Spektr-RG

Kosmiczny teleskop rentgenowski Spektr-RG
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Model Spektr-RG zaprezentowany na Paris Air Show 2011. Ogólne dane
Organizacja Roscosmos , DLR
Budowniczy Instytut Fizyki Pozaziemskiej Ławoczkina Maxa-Plancka
Pole Inwentaryzacja astronomicznych źródeł miękkich promieni rentgenowskich
Inne nazwy SRG, SXG
Uruchomić 13 lipca 2019 rdo 12  h  30  WT
Wyrzutnia Proton-M / blok DM-03
Trwanie 4 lata (główna misja)
Teren hea.iki.rssi.ru/ru/index.php?page=srg
Charakterystyka techniczna
Msza przy starcie 2650  kg
Instrumenty masowe 1160 kg
Platforma Nawigator
Ergols 1,1-dimetylohydrazyna / tetratlenek diazotu
Masa miotająca 300 kg
Kontrola postawy Stabilizowany na 3 osiach
Źródło energii Panele słoneczne
Energia elektryczna > 1500 W.
Orbita
Orbita Orbita heliocentryczna
Lokalizacja Punkt Lagrange'a L 2
Teleskop
Rodzaj Wolter I
Główne instrumenty
eRosita Teleskop rentgenowski, od 0,5 do 10  keV
ART-XC Teleskop rentgenowski, 6 do 30  keV

Spektr-RG ( Spectre X Gamma ) lub SRG lub SXG to rosyjskie kosmiczne obserwatorium rentgenowskie opracowane we współpracy z Niemcami , wystrzelone na13 lipca 2019 r. 2,7 ton kosmicznych ma dwa Wolter I teleskopu . Spektr-RG jest wynikiem pierwszego o wiele bardziej ambitnego projektu międzynarodowego, który powstał w latach 90., ale został w pełni rozwinięty w 2002 r., W wyniku kryzysu gospodarczego, który przetaczał się wówczas przez kraj. Główny instrument Spektr-RG, eRosita, jest dostarczany przez Max-Planck Institute for Extraterrestrial Physics w Niemczech . Jest on stosowany do wykonania systematycznego spisu głównych źródeł pozagalaktycznych miękkich X- promieni ( 0,5 do 10  keV ) i inwentaryzacji czarnych dziur umieszczonych w sąsiadujących galaktyk. Misja teleskopu kosmicznego, umieszczonego na orbicie wokół punktu Lagrange L 2 , musi trwać co najmniej siedem lat. Rosja dostarcza platformę i drugi teleskop do obserwacji twardego promieniowania rentgenowskiego o długości fali od 6 do 30  keV .

Historyczny

Pierwszy projekt

Projekt Spektr-RG został zapoczątkowany w latach 90-tych pod nazwą Spectrum X-Gamma na zlecenie Rosyjskiej Akademii Nauk . W połowie 1990 roku około dwudziestu krajów było zaangażowanych w rozwój obserwatorium. Ta ważąca 6 ton, w tym 2,75 tony na oprzyrządowanie naukowe, musi obejmować pięć teleskopów (SODART, JET-X, MART-LIME, FUVITA, TAUVEX), a także system monitorowania całego nieba w promieniowaniu gamma i X. Musi wystrzelony przez wyrzutnię protonów i umieszczony na bardzo eliptycznej orbicie o wymiarach 200 000 × 500  km . Jednak projekt został wkrótce sparaliżowany przez kryzys gospodarczy, który spustoszył Rosję w latach 90 - tych . Uruchomienie było stale opóźniane między 1996 a 2002 rokiem. Ostatecznie rosyjski rząd ogłosił jego odwołanie w rokuLuty 2002podczas gdy zagraniczne laboratoria zainwestowały prawie trzysta milionów dolarów w trzy teleskopy, które mają znaleźć się na pokładzie. W zamian rosyjski rząd zgodził się na bezpłatne wystrzelenie w 2002 roku europejskiego teleskopu INTEGRAL , który wykorzystuje komponenty opracowane przez kraje europejskie. Niektóre z instrumentów opracowanych przez rosyjskie laboratoria dla obserwatorium kończą swoją karierę w muzeum.

Odrodzenie projektu

Rosyjska gospodarka odżyła w 2000 roku, a pieniądze zostały wpompowane z powrotem w naukowe misje kosmiczne. Projekt obserwatorium radioastronomicznego Spektr-R , uważany za priorytetową misję naukową, został uruchomiony w 2011 r. Rozwój Spektr-RG, drugiego obserwatorium kosmicznego, które skorzystało z tej poprawy ekonomicznej, wznowiono jednak ze zmniejszonym ładunkiem użytecznym . Przy masie 2 ton musi korzystać z tej samej platformy Lavotchkine Navigator co Spektr-R. Niesie dwa teleskopy: eRosita opracowany przez Max-Planck Institute for Extraterrestrial Physics w Niemczech oraz instrument ART-XC opracowany przez Rosję . W przeciwieństwie do innych teleskopów kosmicznych pracujących w tej samej części widma elektromagnetycznego , takich jak XMM-Newton czy Chandra, których obserwacje prowadzone są na wąskim polu, jego szerokokątna optyka pozwala na narysowanie mapy źródeł promieniowania rentgenowskiego całego … niebiańskiego sklepienia. To musi być trzydzieści razy dokładniejsze niż to, co istnieje. Satelita musi być umieszczony w punkcie Lagrange'a L 2 układu Słońce - Ziemia, który jest idealny do tego typu obserwacji. Pomimo przedłużenia budżetu przyznanego przez państwo rosyjskie w 2005 r., Harmonogram nowego projektu znacznie się pogorszy. Początkowo planowany na rok 2006, sukcesywnie odkładany jest na lata 2007, 2008, 2011, 2013. Ostatecznie uruchomienie planowane jest nakwiecień 2019. Ten w końcu interweniuje13 lipca 2019 r( TU ).

