Heliocentryczny orbita jest orbita obiektu rewolucji kierować okolice słońce . Perycentrum z orbity heliocentrycznej nazywany jest peryhelium . Apocentrum z orbity heliocentrycznej nazywa aphelia .
Dokładniej, heliocentrycznej orbita jest eliptyczna orbita , jednym z ognisk z których pada środka masy od Układu Słonecznego .
Ponieważ Słońce jest zdecydowanie najbardziej masywnym ciałem w Układzie Słonecznym (700 razy masywniejszym niż reszta Układu Słonecznego jako całości), centrum bariery Układu Słonecznego znajduje się w Słońcu lub w jego pobliżu. Odległość między środkiem ciężkości Słońca a środkiem ciężkości Układu Słonecznego zmienia się w zależności od położenia innych ciał układu planetarnego, w szczególności czterech gazowych olbrzymów , w tym Jowisza , najbardziej masywnych.
Orbity drugorzędnych obiektów w Układzie Słonecznym - Ziemi i innych planet, planet karłowatych i małych ciał - które obracają się bezpośrednio wokół Słońca, głównego obiektu tego układu planetarnego, to orbity heliocentryczne. Orbity trzeciorzędowych obiektów Układu Słonecznego, które obracają się bezpośrednio nie wokół Słońca, ale wokół obiektu drugorzędnego, którego są naturalnymi satelitami , nie są orbitami heliocentrycznymi. Na przykład orbita z Księżyca , jedyny naturalny satelita Ziemi, nie jest heliocentryczny ale geocentrycznego ; oraz sondy kosmicznej obracającej się bezpośrednio wokół Księżyca, orbity selenocentrycznej .
Rewolucja planet wokół Słońca była (re) odkryta przez astronoma Nicolas Copernic ( 1473 - 1543 ) i wystawiony w swoim De revolutionibus orbium coelestium ( 1543 ).
Astronom Johannes Kepler ( 1571 - 1630 ) odkrył eliptyczny kształt heliocentrycznej orbity planet. Jego stwierdzenie w Astronomia nova ( 1609 ) jest znane jako pierwsze prawo Keplera .