Sainte-Cécile (Nowy Brunszwik)

Sainte-Cecile
Sainte-Cécile (Nowy Brunszwik)
Kościół Sainte-Cécile
Administracja
Kraj Kanada
Województwo Nowy Brunszwik
Region Półwysep Akadyjski
Podział regionalny Gloucester
Status gminy Lokalny okręg usługowy
Mandat burmistrza
 Mathieu Duguay
nie
Demografia
Populacja 729  mieszk. ( 2011 malejący )
Gęstość 39  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 51 ′ północ, 64 ° 40 ′ zachód
Powierzchnia 1885  ha  = 18,85  km 2
Różnorodny
Języki) francuski ( akadyjski )
Strefa czasowa UTC-4
Orientacyjny + 1-506
Kod geograficzny 130091
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nowy Brunszwik
Zobacz na mapie administracyjnej Nowego Brunszwiku Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Cecile
Geolokalizacja na mapie: Nowy Brunszwik
Zobacz na mapie topograficznej Nowego Brunszwiku Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Cecile

Sainte-Cécile to wieś w Półwysep Akadiański , w hrabstwie Gloucester , w północno-wschodniej części kanadyjskiej prowincji of New Brunswick . Wioska ma status DSL pod nazwą prawną Ste-Cécile w języku francuskim i Ste. Cecile po angielsku.

Toponim

Wioska została nazwana na cześć Cécile de Rome .

Geografia

Wioska położona jest na północ od wyspy Lamèque , na skraju zatoki Chaleur. Obejmuje trzy przysiółki: Sainte-Cécile, najbardziej wysuniętą na południe, Petite-Rivière-de-l',le, w centrum i Petit-Shippagan, na wschodzie. Teren jest bardzo płaski i ma kilka torfowisk i bagien. Wzdłuż wybrzeża jest kilka barachois . Sainte-Cécile jest prawnie częścią cywilnej parafii Shippagan.

Sainte-Cécile jest powszechnie uważane za część Acadii .

Geologia

Podglebie Sainte-Cécile składa się głównie ze skał osadowych z grupy Pictou pochodzących z Pensylwanii (od 300 do 311 milionów lat temu).

Pogoda

Historia

Sainte-Cécile znajduje się na historycznym terytorium Mi'kmaq , a dokładniej w dzielnicy Sigenigteoag, która obejmuje obecne wschodnie wybrzeże Nowego Brunszwiku, aż do Zatoki Fundy.

Według doniesień Donat ROBICHAUD, obszar jest odwiedzane przez wędkarzy Normanów i Bretonów od końca XIII th  wieku . W rzeczywistości Bretończycy byli dobrze ugruntowani przed 1536 rokiem . Basków połowów wielorybów w Europie od XII th  wieku lub wcześniej, ale po upadku populacji tych waleni, zaczynają polować południowego Labradoru do XVI -tego  wieku, oprócz ryb dorsza . Rybacy ci pochodzą głównie z hiszpańskiego Kraju Basków, ale tych z francuskiego Kraju Basków jest coraz więcej. Były już dobrze ugruntowane około 1540 roku . Wbrew powszechnemu przekonaniu nie polowali na wieloryby coraz dalej, aż dotarli do Ameryki, ale udali się tam bezpośrednio. Około 1632 baskijscy rybacy dorsza przenieśli się do bardziej odległych miejsc, w tym do Caraquet , Paspébiac i Shippagan , w szczególności w celu uniknięcia ataków ze strony Eskimosów oraz piratów angielskich i duńskich , ale także z powodu spadku populacji wielorybów i otwarcia połowów na Svalbardzie. . Połowy Basków w surowym regionie bez przeszkód aż do końca XVII -tego  wieku .

Szkoła podstawowa Petite-Rivière-de-l'Île została zamknięta w 1996 roku . St Cecilia jest jednym z organizatorów miejscowościach IV -go Światowego Kongresu Acadian w 2009 roku .

Miejska oś czasu

1786: The parafia Alnwick jest wzniesiony w hrabstwie Northumberland .

1814: Parafia Saumarez zostaje utworzona z części parafii Alnwick i niezorganizowanego terytorium.

1826: Hrabstwo Gloucester zostaje utworzone z parafii Saumarez i Beresford w hrabstwie Northumberland.

1831: Parafia Caraquet zostaje utworzona z części parafii Saumarez.

1851: Parafia Shippagan zostaje utworzona z części parafii Caraquet .

1851: Parafia Inkerman zostaje utworzona z części parafii Caraquet i Shippagan.

1867: Konfederacja Kanadyjska .

Lata 70. XIX wieku: Hrabstwo Gloucester zostaje włączone jako gmina.

1947: Shippagan zostaje włączony na terytorium parafii.

1958: Wieś Shippagan otrzymuje status miasta.

