokacyjnym kontrapunktem. W części A, oprawianie centralnego Trio (część B) celowo naiwnego uroku i przepojonego nostalgią.
Wreszcie ostatnie Allegro Assai rozpoczyna się wznoszącym się arpeggio, szybkim, niespokojnym i pytającym, na które odpowiada nieustannie na przemian, jak wet za wet, to samo krótkie zdanie, równie autorytatywne, co władcze. Tak więc globalna atmosfera ruchu jest jakby zdominowana przez gorączkową złość, której żadna ostateczna koda nie wydaje się być w stanie uśmierzyć, ale jednocześnie, a taki jest „cud Mozarta”, całość nieustannie pozostaje pod zaklęcie imperium najbardziej suwerennego i doskonałego piękna i wdzięku. Można przypuszczać, że ten jawny i dominujący gniew mógł być wywołany utratą jego rocznej córki, Theresii Constanzia Adelheid Friedericke Maria Anna, latem 1788 r .: w okresie, w którym Wolfgang Amadeus Mozart skomponował III Symfonię. ° 40 w tonacji g-moll.
Robert Schumann w artykule o niektórych błędach w partyturach Bacha, Mozarta i Beethovena ma takie wyrażenie: „dzieło, którego każda nuta jest czystym złotem, a każda część skarbem” .