Sigiswald Kuijken

Sigiswald Kuijken Obraz w Infobox. Sigiswald Kuijken z viola da spalla , 2008. Biografia
Narodziny 16 lutego 1944
Dilbeek
Narodowość belgijski
Trening Królewskie Konserwatorium w Brukseli
Zajęcia Dyrygent , nauczyciel muzyki , profesor uniwersytecki , kompozytor , skrzypek , altowiolista , muzyk
Okres aktywności Od 1970
Inne informacje
Pracował dla Królewskie Konserwatorium w Hadze , Królewskie Konserwatorium w Brukseli
Instrumenty Skrzypce , altówka
Gatunek artystyczny Muzyka klasyczna
Nagrody Nagroda Wspólnoty Flamandzkiej za ogólne zasługi kulturalne (2008)
ANV -Visser Neerlandia-cena za muzykę (2012)

Sigiswald Kuijken (ur16 lutego 1944do Dilbeek ), jest skrzypkiem , altowiolistą i dyrygentem belgijskim . Był jednym z pionierów w badaniach nad techniką gry na instrumentach strunowych z czasów baroku i klasycyzmu i na nowo odkrył viola da spalla .

Biografia

Urodził się Sigiswald Kuijken 16 lutego 1944w Dilbeek , niedaleko Brukseli . Jej matka jest pianistką. Studiował w konserwatoriach w Brugii i Brukseli w klasie Maurice Raskin gdzie uzyskał swoje pierwsze skrzypce nagrodę w 1964 roku, z Koncertu przez Franka Martina . W wieku siedmiu lat pierwszy kontakt z instrumentami renesansu miał jego starsi bracia, którzy po stażu muzycznym w Niemczech przywieźli altówki (1951). Ale dopiero w 1969 roku zaczął skupiać się na starych instrumentach. W 1964 roku zastąpił Jeanine Rubinlicht, członek Alarius razem aby zwiedzić Kanadę i nagrał swój pierwszy krążek poświęcony włoskiej muzyki na skrzypce z XVII -tego  wieku, zwieńczony Grand Prix płyty . W następnym roku poznał Gustava Leonhardta w Amsterdamie i nagrał swój drugi album dla Telefunken w 1967 roku, w programie również poświęconym włoskim skrzypcom.

Był profesorem skrzypiec barokowych w Królewskim Konserwatorium w Hadze w latach 1971-1996, a następnie w konserwatorium w Brukseli w latach 1993-2009. W 1972 roku założył wraz z Gustavem Leonhardtem barokowy zespół „  La Petite Bande  ” (nazwa znaleziona przez Leonhardta i zainspirowana wszystkiego, co doprowadziło Lully ), z którym nagrał niezliczone dzieła wielkich mistrzów niemieckich, francuskich i włoskich z XVII th i XVIII -go stulecia Muffat (1974), Corelli (1976), Bacha , Rameau , Mozarta , Boccherini (1979), Haydn (1981) Couperin . Ale zespół grał także utwory współczesnych kompozytorów, takich jak Henri Pousseur czy Pierre Boulez ( Le Marteau sans maître ) do 1978 roku.

W swoim repertuarze muzyki barokowej często współpracował z klawesynistami Gustavem Leonhardtem i Robertem Kohnenem . Jego dwaj bracia, Barthold Kuijken ( flet ) i Wieland Kuijken ( wiolonczela i viola da gamba ), są również muzykami o międzynarodowej renomie.

W 1986 roku założył Kuijken Quartet , w skład którego weszli : François Fernandez na skrzypcach, Marleen Thiers na altówce i Wieland na wiolonczeli, z którym poświęcił się repertuarowi klasycznemu i romantycznemu. Tworzy również regularny duet z Lucem Devosem na fortepianie.

Wraz z kolegami Marie Leonhardt , Reinhardem Goebelem w Kolonii i Eduardem Melkusem w Wiedniu był jednym z pierwszych wielkich pedagogów skrzypiec barokowych .

Nagrody i uznanie

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Viola da spalla
  2. Derouane 2004 , str.  23.
  3. Derouane 2004 , str.  24.
  4. Katalog jego prac w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek .

Linki zewnętrzne