Sekretariat Generalny Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego

Sekretariat Generalny Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego Historia

Fundacja	13 stycznia 2010
Poprzednik	Sekretariat Generalny Obrony Narodowej ( d )

Rama

Akronim	SGDSN
Rodzaj	Administracja rządu francuskiego
Forma prawna	Departament centralny ministerstwa
Siedzenie	Hotel des Invalides , Paryż
Kraj	Francja
Język	Francuski

Organizacja

Efektywny	896 agentów
Sekretarz Generalny Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego	Stéphane Bouillon (od2020)
Organizacja nadrzędna	Usługi premiera
Przynależność	Centrum Koordynacji Sieci RIPE
Budżet	160 milionów euro
Stronie internetowej	www.sgdsn.gouv.fr

Identyfikatory

SYRENA	120001029
SYRETA	12000102900012
Europejski VAT	FR15120001029
OtwórzKorporacje	pl / 120001029
Katalog usług publicznych	rząd / centralna-administracja-lub-ministerstwo_171519

Sekretariat Generalny Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego ( SGDSN ) jest międzyresortowy ciało umieszczone pod nadzorem francuskiego premiera . Odpowiada za wspomaganie Prezesa Rady Ministrów w wykonywaniu jego zadań w sprawach obronności i bezpieczeństwa narodowego . Od17 sierpnia 2020 r.sekretarzem generalnym jest prefekt Stéphane Bouillon .

W V RP SGDSN był podstawowym trybem we władzy wykonawczej. W 2020 r. miała 972 agentów, z których 600 pracowało w Narodowej Agencji Bezpieczeństwa Systemów Informacyjnych (Anssi), odpowiedzialnej za ochronę państwa przed cyberatakami; pozostali agenci zajmują się różnymi misjami, od zapobiegania i zarządzania kryzysowego (ataki terrorystyczne, epidemie itp.) po ochronę tajemnic obrony narodowej.

Istnieją jeszcze trzej inni sekretarze generalni rządu: Sekretariat Generalny Rządu , Sekretariat Generalny ds. Morza oraz Sekretariat Generalny do Spraw Europejskich .

Historyczny

W 1906 r. utworzono Wyższą Radę Obrony Narodowej, organ naukowy skupiający okresowo ministrów wojny , spraw zagranicznych i spraw wewnętrznych . Potwierdzona została stała potrzeba koordynacji i od tego czasu nie ustała.

W latach 1921 i 1939 , w oparciu o wnioski z pierwszej wojny światowej , rząd powierzył wyższą Radę Obrony Narodowej i jej stałego sekretariatu generalnego z przygotowaniem środków ludzkich, mobilizacji gospodarczej i administracyjnej na czas wojny.

Po II wojnie światowej koordynację Obrony zapewniał jeden organ – Sztab Generalny Obrony Narodowej, który następnie stał się stałym sztabem Przewodniczącego Rady .

W 1950 r. przywrócono podział ról między Stały Sekretariat Obrony Narodowej a połączony sztab sił zbrojnych, podległych szefowi rządu.

W ramach V Republiki , po kilku latach, 1962 znowu zobaczył dysocjacji dwóch kompetencji między personelu sił zbrojnych zależnych od Ministerstwa Obrony i SGDN, umieszczony pod kierownictwem premiera . Jednocześnie ewolucja koncepcji i realiów Obrony i Bezpieczeństwa skierowała misje SGDN w kierunku szerszych ram.

13 stycznia 2010 r. Sekretariat Generalny Obrony rozszerzył swoje misje i stał się Sekretariatem Generalnym Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego poprzez wchłonięcie Sekretariatu Generalnego Rady Bezpieczeństwa Wewnętrznego (SGCSI) utworzonego w 2002 r.

Organizacja i misje

SGDSN jest służbą Prezesa Rady Ministrów. Zapewnia sekretariat Rady Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego (CDSN). Zgodnie z zarządzeniami Prezydenta RP i Prezesa Rady Ministrów w porozumieniu z zainteresowanymi resortami kieruje pracami przygotowawczymi do spotkań. Sporządza protokoły decyzji, powiadamia o podjętych decyzjach i monitoruje ich wykonanie.

