| Narodziny |
8 grudnia 1908 Paryż , Francja |
|---|---|
| Śmierć |
20 sierpnia 1944 r Saint-Genis-Laval , Francja |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność |
Aktor , reżyser Oporny |
Sylvain Itkine , urodzony dnia8 grudnia 1908w Paryżu i zmarł dnia20 sierpnia 1944 rw Saint-Genis-Laval , jest francuskim aktorem , dramatopisarzem , reżyserem i reżyserem trupy. Wstąpił do ruchu oporu podczas II wojny światowej , został zastrzelony po przesłuchaniu przez gestapo .
Sylvain Itkine jest drugim synem Daniela Itkine'a, Żyda z Kowna na Litwie, wykonującego zawód robotnika jubilera, oraz Rachel Braunstein, Francuzki pochodzenia rosyjskiego. Ma starszego brata Luciena Itkine'a (1905-1945) i młodszą siostrę Georgette Itkine (1918-1981), żonę Elio Gabaï.
W 1917 Sylvain Itkine uzyskał stypendium szóstej klasy i wstąpił do Lycée Condorcet . Studia przerwał pod koniec trzeciego roku, w wieku czternastu lat, i rozpoczął naukę zawodu w rzemieślniczym środowisku.
Pasjonat teatru, bywał w Comédie Française i został członkiem amatorskiego zespołu („Towarzystwo Wuja Emila”, gdzie wyreżyserował L'Avare , sam grając rolę Harpagona . Z pomocą kuzyna wstąpił do Cours Simon w wieku siedemnastu lat opuścił pracownię scenograficzną, w której spędził cztery lata, zanim wziął udział w wycieczkach teatralnych.
Sylvain Itkine jest aktywistką ruchów skrajnie lewicowych. W 1934 podpisał „Wezwanie do walki” o jedność działania organizacji robotniczych.
Przyjaciel Paula Éluarda i André Bretona , bywa w grupie surrealistów i należy do "grupy Marsa" (z Francisem Lemarque , Yves Deniaud , Frédéric O'Brady ), robotniczej grupy teatralnej, bliskiej październikowej grupie Jacques'a. Prévert . Zwolennik agit-prop , oddział brał udział w strajkach 1936, grając w okupowanych fabrykach.
W kinie występuje w rolach drugoplanowych w kilku filmach Jeana Renoira, m.in. Le Crime de Monsieur Lange (1935) i La Grande Illusion (1937).
Zmobilizowany we wrześniu 1939 r., uciekł Niemcom podczas klęski maj-czerwiec 1940 r . Wkrótce po rozpoczęciu okupacji strefy północnej wyjechał do strefy nieokupowanej w Marsylii , gdzie wraz z przyjaciółmi i członkami swojej rodziny (Georgette i Elio Gabaï) założył spółdzielczą firmę spożywczą „Le Fruit mordoré” (później zwany „Krokkiem-Owocami”). Firma, oparta na równych wynagrodzeniach (poza trzema dyrektorami), odnosi duże sukcesy i zatrudnia do 200 osób, w tym sporo nielegalnych Żydów. Jego działalność zakończyła się wraz z przybyciem Niemców do strefy nieokupowanej (listopad 1942).
W tym okresie napisał dwie sztuki. Na scenie pojawia się w ramach zespołu stworzonego przez Marcela Lupoviciego w Aix-en-Provence w Śnie nocy letniej .
W 1943 r. pod pseudonimem „Maxime” Sylvain Itkine wstąpił do sieci wywiadowczej Zjednoczonych Ruchów Oporu (MUR), gdzie odpowiadał za identyfikację i egzekucję niemieckich agentów (sieć Kasanga). Kilka dni po aresztowaniu brata Lucien (27 lipca 1944), to sam zatrzymany na 1 st sierpnia w Lyon, ponieważ agenta tajnych przez gestapo w sieci (Claire Hettiger, aby być skazany na śmierć, a następnie ułaskawiony ). Przesłuchiwany torturowany przez gestapo, został oficjalnie zastrzelony20 sierpniaw Fort de Côte-Lorette w Saint-Genis-Laval , ale niewykluczone, że zmarł w Lyonie pod wpływem tortur lub w wyniku tortur.
Sylvain Itkine pojawia się jako masona , członka „Theleme” Lodge, na pomniku ofiar hitlerowskiego barbarzyństwa i reżimu Pétainist w sali Wielkiego Wschodu Francji , rue Cadet w Paryżu.