Narodziny |
1513 Hrabstwo Vesoul w Burgundii |
---|---|
Śmierć |
1573 Madryt , (pochowany w Escurial ) Hiszpania |
Kraj zamieszkania |
Hrabstwo Burgundii Hiszpania i Hiszpania Holandia Królestwo Francji Anglia |
Zawód |
|
Nagrody | Znany w 1548 roku |
Małżonka | Jeanne Lullier |
Simon Renard de Bermont , urodzony w 1513 roku w Vesoul , zmarł dnia8 sierpnia 1573w Madrycie jest dyplomatą Franc-Comtois . Był zwłaszcza doradcą cesarza Karola V i jego syna Filipa II Hiszpanii , hrabiów Burgundii .
Był ambasadorem Hiszpanii we Francji i Anglii . W Anglii zorganizował małżeństwo królowej Marii Tudor z przyszłym królem Hiszpanii Filipem II .
Simon Renard studiował w Dole , a następnie w Louvain . Został doktorem prawa i pracował jako prawnik w Vesoul, a następnie został generałem porucznika w Grand Bailliage of Amont , najwyższym biurze wojskowym i prawnym w dzisiejszej Haute-Saône. Następnie mieszka w domu noszącym jego imię , obecnie w Vieux-Vesoul .
Podczas Ligi Smalkalde , Simon Renard „był jednym z dżentelmenów Comtois, którzy dobrowolnie poszli walczyć w armii Karola V w Niemczech. Ci odważni przepłynęli Łabę i pokonali konfederatów pod Mulberg w 1547 ”. Ta okoliczność sprawiła, że był szczególnie znany cesarzowi. Nicolas Perrenot de Granvelle i jego syn Antoine , który wcześniej to docenił, podarowali go cesarzowi. „Uczył się prawa i dyplomacji. Miał żywy, przedsiębiorczy i odważny umysł ”. Karol V mianował go rycerzem, mistrzem próśb , aw 1548 r. Mianował go swoim ambasadorem we Francji. W tym samym roku wstąpił do Tajnej Rady Karola V, rady odpowiedzialnej za ważne kwestie polityczne i złożonej z prawników oddanych cesarzowi. , w przeciwieństwie do Rady Stanu , reprezentującej arystokrację.
W Maja 1549jako ambasador cesarza w Paryżu pisał różne raporty o negocjacjach między Francuzami i Anglikami w celu zakończenia tak zwanej wojny z surowymi zalotami , francuskich planach zajęcia i umocnienia wyspy Alderney oraz postępów w innych wojnach. Wśród swoich informatorów wymienia trzech pseudonimami Mars , Merkury i Kapitan . Niewykluczone, że kapitanem był kapitan Marin, który wraz ze swoim bratem Ippolito - człowiekiem z Lyonu - oraz pułkownikiem Melunem z Cremony , wygnaniem z Mediolanu , który również szpiegował w imieniu swojego kolegi Jeana de Saint Maurisa. Źródło Marina pochodziło od jego siostrzeńca w służbie Coligny . Merkury i Kapitan udzielili informacji o słabościach Francuzów i fortyfikacjach Piemontu .
W 1552 r. Renard uczestniczył również w Soborze Trydenckim , gdzie wysłany przez cesarza zwrócił się do biskupów Moguncji i Kolonii o wycofanie się, aby pozostawić możliwość pojednania z protestantami.
W Czerwiec 1553po wstąpieniu Marii na tron Anglii Simon Renard został mianowany ambasadorem Hiszpanii w Anglii. Pozycja prestiżowa, ale nieopłacana, co zmusza go do opuszczenia rodziny, która pozostała w Brukseli.
Od pierwszych dni nowego panowania przejął dominujący wpływ na dworze, równy, jeśli nie większy, niż wpływ ministrów. Głosił królowej roztropność w sprawach religii - rady, której niechętnie się podporządkowała - ale wezwał do oszczędności na szczeblu politycznym.
Królowa, która w wieku trzydziestu siedmiu lat „nadal żyła w celibacie i nie miałaby kochanka”, wykazała zainteresowanie małżeństwem z przyszłym królem Hiszpanii Filipem II . Rada Lordów została podzielona na dwie partie. Pierwszy chciał szybkiego przywrócenia katolicyzmu i małżeństwa z Anglikiem, drugi zalecał roztropność religijną i zjednoczenie z obcym księciem, partią kierowaną przez Simona Renarda. Simon Renard był uprzywilejowanym rzemieślnikiem małżeństwa Marii i Filipa II . W szczególności udaremnił tak zwany spisek Wyatta i poradził ukarać jego głównych podżegaczy, w tym następczynię tronu Elisabeth .