SGDSN wspiera Prezesa Rady Ministrów w wykonywaniu jego obowiązków w sprawach obronności i bezpieczeństwa narodowego. Takie jak:

1. Kieruje i koordynuje międzyresortowe prace związane z polityką obronności i bezpieczeństwa państwa oraz współtworzącymi ją politykami publicznymi;
2. Wraz z odpowiednimi departamentami ministerialnymi śledzi rozwój kryzysów i konfliktów międzynarodowych, które mogą mieć wpływ na interesy Francji w sprawach obrony i bezpieczeństwa narodowego, oraz analizuje środki, które mogą zostać podjęte. Jest związany z przygotowaniem i prowadzeniem negocjacji lub spotkań międzynarodowych mających implikacje dla obronności i bezpieczeństwa narodowego i jest na bieżąco informowany o ich wynikach;
3. Proponuje, rozpowszechnia, egzekwuje i kontroluje środki niezbędne do ochrony tajemnicy Obrony Narodowej . Przygotowuje regulacje międzyresortowe w sprawach obronności i bezpieczeństwa narodowego, zapewnia ich rozpowszechnianie i monitoruje ich stosowanie;
4. W ramach wsparcia krajowego koordynatora wywiadu przyczynia się do dostosowania ram prawnych, w których odbywa się działanie służb wywiadowczych i planowania ich zasobów oraz zapewnia organizację międzyresortowych grup analityczno-syntetycznych.
5. Opracowuje międzyresortowe planowanie obronne i bezpieczeństwa narodowego, nadzoruje jego stosowanie oraz przeprowadza międzyresortowe ćwiczenia z jego realizacji. Koordynuje przygotowanie i wdrażanie środków obrony i bezpieczeństwa narodowego ciążących na różnych departamentach ministerialnych oraz zapewnia koordynację zasobów cywilnych i wojskowych zapewnianych w przypadku poważnego kryzysu;
6. Zapewnia Prezydentowi RP i Rządowi niezbędne środki dowodzenia i komunikacji elektronicznej w sprawach obronności i bezpieczeństwa narodowego oraz zapewnia ich funkcjonowanie;
7. Proponuje Prezesowi Rady Ministrów i realizuje politykę Rządu w zakresie bezpieczeństwa systemów informatycznych. W tym celu posiada służbę o kompetencjach krajowych pod nazwą „Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Systemów Informacyjnych”;
8. Zapewnia spójność podejmowanych działań w zakresie polityki naukowo-badawczej i projektów technologicznych będących przedmiotem zainteresowania obronności i bezpieczeństwa narodowego oraz przyczynia się do ochrony strategicznych interesów państwa w tym obszarze.

Oprócz Sekretarza Generalnego i Zastępcy Sekretarza Generalnego SGDSN obejmuje następujące usługi:

• Usługi administracji ogólnej;
• zarządzanie sprawami międzynarodowymi, strategicznymi i technologicznymi;
  • poddyrekcja ds. międzynarodowych,
  • Poddyrekcja ds. Nieproliferacji , Nauki i Technologii,
  • poddyrekcja ds. eksportu materiałów wojennych,
• Departament Ochrony i Bezpieczeństwa Państwa;
  • Poddyrekcja ds. Planowania Perspektywicznego i Bezpieczeństwa,
  • Poddyrekcja ds. Ochrony Tajemnicy,
  • międzyresortowa misja ochrony lotnictwa,
  • Misja badań i technologii bezpieczeństwa,
  • biuro dokumentów niejawnych SGDSN,
  • operator niejawnych międzyresortowych systemów informatycznych, usługi dołączone, powstałe z połączenia rządowego centrum łączności i cyfrowej poddyrekcji ANSSI .

Z delegacji Prezesa Rady Ministrów SGDSN nadzoruje Instytut Wyższych Studiów Obronnych Kraju (IHEDN).

Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Systemów Informacyjnych (Anssi) jest przymocowany do SGDSN i samych kont dla dwóch trzecich swoich agentów.

Sekretarze generalni

Sekretarze Generalni Obrony Narodowej, a następnie Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego kolejno:

Sekretarz generalny	Dekret o powołaniu
Sekretarze Generalni Obrony Narodowej
Generał Michel Fourquet	18 lipca 1962 r
Generał Michel de Brébisson	1 st lutego 1966
Generał Bernard Cazelles	24 marca 1969
Generał Jacques Beauvallet	11 lutego 1970
Generał Jean Simon	1 st czerwiec 1973
Generał Roger Rhenter	7 kwietnia 1977
Generał Jacques Antoine de Barry	19 kwietnia 1983
Generał Gilbert Forray	31 lipca 1987 r.
Guy Fougier , radny stanowy	9 czerwca 1988
Generał Achille Lerche , radny stanowy	18 czerwca 1993
Jean Picq , starszy doradca w Trybunale Obrachunkowym	6 lipca 1995 r.
Isabelle Renouard , Minister Pełnomocny Hors Classe	9 grudnia 1996
Jean-Claude Mallet , radny stanowy	8 lipca 1998
Francis Delon , radny stanowy	29 lipca 2004 r.
Sekretarze Generalni Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego
Francis Delon , radny stanowy	13 stycznia 2010
Louis Gautier , główny doradca Trybunału Obrachunkowego	10 października 2014
Claire Landais , radna stanowa	28 lutego 2018
Generał François-Xavier de Woillemont (tymczasowy)	22 lipca 2020 r.
Stéphane Bouillon , prefekt	17 sierpnia 2020 r.