Cele naukowe

Spektr-RG ma sporządzić szczególnie wyczerpujący katalog źródeł promieniowania rentgenowskiego. Projektanci eRosita, głównego instrumentu teleskopu kosmicznego, planują zidentyfikować od pięćdziesięciu do stu tysięcy gromad galaktyk umożliwiających sporządzenie mapa wielkoskalowych struktur wszechświata, a tym samym badanie ewolucji struktury kosmosu. Instrument ten powinien również umożliwić sporządzenie listy czarnych dziur w sąsiednich galaktykach zamaskowanych przez pył (ponad trzy miliony), a także odległych galaktyk aktywnych . Wreszcie, teleskop eRosita służy do badania szczegółowo fizyki populacji galaktyk, które są źródłami promieniowania X , takich jak gwiazdy znajdującej się w górę od głównej sekwencji , pozostałości po supernowych oraz X binariów .

Charakterystyka techniczna

Spektr-RG korzysta z platformy Navigator od rosyjskiego producenta Lavotchkine z siedzibą w Chimkach . Ta platforma jest stabilizowana na 3 osiach . Masa satelity ocenia się na 2650  kg , w tym 1160  kg na masę instrumentów i 600  kg, z hydrazyną, jak również w helu stosowanego do sprężania tego propelent . Moc jest dostarczana przez baterie słoneczne wytwarzają więcej niż 1500  W . Precyzja celowania wynosi 2 ′, a prędkość obrotowa satelity 0,25 ° / s. Platforma ma minimalną żywotność pięć lat, ale misja ma łączną żywotność 7,5 roku. Komunikacja odbywa się z prędkością 2  Mb / s .

Ładowność

Spektr-RG przenosi dwa teleskopy obserwujące miękkie promienie rentgenowskie: eROSITA ( rozszerzone badanie ROentgen z matrycą teleskopów obrazujących ) i ART-XC:

Charakterystyka instrumentu
Charakterystyka techniczna eROSITA ART-XC
Typ optyczny Wolter 1
Obserwowana długość fali 0,2 do 12 keV 5 do 30 keV
Pole widzenia 1 ° 34
Rozdzielczość kątowa 15 1 ′
Rozdzielczość energetyczna 130 eV do 6 keV 1,4 keV do 14 keV
Masa 750 kg 350 kg
Wymiar 1,9 (średnica) × 3,25 m
Pobór energii 405 W 300 W.
Liczba luster 7 7
Liczba muszli na lustro 54 28
Długość lustra 300 mm 580 mm
Średnica skorupy 75-358 mm 49-145 mm
Powierzchnia lustra 2500  cm 2 przy 1 keV 455  cm 2 do 8 keV
Długość ogniskowa 1,6 m 2,7 m

Przebieg misji

Kosmiczny Teleskop Spektr-RG znajduje się na orbicie 13 lipca 2019 rprzez wyrzutnię Proton- M / Block D M-03 z kosmodromu Bajkonur . Teleskop zostaje umieszczony trzy miesiące po jego wystrzeleniu na heliocentrycznej orbicie wokół punktu Lagrange L 2, znajdującego się 1,5 miliona kilometrów od Ziemi, naprzeciw Słońca w stosunku do naszej planety. W tym czasie przyrządy są sprawdzane i kalibrowane. Podczas podstawowej misji, która trwa cztery lata, teleskop ośmiokrotnie obserwuje całe niebo. Każdego dnia teleskop obraca się sześć razy i obserwuje jeden stopień nieba. Po zakończeniu tej fazy teleskop spędza trzy lata na obserwowaniu wybranych niezwykłych gromad galaktyk i galaktyk aktywnych .

Uwagi i odniesienia

  1. (in) „  Spektr-RG  ” na Russianspaceweb.com (dostęp 9 stycznia 2012 ) .
  2. Nicolas Pillet, „  Russian Launches of 2019  ”, na kosmonavtika.com (dostęp 23 grudnia 2018 ) .
  3. (w) „  eROSITA  ” na mpe.mpg.de , Max Planck Institute (dostęp: 20 października 2017 ) .
  4. (en) "  Spektr-RG / SRG  " , na portalu EO , European Space Agency (dostęp: 20 października 2017 ) .
  5. (in) „  eROSITA Technical Performance  ” na mpe.mpg.de , Max Planck Institute (dostęp: 20 października 2017 ) .
  6. (w) William Graham, „  Russian Proton-M uruchamia obserwatorium Spektr-RG  ” na nasaspaceflight.com ,13 lipca 2019 r.

Zobacz też

Wideografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne