Senegalu Spahis

Senegalu Spahis


kreacja	26 grudnia 1891 r
Kraj	Francja Senegal (od 1960)
Wierność	Republika Senegalu
Zatkany	Kawaleria Żandarmerii Narodowej
Rodzaj	Gwardia Wojskowa i wyróżnienia
Rola	Protokół i bezpieczeństwo państwa Bezpieczeństwo publiczne
Efektywny	~ 120 zawodników
Jest częścią	Gwardia Prezydencka Senegalu
Garnizon	Dakar
Stara denominacja	1 st SQUADRON w Sudanie spahi (1891-1902) 2 e eskadra spahi Senegal (1902-1927) Gwardia Kolonialna (1928-1960)
Przezwisko	Czerwona Gwardia
oficer dowodzący	Kapitan Aliou Ba
Historyczny dowódca	Baratier , Mangin , Laperrine , Hauteclocque , Jouinot-Gambetta

W Senegalu Spahis (lub Czerwona Gwardia ) to kawaleria jednostka w armii francuskiej z kolonii Senegalu . Od 1960 roku stali się głównym składnikiem Gwardii Prezydenckiej Republiki Senegalu .

Historia

Epoka kolonialna

W 1843 roku , o skład z 6 -go Dywizjonu 1 Pułku algierskiej Spahis jest do dyspozycji w marynarce dla kolonii Senegalu . Od 1845 r. w miejsce Algierczyków werbowano elementy senegalskie . To pod Faidherbe , ówczesnym gubernatorem Senegalu od 1854 do 1865 , eskadra będzie odgrywać decydującą rolę militarną, dotyczy to wszystkich operacji w Afryce Zachodniej . Ze względu na oddalenie, klimat i wojownicze zdolności Senegalu Faidherbe rozumie potrzebę przystąpienia do lokalnej rekrutacji. W 1856 mianował pierwszego oficera tubylczego, podporucznika Alioune Sall.

Ich sława dotarła do ogółu społeczeństwa od 1881 roku dzięki pismom Pierre'a Loti , kapitana stacjonującego w Saint-Louis , który opublikował Roman d'un Spahi , który ostatecznie ugruntował reputację i tożsamość senegalskich Spahis. Aby kontynuować podbój w kierunku środkowej Afryki , w 1891 r. utworzono „sudańską eskadrę spahis” ; z Toucouleurs warunkiem większość rekrutacji i brał udział w podboju francuskiej Sudanie .

15 sierpnia 1902, zgodnie z dekretem z 17 października 1899(którego rozczłonkowane na Sudan francuskiej między Senegal , Gwinea , Wybrzeże Kości Słoniowej i Dahomej ), sudańskie spahis stać się „ 2 nd szwadron Senegalu spahis” w garnizonie w Ségou następnie w Saint-Louis . W 1910 roku podpułkownik Mangin w swoim słynnym dziele La Force noire napisał o nich: „Senegalska eskadra spahis była przez długi czas bez wątpienia naszym najlepszym rodzimym oddziałem i mieliśmy cztery wspaniałe eskadry, które pokazały nam czarnego jeźdźca jako odważnego , solidny na koniu, wytrzymały, z bardzo wyraźnym esprit de corps i niezawodną odwagą ” .

W 1912 eskadra otrzymała rozkaz wyjazdu z Saint-Louis do Casablanki . Aktywnie uczestniczy, pod rozkazami pułkownika Mangina (który oprócz spahis dowodzi kolumną 4000 senegalskich harcowników ) w bitwie pod Sidi Bou Othmane, która umożliwiła uwolnienie Marrakeszu , zajętego wówczas przez przebywającego tam El-Hibę ogłoszony sułtanem . Eskadra stacjonowała w Maroku do1 st lipiec 1.922. 1 st grudzień +1.928, senegalscy spahis przechodzą do żandarmerii kolonialnej i stają się Gwardią Kolonialną. Trzymają fanfary, wierzchowce i mundury, w szczególności czerwony burnus algierskich spahis, co daje im przydomek Czerwonej Gwardii.