Uwagi i referencje

1. Sekretariat Generalny Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego, Sprawozdanie z działalności 2015 ( czytaj online ).
2. Antoine Flandrin, „  Wojna okopowa o dostęp do archiwów  ”, Le Monde.fr ,19 lutego 2021( przeczytaj online , konsultowane 17 marca 2021 r. )
3. „  Historia instytucji  ” , na www.sgdsn.gouv.fr .
4. „  Rządowe plany obrony i bezpieczeństwa  ” , na stronie www.sgdsn.gouv.fr .
5. Kodeks Obronny, artykuł R * 1132-1.
6. Kodeks obrony, artykuł R * 1132-2.
7. Kodeks Obronny, artykuł R * 1132-3.
8. „  Organizacja  ” na stronie www.sgdsn.gouv.fr .
9. „  Utworzenie operatora niejawnych międzyresortowych systemów informatycznych  ” , na stronie sgdsn.gouv.fr ,2 kwietnia 2020 r..
10. Kodeks obrony, artykuł R * 1132-6.

W Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej (JORF), w sprawie Légifrance  :

1. Dekret n O  2009-1657 z24 grudnia 2009dotyczące Rady Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego oraz Sekretariatu Generalnego Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego .
2. Dekret n O  2020-455 z21 kwietnia 2020 r.powołanie służby o kompetencjach krajowych pod nazwą „operator niejawnych międzyresortowych systemów informacyjnych” .
3. Dekret n O  2009-834 z7 lipca 2009powołanie służby o kompetencjach krajowych pod nazwą „Krajowa Agencja Bezpieczeństwa Systemów Informatycznych” .

• Dekrety o powołaniu:

1. Dekret z18 lipca 1962 rJORF z 20 lipca 1962 r, s.  7151.
2. Dekret z1 st lutego 1966JORF z 2 lutego 1966, s.  963.
3. Dekret z24 marca 1969JORF z 26 marca 1969, s.  2995.
4. Dekret z11 lutego 1970JORF z 12 lutego 1970, s.  1563.
5. Dekret z1 st czerwiec 1973JORF z 2 czerwca 1973, s.  5907.
6. Dekret z7 kwietnia 1977JORF z 10 kwietnia 1977, s.  2136.
7. Dekret z19 kwietnia 1983JORF z 21 kwietnia 1983, s.  1243.
8. Dekret z31 lipca 1987 r.JORF z 1 st sierpień 1987, s.  8654, NOR PRMD8705011D.
9. Dekret z9 czerwca 1988JORF z 10 czerwca 1988, s.  7852, NOR PRMX8810480D.
10. Dekret z18 czerwca 1993Official Gazette francuskim N O  14120 czerwca 1993, s.  8735, NOR PRMX9300454D.
11. Dekret z6 lipca 1995 r.Official Gazette francuskim N O  1577 lipca 1995 r., s.  10192, NOR PRMX9500919D.
12. Dekret z9 grudnia 1996Official Gazette francuskim N O  28710 grudnia 1996, s.  18023, NOR PRMX9601820D.
13. Dekret z8 lipca 1998Official Gazette francuskim N O  16114 lipca 1998 r., s.  10854, NOR PRMX9803079D.
14. Dekret z26 lipca 2004 r.Official Gazette francuskim N O  17328 lipca 2004 r., s.  13441, tekst n O  39, ANI PRMX0407531D.
15. Dekret z13 stycznia 2010, JORF n O  1215 stycznia 2010, Tekst n O  87 NOR PRMD1001240D.
16. Dekret z10 października 2014, Dziennik N O  23611 października 2014, Tekst n O  29 NOR PRMX1423848D.
17. Dekret z28 lutego 2018, JORF n O  501 st marca 2018, Tekst n O  58 NOR PRMX1805677D.
18. Dekret z22 lipca 2020 r.Official Gazette francuskim N O  17923 lipca 2020 r.Tekst n O  47, ANI PRMX2018993D.
19. Dekret z29 lipca 2020 r., JORF N O  18630 lipca 2020 r., Tekst N O  100 NOR PRMX2020074D.

Powiązane artykuły

• Viginum

Linki zewnętrzne

• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
  • SYRETA
• Zasoby dotyczące życia publicznego  :
  • Nominacje w Dzienniku Urzędowym
• Zasoby badawcze  :
  • Horyzont 2020