1966: Gmina hrabstwa Gloucester zostaje rozwiązana. Parafia Shippagan staje się Lokalnym Okręgiem Służbowym . Części parafii zostały oddzielone, tworząc wioskę Lamèque, a także DSLs Le Goulet , Sainte-Marie-sur-Mer i Saint-Raphaël-sur-Mer .

1968: DSL Pointe-Brûlée zostaje utworzona z części parafii Shippagan.

1974: DSL of Pointe-Sauvage zostaje utworzona z części parafii Shippagan.

1984: DSL z Baie-du-Petit-Pokemouche , Chemin-Coteau , Chiasson-Savoy , Cap-Bateau , Haut-Lamèque , Haut-Shippagan , Miscou , Petite-Lamèque , Pointe-Alexandre , z Pointe-Canot , z Pigeon Hill , Portage Shippagan i St. Cecilia są tworzone z części parafii Shippagan.

Demografia

Wieś liczyła 739 mieszkańców w 2006 r. w porównaniu do 883 w 2001 r. , co oznacza spadek o 16,3%. Było 411 mieszkań prywatnych, z których 328 było zajmowanych przez zwykłych mieszkańców. We wsi znajduje się obszar o 18,85  km 2 i gęstość zaludnienia 39,2 osób na kilometr kwadratowy.

Administracja

Komitet Konsultacyjny

Jako lokalny okręg usługowy , Sainte-Cécile jest administrowana bezpośrednio przez Departament Samorządu Lokalnego Nowego Brunszwiku , wspierany przez wybieralny komitet doradczy składający się z pięciu członków, w tym przewodniczącego.

Budżet i podatki

Regionalna Komisja Służby

Sainte-Cécile jest częścią Regionu 4 , regionalnej komisji ds. usług (CSR), która oficjalnie rozpoczyna swoją działalność1 st styczeń +2.013. W przeciwieństwie do gmin, LSD są reprezentowane w radzie przez pewną liczbę przedstawicieli proporcjonalną do ich populacji i podstawy opodatkowania . Przedstawiciele ci są wybierani przez prezydentów LSD, ale są mianowani przez rząd, jeśli nie ma wystarczającej liczby prezydentów na urzędzie. Obowiązkowe usługi oferowane przez CSR to planowanie regionalne, planowanie lokalne w przypadku LSD, zarządzanie odpadami stałymi, planowanie awaryjne, jak również współpraca w zakresie nadzoru, planowania i podziału kosztów regionalnej infrastruktury sportowej, rekreacyjnej i kulturalnej; do tej listy można dodać inne usługi.

Reprezentacja

Nowy Brunszwik : Sainte-Cécile jest częścią jeźdźca Lamèque-Shippagan-Miscou , który w Zgromadzeniu Ustawodawczym Nowego Brunszwiku reprezentuje Paul Robichaud z Postępowej Partii Konserwatywnej . Został wybrany w 1999 roku, a następnie od tego czasu ponownie wybrany.

Kanada : Sainte-Cécile jest częścią federalnego okręgu Acadie-Bathurst . Ta jazda jest reprezentowana w Izbie Gmin Kanady przez Yvon Godin z NDP . Został wybrany w wyborach 1997 przeciwko dotychczasowemu Dougowi Youngowi , z powodu niezadowolenia z reformy systemu WI.

Gospodarka

Entreprise Péninsule, organizacja z siedzibą w Tracadie-Sheila , będąca częścią sieci Entreprise , odpowiada za rozwój gospodarczy regionu.

Gospodarka wysp Lamèque i Miscou jest zdominowana przez rybołówstwo , eksploatację torfu , uprawę drobnych owoców , turystykę i usługi . Trwają jednak starania o dywersyfikację gospodarczą, szczególnie w sektorze energii wiatrowej . W rzeczywistości rozwój gospodarczy regionu koncentruje się głównie na mieście Lamèque, chociaż w wiosce znajduje się kilka osiedli mieszkaniowych.

Infrastruktura i usługi

Edukacja

Studenci frankofońscy korzystają ze szkół w Lamèque i Shippagan . Miasto Shippagan posiada również acadienne CCNB-Péninsule i kampus Université de Moncton .

Anglofonowie korzystają ze szkoły w Brantville, która przyjmuje uczniów od przedszkola do ósmej klasy. Muszą następnie kontynuować naukę w Miramichi . Najbliższe anglojęzyczne uczelnie znajdują się w Fredericton lub Miramichi.

W Lamèque znajduje się biblioteka publiczna.