Lista głównych wydarzeń z lat 1843-1928
Przestarzały	Zdarzenie
26 stycznia 1843	Zaokrętowanie w Algierze dla Senegalu plutonu Spahis porucznika Petita.
4 sierpnia 1843 r.	Walka z Cascas.
21 lipca 1845 r	Dekret królewski decydując powstawanie 6 th Squadron 1 st pułku algierskich Spahis, powszechnie nazywane przez senegalskich Spahis dalej.
11 lutego 1847 r.	Zbieranie tej eskadry w Algierze, udostępniona do Ministerstwa Marynarki i Kolonii, jeźdźców zostały zaczerpnięte od 1 st Spahis pułku Algier i 1 pułk myśliwski afrykańskiego.
1853	Wyprawa Bissagos.
1854	Walki na dialmat.
Luty 1855	Szarża N'Dera ze Spahis kapitana Bilhau. / Diobuldou walczy.
1856	Bitwy Langobé.
1857	2 nd Kolumna Lac Cayar z podporucznikiem Alioune Sall w awangardzie.
Marzec 1858	Kolumna Niomré - Biwak Mbirama, gdzie szwadron Spahis został brutalnie zaatakowany.
Marzec 1860	Walka Thiongów. / Walka z Guemomem. / Walka z Casamance. / Walka z diati.
maj 1861	Szarża Koure.
luty-marzec 1862	Wycieczka policyjna z kapitanem de Negroni i barkami.
29 lipca 1862 r	Bitwa pod Mbirboyan.
grudzień 1863	Walka Ngolgola.
Styczeń 1864	Walka Loro.
Styczeń 1965	Walka Coki.
30 listopada 1865 r	Walka pawia.
Lipiec 1869	Bitwa pod Mechejem. / Bitwa pod Palelem.
1872	Bitwa pod Coki.
Luty 1875	Szarża Samby Sodio na Cayor.
1878	Sabouciré.
1881	Ndirboyona.
6 października 1886 r	Walka podporucznika Chauveta i Samby-Laobé w Tivaouane.
27 października 1886 r	Bitwa kapitana Valloisa i Lata Diora w Dekelé Wells.
1886-1887	Kolumna od Gallieni do Sudanu.
1890	Turystyka Djolof.
26 grudnia 1891 r	Stworzenie „ 1 st szwadron Spahis Sudańczyków”
1892	Wieś Dahomeju.
1891-1892	1 ponowna kampania przeciwko Samorym (walcząc z Sambi-Ko, Ko-Diamanem, Farandougou i Bécéko).
1892-1893	2 nd kampania przeciwko Samory.
1893-1894	Kolumna pułkownika Bonniera na Ténétou.
1894-1897	Operacje w pętli Nigru.
19 czerwca 1897	Combat de Serery (zdobywanie Timbuktu).
1897	Kolumna Konga / Operacje w Gouronnsi.
1898	Kolumna Sikasso.
11 sierpnia 1901	Walka Bir Alali.
15 sierpnia 1902	Szwadron Spahis Sudanie bierze „ 2 e eskadrę Spahis Senegalczyków.”
1904	Bitwa pod Bayoukrou.
1912-1919	Wieś Maroka.
1914-1915	Kampania w Kamerunie.
1 st lipca 1922	Wycofanie się senegalskich Spahis z Maroka.
1 st styczeń 1928	Senegalscy Spahis są zintegrowani z Żandarmerią i tworzą „Gwardię Kolonialną”.

Okres współczesny

Rola i misja

W 1960 roku , wraz z odzyskaniem niepodległości przez Senegal , jednostka stała się głównym składnikiem Gwardii Prezydenckiej. Dziś jest częściej znana jako prezydencka czerwona gwardia i jest częścią senegalskiej żandarmerii . Jest to oddział paradny, który zapewnia eskortę Prezydenta Republiki i wysokich osobistości podczas oficjalnych wizyt w Senegalu .