Simon Renard dał projekt małżeństwa z hiszpańskim księciem , doprowadził go do sukcesu i miał zaszczyt reprezentować Filipa II podczas jego małżeństwa z królową,9 czerwca 1554, przed uroczystym ślubem miesiąc później, gdy książę był obecny.
Kiedy stało się jasne, że Filip II i Maria będą bezdzietni, Renard zmienił stanowisko i błagał Marię, aby pogodziła się z Elżbietą i uznała ją za następczynię tronu. Chociaż Renard nie lubił Elisabeth, chodziło przede wszystkim o zapobieżenie przejściu tronu na kolejną dziedziczkę, Marię Stuart , królową Szkotów, która z powodu małżeństwa z François utożsamiana była z francuskimi interesami .
Victor Hugo podjął ten epizod i mocno go romantyzował w swojej sztuce Marie Tudor .
Po powrocie z ambasady w Anglii na podstawie patentu 17 listopada 1555wstąpił do Rady Stanu w Brukseli.
Simon Renard został mianowany ministrem pełnomocnym i na tym stanowisku zgodził się na rozejm w Vaucelles z Henrym II w 1556 r. Po raz drugi wysłano go ambasadorem do Francji w 1556 r.
Wraz z abdykacją Karola V , przyjaźń z kardynałem Granvelle przekształciła się następnie w silną wrogość, w ten sposób kardynał nadszarpnął reputację Renarda u króla Filipa w 1559 roku, oskarżając go o wpływy antyhiszpańskie i przypominając o problemach jego sekretarza, skompromitowanego z Francją.
W praktyce Renard po 1559 roku nie miał już ambasady aż do upadku Granvelle. Pozostał w Holandii, gdzie zbliżył się do holenderskiej szlachty, która nie doceniała pominięcia w ważnych decyzjach. Reformacja robił ogromne postępy w Holandii. Renard stanowczo sprzeciwił się polityce kardynała Granvelle , dotyczącej stosowania Soboru Trydenckiego i Inkwizycji w Holandii. Opowiadał się za bardziej elastycznym stanowiskiem wobec szlachty holenderskiej, którego nie rozumiał kardynał Granvelle . Ten dość silny sprzeciw zakończył się odesłaniem kardynała na swoje ziemie w rMarzec 1564. Szymon Renard został zaproponowany przez holenderską szlachtę, aby zastąpić kardynała w Radzie Stanu, ale król sprzeciwił się temu, pokazując, że podejrzliwość w stosunku do niego jest nadal wytrwała. Simon Renard otrzymał polecenie wyjazdu do Franche-Comté, ale poproszono go o wyjazd do Madrytu, ponieważ kardynał sprawował kontrolę nad hrabstwem.
Poszedł przedstawić królowi Filipowi II swoje stanowisko w Holandii i przybył do Hiszpanii w r Styczeń 1566. Został przyjęty na widowni w dniu12 maja 1566, prezentując bardziej pozytywny wizerunek szlachty holenderskiej niż tradycyjnie przyjmowany przez króla. Po przesłuchaniu napisał pamiętnik, w którym przedstawia „bardzo dobry obraz sytuacji w Holandii”. Jego wspomnienia błagają o wprowadzenie pokoju augsburskiego na ziemiach Filipa, co skutkowałoby obowiązkiem bycia katolikiem na jego ziemiach. Opowiada się także za zwołaniem Stanów Generalnych.
Niemniej bezkompromisowa i centralizująca się pozycja okazała się zwycięska i doprowadziła do powstania w Holandii .
Upadek kardynała Granvelle nie miał zatem szczególnie korzystnych konsekwencji dla Simona Renarda, a koniec jego życia jest bardziej zagmatwany. Według innych źródeł, w wyniku sporów z Antoine de Granvelle , został zhańbiony i znalazł się w biedzie.
Plik 8 sierpnia 1573w Madrycie zmarł w swoim łóżku.
„Azure z kotwicą Argent (lub or à la trabe Argent) w towarzystwie dwóch nurkujących delfinów tego samego, gryzącego gałęzie kotwicy i przepuszczonego w słonej wodzie; , trójkątny wódz Lub oskarżony o orła (dwugłowego) Lazur ”.
Simon Renard otrzymał tytuł szlachecki w 1548 roku.