Inne usługi publiczne

Sainte-Cécile jest obsługiwane przez trasy 113 i 313. Trasa 113 prowadzi przez most Miscou , który łączy wyspę Miscou z wioską Petit-Shippagan. We wsi znajdują się również dwa porty, wykorzystywane głównie do wędkowania . Jeden znajduje się w Petite-Rivière-de-l'Île, a drugi w Petit-Shippagan, u podnóża mostu. W Petite-Rivière-de-l'Île znajduje się poczta. Najbliższy oddział Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej znajduje się w Lamèque . Najbliższa stacja Pogotowia New Brunswick i szpital są również w Lamèque.

Istniejące od 20 lipca 1995 r., Komisja ds. Gospodarki Odpadami Stałymi Półwyspu Akadyjskiego (COGEDES) ma siedzibę w Caraquet . Odpady są przekazywane do Tracadie-Sheila centrum przeładunku i nie- surowce wtórne są wtedy zakopane w Allardville .

Francuzi korzystają z dziennika L'Acadie nouvelle , wydawanego w Caraquet , a także z tygodnika L'Étoile w Dieppe . Anglojęzyczni korzystają z dziennika Telegraph-Journal , wydawanego w Saint-Jean .

Kultura i dziedzictwo

Osobowości

Architektura i zabytki

Kościół Sainte-Cécile , prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalny budynek w regionie, stoi w wiosce Petit-Rivière-de-l'Île; parafia wchodzi w skład diecezji Bathurst . Lamèque międzynarodowy festiwal muzyki barokowej odbywa się tu co roku.

Sainte-Cécile w kulturze

Sainte-Cécile jest wymieniona w zbiorze poezji La terre tressée autorstwa Claude'a Le Bouthillier .

Gminy przygraniczne

Uwagi i referencje

  1. http://laws.gnb.ca/en/showfulldoc/cr/84-168/
  2. http://laws.gnb.ca/en/showfulldoc/cr/84-168/
  3. Murielle K. Roy i Jean Daigle ( red. ), Demography and demolinguistics in Acadia, 1871-1991 , L'Acadie des Maritimes , Moncton, Centre d'études acadiennes, Université de Moncton,1993, 908  s. ( ISBN  2-921166-06-2 ) , s.  141.
  4. (w) [PDF] Departament Zasobów Naturalnych i Energii Nowego Brunszwiku, „  Geologia podłoża skalnego Nowego Brunszwiku  ” ,2000(dostęp 19 czerwca 2009 )
  5. (w) Philip K. Bock i William C. Sturtevant ( red. ), Handbook of North American Indians , tom.  13, t.  1, Drukarnia Rządowa,1978, 777  pkt. , s.  109-110
  6. (en) Donat Robichaud Grand Shippagan , 1976. s. 33-37
  7. (i) Selma Huxley Barkham, "  baskijskiej Whaling Zakłady Labrador 1536-1632 - podsumowanie  " , Arctic , tom.  37, n o  4,Grudzień 1984, s.  515-519 ( czytaj online , skonsultowano 2 czerwca 2014 r. )
  8. „  Raport tymczasowy prezydenta - St-Simon / St-Sauveur Inquiry  ” , w sprawie Komisji Skarg Publicznych przeciwko RCMP (dostęp 3 września 2010 r. )
  9. (en) Cleadie B. Barnett, „New Brunswick Parishes”, w New Brunswick's Past , 17 kwietnia 1998 [ przeczytaj online  (strona konsultowana 27 listopada 2008)] .
  10. „  Liczba ludności i mieszkań, Kanada, prowincje i terytoria oraz wyznaczone miejsca, spisy ludności z 2006 i 2001 r. – dane 100%  ” , na temat Statistics Canada (dostęp 20 kwietnia 2010 r . ) .
  11. „  Społeczności w każdej z 12 Regionalnych Komisji Służby (RSC)  ” , o rządzie Nowego Brunszwiku (dostęp 9 listopada 2012 r . ) .
  12. "  zarządy Okręgowej Komisji Służby ogłosił  " na rząd Nowego Brunszwiku (dostęp na 1 st listopada 2012 ) .
  13. „  Zarządzanie Komisje Nowy serwis regionalny ,  ” na rząd Nowego Brunszwiku (dostęp 09 listopada 2012 ) .
  14. „  Usługi obowiązkowe  ” dotyczące rządu Nowego Brunszwiku (dostęp 9 listopada 2012 r . ) .
  15. (en) Real Fradette, „Who will come to undo Yvon Godin” w The New Acadia, 20 grudnia 2008 [ czytano online  (dostęp 20 grudnia 2008)] .
  16. „  Regionalny Dystrykt Usługowy 4  ” , o budowaniu zrównoważonych samorządów i regionów (raport Finna) , o rządzie Nowego Brunszwiku (dostęp 28 lipca 2011 r . ) .
  17. Claude Le Bouthillier , Pleciona ziemia: poezja , Tracadie-Sheila, La Grande Marrée,2011, 109  pkt. ( ISBN  978-2-349-72276-8 ) , s.  16

Zobacz również

Bibliografia