Dywizjon ma orkiestrę kawalerii dla parad i eskorty. W całości składa się z siły 120 jeźdźców, wszystkich wyszkolonych żandarmów, tak jak w przypadku Gwardii Republikańskiej we Francji . Za fanfarą złożoną z 35 muzyków, dosiadających siwych koni, których ogony są zaczerwienione henną, pojawiają się chorąży, następnie oficer dowodzący eskadrą i wreszcie 3 plutony; pierwszy w koniach gniadych , drugi w siwych, a ostatni w kasztanowcach .

Wykonują również misje organów ścigania podczas wydarzeń sportowych, politycznych lub kulturalnych oraz służby policyjne. Obejmuje ona w szczególności pluton szybkiej interwencji złożony z 24 konnych gwardzistów dowodzonych przez dowódcę plutonu, wyposażony w pojazdy do transportu koni na plaże, miejsca turystyczne i newralgiczne punkty. Żandarmi konni są okresowo oddelegowywani do służb bezpieczeństwa w ramach wzmocnienia niektórych brygad terytorialnych różnych regionów. Dzięki kolonialnej przeszłości jest najstarszą i najbardziej charakterystyczną jednostką senegalskich sił zbrojnych .

Inne składniki

Gwardia Prezydencka składa się z trzech odrębnych grup eskadr:

Grupa Eskadry Eskorty i Usług (GEES); integruje senegalski Spahis oraz eskadrę motocyklistów.
Grupa Eskadry Gwardii Prezydenckiej (GEGP); Piesza eskadra, w mundurze Czerwonej Gwardii, pilnująca Pałacu Prezydenckiego .
Grupa Eskadry Ochronnej (GEP); dwie eskadry, które zapewniają bezpieczeństwo Prezydentowi RP , członkom jego rodziny i ich rezydencji.

Galeria

Senegalski Spahis podczas inauguracji Macky Salla ,2 kwietnia 2012na Boulevard de la République w Dakarze ( Plateau ).

Zobacz również

Uwagi i referencje

" Spahis: 1 pułk algierskich spahis " , na cavaliers.blindes.free.fr
" Historia spahis senegalskich " , na stronie spahis.fr ,29 stycznia 2012
" Senegalczycy spahis w czerwonej gwardii " , na gendarmerie.sn
Pierre Rosière, Czerwona Gwardia Dakaru: spahi i żandarmi Senegalu , Paryż, Gwardia Honorowa,1984, 248 s. ( ISBN 2-901151-15-9 ) , s. 100
" Red Guard Black Beauty of Senegal " , na joursdecheval.fr ,19 września 2016
Pierre Rosière, Czerwona Gwardia Dakaru: spahi i żandarmi Senegalu , Paryż, Gwardia Honorowa,1984, 248 s. ( ISBN 2-901151-15-9 ) , s. 120-121
" Czerwona Gwardia " , na prezydencie.sn

Bibliografia

: dokument używany jako źródło tego artykułu.

Pierre Loti, Le Roman d'un spahi , Paryż, Calmann-Lévy ,1881, 380 pkt. ( przeczytaj online )
Charles Mangin, La Force noire , Paryż, Hachette ,1910, 375 pkt. ( przeczytaj online )
Raymond Noulens, Spahis, Kawalerowie L'Armee D'Afrique , Paryż, Musee de L'Armée,1997, 168 pkt. ( ISBN 978-2-901418-22-1 )
Pierre Rosière, senegalski Spahis w Czerwonej Gwardii , Paryż, Gwardia Honorowa,2000, 303 pkt. ( ASIN B0041NR2VC )
Pierre Rosière i Guy Thilmans, Kawaleria afrykańska u początków ekspansji kolonialnej , Dakar, Muzeum Historyczne Senegalu,2007, 144 s.

Filmografia

Le Roman d'un spahi , film Michela Bernheima, prod. Claude Dolbert, 1936, 82 min
Les Cavaliers du Matin , film Pierre'a Schumachera, prod. Zachodni Audiowizualny, 2005, 52 min